รักนี้มันไม่ปกติ

ลำดับตอนที่ #3 : งาน ทอมดี้

*วันรุ่งขึ้น*

-* ห้องประชุมชมรม*-

       ชมรมของฉันคือชมรมทอมดีดูดี้ เป็นชมรมเกี่ยวกับการจัดเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับทอมทั่วประเทศโดยมีการสร้างเว็บเกี่ยวกับทอมและดี้ รับซื้อขายของ ต่างๆที่ต้องการยกเว้นของผิดกฎหมายแต่ผู้นั้นต้องมาสมัครเข้ารับบริการเว็บหรือเป็นสมาชิกนั้นเองและชมรมของฉันมีสมาชิกบริหารงานอยู่ในชมรม 20 คน แต่สมาชิน 14 คนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มฉันจะเป็นคนคอยจัดส่ง ซื้อของและดูแลเว็บของทางชมรม ส่วนพวกฉัน 7 คนจะดูแลเรื่องขอมูลภายในต่างๆ และเป็นคนคิดการจัดงานต่างๆขึ้น บางคนอาจจะงงว่าโปรเจ็กที่คิดขึ้นนั้นคืออะไร ก็เป็นการจัดงาน ของสมาชิกทั่วประเทศขึ้นมาเพื่อร่วมกิจกรรมกับทางของเรา โดยแต่ละครั้งก็จะมีการจัดกิจกรรมที่ไม่เหมือนกันให้ได้ร่วมกันทำ งานนี้มีมาแล้วก็ประมาณ 5 ครั้งแล้ว ครั้งต่อไปก็เป็นครั้งที่ 6 แล้วและเราก็กำลังจะประชุมกัน

      “เอาล่ะมาพร้อมกันแล้วใช่ไหม” ฉันถามพร้อมหันสำรวจสมาชิก

       “อืม งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า” ฉันพูดพร้อมกับหยิบแฟ้มข้อมูลออกมา

       “จี้คิดว่างัยสำหรับโปรเจ็กใหม่” ฉันถามความเห็นของจี้

       “อืมฉันว่า หน้าจะจัดคล้ายมีทติ้งของดารานะ” จี้บอก

       “งั้นลองอธิบายมาสิ” ฉันถามต่อ

       “ก็เป็นแบบว่าจัดให้ทำอาหารร่วมกัน ทำของที่ระลึก แล้วก็แลกของขวัญกันเวลากลับอะไรอย่างงี้” จี้บอก

       “ฉันว่ามันดูน่าเบื่อนะ มีใครที่มีความคิดดีกว่านี้มั้ง” ฉันถามต่อเพราะความเห็นจี้ไม่ดีเท่าไร

       “ฉันมีนะ” นุ่นบอก

       “งานนี้ฉันกับนุ่นเป็นคนคิดอะ อาจจะดูเป็นงานยากนะ แต่ฉันคิดว่าหน้าจะดีอ่ะ” มิ้งบอกเสริม

       “ไหมว่ามาสิ”

       “คือว่าฉันคิดว่านะ สมาชิกของเรานั้นมีเยอะมากแล้วละ และก็มีคนรู้จักมากทั่วประเทศ เลยคิดว่างานนี้จะจัดเป็นการประกวดทอมหล่อดี้สวย อะนะ เป็นงานที่รับสมัครทอมและดี้ที่เป็นสมาชิกของทางเว็บเรา ให้มาประชันความหล่อสวยกันกันอะ” มิ้งอธิบายให้ฟัง

        “อืม ดีเหมือกันนะแปลกดีและยังไม่เคยทำ น่าสนใจทีเดียวเลย แล้วของตอบแทนล่ะมีไหม” ฉันพูดแล้วทำท่าครุ่นคิด

        “คือว่าอันนี้เราจะจัดเป็นการเข้าค่ายด้วยเพราะวันเดียวคงไม่เสร็จ เพราะเราจะจัดเป็นการประกวดอ่ะนะ วันเดียวไม่เสร็จแน่และทอมคนไหนชนะการแข่งขันจะได้เลือกคู่ที่มาในงานไปเป็นคู่ควง ส่วนดี้ที่ได้รับรางวัล ก็ได้เลือกทอม ที่ชอบเป็นคู่ควงในงานเต้นรำตอนกลางคืน อืมส่วนเวลาที่จัดก็น่าจะเป็น 3วัน 2 คืนอะ คิดว่าจะจัดที่ สระบุรีอ่ะ แถวน้ำตกเจ็ดสาวน้อย ฉันมีญาติที่ทำรีสอร์ทอยู่ที่นั้น”

        “อืม ความคิดยอดเยี่ยม เอาละใครเห็นด้วยกับงานนี้บาง”

     พรึ่บ

         โหเพียบเลยรู้สึกจะทุกคนเลยอ่ะนะ อืมใช้ได้

         “โอเค งั้นงานนี้ผ่านเริ่มเตรียมงานกันได้เลย”

           แล้วพวกฉันก้อทำงานกันเลยเพราะทุกเวลามีค่ามากเลย

         “กิ๊บ เดี่ยวไปลงโฆษณาในเว็บเรานะว่าจะมีการแข่งขันและการจัดงานแต่ยังไม่ต้องมีอะไรละเอียดมากเอาแบบหยาบๆไปก่อนนะ ” กิ๊บเป็นหนึ่งในสมาชิกแต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มฉัน แต่ว่ากิ๊บนั้นก็ทำงานดีไว้ใจได้

         “มิ้งโทรไปหาญาติแก แล้วติดต่อเรื่องที่พักนะขอเหมาทั้งรีสอร์ทเลย3 วัน”

         “จี้ ซีและฝนไปทำรายการว่าต้องซื้ออะไรบ้าง”

         “เจล ไปทำป้ายโฆษณาติดที่โรงเรียนมาเรียวินด้วยเพราะจะหาสตาฟเพิ่มเอาเฉพาะมาเรียวินนะ” เจลนี้ก็อีกคนที่ทำงานได้ดีอ่ะนะ

        “ส่วนที่เหลือก็ไปช่วยจี้ ซี ฝน คิดรายการแล้วออกไปซื้อมา อืมวันนี้วันจันทร์ ทุกอย่างต้องคอนเฟริมเสร็จในวันศุกร์นี้เพราะว่าอาทิตย์นี้มันมีวันหยุดราชการยาวเลยเพราะงั้นต้องทำให้ได้นะ ใครสงสัยอะไรถามฉันได้เลย”  อืมเอาละทุกอย่างเริ่มเข้าที่ไปช่วยทุกคนทำงานดีกว่า

              เฮ้อ กี่โมงแล้วเนี่ย อืม หนึ่งทุ่ม ดึกแล้วละให้ทุกคนกลับได้ดีกว่าเดี่ยวจะไม่ไหว

        “เอาละดึกแล้วทุกคนกลับไปพักผ่อนได้” ฉันบอกพร้อมกับทุกคนที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วถอนหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน

      “เดียวเอางานที่ไปทำมารายงานฉันก่อนนะว่าถึงไหนแล้ว”

    แล้วพวกฉันก็กลับไปอาบน้ำกินข้าวแล้วมารวมตัวกันที่ห้องของฉันอีกครั้งเพื่อทำงานอีกนิดหน่อย

      “เป็นงัยบ้างทุกคนไหวป่ะ” ฉันถามเมื่อทุกคนมาถึง

      “อืม เหนื่อยอ่ะนะ แต่สนุกดี” ซีพูด

      “ช่ายแล้วฉันว่างานนี้มันแน่” จี้พูดเสริม

     “อืมมิ้งเรื่องที่พักเป็นงัย” ฉันหันไปถามมิ้ง

     “ได้แล้วละตอนแรกเกือบไม่ได้แต่ว่าญาติฉันเห็นแปลกดีแล้วก็มีคนไปเยอะก็เลยให้ ลัดคิวอื่นมาเลยนะเนี่ย ถ้าช้าอีกนิดอดแน่” มิ้งบรรยายให้ฉันฟัง

     “เออ หมวยแกคิดว่างานนี้จะได้เรื่องหรอว่ะ”นุ่นถาม

     “แกเป็นคนคิดโปรเจ็กนี้เองนะโว้ย แล้วยังมาพูดแบบนี้อีก” ฉันตอบกลับไป

     “เออลืมไปเลย” นุ่นบอกพร้อมทำท่าเอามือเคาะหัวตัวเองแบบคิคุ อืมมันน่ารักดี-*-

     “เป็นปลาทองหรอแกความจำสั้น บ็อบ บ็อบ 55555+” จี้พูดพร้อมทำท่าเอามือบีบแก้มสองข้างเข้าหากันแล้วพูด บ็อบ บ็อบ 555โคตรเลยว่ะ

      “นี้นุ่นถ้าแกคิดว่าจะได้เรื่องรึป่าว งั้นเราก็ไปเปิดบอร์ดดูกันดีกว่า” ฝนพูดขึ้นพร้อมเปิดบอร์ดของเรา

     “โหเฮ้ย มีคนมาโพสเพียบเลยว่ะ” มิ้งพูด

     “อืมส่วนใหญ่ถามเกี่ยวกับรายละเอียดและแบบของงานคราวนี้”ฝนพูด

     “เยอะขนาดนี้จัดไม่ไหวแน่เอาไงดี” อืมจริงอย่างที่มิ้งพูดมันเยอะไปอ่ะ

     “เอางี้คนที่จะสมัครประกวดคัดแค่30คนโดยการให้เขียนว่า “ทำไมถึงอยากประกวดแล้วประกวดอยากได้รางวัลที่เท่ารัย” 30 ข้อความที่เราถูกใจจะได้เข้าแข่งขันงานนี้ ทั้งทอมและดี้รับแค่อย่างละ30นะเว้ย ” ฉันพูดขึ้น

    “แล้วคนที่มางานมีทติ้งเฉยๆไม่ได้ประกวดละ” ซีถามต่อ

   “มิ้งรีสอร์ทญาติแกรับได้กี่คนว่ะ” ฉันหันไปถามมิ้ง

    “ก็ประมาณ500คนอ่ะ” มิ้งตอบ

    “อืม เข้าประกวดรวม60 พวกเราอีก20 เป็น80  อืมไปหาสตาฟเพิ่มอีก30คนเป็น110คนงั้นเราเรียงตามคนที่สมัครเข้ามา แล้วดูว่าคนไหนมีคะแนนในบอร์ดสูงเรียงไป290คนแล้วตัดเลย อีก100คน ให้คนที่อยากมาเขียนโพสไว้ว่าถ้าคุณไม่ได้มางานนี้คุณจะทำยังงัย 100 คนที่เราถูกใจจะได้มาร่วมงานนี้ โอเคมะ” ฉันเสนอความเห็นแล้วทุกคนก็เหมือนจะเห็นด้วย

     “แล้วงานครั้งนี้คนที่มาเข้าจะต้องเสียเงินค่ที่พักเท่าไหร่ล่ะ”จี้ถาม

     “อืมค่าของจัดงานคงสูงมาก แถมยังมีค่าที่พักอีก คงจะต้องเก็บคนละไม่ต่ำกว่า 1500 ล่ะ” ฉันพูด

     “โหค่าใช้จ่ายสูงแบบนี้ใครจะสมัครว่ะ” จี้พูดต่อ

     “เราว่ามันต้องมีแน่เพราะทอมกับดี้ที่มาสมัครเป็นสมาชิกเว็บเราส่วนใหญ่จะมีเงินและก็งานนี้มีอะไรที่แปลกหลายอย่างหน้าจะมีคนให้ความสนใจเยอะ ถึงจะแพงก็เถอะ” ฉันพูดพลางวิเคราะห์ไปด้วย

     “เอาละฝนเดียวเราเขียนรายละเอียดที่ฉันบอกไปเมื่อกี้ลงบอร์ดเลยนะ” ฉันพูด

   รายละเอียดงานมีทติ้งสุดเซอร์ไพร

1. คนที่สมัครต้องลงทะเบียน เป็นสมาชิกกับทางบอร์ดเราแล้ว

2. ต้องเป็นทอมหรือดี้

3. เป็นงานที่จัด 3 วัน 2 คืน

4.จัดที่สระบุรี ที่รีสอร์ท Royal Grand ริมน้ำตกเจ็ดสาวน้อย

5.ค่าใช้จ่าย 1500 ขึ้นไปต่อคน

6.เราจะมีการจัดงานประกวดทอมหล่อและดี้ถูกใจ

7.คนที่สมัครนั้นผู้ที่มีคะแนนบอร์ดสูงไล่ลงมา290คน

8.คนที่คะแนนไม่ถึง เราจัดให้ได้เขียนบรรยายมาว่า “ถ้าคุณไม่ได้มางานนี้คุณจะทำอย่างไร” 100คนที่เขียนมาถูกใจคณะกรรมการเว็บบอร์ดนี้จะได้มาร่วมด้วย ความยาว ครึ่งหน้ากระดาษ A4 ส่งมาทางอีเมลล์ของเว็บบอร์ดนี้ tom_de_club@*****.com

9. ปิดเขตส่งการเขียนบรรยายวันพุธที่จะถึงนี้เวลา 12.00 น.

*หมายเหตุ งานนี้เรารับเฉพาะทอมกับดี้เท่านั้นนะ คนที่ปลอมแปลงเข้างานมาคุณจะถูกจับออกเพราะเรามีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่โดยรอบงาน ส่วนเงิน 1500 บาทนี้เป็นค่าอาหาร ที่พัก และของที่เราจัดมาให้เป็นพิเศษซึ้งเป็นค่าใช้จ่ายในค่าย ควรพกเงินไปบ้างเพราะเรามีหลายอย่างที่ท่านอาจสนใจจนต้องควักกระเป๋าจ่ายเลยละ   สมัครได้ที่เว็บบอร์ดหน้ามีทติ้งของเว็บบอร์ด ประกาศผลผู้เข้าร่วมงานวันพุธที่จะถึงนี้เวลา 17.00น.

      ผู้สมัครเข้าร่วมการประกวด

1.ต้องเป็นสมาชิกของทางเว็บบอร์ดนี้

2.ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มอีก 500 คือรวมแล้ว 2000บาท

3.ทอมที่ชนะจะมีสิทธิ์เลือกคู่ได้หนึ่งคน(ส่วนเลือกไปทำไมเรายังไม่บอก)

4.ดี้ที่ชนะจะมีสิทธิ์เหมือนทอมที่ชนะ

5. รับสมัครประเภทละ30คน

6.คิดว่าตนเองเป็นคนหน้าตาดี มีความมั่นใจ

7..คนที่สมัครต้องเขียนเรียงความ 1 หน้ากระดาษ A4 มาบอกว่า “ทำไมถึงอยากเข้าประกวดแล้วประกวดอยากได้รางวัลอะไร” คนที่เขียนได้ถูกใจกรรมการจะได้เข้าประกวดเพราะ วิธีนี้เป็นวิธีเลือกผู้เข้าสมัครเนื่องจากมีผู้สมัครมาก เราเป็นการทดสอบความสามารถอีกทางหนึ่งของผู้เข้าประกวด

8.ปิดรับส่งเรียงความวันพุธที่จะถึงนี้เวลา 12.00 น.

9.งานเริ่มวันเสาร์ที่จะถึงนี้ขอให้ไปพร้อมกันก่อน 7 โมงเช้าที่รีสอร์ท

 *หมายเหตุ  เราหวังว่าผู้สมัครเข้ามาจะไม่ท้อไปก่อนเพราะเห็นกฎต่างๆแล้ว คนที่ถอยหนีคือคนขี้ขลาดไม่กล้าแสดงความสามารถที่ซ่อนอยู่ในตัวออกมา หวังว่าเราจะได้ผู้สมัครที่ดีมีความสามารถนะ ขอให้โชคดี สมัครได้ที่หน้ามีทติ้งของบอร์ด ตรง ผู้เข้าประกวดเพราะเราแยกออกจากผู้เข้าร่วมงานธรรมดา ประกาศผลผู้เข้าร่วมการประกวดในวันพุธเวลา 17.00น.

      “เอาละเสร็จแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาดูรายชื่อ ต่างๆแล้วคัดเลือกอีกที วันนี้ไปนอนกันเถอะ” แล้วพวกเราทั้งหมดก็แยกย้ายไปนอนกัน เพื่อเตรียมเอาแรงมาสู้งานพรุ่งนี้ต่อไป

  *วันรุ่งขึ้น*

 -*ห้องเรียน*-

     “ทุกคนหวัดดี” ฉันทักเพื่อนทุกคนเมื่อมาถึงห้อง

     “ดีหมวย” กิ๊บตอบกลับมา

     “เดียววันนี้ไปบอกสมาชิกทุกคนให้ไปทำงานตอนกลางวันและตอนเย็นด้วย ให้รีบไปนะเพราะเราต้องทำงานอีกเยอะ” ฉันพูดพร้อมสั่งงานกิ๊บ

    “เอาละต่อไปมีการบ้านรัยมั้ย” ฉันหันไปถามฝน

   “วันนี้สบายไม่มีการบ้านอะไรเลยละ” ฝนพูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแบบกุลสตรีไทยเหมือนเดิม

   “ไชโย ดีที่สุดเลย” ฉันพูดพร้อมกระโดดด้วยความดีใจ

  “นี้ยัยกรรณทิชา ให้มันเบาๆหน่อย แล้วก็ไปทำเวรด้วย” โหย มาถึงก็โดนด่าเลย เจ๊แม่เอ้ย(ห้องฉันเรียกอาจารย์ที่ปรึกษาวิจิตราว่าแม่อะ เพราะแกจู้จี้ขี้บ่นที่หนึ่งเลย)

   “ค๊าอาจารย์” ฉันตอบอาจารย์กลับไป

   “เธอเนี้ยเสียงดังจิงๆ ยัยประทัด” อ้าวเฮ้ย ตั้งฉายาให้กันเฉยเลยเชอะไม่สนหรอก

   “ขอบคุณคะอาจารย์ที่ตั้งชื่อดีๆให้” ฉันทำท่าล้อเลียนแม่

   “ไม่เป็นรัยครูเต็มใจตั้งให้” แล้วแกก็รับความขอบคุณไปพร้อมกับความกวนของแก หึ่ยแกเป็นอาจารย์ที่ตามเด็กทันเสมอเลย

      แล้วเวลาในการเรียนก็ผ่านไปเร็วมากตามใจฉันคิดเลย ตอนกลางวันพวกฉันก็รีบกินข้าวเพื่อที่จะได้ไปทำงานต่อ ส่วนคนมีแฟนก็ต้องอดไปหนึ่งวันเพราะยุ่งมาก 

     พวกเราทำกันไปได้มากแล้วละตอนนี้ก็กำลังคัดเลือกผลงานที่ส่งเข้ามาอยู่ อืมได้ไปหลายอันแล้วละ ผู้เข้าร่วมมีทติ้งที่ดูตามคะแนนได้ครบแล้ว ส่วนอีก 100คนที่เขียนบรรยายมา ได้ประมาณ50 คนแล้ว รอดูพรุ่งนี้อีกตอนนี้สมาชิก 20 คนนั้นได้แบ่งเป็น 2 กลุ่มแล้ว กลุ่มหนึ่งไปซื้อของเตรียมงานมีทติ้ง และไปประกาศหาคนมาเป็นสตาฟที่มาเรียวินด้วย อีกกลุ่มมาเลือกคนที่จะมาร่วมงานคิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยในวันพุธหรือไม่ก็พฤหัสนิส~นิส~ ส่วนสถานที่จัดนั้น ฉันส่งคนทางบ้านไปดูแล้วก็เตรียมงานตั้งเวทีอะไรประมาณนี้แล้วละ โชคดีจังเกิดมาบ้านมีอันจะกิน ไม่งั้นทำภายในอาทิตย์เดียวไม่มีทางเสร็จแน่เลย ขอบคุณสวรรค์ที่ส่งลงมาให้ลูกช้างรวย และมีผู้ร่วมงานที่ดีมีคุณภาพ ฮึกฮึก ซึ้งใจในความดีของพระเจ้า (รู้สึกว่านางเอกเราจะเพี้ยนไปแล้วละ ตบหัวให้เข้าที่สักทีดีไหมผู้อ่าน(ดี) งั้นจัดการเลย พลั่ว:ผู้แต่ง) ไอผู้แต่งบ้าบังอาจมาตบหัวฉันเดียวแม่เสยปลายคางเลย ถ้าไม่คิดว่ให้ฉันเป็นนางเอกนะ ฉันจะไปอัดแกยัดส้วมเดียวนี้เลย ฮือๆ ToT

    เอาละกลับเข้าเรื่องเราดีกว่านะค่ะ ออด ออด ออด

      “ทุกคนไปเรียนก่อนละกันเจอกันคาบชุมนุมนะ เตรียมตัวให้พร้อมละเราจะทำงานให้ได้ถึง 70 % เลยละ” ฉันบอกทุกคนไว้เอาละตอนนี้งานเสร็จไป 50 %แล้วละดีใจจัง แต่เหนื่อยเหมือนกันแหะ ไม่เจอพี่แพนเลยไม่ค่อยมีกำลังใจ โดดไปหาแกดีกว่า

      “นี้แกไม่คิดถึงแฟนกันบ้างหรองานหนักขนาดเนี้ย” ฉันหันไปถามนุ่น มิ้ง อุ้ม ซี (ซีมันเป็นแฟนกับพี่แจงแล้วละตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เร็วชะมัดเลยฉันเพิ่งรู้เมือวานเอง) แต่พอหันไป โอ้วววหูทุกคนมีโทรศัพท์หมดเลย สงสัยจะคุยกับแฟน ฮือๆๆๆTOT แล้วฉันจะคุยกับพี่แพนได้งัยเพราะฉันยังไม่ได้เป็นแฟนแกเลย เศร้าใจ

*เวลาเย็น คาบชุมนุม*

-*ห้องชมรม*-

        “เอาละทุกคนมากันครบแล้วนะ” ฉันพูดขึ้นเมื่อทุกคนมากันครบแล้ว

        “กลุ่มที่ไปหาสตาฟที่มาเรียวินอะได้ครบหรือยัง” ฉันหันไปถาม

        “ขาดอีกประมาณ2-3คนอ่ะ” จี้ตอบกลับมา

        “ทำไมยังได้ไม่ครบอีกล่ะ”ฉันหันไปตวาด

        “งานอื่นยังเหลืออีกตั้งเยอะ แค่นี้ยังไม่ทำไม่ได้อีก”

        “คืองี้ตอนแรกมีคนมาสมัครครบแล้ว แล้วเขามาขอออกทีหลังอีกอ่ะ” วิว(เด็กในชมรม)พูดขึ้นมา

        “เอางี้ดิหมวย ลองไปชวนพี่แพนดิ” มิ้งที่นั่งอยู่ข้างฉันหันมากระซิบบอกฉัน

        “อืม” ฉันตอบกลับไปเบา

      “เอาละแล้วเรื่องคนที่ไปเข้าค่ายด้วยละได้ครบยัง”ฉันถามขึ้นอีก

        “ตอนนี้เหลือแต่คัดคนที่เขียนเรียงความ ส่วนผู้เข้าประกวดเหลือ 5 คนค่ะ” เจลตอบฉัน

        “อืม แล้วเรื่องของใช้ในงานต่างๆล่ะ ชุดผู้เข้าประกวดด้วย” ฉันหันไปถามต่อ

        “ของที่จะเอาไปร่วมในงานครบแล้ว ชุดผู้เข้าประกวดยังไม่ได้หาเลยค่ะ” อิม เด็กในชมรมบอกขึ้นมา

        “ทำไมชุดผู้เข้าประกวดยังไม่ได้อีก” ฉันตะวาดไปอีกรอบนึง

        “คือเรายังไม่ได้คิดว่าจะให้ผู้เข้าประกวดทำอะไรบ้างอะ” จี้ตอบขึ้นมา

        “แล้วทำไมไม่คิดห๊า โอเคงั้นมาคิดกันเลย” อารมณ์เสียจริงๆ ทำงานไม่ได้เรื่องเลย

        “ฉันคิดว่างานนี้จัดที่น้ำตก หน้าจะให้มีชุดที่ใส่เล่นน้ำแล้วดูดีและเหมาะกับการเล่นน้ำด้วย อีกชุดคือชุดที่จะให้ผู้แข่งใส่ในงานเต็นรำวันสุดท้าย ของดี้ชุดที่สำคัญมีเท่านี้ ส่วนทอมนั้นจะมีอีกชุดคือชุดเจ้าชาย เป็นชุดผู้เจ้าชายเลย เราจะดูว่าทอมคนไหนใส่ชุดเจ้าชายได้หล่อที่สุดและดูดีที่สุดด้วย และที่เหลือก้อชุดธรรมดาที่อยู่ในค่าย มีใครมีความเห็นอะไรไหม” ฉันพูดสารทยายยาวเลย

        “ฉันคิดว่าก็ดีแล้วนะ” นุ่นพูดเสริมขึ้น

        “นี้แล้วมีงานอะไรอีกป่ะที่ยังไม่เสร็จอีกหรือป่าว” ฉันถามอีกเพราะถ้ามีจะได้เสร็จไปทีเดียวเลย

        “ไม่มีแล้วละ เหลือแต่ไปจัดที่สถานที่อย่างเดียว” มิ้งตอบคำถามของฉัน

        “ตอนนี้ฉันกำลังทำเรื่องขอลาให้กับชมรมเราอยู่นะเพราะเราจะไปที่รีสอร์ทวันพฤหัสนี้แล้วเราต้องไปเตรียมสถาที่ไว้ก่อนนะ” ฉันพูดขึ้นมาอีก

        “เอาละไปทำงานต่อได้แล้ว” ฉันพูดแค่นั้นแล้วทุกคนก็แยกย้ายไปทำงานต่อ ฉันจึงได้โอกาสนิดนึงเพื่อจะได้ไปชวนพี่แพนไปร่วมงานด้วย

       “นี่จี้เดียวฉันจะไปที่มาเรียวินนะ จะไปชวนพี่แพนไปร่วมงานด้วยสักหน่อยนะ” ฉันพูดกับจี้ไว้แค่นั้นแล้วก็ชิ่งไปเลย

  *ห้องธุรการ มาเรียริน*

         “เออ ....อาจารย์ค่ะขอใบอนุญาตผ่านไปโรงเรียนมาเรียวินหน่อยค่ะ” ฉันเข้าไปขอแม่

        “จะไปทำอะไรที่นั้นยัยประทัด” ฮึ่ยอาจารย์ยังไม่หยุดเรียกฉายานี้อีก

        “เป็นงานของทางชมนมค่ะ” ฉันตอบไปและอาจารย์ก้อคงจะให้เพราะรู้ว่าฉันอยุ่ชมรมอะไร

        “อืม เอาไป” แล้วอาจารย์ก้อเซ็นใบอนุญาตให้ฉัน หุหุ มีฟามสุข

   แล้วฉันก้อเดินเฉิดฉายเข้าโรงเรียนมาเรียวินไป แต่เอ๊ะฉันจะไปตามหาพี่แพนที่ไหนละเนี่ย เอ้อ พี่แพนอยู่ห้อง4/6 นี้นา อืมแล้วพี่เค้าจะเรียนอยู่หรือเปล่าน้าทำไงดีละ และก้อเหมือนสวรรค์เข้าข้างฉัน เทพบุตรสุดหล่อของฉันก็มาพอดีเลย

       “เอ่อ หมวยมาหาอะไรที่นี้ครับ” พี่แพนเดินเข้ามาถามฉัน

       “หมวยมาหาพี่แพนค่ะ คือมีเรื่องจะถามนิดหน่อยค่ะ” ฉันตอบไป

       “งั้นเราไปคุยกันที่โต๊ะตัวนั้นดีกว่า” พี่แพนพูดจบก็เดินนำฉันไปที่โต๊ะ เมื่อถึงโต๊ะพี่แพนก็ถามฉันเลย

      “หมวยมีเรื่องอะไรหรอคับ”

       “คือหมวยจะเล่าให้ฟังค่ะ คือ หมวยอยู่ชมรม ทอมแอนด์ดี้ ของทางมาเรียรินและกำลังจะจัดเข้าค่ายในวันเสาร์นี้หมวยเลยกะจะมาชวนพี่แพนไปเป็นสตาฟด้วยกันนะค่ะ” ฉันพูดจนจบ พี่แพนทำท่าคิดเล็กน้อย

        “อืม ตกลงพี่จะไปช่วยเป็นสตาฟนะ แต่มันติดปัญหาอย่างนึง พี่รู้สึกว่าพี่จะสมัครเป็นสมาชิกของทางบอร์ดนี้แล้วนะ แล้วก้อลงสมัครประกวดไปแล้วด้วยอ่ะ” พี่แพนตอบยิ้มๆ

       “ห๊า!!!!! อะไรนะค่ะพี่แพนสมัครไปแล้ว ทำไมหมวยไม่คุ้นหน้าพี่เลยอะ งานมีทติ้งก้อไม่ไป รายการสั่งของก็ไม่มี” ฉันถามพี่แพนกลับไป

       “พี่เพิ่งจะสมัครตอนเข้าเรียนที่นี้แหละ” พี่แพนตอบ

       “แล้วพี่ก้อไม่รู้จะซื้ออะไรดีด้วย แล้วงานมีทติ้งพี่ก็ยังไม่เคยเห็นเลยละ” พี่แพนพูดเสริมขึ้นอีก

  ให้ตายเหอะ ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ โอ้ย ปวดประสาท งั้นพี่แพนก็ไม่ได้ไปเป็นสตาฟสิ แงแงแง ทำงัยดีละ แล้วถ้าพี่แพนถูกคนที่ประกวดดี้แย่งตัวไปทำงัยดี ฮือ ฮือ TOT  

       “แล้วพี่แพนสมัครประกวดแล้ว จาชวนใครไปเป็นสตาฟดีละ” ฉันพูดเสียงอ่อย เพราะว่ารู้สึกเศร้าเล็กน้อยเมื่อนึกถึงคนที่จะมาคู่กับพี่แพน

       “ไม่เป็นรัยพี่จะไปเป็นสตาฟด้วยละกันนะ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิค่ะ” พี่แพนพูดปลอบฉัน

       “แต่ว่าพี่แพนจะไม่เหนื่อยแย่หรอค่ะ” ฉันถามเพราะเป็นห่วงสุขภาพของพี่แพน

       “ไม่เป็นไรหรอก โอเคงั้นเดี่ยวพี่ไปช่วยนะ” แล้วฉันกับพี่แพนก็แยกกัน

   *ห้องชมรม*

          “กลับมาแล้ว งานเป็นยังไงบ้าง ไปถึงไหนแล้ว” ฉันถามเมื่อกลับมาถึงห้อง ชมรม

          “ได้คนไปเข้าค่ายครบแล้ว สตาฟก้อจาดไปคนสองคนคงไม่เป็นอะไร” มิ้งพูดขึ้นมา

          “อืมงั้นพรุ่งนี้ประกาดชื่อลงบอร์ดเลย” ฉันบอกกับกิ๊บ

          “เอาละเตรียมเก็บของได้แล้วนะ เพราะเราจะลา 1 วัน เราจะออกเดินทางวันพฤหัสเลย เพราะว่างานมีวันศุกร์เราต้องไปจัดงานก่อน 1 วันนะ พรุ่งนี้ก้อเตรียมตัวเลยด้วยนะ” แล้วฉันก้อเดินไปทำงานต่อเลย