คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ยุ่งนัก รักจัดให้ Bnior (songtriplets) 1
ยุ่งนัก รักจัดให้ Bnior (songtriplets) 1
เมื่อเหล่าเด็กๆลาอัปป๊าของพวกเขาเสร็จ ก็กลับมาเล่นกันต่อ ผมเห็นเด็กๆกำลังเล่นกันอย่างมีความสุข ผมก็เลยเดินเข้าครัวเพื่อทำอาหารให้เด็กๆกินกัน(ทุกคนคงรู้เรื่องกิตติศักดิ์การกินของแฝดสามกันอยู่แล้ว) วันนี้ผมจะทำไรให้เด็กๆกินดีนะ ทำคิมบับแล้วกัน
“พี่จินยองครับ ทำอะไรครับ” แฝดผู้พี่ แทฮันนี่เดินมาถามผมด้วยท่าทีที่สงสัย
“พี่ทำคิมบับให้พวกเราไงครับ” ผมตอบแทฮัน
“พี่จินยองงงง มีอะไรให้กุกกี้ช่วยมั้ยครับบบ” แฝดคนกลางที่มีนิสัยน่ารัก แบ๊วๆ วิ่งเข้ามาถามผม พร้อมกับวิ๊งค์ให้ผมหนึ่งที
“ไม่เป็นไรครับ เราไปนั่งรอเถอะ แทฮันนี่พากุกกี้ไปเล่นกับมันเซที่ห้องนั่งเล่นนะครับ เดี๋ยวพี่ตามไปนะ” ผมบอกกับเด็กๆ
“คร๊าบบบบ/ครับ” เด็กทั้งสองขานรับและพากันวิ่งดุ๊กดิ๊กๆกันออกไป
เวลาผ่านไปไม่นาน ผมก็ทำคิมบับเสร็จ ผมก็ยกคิมบับมาที่ห้องนั่งเล่น
“เด็กๆมากินคิมบับกันเร็ว” ผมร้องเรียกเด็กแฝดทั้งสาม
“คร๊าบบบบบบพี่จินยองงงง” เด็กทั้งสามคนขานรับ
“อ่า งั้มๆๆๆๆ อาหย่อยจังครับ กุกกี้ชอบครับ อื้มมมม ฟิน!!” กุกกี้พูดกับผมไปกินไปยิ้มฟินไป
“อร่อยก็กินเยอะๆนะ แทฮัน มินกุก มันเซ”
“คร๊าบบบบบ”
ผมนั่งดูแฝดสามกินคิมบับอย่างมีความสุข เด็กๆดูมีความสุขกับการกินมากเลยครับ ที่เราดูในรายการThe Return of Superman เด็กๆน่ารักอย่างนั้นเลยครับ
“พี่จินยองครับ พวกเรากินหมดแล้วครับ” แทฮันนี่สะกิดบอกผม
“อ่า เดี๋ยวพี่เก็บเองครับ เราไปเล่นกันต่อเถอะ” ผมบอกเด็กๆ
ผมเก็บจานคิมบับที่เด็กๆกินเสร็จมาล้างที่ห้องครัว เมื่อจัดการเสร็จแล้วผมก็มานั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นกับเด็กๆ ตอนนี้ เด็กทั้งสามเริ่มง่วงกันแล้วล่ะครับ เด็กน้อยอ่ะครับ กินอิ่มแล้วก็เริ่มง่วง วัยกำลังกินกำลังนอน ผมเห็นดังนั้น เลยพาเด็กทั้งสามเข้าไปนอนในห้องที่ว่างอีกห้องหนึ่ง
“แทฮัน มินกุก มันเซ นอนในห้องนี้นะครับ มาเร็ว” ผมเรียกเด็กๆมานอนในห้อง
“ครับบบบบบบบ”เสียงเด็กๆตอบแบบยานๆกลับมา
เมื่อเด็กๆหลับกันแล้ว ผมเลยเก็บสัมภาระของเด็กๆเข้าที่ให้เรียบร้อย เมื่อผมจัดการเสร็จแล้ว ผมก็ออกมานั่งพักที่ห้องนั่งเล่น การเลี้ยงเด็กมันเหนื่อยจริงๆนะ ผมเลี้ยงยังไม่ถึงวันยังเหนื่อยขนาดนี้ พ่อแม่บางคนเลี้ยงลูกแค่คนเดียวก็เหนื่อยแล้ว แต่พี่อิลกุกต้องเลี้ยงตั้งสามคนนะ ผมละนับถือพี่แกจริงๆครับ
ผมของีบสักพักนะครับ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
“พี่จินยองครับ พี่จินยอง พี่จินยอง พี่จินยองงงงงงงงงงงงงงงงงง ตื่นได้แล้ววววววววววว” เสียงใครครับ เสียงอะไร เสียงมินกุกกี้เองเหรอ
“อืออออ มินกุกกี้ ตื่นแล้ววเหรอครับ” ผมพูดกับมินกุกด้วยอาการงัวเงีย
“แทฮันนี่ก็ตื่นแล้วครับ”
“มันเซ ก็ตื่นแล้วครับ พี่จินยอง”
“อ่าตื่นกันหมดแล้วสินะ”
“พี่จินยองครับ พวกเราหิวอ่ะ” มินกุกกี้บอกผม
“อ่า หิวสินะ อยากกินไรล่ะ พี่จะพาไปกิน” ผมบอกกับเด็กๆ
“พวกเราอยากินเค้กร้าน Itchy bakery ครับ”
“หื้อ! เค้กร้าน Itchy bakery ร้านไหนอ่ะ”
“อ้าวพี่จินยอง ก็ร้านเค้กที่อยู่ข้างล่างไง นี่ๆๆๆๆ”แทฮันนี่บอกผมพร้อมชี้นิ้วไปที่พื้น
“อัปป๊าพาพวกเรามากินบ่อย ตอนที่พี่จินยองไม่อยู่อ่ะ” มินกุกกี้บอกกับผม
“อ่อ พี่รู้ล่ะ พี่ไม่ค่อยได้ไปที่ร้านนั้นเท่าไหร่ เดี๋ยวพี่พาไปนะ ไปเตรียมตัวกันเถอะเด็กๆ” ผมบอกกับเด็กๆ พร้อมกับพาเด็กๆไปเตรียมตัว
“เด็กๆ ไปกันยัง” ผมตะโกนถามเด็กๆ
“ไปแล้วครับ” เด็กๆบอกผมพร้อมวิ่งมาที่ประตู
“ไปกันเลยเด็กๆป่ะ”
“เย่ /เย้ /เย่” เด็กทั้งสามตะโกนพร้อมกัน
ณ ร้าน Itchy bakery
“Itchy bakery ยินดีต้อนรับครับ” เสียงพนักงานของร้านทักทายลูกค้าที่เข้ามาใหม่ดังขึ้น
“สวัสดีคร๊าบบบบ พี่ยองแจ” มินกุกกี้ทักทาย พนักงานร่างอวบที่ชื่อยองแจ
“โอ๊ะ!!สวัสดีจ๊ะมินกุก แทฮัน มันเซ แล้วนี่พวกเรามากับใคร” พนักงานร่างอวบที่ชื่อยองแจทักทายแฝดสาม
“พวกเรามากับพี่จินยองครับ พี่ชายของผมครับ แล้วก็พวกผมขอเหมือนเดิมนะครับ”
“ได้จร้า เดี๋ยวพี่จัดให้ ไปนั่งรอที่โต๊ะนะครับ แล้วคุณจินยองจะรับไรดีครับ”
“ผมเอาเค้กช็อคโกแลตกับคาปูชิโน่ปั่นครับ จริงๆ เรียกผมว่าพี่ก็ได้นะครับ อิ อิ คุณยองแจ”
“ครับพี่จินยอง เรียกผมว่ายองแจก็ได้ครับ รอสักครู่นะครับเดี๋ยวผไปเสริฟให้”
ในอีกมุมของร้าน จินยองไม่รู้เลยว่ามีใครแอบมองเขาอยู่ ท่าทางน่ารัก และรักเด็กของจินยอง ทำให้ผู้ชายที่แอบมองอยู่เกิดอาการตกหลุมเข้าอย่างจัง
-------------------
อิมแจบอม
“ยองแจ เจ้าสามแฝดมากับใคร” ผมถามยองแจน้องชายสุดที่รักของผม หลังจากที่ยืนมองคนตัวเล็กที่มากับแฝดสามอยู่นาน
“อ่อ! พี่จินยองนะเหรอ เขาเป็นพี่ชายของเจ้าแฝดสามน่ะ พี่ถามทำไมอ่ะ สนใจพี่เขาเหรอ” ยองแจถามผม พร้อมกับส่งสายตามที่สงสัยมาถามผม
“ป๊าววววว!!! ถามเฉยๆ”
“เหรอ ตอบซะเสียงสูงเลย แล้วไอที่ยืนแอบมองเขาอยู่ คงไม่มีใครเห็นเลยเนอะ” ยองแจมันแซะผมครับ
“อะไร!!! ฉันยืนมองลูกค้าเถอะ” ผมแถไปครับ
“เหรอ!!! อ่ะพี่ เอาไปเสริฟโต๊ะเจ้าแฝดสามด้วย”
“ทำไมฉันต้องไปด้วย”
“ก็พี่ว่างนิ่ คนอื่นเขาไม่ว่าง แหกตาดูด้วยพี่” โดนด่าสิครับผม
“ขนมได้แล้วครับเด็กๆ”ผมเอาขนมไปเสริฟที่โต๊ะของแฝดสาม
“ขอบคุณครับพี่แจบอม”
“พี่พึ่งรู้นะว่าเรามีพี่ชายด้วย”ผมถามเด็กๆ
“ไม่ใช่พี่ชายพวกผมหรอกครับ น้องชายอัปป๊าน่ะครับ” แทฮันตอบผม
“ว่าแล้วเชียว เราจะมีพี่ชายทีหน้าเหมือนแมวได้ไง “ผมแกล้งแซวร่างบางไปครับ ร่างบางก็ทำหน้ามุ่ยใส่ผมทันที
“เด็กๆ รีบกินนะ เราจะได้รีบกลับ พี่เบื่อ บรรยากาศร้านนี้ชักไม่ค่อยดี อยู่ดีๆก็รู้สึกคันมือคันไม้ อยากตบคน” คนร่างบางบอกกับเด็กๆแต่สายตานั้นจ้องมาที่ผมแบบเครียดแค้นเลยครับ
ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ จริงๆ
“โห่วววว พี่จินยอง ของพึ่งมาเสริฟเองนะ” มันเซบอกกับแมวน้อยของผมครับ
“ใช่เลย มันเซพี่พึ่งมาเสริฟเอง”ว่าแล้วผมก็ลงไปนั่งเนียนๆข้างแมวน้อยของผม
“ว่าแต่พี่ของพวกเราชื่ออะไรเหรอเด็กๆ” ผมหรอกถามชื่อแมวน้อย ทั้งๆที่จริงผมรู้อยู่แล้วล่ะครับ
“ไม่บอก”
“พี่จินยองครับ”มินกุกตะโกนบอกผม
“มินกุก!!!” จินยองทำสีหน้าไม่พอใจ
“เอาน่า จินยอง อย่าว่ากุกกี้เลย เด็กเขาไม่ชอบโกหก”
“เชอะ!! แล้วนี่ไม่มีการมีงานทำไง มาทำเนียนนั่งกับลูกค้า เดี๋ยวฟ้องเจ้าของร้านเลยนี่”
“ไม่อ่ะครับ ผมอยากดูแลลูกค้า วีไอพี เจ้าของร้านเขาเข้าใจ”
“เหอะ! หาเรื่องอู้ละสิ”
“น้องยองแจครับ พนักงานคนนี่รบกวนพี่ครับ ฝากบอกเจ้าของร้านให้ที” ร่างบางตะโกนบอกน้องชายผม
“อ่า ครับ เดี๋ยวผมจัดการให้ พี่แจบอม มานี่ ช่วยกันทำงานบ้างสิ ไม่ใช่มาจีบลูกค้า” ไอ้น้องผมคนนี้ มันรู้ทันผมจริงๆ
end
---------------------
“พี่แจบอม มานี่ ช่วยกันทำงานบ้างสิ ไม่ใช่มาจีบลูกค้า” จีบใคร นายนั้นจีบใคร บ้าป่าว เราเป็นผู้ชายจะมาจีบทำไม เราเองก็ยังชอบผู้หญิงอยู่นะ โอ๊ยยย ร้านนี้แอร์เสียรึป่าว ทำไมร้อนจัง
“พี่จินยองเป็นไรรึป่าว ทำไมหน้าแดงๆ ไม่สบายเหรอคับ” มันเซถามผม
“ป่าวจ๊ะ พวกเราเถอะ รีบกินเข้า มันจะเย็นแล้วนะ” ผมตอบเด็กๆ ไป
แต่ทำไมผมต้องหน้าแดง ไม่เหรอ ผมไม่ได้เขินนะ ยองแจพูดถึงใครก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ ผมรู้สึกว่ามีใครบ้างคนกำลังมองผมอยู่นะ จะใครซะล่ะ ก็นายนั้นแหละ แจแจอะไรสักอย่าง อ้อ แจบอมอ่ะ ไม่มีการไม่มีงานทำไง ผมล่ะเกลียดจริงๆ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วสำหรับตอนแรก ยังแต่งฟิคไม่เก่ง ขออภัยด้วยนะ
ความคิดเห็น