เรียวจิ ซ่าทะลุโลก

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 การพบเจอเเละเริ่มต้น

ณ เมืองแห่งหนึ่ง ที่มีชื่อ แอนลิเดอัน เมือง ที่ไม่เจริญและไม่ล้าหลังไปซะทีเดียว   กำลังจะเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานบทใหม่ นี่เอง
18.35 น. ข้างถนน มีสาวน้อย   ตัวเล็กน่ารัก   สูงประมาณ 155 ซม.   ผมสีฟ้าอมเขียม   อกแบน(?)   กำลังแสดงมายากลข้างถนนอยู่
ด้วยกลอันน่าสนุก เเละลีลายอดเยี่ยมทำให้เรียกเสียง เฮ เเละเงิน จากผู้ชมที่ผ่านทางมาได้ 
"เฮ้ย! ว่าไงจ๊ะน้องสาว"
เสียงชายคนนึงดังขึ้น 
มีเหล่าชาย ท่าทางเถื่อนๆ   เดินเข้ามา   ขัดการเเสดงหากินของเธอ
"หาเงินอยู่หรอจ๊ะน้องสาว สนใจมั้ยจ๊ะ   เเค่คืนเดียว รับรองกระเป๋าตุง"
ชายประมาณ 5-6 คน   พยายามลวนลาม   สาวน้อยไร้ทางสู้ 
"ปล่อยนะ ไอ้พวกบ้า"   สาวน้อยขัดขืน
"หยุดนะ ปล่อยเธอลงเดี๋ยวนี้"    เสียงชายหนุ่มดังขึ้น   เรียกร้องให้เหล่าชายเถื่อนเหล่านั้นหยุด
"ใครฟะ"
ผู้ที่ยืนอยู่อย่างกล้าหาญ   คือหนุ่มน้อย   ผมสีเขียว   แปลกตา   สูงประมาณ 172 ซม.   สะพายกระเป๋าราคาถูก   พร้อมข้าวปั้นในมือ ขณะที่ด่าอยู่ก็เคี้ยวข้าวปั้นไปพลาง
"อะไรของแกวะ ไอ้หนู อยากตายรึไง"
"แกเจอดีเเน่ ฮ่าๆๆๆ" 
เหล่าชายเถื่อน น่ากลัว 5-6 คน ได้เข้ามา   คงจะรู้ว่าจะทำอะไร   กระทืบไงล่ะ
ชายเถื่อนเหล่านั้น   อัดหมัดตรงเข้าใส่อย่างจัง
*ควับ*
หนุ่มน้อยหลบได้   พร้อมทำหน้า   เหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
ทำให้เหล่าชายเถื่อนพวกนั้น   รัวหมัดใส่ไม่ยั้ง
*ผวัะ* *ผวัะ**ผวัะ* *ผวัะ**ผวัะ* *ผวัะ**ผวัะ* *ผวัะ*
น่าตกใจยิ่งนัก หนุ่มน้อยอัดชายเถื่อนน่ากลัว 5-6 คนหมอบ ลงได้ง่ายๆ
"หนอยแกมันไม่จบหรอกเฟ้ย"
"แกพลาดเเล้วชั้นจะไปฟ้องลูกพี่!!!"
เด็กหนุ่มทำหน้าชิวๆ เหมือนคนที่มาพักร้อน สบายใจเฮ่
"นายทำไรของนาย นายทำชั้นซวยรู้มั้ย" เด็กสาวโวยวาย
"ทำไมหรือ?" เด็กหนุ่มถาม
"นั้นคือ แก๊งมาเฟียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองนี้น่ะสิ   แทนที่จะรีบๆหนี   ดันไปหาเรื่อง   พวกเราโดนหมายหัวเเล้ว   ไม่ใช่นายแต่เป็นพวกเรา!"
เด็กสาวโวยวาย   ไม่หยุด   ชีวิตของเธอต้องมาซวยอย่างนั้นหรือ
"ช่างแบบนั้นเถอะน่า   เธอปลอดภัยก็ดีเเล้ว"   เด็กหนุ่มชิวเหลือเกิน
"ถ้าพวกนั้นมาอีกชั้นจะจัดการมันเอง จะคุ้มครองเธอด้วย"   เด็กหนุ่มสัญญา 
และเเล้วทั้ง2ก็มีเวลาไปพูดคุยทำความรู้จักกันในร้านอาหาร
"นายเป็นใคร"   สาวน้อยเปิดประเด็น
"ชั้นหรอ ชั้นคือ อะคิโมโตะ เรียวจิ   เรียกเรียวจิคุงก็ได้ อิอิ"   เรียวจิตอบ
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชั้นชื่อ ทารุโฮะ มาโทอิ"   ทารุโฮะตอบอย่างสุภาพ
"ว่าแต่เรียวจิคุง ทำไมถึงมาช่วยชั้นล่ะ" 
"อืมๆๆ ไม่รู้สิ เรื่องเล็กน้อยเอง ก็แค่ไม่ชอบไอ้พวกนั้น"   เรียวจิชิวกับการตอบ
"เอ๋ แปลกคนจังแหะ จะเรียกว่ายังไงดีล่ะ ชั้นน่ะร่อนเร่ไปเรื่อย แสดงมายากลข้างถนนหาเงินไปวันๆ   ไม่มีที่จะไปและที่จะกลับ"
"หรอๆ"   เรียวจิยังชิวอยู่
"แล้วนายล่ะ?"
"อืมๆ ชั้นน่ะหรอ   ชั้นมาตามหาคนน่ะ"   เรียวจิตอบ
"ตามหา?"
"ใช่ ผู้มีพระคุณของชั้นน่ะ ไม่ว่ายังไงก็อยากเจอให้ได้" เรียวจิจริงจังขึ้นทันใด
"คือว่า....ชั้นน่ะ คือว่านายน่ะ   ยังมีเป้าหมายในชีวิตนะ    ต่างกับชั้นมาก    นายมีเป้าหมายที่จะตามหาใครบางคน   แต่ชั้นกลับแค่หนีไปวันๆ" 
"หนี?" เรียวจิสงสัย
"คือว่าจริงๆ   เเล้ว   คุณปู่ชั้นเป็นนักมายากลอันดับ1ของโลกน่ะ"
"โอ้วววว สุดยอดไปเลย"
"ตอนชั้นยังเด็กปู่สอนเทคนิคมากมาย   เค้าบอกว่าชั้นมีพรสวรรค์ล่ะ   ชั้นดีใจมากๆเลย   แต่เเล้ว   คุณปู่ก็จากชั้นไป   ชั้นจึงไปอยู่กับพ่อ คุณพ่อเหมือนจะไม่ชอบเท่าไรนะ   ชั้นเองก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก หลายปีต่อมาชั้นจะจัดงานแสดงครั้งเเรก   เพื่อที่จะเป็นมายากลอย่างเป็นทางการ แต่เเล้วคุณพ่อก็มาทำลาย   มันจนย่อยยับ  แล้วคืนนั้นพวกเราถกเถียง   เเล้วเค้าก็ด่าชั้นมากมาย ชั้นเสียใจจริงๆ  ชั้นเลยตัดสินใจหนีออกจากบ้านมาใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองอยากจะเป็น   ตามเส้นทางตัวเอง จนมาถึงทุกวันนี้"
ZZZzzz....
เรียวจิหลับ
"นี่หลอกให้พูดคนเดียวหรอฟะเนี่ยยย"   ทารุโฮะโวยวาย
"ครอกๆ"
"ไม่น่าเสียเวลาเลยจริงๆ"   ทารุโฮะพึมพำ
ทันใดนั้นเอง มีกลุ่มคนจำนวนนึงวิ่งเข้ามา   เเละจับตัวทารุโฮะออกไป   และทิ้งเรียวจิให้หลับอยู่ในร้านอาหารไม่รู้ไม่ชี้
"ปล่อยชั้นนะ"   ทารุโฮะโดนจับ
"ลูกพี่ ยัยนี่ครับ"
"แล้วอีกคนล่ะ"   คนที่ท่าทางเหมือนบอสพูด
"อีกคนยังหลับไม่รู้เรื่องอยู่เลย พอมันตื่นมาเมื่อไรพวกเรา  30คนจะรุมตื้บมันเเน่   ฮ่ะ   ฮ่ะ   ฮ่ะ"
"ซวยเเล้วไง"   ทารุโฮะกล่าวเอาไว้
"จะทำอะไรกับยัยนี่ดีนะ" 
"ว่าไงจ๊ะคนสวย วันนี้เธอเสร็จพวกเราแน่ ฮี้ฮ่าๆๆๆ"   เหล่าชาย กว่า 30 คนหัวเราะ
*ตู้มมมมมมม*
กระตูกระเด็นเข้ามา   พร้อมควันผุ้ง
"อะไรฟะ"
"เฮ้ออออออ ให้ตายซิ พวกนายเนี่ยน๊า ไม่รู้จะกล่าวอะไรดี"   เรียวจิโพล่มาจังๆ
"แก!!!! แกหนีพวกชั้นกว่า30คนมาได้ไงฟะ"   พวกมันโวยวาย
"ไม่ได้หนีซะหน่อย ชั้นให้เขาได้พักไปแล้ว"   ควันค่อยๆจางพร้อมเหล่าคนกว่า30คนที่พวกนั้นส่งไป นอนบาดเจ็บสาหัสอยู่
"หนอยแก จัดการมัน"   บอสสั่ง
"ลุย!! ย่า" หยิบอาวุธ ท่อนเหล็กท่อนไม้มีดสั้น   กันทั่วหน้า   วิ่งเข้าใส่คนๆเดียว
"นายหนีไปซะ เดี๋ยวก็ตายหรอก คนธรรมดาสู้ไม่ได้หรอก"   ทารุโฮะบอกให้หนี
"ไม่เป็นไร ชั้นสัญญาเเล้ว"   เรียวจิกำมือไว้ แล้วภายในมือก็เปล่งเเสงสว่างออกมา
"ว่าชั้นจะคอยปกป้องเธอเอง!" 
*ตู้ม* *ตู้ม* *ตู้ม*
มีต้นไม้ ต้นใหญ่ออกมาจากมือเรียวจิฟาดคนกว่า30กระจายในพริบตา
"หนอย แก" บอสกำลังหยิบปืนแล้วพุ่งใส่ทารุโฮะ
*วิ้ง*
เรียวจิกำมือและแบมือนาบกับพื้น
*ตู้มมมม* 
มีต้นไม้งอกออกมาจากพื้น ปลายยอดต้นกระแทกหน้าบอสเต็มๆ จนสลบเหมือดไป
"นาย นาย นายผู้มีพลังพิเศษ"   ทารุโฮะสะพรึง
"อืม"   เรียวจิพาทารุโฮะออกไป
"ขะ ขอบคุณนะ"   ทารุโฮะ ยิ้มและขอบคุณน้ำใจของเรียวจิ
"งั้นลาก่อนนะ ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก"   ทารุโฮะบอกลา
"พูดไรของเธอน่ะ"   เรียวจิทำหน้างง
"เอ๋"
"ชั้นนึกว่าเธอจะเดินทางไปกับชั้นซะอีก"   เรียวจิตอบ
"ก็บอกเเล้วนิ จะปกป้องเธอเอง ฮิฮิ"   เรียวจิยิ้ม
"เหอะ ไปกันเถอะ"   ทารุโฮะเมินหน้าหนี
"ไปเก็บของเเล้วไปเมืองถัดไปกันเถอะ ทัดจัง" 
"ทัด?" ทารุโฮะสงสัย
"ชื่อเล่นเธอไง ทัดจัง"
"ไม่ใช่หมานะโว้ยยย"   ทารุโฮะโวยวาย
แต่เธอก็ร่างเริงดี   ถ้าเทียบกับตัวคนเดียวที่ผ่านมา
ณ   บัดนี้   เรื่องราวของทั้ง2ก็เปิดฉากขึ้นแล้ว
...โปรดติดตามตอนต่อไป...