Etc. เรื่องเนี่ยะเฉพาะซุปตาร์ >.^

ลำดับตอนที่ #4 : เป้าหมายที่ 4

 # สำนักพิมพ์

"ทำไมยัยแบมยังไม่มาอีกน๊า " มายดืบ่นนิดๆ ก่อนเดินไปเดินมา
"หรือว่ามันจะเกิดเรื่องอะไรกับแบม" ฟางพูดออกมาทำให้มายด์หยุดเดิน
"พี่ฟางอย่าพูดให้มันเป็นรางสิ มายด์ยิ่งเป็นห่วงอยู่ มีน้องคนเดียวนะค่ะ" มายด์พูดด้วยความเป็นห่วง ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

'ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถ ติดต่อได้ในขนาดนี้ '

"ไม่รับ" มายด์พูดก่อนหน้าถอดสี และน้ำตาคลอ
"มายด์ๆ ใจเย็นๆ พี่ก็แกล้งแซวไปงั้นล่ะ เดี๋ยวแบมก็กลับมาๆ" ฟางปลอบใจ

"พี่มายด์ พี่ฟาง" เสียงใสๆ ของเด็กสาวเรียกขึ้น 

"แบม" มายด์เงยหน้าแล้วเรียกด้วยความตกใจ กับสภาพน้องสาวตัวเอง
"พี่มายด์" แบมก็ยังตกใจกับสีหน้าพี่สาวที่มีคราบน้ำตา
"..." มายด์ไม่ตอบอะไรแต่วิ่งเข้าไปกอด
"ไปไหนมา รู้ไหมเป็นห่วง แล้วขาไปทำอะไรมา" มายด์รัวคำถามไม่ยั่ง
"มายด์ พี่ว่าให้น้องไปนั่งเถอะ" ฟางเดินมาบอกมายด์และช่วยประคลองแบมไปนั่ง
"ขาไปทำไรมา แบม" ฟางถาม
"ก็คือว่า ....." แบมพูดแล้วเริ่มเล่าเรื่อง
-------
"ซื้อขนมไปให้พี่มายด์กับพี่ฟาง จะทานมั้ยเนี่ยะ" แบมพูดพร้อมยกถุงขึ้นมาดู

'เอี๊ยดดด! !!' เสียงรถเบรก

"โอ๊ย! " แบมล้มลงและสลบไป

------

"พอแบมตื่นมาก็อยู่โรงพยาบาลแล้วล่ะพี่ฟาง พี่มายด์ แล้วมีคนเค้าจ่ายค่าพยาบาลให้แบมด้วย" แบมพูดขึ้นทำให้มายด์เริ่มหายห่วงที่ล่ะนิด
"แล้วรู้ไหมว่าใคร" มายด์ถามขึ้น
"นั้นสิเผื่อโลกกลมเราอาจจะเจอเค้าก็ได้" ฟางพูดพร้อมมองโลกในแง่ดี
"คนนี้น่ะค่ะ พอดีพี่พยาบาลเอารูปมาให้ดูแล้วบอกว่าเค้าพยายามปิดบังตัวเค้าเอง" แบมยื้นรูปให้ทั้ง คู่ดู
"กี่โมงแล้ว" ฟางถามขึ้น
"ก็ จะ 3 ทุ่มแล้วค่ะ" แบมบอก
"เห้ย! ลืมไปเร็วนัดงานไว้ไงจำได้ป่าว ? " ฟางสะดุ้งแล้วพูดขึ้น
"นั้นสิ ตายๆ ๆ " มายด์อุทานก่อนรีบหยิบกระเป๋า
"ไปเร็วแบม" มายด์วิ่งไปประคลองน้องสาว

อีกด้านนึง

# ระหว่างการเดินทาง มด กับ เกล

"พี่มด เกลว่าพรุ่งนี้เกลจะไป เยี่ยมเค้าอ่ะ " เกลพูดขึ้นแล้วหันไปมด
"ไม่ต้อวหรอกเกล พรุ่งนี้มีงาน" มดขัดขึ้นทำให้เกลนั่งรู้สึกผิด
"ค่ะ" เกลตอบรับ และหยิบโทรศัพท์

'ตื๊ดด ด '

(ว่าไงเกล)
"คิท แกอยู่ไหน"
(อ่อ อยู่ที่สวนสาธารณะกับพี่แก้วอ่ะ)
"ที่เดิมป่ะเดี๋ยวฉันไปหา"
(อื้ม แกเป็นไรป่าว เสียงไม่ค่อยดีนะ)
"ป่าวๆ เดี๋ยวฉันไปนะ"
(อื้มๆ ๆ)

"พี่มดค่ะ ไปส่งเกลด้วยนะ" เกลหันไปบอกมด
"จ๊ะ ตรงนั้นใช่ไหม" มดชี้ไปพร้อมเลี้ยวเข้าไปส่งมดและจอดรถให้เกลลง
"ขอบคุณค่ะ" เกลบอกลาแล้วลงจากรถไป

"อ่าว มาโน้นแล้ว" แก้วชี้ไปทางเกล
"เกลเป็นไรป่าว ?" คิทถามเมื่อเกลนั่งลงแล้ว
"ป่าว แค่รู้สึกเบื่อๆ " เกลพูดขึ้นแล้วหยิบกระป๋องเบียร์ตรงหน้าขึ้นมากระดก
"เห้ยๆ เบาๆ ไม่เคยกิน แล้วกินได้ไงเนี่ยะ" แก้วดุขึ้น
"ก็เกลเบื่อนิพี่แก้ว คิท เบื่อชีวิตที่มีแต่ งานๆ ๆ แล้วก็งาน" เกลระบาย
"พี่ก็เบื่อ" แก้วพูดแล้วทิ้งกระป๋องลงไปในทั้งขยะข้างๆ 
"ฉันด้วย" คิทพูดแล้วนั่งตักทาร์ตผลไม้
"กลับบ้านกัน" แก้วพูดขึ้น
"ไปพักผ่อนกันพรุ่งนี้ฉันกับพี่แก้วมีงานแต่เช้า " คิทพูดแล้วดึงมือเกลให้ลุกขึ้น
"อื้ม" เกลลุกตามแรงฉุดของคิท

# บนรถ

"เบื่อชีวิตแบบนี้" เกลพูดขึ้นแล้วเอนตัวลง
"ชีวิตซุปตาร์ ใครว่าจะสบายวันๆ ทำแต่งานๆ ๆ " แก้วเสมอขึ้นแล้วสตาร์ดรถ
"นั้นดิ " คิทพูดแล้ววางทาร์ตผลไม้ลง
"ไม่เลิกกินเดียวก็อ้วนหรอก " เกลพูดขึ้นทำให้คิทหันไป
"อย่าแขวะเด่ - - " แล้วพูดขึ้นด้วยอารมณ์หัวเสียนิดๆ 

มาดูด้านทั้ง สาม สาวบ้าง

"สวัสดีค่ะ มาติดต่อใครค่ะ" พนักงานต้อนรับถามขึ้น
"มาจากสำนักพิมพ์น่ะค่ะ " ฟางพูขึ้น
"อ่อ ค่ะ มาหาคุณแก้ว คุณคิท แล้วก็คุณเกลใช่ไหมค่ะ " พนักงานถามต่อ
"ใช่ค่ะ" ทั้ง 3 คนตอบ
"เชิญคะ่ คุณๆพักอยู่ที่ห้อง 3A นะค่ะ ขึ้นลิฟไปชั้น 5 แล้วเดินออกไปทางขวามือค่ะ" พนักงานพูด
"ไปเถอะ" ฟางพูดแล้วกลับไปพยุงแบม

# หน้าห้อง 3A

"หน้าจะห้องนี้ล่ะ" ฟางพูดแล้วกดกริ่ง
"นั่งรอไหม" แบมพูดก่อนนั่งลงหน้าห้อง
"อยู่ไหมเนี่ยะ" ฟางพูดพร้อมกดกริ่งรัวๆ  แล้วมองลงดูน้องๆ ที่นั่งหลับก่อนจะนั่งลงแล้วหลับตามไป
_________________________________________________________________________

นานไปหน่อยเนอะ ไรเตอร์เพิ่งออกจากโรงบาลจร้าา