The dream love fantasy online.

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่4 การเริ่มต้น

“เฮ้อ...ทำไมซวยอย่างนี้นะ”คลาฟพูด 

เราลองย้อนกลับไปเมื่อ3ชั่วโมงก่อน

“สวัสดีครับ นร ทุกคน ทุกคนคงรู้นะครับว่าเมื่อวานเราสอบวิชาเคมีกันไปแล้ววันนี้ครูจะบอกคะแนนสอบให้ได้รับรู้

คนที่1ได้40คะแนน..........................และคลาฟได้10คะแนนครับ"  

"คลาฟวันศุกร์ก็จะปิดเทอมแล้วนะเตรียมตัวท่องหนังสือสอบด้วยนะเธอคนเดียวที่ต้องมาสอบใหม่อีกครั้ง”

กลับมาปัจจุบัน “เฮ้อ...บ่นไปก็ไม่ได้ประโยชน์รีบกลับไปท่องหนังสือดีกว่า”

                           เย็นวันศุกร์

คนอื่นที่สอบเสร็จไปแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปบางคนก็ไปเที่ยวบางคนก็นอนอยู่บ้านบางคนก็เล่นเกมส์ แต่เรา นายคลาฟต้อง

มานั่งอยู่ในห้องเรียนอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เป็นการสอบแบบ เดี่ยว ตัวต่อตัวกับอาจารย์วิชาเคมี นรกพอสมควรเลยกับวิชานี้ ยากโคตรๆ

เวลาผ่านไปอย่างยากลำบากตัวช่วยไม่มีซักคน จะลอกใครก็ไม่มีใครให้ลอก ต้องใช้ความสามารถตัวเองล้วนๆ ส่วนไหนที่พอจะจด

ได้ก็ต้องจดไม่ว่าจะเป็นที่หน้าขาทั้งซ้ายและขวา ปลายแขนเสื้อ หรือที่ไหนก็ตามที่คิดว่าจดเข้าไปแล้วอาจารย์จะมองไม่เห็นคลาฟ

ไม่พลาด.....แต่ขอโทษเมื่อต้องเดี่ยวกันตัวต่อตัวก็ทำให้ไอ้ที่จดเข้าไปใช้ได้ไม่กี่ที่...อนาคตนะหรือตกอีกแน่นอน

“เยส....สอบเสร็จแล้วจะได้กลับบ้านไปเล่นเกมสักที”หลังจากที่ออกจากห้องสอบได้อาการอึดอัดก็หมดจิตใจก็กลับไปจดจ่อกับเกมส์ที่ไ

ตัวเองได้ซื้อมาเรียกได้ว่าตัวอยู่ตรงนี้แต่ใจไปอยู่ที่บ้านเรียบร้อย

         พูดไม่ทันขาดคำนายคลาฟก็โบกมือเรียกแท็กซี่เพื่อที่จะกลับบ้านทันที

พอกลับถึงบ้านนายคลาฟก็รีบประกอบเครื่องเล่นเกม อย่างรีบด่วนด้วยความที่ไม่เคยเล่นเกมส์สิ่งที่คิดว่าง่ายมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด 

มันยากมากๆ คลาฟวุ่นจนหัวหมุนประกอบโน่นเข้าไป เอาอันนี้ออกมาเป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงโดยที่คน

ธรรมดาสามัญเขาประกอบกันแค่ ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว พอประกอบเสร็จคลาฟก็หวังว่าจะได้เข้าไปเล่นเกมส์ได้ทันทีแต่แล้วตอนที่

เขากำลังจะเข้าเกมก็ดันมีโทรศัพท์เข้ามา

“เฮ้ยมีอะไรฟระไอ้เอกคนเขากำลังจะเล่นเกม”นาย คลาฟพูด

“แกเล่นเกมอะไรอะ”เอกถามมาตามสาย

 “เกมDLF ONLINEโว้ย”พระเอกของเราพูด

 “เฮ้ยจริงอะเราก็เล่นโว้ยนายชื่ออะไรในเกมอะเราชื่อเอกดนัย รีบบอกมาเลยว่านายเข้าเวลาไรจะได้เข้าพร้อมกัน” 

“ตูเข้าเวลา 4 โมงเย็นเฟ้ย” คลาฟกระหยิ่มยิ้มย่องพูดไปมือก็ลูบๆคลำๆเครื่องเกมส์ไป

“เออโอเคแล้วเจอกัน”

4 ชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อถึงเวลาที่นัดหมายกันไว้คลาฟก็รีบจัดการกับธุระของตัวเองเสร็จพอดีและแล้วเวลาอันน่าระทึกใจก็มาถึงนายคลาฟก็มายืนตรงที่

เครื่องเกมส์ไม่รอช้าเขาก็เข้าไปในเครื่องเล่นเกมรูปเตียงนอนเละกดปุ่มเริ่มเกมอย่างรวดเร็ว และอยู่ดีๆเขาก็เข้าไปอยู่ในห้องทึบสีดำ

“กรุณาตั้งชื่ออด้วยค่ะ" 

"คลาฟครับ" ตอบแบบมักง่ายขอไปที

 "ชื่อนี้ใช้ได้ค่ะยืนยันหรือไม่ค่ะ "

“ยืนยันครับ รีบส่งผมเข้าไปในเกมเถอะครับ”ด้วยความรีบร้อนของคลาฟ พระเอกของเราก็รีบเร่งจะเข้าเกมส์ทันทีโดยที่ไม่ยอมฟังอะไร

“ได้ค่ะนับถอยหลัง 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0..”