Libràry of fìc thė yaøi

ลำดับตอนที่ #4 : The Star of Christmas

:) Shalunla

The Star of Christmas..

 

 

 

เพียงผ่านไปชั่วครู่.. ความยินดีก็กลับมาอีกครั้ง..

แต่ความยินดีนั้น.. ไม่มี.. ไว้สำหรับข้า... 

 

ข้าเป็นเพียงดวงดาวที่อยู่บนผืนฟ้าที่สงบเงียบเท่านั้น..

 

ข้าได้เพียงเฝ้าดู.. มนุษย์.. 

 

 

ความสงบเงียบนั้นยังคงอยู่.. และแตกสลายไป.. เมื่อข้าได้พบเขา..

 

ชายหนุ่มผู้หนึ่ง.. ที่ข้าหลงรัก..

 

เขานั้นช่างน่าสงสาร..และ..น่าเศร้า..

 

แม้ใครก็ไม่แม้จะมีความรักให้กับมนุษย์ผู้นั้นที่สมควรจะได้รับ.. สเหมือนข้า..

ข้านั้นได้เฝ้าดูเขาเรื่อยมา.. 

 

มนุษย์ผู้นั้นช่างน่าแปลก..  เขานั้นไม่ได้รับความรัก.. แม้ในวันคริสต์มาสที่ทุกๆคนต่างก็ยินดี..

แต่เขานั้นกลับเพียงอยู่ในคฤหาสน์ที่เงียบเหงาหลังเก่าๆแห่งหนึ่ง
เสียงเปียโนที่บรรเลงจากใจเขานั้นช่างน่าเศร้าจับใจ..

อา.. มนุษย์เอ๋ย.. ข้าได้ทำผิดกฏ..

 

ข้ารู้ว่านั่นคือสิ่งที่ผิด...

 

 

 

25 December 2010

 

 

เสียงเปียโน.. ที่น่าเศร้า.. ดังมาจากที่ใด.. ข้านั้นได้เพียงสงสัย.. 

 

มนุษย์ผู้นั้น.. ใยกลับมานั่งเล่นเปียโนคนเดียวเสียเล่า.. 

..ข้าได้เพียงถามคำถามในใจ

 

..ค่ำคืนแห่งความสุขสันต์ มนุษย์มักจะจัดงานฉลอง.. ความปิติที่น่ายินดียิ่ง.. ผ่านพ้นปีหนึ่ง และ ยินดีรับปีใหม่..

ของขวัญ .. ภาวนา คำอฐิษฐาน .. 

ข้ารู้สึกดีใจ.. ที่พวกมนุษย์นั้นมีความสุข...

แต่ใยข้าไม่หัวเราะเลยเล่า..?

และทำไม.. มนุษย์ผู้นั้นจึงได้แต่นั่งอยู่ในห้องมืดๆนั่นคนเดียวเล่า...?

 

 

25 December 2010

 

 

เสียงเปียโน.. ที่น่าเศร้า.. นั้นดังมาจากที่ใดอีกเล่า..

 

ข้าได้เพียงมองดู.. มนุษย์ผู้นี้อีกแล้ว.. 

เขาไม่ต้องการที่จะอยากได้สิ่งใดหรือ.. 

เขาไม่ต้องการความปราถนาหรือ..

 

ใยเขาจึงไม่ภาวนาเล่า.. แม้จะภาวนา ..

ข้ารู้ดีแก่ใจ.. นั่นคือสิ่งที่ข้าให้ไม่ได้

..แต่มนุษย์.. ก็ยังเขียนคำภาวนา.. และ อฐิษฐาน..

 

เขาเพียงได้แต่เล่ยเปียโน.. เสียงที่น่าเศร้าอย่างนั้นน่ะรึ.. 

 

เพียงคนเดียว.. ช่างน่าเศร้านัก ..มนุษย์เอ๋ย....

 

 

25 December 2011

 

มนุษย์เอ๋ย.. ข้าได้ยินเสียงแห่งความเศร้าอีกแล้ว..

 

ใยมนุษย์ผู้นั้นจึงไม่ออกไปสังสรรค์เสียเล่า..?

ปีนี้เป็นปีที่มีความสุข..

ใยเจ้าจึงได้แต่บรรเลงความเศร้า..

 

ข้ารู้สึกว่า., การปล่อยให้เจ้าอยู่คนเดียวอยู่ในห้องมืดนั้น...

ข้าจะทนไม่ได้อีกแล้ว..

ปีใหม่.. เป็นตัวแทนขอบข้า.. ใยเขาจึงไม่มีความสุขเสียเล่า?

 

ไม่ได้การเสียแล้ว.. 

ก่อนจะถึงเที่ยงคืน.. ข้าจะต้องเอาของขวัญไปให้เขาเสียแล้ว..

 

 

อา.. มนุษย์เอย 

ข้ารู้สึกละอายเหลือเกิน.. ข้าไปเพียงตัวเปล่า.. 

..แต่ข้าก็เผลอหยิบฉวยผ้าขนหนูของเขามาปิดบังตัวข้าเสียได้!

ข้าลืมไปเสียสนิท.. ข้าเป็นเพียงดวงดาวบนท้องฟ้า..

ข้ามิอาจจะเปิดเผยให้มนุษย์รู้ได้.. !

อย่างน้อย..

ข้าก็แค่เพียงทิ้งดวงดาว..

เศษเสี้ยว.. ของข้าให้เขาก็แค่นั้น..

 

แต่ช่างโชคร้ายเหลือเกิน...  เขาเห็นตัวของข้าเข้าแล้ว..!

แต่นั่นคงไม่สำคัญ.. เพราะว่าข้าอาจจะไม่ได้ลงไปอีกแล้ว.. 

 

ข้าหวังว่า.. เขาจะมีความสุข ..

 

 

25 December 2012

 

 

อา.. มนุษย์เอย.. ข้าได้ยินเสียงเปียโนนั้นอีกแล้ว..

 

แต่... เสียงเปียโนที่น่าเศร้านั้น... มันกลับมีความหวังลึกๆ..

ข้าอยากจะลงไปยินดีกับมนุษย์ผู้นี้จริงๆ.. 

แต่ข้าคงทำไม่ได้.. 

เพราะมันเป็น กฏ.. ข้ารู้ดี ว่ามันคือกฏ..

 

เพราะว่าข้า..  สัญญากับตัวข้าเองแล้ว.. 

แต่ว่าข้าอยากจะลงไปเจอกับเขาจริงๆ.. 

 

 

 

.... 

อา.. มนุษย์เอย!?!

 

ข้าลงไปที่โลกมนุษย์อีกเสียได้!!

ข้านึกได้ว่าจะต้องเอาผ้าขนหนูนั้นไปคืน..

โอ.. ถ้าท่านผู้นั้นมาเห็นเข้าละก็ แย่แน่!

ดังนั้น., ข้าจะเอาไปคืนเขาเฉยๆ.. 

 

 

โอ..! มนุษย์เอ๋ย.. ข้าช่างดื้อรั้นเสียจริง..!

.. ข้านั้นอดที่จะเอาของขวัญไปให้เขาอีกไม่ได้..

ข้าพบว่า.. มนุษย์ผู้นั้น.. ช่างหน้าตาดึงดูด..

อา.. แต่ว่าเขาเป็นมนุษย์เพศชาย!

.. ข้าหลงรักมนุษย์หรือนี่!?!

 

โอเค.. ข้ารู้ดี ว่ามันผิดกฏ..

เพราะว่าข้าเองก็เป็นเพศชาย.. 

เจ้าคงจะรู้ว่านั่นมันแปลกใช่ไหม??

.. ข้าทำอะไรลงไป!?!

 

.....ท่านผู้นั้นมาพบเสียแล้ว!! 

โอ!มนุษย์! ข้ารู้สึกโชคร้ายเสียจริง!! 

ข้าต้องทิ้งไดอารี่ที่ข้าเก็บความลับนี้เอาไว้ที่ไหนสักแห่ง!

 

เอาเป็นว่า..

ข้าจะไปเก็บไว้ที่ภายในเปียโนของเขา!

โอ้! ข้ารู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ดี..

แต่ข้าหวังว่า.. เขาจะไม่เจอหนังสือนี้นะ!?!

 

โอ..ข้ารู้สึกว่า..

ข้าจะเสียความเป็นตัวเองของข้าไปเสียแล้ว..!

..ให้ตายซิ! ข้าร้อนรนจะตายแล้วนะ!

ข้าละนึกไม่ออกจริงๆ..

 ถ้าท่านผู้นั้นมาพบหนังสือบ้าๆที่ข้าเก็บความลับนี้ไว้..

ข้าจะต้องโดนลงทัณฑ์แน่ๆ!

 

เอาละ.. เพื่อนมนุษย์และหนังสือที่ข้ารัก

..ข้าจะไม่ลืมเลือนเจ้าเลย..!

 

 

 

มือขาวนั้นได้ลูบไล้ไปยังเปียโนตัวหรูที่ค่อนข้างเก่าและมีฝุ่นเกาะ

ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดล็อค

 

กริ้ก..

เสียงปลดล็อคฝาโลงเปียโนหรูสีดำเงานั้นได้เปิดขึ้น.. 

ภายในนั้นมีหนังสือหนาๆอยู่เล่มหนึ่ง..

 .. ปกหนังสือเก่าๆสีแดงนั้นช่างน่าคิดถึง.. 

มือเรียวขาวนวลนั้นได้หยิบช้อนเอื้อมมือไปที่หนังสือนั้นและได้เปิดมันออก..ที่หน้าสุดท้าย

 

เรือนผมสีเงินบริสุทธิ์ที่สะท้อนแสงจันทร์ที่ส่องมาภายใต้เงาของห้องมืดนั้นเป็นประกายช่างงดงามราวกับภาพวาดเทพเจ้ากรีก

มีเพียงเปียโนตัวหนึ่งที่ถูกวางไว้กลางห้องที่เงียบกริบนี้...

กระจกบานสีใสทั้งแถบนั้นสะท้อนร่างบางที่ใส่เพียงชุดผ้าสีขาวบางคลุมไว้ถึงต้นขา มือขาวเรียวนั้นจับปมผ้าคลุมไว้ที่หน้าอกเพื่อไม่ให้มันตกไปไหน ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าเปียโน

 

มีเพียงเปียโนตัวหนึ่งที่ถูกวางไว้กลางห้องมืดโล่งๆนี้..

 

ข้านั่งลงบนโต๊ะไม้ยาวสีสวยเก่าๆ ..และปิดฝาโลงเปียโน
ก่อนจะเอาดินสอสีดำอันเล็กนั้นขึ้นมาบรรจงลายมือในหน้ากระดาษสุดท้าย..

 

 

 

25 December 2013

 

 

ข้ามาอีกจนได้สินะ.. ข้าหวังว่าเขาจะมาไม่ทันตอนที่ข้ามา..

 

ข้าเขียนลงไปในหนังสืออีกครั้ง.. มันช่างน่าเศร้านัก

 

ท่านผู้นั้นได้ล่วงรู้เสียแล้ว.. 

ข้าจะถูกทอดทิ้งในวันคริสต์มาส..

เมื่อเที่ยงคืนนี้ผ่านพ้น.. 

ข้าจะกลายเป็นตัวน่ารังเกียจ..

 

ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก.. ข้าอาจทำผิดพลาดครั้งใหญ่

 

แต่วันนี้.. เป็นวันสุดท้ายที่ข้าจะมีความสุข.. 

ข้ามิรู้ว่า ในวันที่ข้าถูกทอดทิ้งนี้ ..

ข้าจะมีความทุกข์ไปตลอดกาลหรือเปล่า..?

..แต่มันก็สายไปเสียแล้ว 

 

ข้าคิดว่ามันไม่มีประโยชน์เสียเลยที่ข้าจะคิดอะไร..

 

ดังนั้น.. ข้าจะขอทำความฝันของข้าให้เป็นจริง..

 

 

..

มือขาวหยุดการเขียน วางดินสอและละมือจากหนังสือ ก่อนจะเปิดโลงฝาเปียโน เอามันไปซ่อนไว้และปิดลง..

 

ข้ามิได้อยากเล่นเปียโนหรอก.. 

 

ข้าคิด 

และหยิบวิโอล่าตัวใหญ่ขึ้นมา 

ก่อนจะบรรเลงเพลงแห่งความสุข.. หนึ่งในเพลงคริสต์มาส...

 

 

Carol of the Bell

 

 

เสียงเพลงที่น่าจดจำและงดงามดังทั่วคฤหาสน์สีขาว วิโอล่าตัวเก่าๆที่สร้างด้วยไม้โอกสีสวยนั้นถูกสีด้วยความบรรจง เสียงบรรเลงเพลงนั้นช่างน่าระรื่นหูและสร้างความตื่นใจ.. การขับขานเสียงน้อยๆนั้นตามมาอย่างต่อเนื่อง 

บรรยากาศเก่าๆราวกับภาพวาดในความฝันนั้นกลับมาอีกครั้ง.. ทั้งเสียงเพลง ทั้งภาพที่ผู้คนมีความสุข ทั้งงานเลี้ยง

การจากลา ..และ ..การพบเจอ..

ปีกคู่บริสุทธิ์สีขาวที่เรือนจางนั้นกางออกมา.. อา เป็นของใครไปได้หรอกหรอก..
นอกจาก ร่างบางที่นั่งสีวิโอล่านั้นอย่างมีความสุขราวกับภาพวาด..

เรือนผมสีเงินนั้นสยายแผ่ทั่วหลังบาง

 

แต่ก็น่าใจหาย.. ที่การบรรเลงเพลงนั้นไกล้จบลงเสียแล้ว.. 

พร้อมๆกับเสียงนาฬิกาเรือนสวยและระฆังสีทองที่ดังขึ้น

 

ตึงงงงง!

ตึงงงงง!

 

พรึ่บ!!

 

 

การสีครั้งสุดท้ายสุดคันไม้ของการบรรเลงนั้นจบลง..พร้อมๆกับปีกคู่นั้นที่ค่อยๆเรือนลาง!!
 

 

กริ้ง..

 

เสียงกระดิ่งนั้นสั่นขึ้นหนึ่งครั้ง.. พร้อมๆกับวิโอล่าไม้โอ๊กสีสวยนั้นแตกสลาย..กระจายเป็นผุยผงสีเงินที่เป็นประกายเมื่อเจอกับแสงจันทร์!

 

แกร๊ก!

 

เสียงเปิดประตูไม้นั้นดังขึ้นพร้อมๆกับร่างสูงที่มีเรือนผมสีดำระต้นคอ ..และนัยน์ตาสีนิลนั้นที่ข้าหลงรัก..

 

ข้านั้นเพียงแค่เฝ้าดูเขา ..มอบคำอวยพรให้เขามีความสุข

แม้คำอวยพรของข้าจะไม่มีอะไรให้เขามีความสุขได้..

ทุกๆปีที่ข้าเฝ้ามองเขานั้น.. 

ทุกๆปีที่ข้าได้ยินเสียงเปียโนนั้นบรรเลง..

ข้านั้นมีความสุข..

 

เพล้ง!!!

 

เสียงปีกคู่ที่กางนั้นแตกละเอียดสลายราวกับระฆังแก้วแตก ปีกคู่นั้นสลายไปราวไม่มีอยู่จริง.. 

 

เทพนิยายที่ข้าหลงไหลมัน..

 

เทพหนึงองค์ที่หลงรักมนุษย์

..ความรักระหว่างเทพกับมนุษย์นั้นเป็นไปไม่ได้..

เขาจึงต้องจากลา..

จากโลกนี้...

...ตลอดกาล...

 

หากดวงดาวใด.. หลงรักมนุษย์..

ดวงดาว ดวงนั้น.. จะตกเป็นทาส

..จะกลายเป็นตัวน่ารังเกียจ..

 

...ข้านั้นหลงรักมนุษย์..

 

ความคิดนั้นจางหายและแตกละเอียด..พร้อมๆกับร่างบางที่ล้มลง..

 

ปีกคู่ทีีอยู่บนหลังนั้นไม่มีอยู่ 

ดวงดาวนั้นหายไปจากฟากฟ้าโดยสมบูรณ์

 

...

 

พรึ่บ..

อ้อมแขน.. โอบกอดข้าไว้

ความอบอุ่น..

ดวงตาสีฟ้าราวกับราตรีนั้นเบิกกว้าง..

ก่อนจะปิดเปลือกตาลง..

 

ข้านั้นรู้แล้วว่า..

ตลอดกาลที่ข้าเฝ้าดูอยู่บนฟากฟ้า..

 

..ข้านั้นไม่มีความสุขเลย..

 

ร่างบางนั้นยังไม่เลือนหายไปไหน... 

..น้ำตาสีใสนั้นหยดและพรั่งพรูลงมาที่แก้มใสเรื่อยๆ...

 

ข้าสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเป็นสุขจริงหรือ..

 

..แต่ข้าคงจะพูดปดไม่ได้แม้ในความคิด..

 

.........ข้านั้นมีความสุขเหลือเกิน.........

 

 

The End.




 

By  Writer MeL.

สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะ  
ขอให้นักอ่านทุกท่านมีความสุข:)
ปล. เพลงไม่มีเนื้อร้อง ใช้ประกอบและแต่งเรื่องนี้ค่ะ ฟังเวลาแต่งค่ะ ให้อารมณ์สุดๆเลย
http://m.youtube.com/watch?v=e9gtpx6c_kg&desktop_uri=%2fwatch%3fv%3de9gtpx6c_kg

Merry  christmas' :)!