เรียวจิ ซ่าทะลุโลก

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 เบลดมาสเตอร์

ความเดิมตอนที่แล้ว   เรียวจิได้ถูกชักชวนมาเข้า แก๊งบลูสกาย  โดยกันจู สมาชิกแก๊ง
เรียวจิจึงตอบตกลงไป   แต่เป้าหมายจริงๆคือ   ต้องการโค่นแก๊งบลูสกายนั้นเอง
ภายใต้บรรยากาศแห่งความตกตะลึง
เรียวจิ   ที่ซัดหน้าเบลดมาสเตอร์ไปนั้น   ทำหน้านิ่งเฉย
ในขณะที่คนอื่นๆกำลังอยู่ในสภาวะ   ที่เรียกได้ว่าคาดไม่ถึง
ความคิดและมุมมอง   ของทุกคนที่มีต่อเรียวจินั้นเปลี่ยนไปทันที
ตัวยุ่งยาก   ทุกคนคิดแบบนี้เหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย
เบลดมาสเตอร์  ที่โดนชกหน้าจนเป็นรอยที่หน้า  ลุกขึ้นมา
"อะไรวะ แก!" 
เบลดมาสเตอร์ลุกขึ้น  พร้อมกับจะชักดาบข้างเอว
"หยุดก่อนครับ!"
กันจูวิ่งเข้ามาห้าม  เบลดมาสเตอร์
"ทำอะไรกันอยู่หรอ"    เสียงดังขึ้น  มีชายผู้นึงปรากฏตัวต่อหน้า  ชายที่มีดวงตาสีฟ้า  เย็นชา  ผมสั้นสีดำ   สวมเสื้อยืดธรรมดา  ใส่กางเกงขายาว   ที่เรียกได้ว่าธรรมดาเกินคาด
"หัวหน้า"
"ไม่มีอะไรครับ"
"เราเเค่มาทักทายน้องใหม่เท่านั้นเอง"
หัวหน้าแก๊งบลูสกายนั่นเอง
"นายสินะเรียวจิ  ชั้นได้ยินคำล่ำลือของนายมา  ชั้นอยากให้นายมาร่วมกับแก๊งเราด้วยน่ะ"
"เอาล่ะมาจัดงานฉลองกันเถอะ"
จากนั้นทุกๆคนก็เดินเข้าไปในบ้าน  เข้าห้องครัวที่กว้างมาก  กว้างเหมือนสนามอะไรซักอย่า
ภายในใจเรียวจิคิดว่า  สิ้นเปลืองชะมัด
"เห้ยแก  แกยังไม่ใช่พวกของเรานะโว้ย   แกเผลอละก็ชั้นจะฟันคอแกซะ"      เบลดมาสเตอร์เข้ามากระซิบเรียวจิ
ซึ่งเรียวจิก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร  ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หัวหน้าแก๊งบลูสกายขึ้นบันไดไปชั้นสอง
ส่วนสมาชิกคนอื่นๆ  นั่งรอทานอาหาร
ขณะนั้นเรียวจิ  คิดในใจว่า
"เราต้องทำให้ได้"
"แก๊งนี้น่าจะต้องการ   สมบัติที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า  นอกจากนั้นยังใช้วิธีสกปรกเพื่อเอาชั้นเข้ากลุ่มอีก"
"ชั้นต้องหยุดพวกมันให้ได้"
หัวหน้าแก๊ง  ลงมาจากชั้นสอง  เดินทางนั่งหัวโต๊ะ
งานเลี้ยงเริ่มแล้ว
ทันใดนั้น   สมาชิกทุกคน  มีท่าทีสงบลง
"เอาล่ะ   เรียวจิ   นี่คือขั้นตอนการเข้าเป็นสมาชิกของแก๊งเรานะ"
หัวหน้าแก๊งพูด   อธิบาย
"ก่อนอื่นนายต้องสาบานตน   ให้กับชั้นซะก่อน   จะไม่ทรยศชั้น  ขัดคำสั่ง  จะอุทิศชีวิตให้กับบลูสกายจนวันตาย"
"!!!!"
เรียวจิรู้สึกตกใจ
สายตาทุกๆคนมองเรียวจิ
"เหอๆ   จริงๆแล้วมันไม่มีพิธีอะไรแบบนี้หรอก  หัวหน้าก็แค่เล่นกับจิตใจของหมอนี่เท่านั้น"
"รู้อยู่ว่าหมอนี่  มาเพราะช่วยสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า   ไม่ได้มาเพราะตัวเองอยากอยู่แล้ว   ดูจากนิสัย  หมอนี่น่าจะเป็นคนซื่อโง่ๆคนนึง   จำพวกโกหกไม่เก่ง   ดังนั้นการสาบานหรือพูดในสิ่งที่ตัวเองไม่อยาก ไม่ใช่  จึงเป็นเรื่องยาก  หึหึ  น่าสนุก  หัวหน้าช่างคิดจริงๆ"
กันจูคิดอยู่ในใจ
"เอาล่ะ   โชว์การยอมทิ้งศักดิ์ศรีของเจ้ามาหน่อยสิ!"   กันจูคิดพร้อมกับรอดูคนที่มุ่งมั่นกำลังจะทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง  
เรียวจินิ่งอยู่ประมาณ 5 วินาที
เหล่าสมาชิกคนอื่นๆก็กำลังคิดว่า  หมอนี่จะโกหกได้ขนาดไหน
"ไม่เอา!    ชั้นไม่สาบาน"
เรียวจิพูดด้วยสีหน้าปกติ   เหมือนตอบโดยไม่คิด   แบบนี้มันฆ่าตัวตาย
"อะไรกันเนี่ย"   กันจูผิดคาด
"เห้ยแก  จะเกินไปแล้วนะ"   *ปุ้ง*  เบลดมาสเตอร์ลุกคอกระชากเรียวจิฟาดลงใส่โต๊ะ
"ถ้าแกจะมาเป็นพวกชั้น  จงสาบานซะ"   เบลดมาสเตอร์ทำหน้าโหดใส่เรียวจิ
เรียวจิเริ่มหมดความอดทน   
"ไม่   ก็ชั้นไม่อยากทำ"    เรียวจิตอบด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นราวกับให้ชั้นตายซะดีกว่าจะมาสาบานต่อคนแบบพวกแก
"ใจเย็นก่อน   เบลดมาสเตอร์"
หัวหน้าแก๊งพูดอย่างสบายใจ   
"ในเมื่อเรียวจิเค้าไม่ทำตามประเพณีของเรา   เราก็ต้องสอนเค้าล่ะนะ"
"ชั้นมีข้อเสนอให้นายเรียวจิ"
"ถ้านาย   ทำให้สมาชิกทุกๆคนบอกกับชั้นว่า   ยอมรับในตัวนายแล้ว    ชั้นจะไม่ถือสาก็ได้นะ"
"เอาล่ะ   งั้นชั้นไปนอนก่อนนะ"     หัวหน้าพูดพร้อมกับเดินขึ้นชั้นสองไป   ทิ้งเรียวจิให้อยู่กับสมาชิกทั้ง7
"เอาล่ะแก   ไหนมาทำให้ชั้นยอมรับซิ"
เบลดมาสเตอร์ตะโกนใส่เรียวจิ
"เอาแล้วไง    แกจะทำยังไงให้ชั้นยอมรับแกล่ะห๊า"
"เรื่องนั้นชั้นไม่สน"
เรียวจิพูดออกมา   ทำหน้าโกรธ
"เพราะชั้นไม่ได้มาเป็นพวกแต่แรกแล้ว!"
เรียวจิประกาศ  เรียบร้อย
สายตาที่ทุกคนมองเปลี่ยนไปอีกครั้ง
"อ่อหรอ   ชั้นก็ว่าแล้ว   ว่ามันแปลกๆ   เห้ยพวกแกชั้นจะฆ่าไอ้หมอนี่เอง"
*เพล้ง*    เบลดมาสเตอร์    พูดพร้อมกับเตะเรียวจิกระเด็นออกจากหน้าต่าง
เรียวจิ  คิดในใจแบบนี้ไม่ดีแน่
สู้กันใกล้บ้านพัก   ถึงเราจะชนะ   หรือกำลังได้เปรียบ  คนอื่นๆ   ก็สามารถเข้ามาช่วยได้
ดีล่ะ  ต้องล่อออกห่างบ้านพัก
เรียวจิ   วิ่งหนี   ออกจากบ้านพักไปในป่า
"อ่าวแก    เกิดปอดแหกแล้วหรอ   หนีชั้นไม่พ้นหรอกเฟ้ย"
เบลดมาสเตอร์   ชักดาบออกจากฝักข้างเอว   วิ่งไล่ตามเรียวจิเข้าไปในป่า
"ดีล่ะ" 
เรียวจิกำมืออย่างแน่น   แสงสีเขียวเปร่งประกาย   เสกต้นไม้  ขนาดใหญ่2ต้น  พุ่งเข้าใส่เบลดมาสเตอร์ 
โดยใช้มุมอับในป่า   อำพรางตัวเอง
"ต้นไม้เรอะ     ของพรรคนั้นน่ะ"
*ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *
"กระจอกเหลือเกิน"    เบลดมาสเตอร์ใช้ดาบฟันต้นไม้ขาดเป็นท่อนๆ
ดูเหมือนจะไม่ได้ผล   เรียวจิจึงพยายามออกห่างจากบ้านพักให้มากขึ้นเรื่อยๆ
"เอาล่ะถึงทางตันแล้ว"
เรียวจิวิ่งมาถึง  หน้าผาแห่งนึง  ห่างจากบ้านพัก  สมควรแล้วที่จะต่อสู้อย่างเอาจริง
"เอาล่ะนะ"     เรียวจิกำมือ   จากนั้นเสกต้นไม้  พุ่งใส่แบบเดิม
"ไร้ประโยชน์"     *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*    ต้นไม้ถูกฟันขาดเป็นท่อนๆเหมือนเดิม
เบลดมาสเตอร์  พุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว   ง้างดาบที่จะฟันเรียวจิ
"หนอย"    เรียวจิเสกต้นไม้ใส่พื้นดันตัวเองออกทางด้านข้างหลบการโจมตีของเบลดมาสเตอร์
"งั้นเจอนี่หน่อยเป็นยังไง!!"    
เรียวจิแบมือลงพื้น    *ผวัะ!*    ต้นไม้พุ่งออกมาจากพื้นกระแทกคางเบลดมาสเตอร์เต็มๆ
แต่เหมือนไม่เจ็บมากเท่าไร
"ย๊า!"    เรียวจิต้นไม้ขนาดใหญ่  ด้วยมือสองข้าง   ฟาดลงมาจากข้างบน
*ฉวัะ*   *ฉวัะ*   *ฉวัะ*   
เบลดมาสเตอร์ฟันขาดอีกแล้ว  
"ไม่ได้ผลหรอก"   เบลดมาสเตอร์ตะโกนอย่างมั่นใจ
พริบตาเรียวจิ   พุ่งมาอย่างรวดเร็ว   ง้างหมัดต่อยเบลดมาสเตอร์   แต่เบลดมาสเตอร์นั้น เอียงตัวลงหลบทัน
จังหวะนั้นเอง   เรียวจิยิ้ม   หมัดที่ปล่อยออกไป  แบบออก   มีแสงสีเขียวเปร่งประกายสวยงาม
*ตู้ม!*    ต้นไม้ถูกเสกออกมาจากมือเรียวจิ  พุ่งใส่ในทิศทางที่เบลดมาสเตอร์หลบพอดี   แรงอัดทำให้จมดินไป ถึง 20 เซนติเมตรเลยทีเดียว
*ฉวัะ*   
"ดูเหมือนว่า   ชั้นต้องโชว์บ้างแล้ว   พลังของชั้น"
เบลดมาสเตอร์  พูดพร้อมยิ้่ม  อย่างมั่นใจว่า  จะชนะแน่ๆ   ดาบของเบลดมาสเตอร์เรืองแสงอ่อนๆ    สีฟ้า
พังนั้นคืออะไรกันนะ
แล้วเรียวจิจะเป็นเช่นไรต่อไป  กับการโค่นแก๊งบลูสกาย
................โปรดติดตามตอนต่อไป.............