คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ichigo x Ishida สัญญา
Ichigo x Ishida สัญญา..
วาเลนไทน์ วันที่ต้องอยู่กับคนรัก..
แต่..คนรักของผม..คุโรซากิ อิจิโกะ
กลับใช้เวลาทั้งหมด ให้กับเรื่องที่เค้าสนใจเท่านั้น..
"อิชิดะ..หมายความว่ายังไง ห๊ะ!!!"
เสียงเข้มตวาดลั่น
ไม่รู้ว่าจะต้องอธิบายยังไงให้นายเข้าใจ
แต่ถึงอย่างนั้นนายก็ไม่คิดจะฟังอยู่แล้วมั้ง
ความต้องการของฉันที่อยากจะปกป้องนาย
การที่ชั้นไม่มีเวลาให้กับนาย..
นายบอกว่าฉันแพ้แล้วพาล ฉันก็พอเข้าใจอยู่หรอก
และยอมรับว่ามันจริง
แต่ก็ด้วยความเป็นคนไม่ยอมใครทำให้มันเกิดเรื่องขึ้น
"นี่.....อะไรของนาย....จู่ๆก็ทำแบบนี้ มาตวาดใส่ผมทำไม แพ้แล้วพาลหรออิจิโกะ!!"
เสียงใสถาม คนตัวสูงกว่า [มีปัญหาอะไรกันลูก- 0 -]
"นายน่ะงี่เง่า ไม่ฟังเลยหรือไง ที่ฉันมานี่ก็บอกแล้วไงว่าจะมาปกป้องนาย"
อิจิโกะตวาดเสียงแข็ง [งี่เง่า!! หมายความว่ายังไงยะ!! ชักเคือง- -* ถอนหมั้น!!]
"ผมดูแลตัวเองได้"[ใช่ๆ หยื่งไว้ลูก เราเคะผู้ดี]
ร่างบางหันหน้าหนี
"อย่างนายอ่ะนะ" [เออดิ แล้วไงฟะ- -*!!]
ร่างสูงปรามาสอย่างเหนื่อยใจ
ทั้งๆที่แค่เป็นห่วงแต่กลับทำให้เรื่องมันแย่ขึ้นเรื่อยๆ
มือเรียวของคนตัวเล็กกว่าเงื้อขึ้นสะบักควับฝากรอยมือไว้ที่ใบหน้าคมคายเป็นรอยแดง
"ก็นายนั่นแหละ ไม่เคย..สนใจผมบ้างเลย..นายก็ห่วงแต่เรื่องนั่น..วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับผมเคยรู้บ้างมั้ย!!!"
"เฮ้ย....จะมากไปแล้วนะอิชิดะ เห็นฉันใจดีหรือไงถึงได้ทำแบบนี้หา......"
อิจิโกะจับร่างบางดันให้ติดกำแพงห้องแสนเย็นเยืยบ แต่ถึงกระนั้นก็ยังคงไม่เย็นเท่าสายตาของร่างบางที่มีให้เขา
"เฮ้ย...ฉันถามว่ากล้าดียังไง"
"......"
"ตอบมาเซ่ ไอ้บ้าเอ๊ย อย่าคิดว่าจะใจดีด้วยไปตลอดนะ"
มือหนากระชากคอเสื้อของคนตัวเล็กกว่าก่อนจะผลักให้ล้มลงบนพื้น [ไม่ต้องห่วงลูก แม่ปูเบาะรองแล้ว]
"เอาซิ ....ถ้ากล้าล่ะก็ทำร้ายฉันอีกเซ่"
ร่างสูงท้า..
"ว่าไงกล้าไหมล่ะ"
"เฮ้ย...ตอบมาเซ่ อย่าเงียบ ได้ยินไหม"
ได้ยินและรู้อยู่เต็มอก แต่ก็ไม่อยากเอื้อนเอ่ยมันออกไป
วาเลนไทน์ทุกปีผมจะนั่งอ่านหนังสือสอบ..
ไม่มีเวลามาเลือกซื้อของขวัญ
ไม่มีเวลามานั่งกระวนกระวาย
ไม่มีเวลามาเตรียมแผนที่เที่ยว
ไม่มีเวลามาทะเลาะกับใครแบบนี้หรอกนะ
ขอบตาร้อนผ่าว น้ำใสไหลรินจากดวงตาคู่สวย อย่างไม่รุ้ตัว
อิชิดะยกมือขึ้นปาดน้ำตาด้วยสาเหตุว่าไม่ต้องการให้อีกฝ่ายเห็นมัน
ไม่อยากแสดงความอ่อนแอออกมาให้เค้าต้องเป็นห่วง
"เฮ้ย...จะร้องไห้ทำไมเล่า หยุดเดี๋ยวนี้นะเฟ้ย"[ป๊าด!! นี่มันปลอบเรอะ!!]
"เฮ้ยได้ยินไหม บอกให้หยุดไงเล่า"
"ฮึก.."
"อิชิดะ ...ไม่ได้ยินหรอ"
เสียงสะอื้นร้ำไห้พาลเอาคนสูงกว่าใจอ่อนเลิกตวาด
อิจิโกะนั่งยองๆลงข้างๆคนที่ลงไปนั่งกับพื้น
แขนแกร่ง หมายจะโอบกอดปลอบประโลมร่างนั้นแต่ทว่า.....
ร่างนั้นกลับหนีเขาไปนั่งที่โซฟา พอเขาเดินเขาไปนั่งใกล้ๆร่างนั้นก็ถอยหนี เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
[เออ สม!!]
"นี่อิชิดะเลิกโกรธได้แล้วน่า ฉันยอมรับผิดแล้วน้า"
"เฮ้อ.....นายอย่าทำตัวเอาแต่ใจซิ"
"ฉันง้อใครไม่ค่อยเป็นหรอกนะ"
"เฮ้ยได้ยินเปล่า"
"อิชิดะ"
"อิชิดะ"
"เฮ้ย.....ได้ยินเปล่า"
พอเก้าอี้หมดที่ให้หนี หนุ่มรางบางก็เดินหนีหายไปที่มุมกำแพง
"นี่อิชิดะที่ฉันมาหานายเนี่ยเพราะว่าเป็นห่วงนา"
อิจิโกะ หันไปเห็นกล่องขวัญเล็กๆวางอยู่บนโต๊ะ
ก็ต้องตกใจ..
*อ่า..อิจิโกะ..ไม่รุ้ว่านายชอบรึเปล่า แต่ผม..ตั้งใจเลือกแล้วนะ*
ข้อความในกระดาษแผ่นเล็ก สอดอยู่ใต้ล่างกล่อง
ร่างสูงรู้สึกถึงถวามผิดที่ถาโถมเข้ามาอีก..
"อุริวครับ..ไม่ได้มาชวนทำเลาะหรอกนะ แล้วที่สำคัญฉัน....เอ่อ...."
"อ่า...ไงดีล่ะ...."
"อยาก...."
"เจอ....
"หน้า"
"นาย --///--"
"ก็เลยมาหา แล้วก็เป็นห่วงด้วย กลัวว่านายจะเป็นอะไรไปก็เลยมาหานายอ่ะนะไม่ได้ดูถูกอะไรนายหรอก...."
"เพราะงั้นฉันขอโทษนะอิชิดะ"
"อิชิดะ"
"เฮ้ย......แกนี่....อย่าทำตัวแบบนี้ซิ อย่าคิดว่าสวยแล้วงอนได้เซ่"[คิด-*-]
"เฮ้ย....นี่นายฟังฉันอยู่หรือเปล่า"
"นายโกรธฉันหรอ....หรือว่านายหึงที่ช่วงนี้ฉันไปอยู่กับชาโดะบ่อยล่ะซิ"[ไอ้นี่..ง้อไม่ได้ก็หาเรื่องเค้า- -*]
"ใช่ล่ะซิ ...."
"......."
"อิชิดะ....เอาน่ายกโทษให้ฉันเถอะนะ"
"...."
ไม่ว่าจะอ้อนวอนเท่าไรร่างบางก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมตอบกลับ
"ขอล่ะฉันก็แค่เป็นห่วงนายเท่านั้นเอง ฉันรักนายนะอิชิดะ เป็นห่วงด้วย"
ไม่มีแม้คำพูดใดๆหลุดลอดออกมาจากปากของหนุ่มส้มอีกแล้ว
แขนแกร่งเข้ารอบคนบอบบางเข้ามากอดแนบอก พร้อมกับกระซิบคำรัก หลายต่อหลายครั้ง
เสียงสะอื้นของอิชิดะดังขึ้นในอ้อมอกของคนสูงกว่า
"อื้อ......ทำไมนาย..ไม่ยอมพูดดีๆกับผมตั้งแต่แรกล่ะ"
"ทำไม..ฮึก..ต้องให้เราทะเลาะกันด้วย"
"ทำไมล่ะ"
"นายบอกว่านายรักผม แต่นายทำให้ผมร้องไห้อย่างนั้นหรอ"
"อิชิดะฉัน.........ขอโทษนะ..ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว"
"ขอโทษนะ"
"ฉันขอโทษ"
"สัญญาไหม..ว่าจะไม่ทำอีก ผมไม่อยากทำตัวแบบนี้กับนายเลยนะ"
"อื้อ....ฉันก็เหมือนกัน..ขอโทษที่ไม่ค่อยมีเวลาให้..ฉันมัวแต่สนใจการต่อสู้.."
"รักนะอิชิดะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้นายเสียใจ"
"สัญญาจากใจเลยนะ...."
ร่างสูงกดริมฝีปากลงเบาๆ
...
"ว่าแต่..ของขวัญนี่.."
อิจิโกะชูของขวัญขึ้น
"อ๊ะ..ไม่มีมารยาท..ผมยังไม่ได้ให้ซะหน่อย!!! -///-"
"ก็ให้ซะสิ.."
"ฮึ่ย.."
อิชิดะแย่งของขวัญมาจากมือ[ดูคนมีมารยาทเค้าทำ - -*]
"อ๊ะ..ผมให้.."
ร่างบางหลับตาปี๋ ประมาณว่าสาวน้อยกำลังสารภาพรัก
"นาย...นี่น๊า...น่ารักชะมัด //"
"สะ..สุขสันต์วันวาเลนไทน์ -//-"
END//
ความคิดเห็น