คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 1 : คดีที่ไร้ฆาตกร
บทที่ 1: ีที่ไร้าร
@สภาแห่โลเวทมนร์ฟินเลโน่
ารประุมอเหล่าสมาิสภาระับเี่ยวับารายอย่าปริศนาอนัโทษหมายเล 1131 ผลารันสูร้วยเวทมนร์อย่าละเอีย บอว่า นัโทษนนี้ถูอมีมนาให่และมผ่าสบั้นรึ่ท่อนบนเป็นแผลให่นา 10 เนิเมร แ่ไม่สามารถระบุไ้ว่าใ้อะไร่าและไม่มีารรวเอร่อรอยอารใ้เวทมนร์ ารเ้าอออเวรยาม็ูเป็นปิ ไม่พบรอยนิ้วมือแฝหรือนน่าสสัย
นัโทษหมายเล1131 เป็นนัโทษนสำัที่พวเาะสามารถสานถึ้นเรือ่ายออ์รบภาีไ้แ่ลับถู่าายอย่าเียบๆ และารารรมที่ไร้ร่อรอยเ่นนี้มีแ่พวมือสัหารั้นยออย่าพวภาีเท่านั้นถึะทำไ้
“ พวภาีมันรู้ัวเร็วริๆ แสว่าพวมัน้อมีสายแน่ๆ หรือว่ามีพวอพวมันแฝเ้ามาในสภา”
สมาิสภานหนึ่เอยแสวามิเห็นหลัฟัรายานารันสูรวิาอ ปีศาอีา วาสเ่ บ
“หรือพวมันะแอบลอบเ้ามาถึภายในเรือนำฮิลเนสล่ะ" สมาิอีน็พูึ้นบ้า
“ พวภาีิะปิปาลูน้ออมันเพื่อวามลับอ้นสาาแน่ๆ”
“ ้นสาาอพวมันไ้ยินว่าหนึ่ในนั้นมีสมาินั่าาโลปีศาอยู่นิ”
“แ่พวสมาินอื่น็เ่เหมือนันนะ พวมัน้อร่วมมือันล้วแผนารอพวเราแน่ๆ”
“ เียบ่อนทุท่าน โปรอยู่ในวามสบ…”
ในที่สุประธานสภา็พูึ้น ทำให้พวสมาิสภาอีเ้านรีบหยุแลเปลี่ยนวามิเห็นนทันที ายราเรายาวนั้นลูบเราาวอัวเอใ้วามิ เรื่อนี้เป็นเรื่อให่ที่สร้าวามเสื่อมเสียให้สภาเวทมนร์เป็นอย่ามาเป็นารูหมิ่นสถาบัน ลบหลู่เบื้อสู และยี้หน้าพวนในสภา พวเาะถูพวประาน้านนอ่อว่าถึวามล้มเหลวที่เิึ้นเป็นแน่
“ ถ้าพวเราิแบบนี้แสว่าำลัเ้าแผนปั่นหัวอพวมันเป็นแน่ ันะให้หน่วยพิเศษรับผิอบีนี้อย่าลับๆ และะิ่อพวสายสืบที่อยู่โลมนุษย์ให้ามหาพวภาี นว่าะไ้้อสรุปาหน่วยพิเศษ อให้สมาิทุท่านปิปาเียบับเรื่อนี้ ยิ่พวเราปาโป่เรื่อมัน็ยิ่ะเ้าทาพวภาี"
ประธานสภาพูบ็สั่บารประุม่วนและเินออมาาห้อประุม่อนะส่ำสั่เป็นหมาย่วนถึฟาริสที่อยู่โลมนุษย์ว่าให้รีบลับมารับำสั่่วนทันที ที่ไ้รับหมายาเา
เรื่อีนี้ผ่านมาแล้วหเือนแ่ลับไม่มีอะไรืบหน้าเลยัอย่า ทั้รูปีและนร้ายนาหน่วยพิเศษที่รวบรวมนที่มาวามสามารถในทุๆ้าน ็ไม่สามารถามับลุ่มอาารระับโลไ้
@ท่าเรือนานาาิแห่ราฟาเ่
“ อา….ถึัที นอนหลับเป็นายเลย..” เ็สาวผมสีหิมะเินป้อปาหาวลมาาสะพานเรือ เธอสวมหมวมีปีันแสแและแว่นาสีำ วันนี้เธอมาถึราฟาเ่นไ้
“ว้าว! พี่่ะ ูนี่สิ…มีร้านายนมแม่ม้วยล่ะ” น้อสาว่ามาราพูึ้นอย่าื่นเ้นพลาี้นิ้วไปทาร้าน้าใล้ๆับุรอผู้โยสาร
“ มัน็แ่ื่อร้านนั้นล่ะ ไปไ้แล้ว”
ผู้เป็นพี่พูไม่ทันาำเ็สาวผมสีำ น่ารั็เินเ้าร้านนมหวานแม่มไปะแล้ว สร้าวามหุหิในใโลเ่ไม่น้อยแ่เธอ็ยอมเินามน้อสาวเธอไป เพราะถูสั่ำับมาว่าอย่าปล่อยให้ไวท์าสายา
“ พี่่ะ มีนมเป็นลูหวาเยอะเลย น่าทานมาเลยนะะ”
ไวท์พูพลาี้ไปที่ั้นวาลูหวาหลาสี ื่อนมประหลาๆอย่าเ้านมลูหวารูปปี้าาว ื่อว่า น้ำลายแร็ูล่า หรือพวลูอมเสียโหยหวน โลเ่ายามอพวนมหวานในร้านสีูา็ส่ายหน้าและรีบึมือน้อสาวอเธอออมาทันที
“ พี่่ะ พาออมาทำไม หนูำลัอยาะื้อนมพวนั้นทานระหว่าเินทาัหน่อย”
“ ไวท์ลืมไปแล้วหรือไ ว่าันไม่ไ้มาเที่ยวเล่น แ่มาทำานและ็ไม่อบปล่อยให้ใรรอนานถึเานนั้นะเป็นนับรถอบริษัท็าม”
โลเ่ให้เหุที่ฟัึ้นเพื่ออ้าารเินเ้าร้านรอน้อสาวนั็อปื้อนมทานั้แ่รั้แรที่มาถึราฟาเ่ อีอย่าเธออยาเินทาไปถึที่พัเร็วๆเพื่อพัผ่อน้วย
“ ่ะ…” น้อสาวอบรับเสียหอย่อนะยอมัาร้านนมหวานล่อาเพื่อเินามพี่สาวไปทีุ่นัพบนับรถและเินทาไปบ้านพัาอาาศอบริษัทเธอทันที
โลเ่ทิ้ัวลนอนบนฟูเียนุ่มๆ เอามือายหน้าผา แม่มอย่าเธอไม่ถูับารล่อเรือหรือโยสารทาเรือเลยันิ เพราะเธอเมาลื่น เมาไอน้ำมัน หรือ็ือเมาทะเลนี้เอ ถึะใ้เวลาเินทามาไม่ถึรึ่วันแ่็ปวหัวอยู่ี าอเธอมันลายไปหม เป็นอาารเมาเรือที่รุนแรริๆ แ่ถ้าเธอีบไปัหน่อยอาารพวนี้ะีึ้นเอ และโลเ่็หลับาล…
เมือโบนี้เป็นุหมายปลายทาอารเินทามาราฟาเ่อแม่มสาว เมือแห่สายน้ำที่สวยามทั้ธรรมาิและสันสีแห่านเทศาลที่ำลัะมาถึ านเทศาลที่ว่านั้น็ือานเทศาลสวมหน้าา แ่ทว่าานเทศาลที่แสนรื่นเริรั้นี้ะไม่ธรรมาเ่นรั้อื่นๆ เพราะนอามีแม่มนสุท้ายเ้าร่วมานแล้วลับยัมีลุ่มอีลุ่มหนึ่เ้าร่วม้วยนั้น็ือ.....
9/1/18 แ้ไ่วอนบาส่วนและำผิเรียบร้อยแล้ว
9/12/19 ปรับฟอร์น
ความคิดเห็น