รักนี้มันไม่ปกติ

ลำดับตอนที่ #1 : กลุ่ม YENTA4

           
             

          ประเทศไทย  นะที่แห่งหนึ่งในตัวเมืองหลวงของประเทศ มีสองโรงเรียนใหญ่อยู่ติดกันเป็นโรงเรียนพี่โรงเรียนน้อง หลายคนคงคิดว่าต้องเป็นโรงเรียนชายล้วนและหญิงล้วนใช่ไหม แต่ผิดแล้วล่ะ มีบางอย่างที่โรงเรียนนี้แตกต่างจากโรงเรียนอื่น โรงเรียนแรกชื่อ โรงเรียน มาเรียรินวิทยาคม เป็นโรงเรียนหญิงล้วนซึ่งเป็นโรงเรียนน้อง อีกโรงเรียนคือ โรงเรียน มาเรียวินวิทยาคม ซึ่งเป็นโรงเรียนของนักเรียนที่เป็น ทอม นั่นเองและนี้ทำให้โรงเรียนนี้แปลกไปจากโรงเรียนอื่น สองโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนประจำของทางเอกชน ซึ่งมีค่าใช่จ่ายสูงมาก ทำให้โรงเรียนนี้มีแต่ลูกคนมีอันจะกิน และชาวต่างชาติมาเรียนทั้งนั้นแต่นักเรียนไทยที่มีฐานะธรรมดาก็มีอยู่บ้างแบบว่าบ้านส่งเรียนได้อ่ะนะ ส่วนเครื่องแบบโรงเรียนฉันนั้นชุดคล้ายเด็กญี่ปุ่นเลยล่ะ กระโปรงลายสก็อตสีฟ้าเน็กไทลายสก็อตสีฟ้า สีฟ้าเป็นสีประจำโรงเรียนฉันล่ะ ส่วนมาเรียวินนั้น ทางโรงเรียนให้ใส่กางเกงลายสก็อตสีน้ำเงินเข้ม เสื้อเชิ้ต ผูกไทลายสก็อตสีน้ำเงินเข้มเข้ากับกางเกง

       ตอนนี้ขอแนะนำตัวก่อนละกัน ฉันชื่อ หมวย กรรณทิชา สายธารกุล ชั้นม.3 ฉันอยู่โรงเรียนมาเรียริน ซึ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วน โรงเรียนของฉันนั้น 50%เป็นหญิงแท้อีก 50%เป็นดี้ค่ะ รวมฉันด้วยอีกคน ฉันมีเพื่อนสนิทอีกหนึ่งกลุ่มใหญ่มีสมาชิก 7 คนรวมฉันด้วย คนแรกเลยชื่อ มิ้ง วลีพร ยัยนี้เป็นหญิงแท้เพราะมีแฟนแล้วเป็นผู้ชาย คนที่สองชื่อ จี้ อัญชุลี ยัยนี้ก็เป็นหญิงแท้ หน้าตามันอะหน้าจะไปเป็นทอมแต่มันไม่อยากเป็นประเภทว่า หน้าให้ใจไม่รักอ่ะ คนที่สามชื่อ นุ่น สุลักษณาพร ยัยนี้ดี้เจ้าค่ะมีแฟนเป็นทอมไม่ต้องสงสัยว่าโรงเรียนอะไร โรงเรียนมาเรียวินแน่นอนเจ้าค่ะ คนที่สี่ชื่อ อุ้ม วิลาสินี ยัยนี้ก็เป็นหญิงเหมือนกันมีแฟนแล้วล่ะเป็นผู้ชายอยู่โรงเรียนเดียวกันกับแฟนของมิ้งเลยอ่ะ คนที่ห้าชื่อ ซี สายชล ยัยนี้เป็นดี้เจ้าค่ะ ยังไม่มีแฟนเลยมันกำลังเล็งพี่แจงที่อยู่มาเรียวิน

คนที่หกชื่อ ฝน กมลทิพย์ ยัยนี้เป็นหญิงแต่มันไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใครยัยฝนเป็นเด็กเรียนประจำกลุ่มพวกฉันและเพื่อนๆอีกห้าคนจะลอกการบ้านมันทุกเช้า ในกลุ่มฉันมีฝนนี้แหละเอาการเอางานที่สุด กลุ่มฉันชื่อว่าYENTA4

            วันนี้ฉันรีบมาห้องเรียนแต่เช้า จุดประสงค์มีอย่างเดียวคือลอกการบ้านยัยฝน เห่อะๆๆๆ เพราะว่าเมื่อคืนดูหนังเพลินไปหน่อยแล้วฉันก็ไม่ได้นอนห้องเดียวกับฝน ฉันนอนกับนุ่น ส่วนคนที่ไม่ต้องมาปั่นการบ้านตอนเช้าเหมือนยัยฝนก็คือ ซี เพราะยัยนี้นอนห้องเดียวกันกับฝน ส่วนมิ้งก็นอนกับจี้ ส่วนยัยอุ้มไม่อยากไปนอนแยกกับคนอื่นมันเลยร่อนไปร่อนมาอยู่สามห้องของเพื่อนในกลุ่มได้ทุกห้องแต่เมื่อคืนมันนอนห้องฉันแต่ฉันมาไม่พร้อมมันหรอกเพราะขี้เกียจปลุกมันเดียวมันก็ตามมาเอง

      “หวัดดีเพื่อนๆ” ฉันทักเพื่อนๆเมื่อมาถึงห้อง

      “หวัดดีหมวย” เพื่อนๆตอบรับฉัน

      “เฮ้ยเอาคณิตมาลอกดิ ยังไม่เสร็จเลย” เมื่อมาถึงฉันก็เริ่มปฏิบัติการลอกการบ้านเลย

      “นอกจากคณิตแล้วมีอย่างอื่นอีกมะ” ฉันถามพลางมือก็ปั่นการบ้านยิกยิก

    “ก็มีอังกฤษอ่ะ” ฝนตอบ แล้วฉันก็เร่งสปีดในการปั่นขึ้นไปอีก

     “หมวยแกไม่รอฉันเลยรีบหนีมาลอกการบ้านก่อนอ่ะ” นุ่นกับอุ้มมาพร้อมกันแต่คนที่พูดคืออุ้ม

     “ขี้เกียจปลุกอ่ะ” ฉันตอบพลางทำการบ้าน

    ผลั่ว 

    “นุ่นแกตบหัวเรามัยว่ะ เดียวอัดให้เมนกระฉูดเลย” ฉันพูดพลางคลำหัวปอยๆ

    “โทษฐานที่ขี้เกียจปลุกเรากะอุ้มงัย” นุ่นตอบฉันหน้ากวนทีน

    “แกจำไว้เลยวันหลังจะไม่ปลุกอีกเลย” ฉันพูดขึ้น

     “ลองไม่ปลุกอีกดิเดียวจะตบให้แรงกว่านี้อีก” นุ่นพูดแล้วทำท่าจะตบอีกครั้ง

     “ขอโทษค๊า คราวหลังจะไม่ทำแล้วค๊า” ฉันตอบยัยนุ่นไป ทำให้ยัยนั้นหายอารมณ์เดือดได้เล็กน้อย

     “รีบลอกการบ้านฝนดิเดียวไม่เสร็จหรอก” แล้วฉันก็เปลี่ยนเรื่องทันทีเลย

ออด ออด ออด

      “เฮ้อเสร็จพอดีเลย  ไปเข้าแถวกันเถอะ” ฉันชวนเพื่อนไปเข้าแถวเมื่อได้ยินเสียงออด

      “อืม แป๊ปอีกบรรทัดนึง” นุ่นตอบ

      “อ่ะ เสร็จแล้วไปกันเถอะ” แล้วเราทั้ง 7 คนก็ไปเข้าแถวกัน

            พวกฉันเลือกที่จะอยู่ด้านหลังสุดของแถวเพื่อที่จะได้เม้ากันได้สะดวกแล้ววันก็เช่นเคยเมื่อสวดมนต์ไว้พระเสร็จก็ถึงเวลาที่อาจารย์จะมาเทศให้ฟังและแน่นอนจะมียัยฝนที่ฟังคนเดียวแต่บางครั้งก็หันมาคุยด้วย

     “นี้แกเมื่อเช้าอ่ะฉันเห็นพี่แจงของแกด้วยซี” จี้เริ่มบทสนทนา

     “หรอ ที่ไหนอ่ะ แกเห็นตอนไหน เห็นตรงไหนอ่ะ ทำมัยเห็นได้ แกเห็นมัยฉันไม่เห็นว่ะ แล้วแกได้คุยรัยมัย พี่เค้าทักแกป่าว พี่เค้าเดินไปกับครัยป่าวแล้วพี่....”

    “แกจะถามทีละคำถามไม่ได้หรอว่ะฟังไม่ทัน เดียวตบหัวหลุดเลย” จี้ตอบทำให้ซีหันไปทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม

     “คืองี้เมื่อเช้าพอฉันเดินจากหอมาโรงเรียนฉันเห็นพี่แจงเดินไปที่หอพักของแกอ่ะ แกเดินไปกับพี่อิ๋วเพื่อนแก ฉันเห็นแกแต่แกไม่ได้เห็นฉันว่ะ” จี้ตอบ(สาเหตุที่เห็นเพราะรั้วกั้นทำด้วยลวด สามารถมองผ่านไปอีกฝั่งได้แต่ข้ามไม่ได้เพราะมันสูงและเป็นลวดไฟฟ้ากันเด็กข้ามไปไหนมาไหนตามใจชอบ)

      “หรอค่อยดีหน่อยที่ไม่ได้ไปเหล่สาวที่ไหน” ซีพูดพลางถอนหายใจ

      “พูดเหมือนเป็นเจ้าของพี่เค้าเลยนะแก” ฉันแซวเข้าให้

    “แหม ก็ฉันจาจีบแกติดแล้ว ก็กลัวแกไปมองคนใหม่นิ” ซีตอบพลางเอานิ้วจิ้มกันไปมา (น่ารักตายเลยแก)

     “เออ ขอให้แกจีบพี่เค้าสำเร็จแล้วกัน เพราะแกไม่เคยจีบใครติดเลย555+” มิ้งพูดอวยพร พลางหัวเราะที่ได้แกล้งเพื่อนด้วย

      “มิ้งพูดงี้หาว่ากรูไม่มีน้ำยาหรอว่ะ” ซีพูดพลางทำท่าหาเรื่อง

      “แกจะไปมีน้ำยาได้งัยซีแกไม่ได้ขายขนมจีนนี้นา555+”เออไอมิ้งมันตอบกวนทีนดีจัง

      “ได้ทีว่ากรูเข้าไปอย่าให้ถึงตากรูมั้งจะเล่นให้อ่วมเลย” แล้วซีก็พูดอย่างคาดโทษไว้

      “เออแกได้ดูบอร์ดโรงเรียนป่ะ” ฉันพูดเปลี่ยนเรื่องไปเมื่อจบเรื่องซีกะมิ้ง

      “ดูดิ” จี้ตอบ

      “แกได้เข้าไปดูตรงเด็กใหม่โรงเรียนเราป่ะ” ฉันถามต่อ

      “ป่าวอ่ะ มีใครย้ายมาใหม่หรอ” มิ้งถามมั้ง

      “ได้ข่าวว่าชื่อ แพนอ่ะอยู่ มาเรียวิน ม.4 ข่าวบอกว่าหล่อมากเลยล่ะ”นุ่นบอกเพราะมันอยู่ห้องเดียวกับฉันนั่งดูอยู่ด้วยกันอ่ะเลยรู้ (ยัยนี้เสือกจิง)

       “หรอเดียวฉันต้องไปหาข้อมูลมาซะแล้ว” ซีพูด

       “เดียวฉันแฮคเข้าระบบโรงเรียนไปหาข้อมูลให้ก็ได้นะ” ฝนตอบยิ้มๆยัยฝนนี้เก่งไปซะทุกเรื่องเลยแหะหน้าหมั่นไส้เก่งกว่าฉันได้งัย แต่ฉันมั่นใจว่าฉันสวยกว่าแน่นอน โฮะๆๆๆ(หลงตัวเองอีกแล้วนางเอก:ผู้แต่ง)