↕ DIAMOND HEART ↕

ลำดับตอนที่ #6 : [4.1] BFF - Alaster Milberlous

[ 4.1 ] - BFF / BEST FRIEND FOREVER.

:: Alaster Milberlous ::

      

___________________________________________________

*full image*

" Let me go "

( Noway :: by Someone who you knows him (?) )

♠________________data________________♠

                                                       name : alaster milberlous ll alass 

                                                       age : 17-year-old

                                                       height : 188 cm. ll weight : 80 kg.

                                                       eye's color : brown

                                                       hair's color : light brown

                                                       ethnicity l nationality :  american

..........................................

[ family ]

• farther : Makidus Milberlous #Alive

• mother : Aronady Milberlous #Alive

• old sister : Melizsa Milberlous (20) #Alive

• young twin sister : Jolie Milberlous (16) #Alive

• young twin sister : Linzei Milberlous (16) #Alive

• young brother : Dargon Milberlous (15) #Alive

..........................................

[ power ]

:: can control the flowers ::

explanation

อลาสเตอร์ มิวเบอลัส เป็นเด็กหนุ่มที่มีพลังในการควบคุมและบังคับดอกไม้ในทุกๆ สายพันธุ์ หากขึ้นชื่อว่าดอกไม้เเล้ว ล้วนอยู่ในกรรมสิทธิ์ของเขาโดยสมบูรณ์ เขาสามารถควบคุมการเจริญเติบโต ทิศทาง บังคับการสกัดสีหรือสารต่างๆ จากพรรณดอกไม้ชนิดนั้นๆ ได้ แต่โดยส่วนมากแล้ว พลังของเขามักหมดไปกับการเร่งการเจริญเติบโต ให้บ้านมีดอกไม้สวยๆ งามๆ แปลกตาหลากหลาย (?) ไว้สมาชิกทั้งหลายดูเล่นซะมากกว่าล่ะนะ..

ป.ล. เขาไม่สามารถสร้างดอกไม้ขึ้นจากจินตนาการได้ แต่ขอแค่มีเมล็ดพันธุ์ เท่านั้นก็เพียงพอเเล้วล่ะ

ป.ล.สอง นอกจากจะทำให้โตได้เเล้ว เขายังทำให้ดอกของมันกลายเป็นเมล็ดสดได้อีกด้วย

ดอกไม้ที่เขามักใช้อยู่เสมอในภารกิจ

      

Datura - ดอกลำโพง

[ กลิ่นที่หอมของมันสามารถทำให้เกิดอาการเคลิ้มได้

ระวัง :: ห้ามใช้ในสถานที่ลมแรง และไม่ควรใช้ในสถานที่โล่งหรือกลางแจ้ง ]

[ สารอัลคาลอยในตัวดอกจะทำให้เกิดหลอนประสาทและคลุ้มคลั่ง - ผสมอาหารรับประทาน

ระวัง :: มีฤทธิ์อันตราย แอบผิดกฎหมายเบาๆ โปรดใช้วิจารณญาณก่อนใช้ ]

Wax Rose - กุหลาบพุกาม

[ สีสันสวยงาม แต่ลำต้นประปรายเต็มไปด้วยหนามแหลมประหนึ่งตะบองเพชร

ระวัง :: หนามแหลมคมกริ๊บ กรุณาควบคุมทิศทางให้ดีหากไม่อยากให้คู่หูของท่านโดนทิ่มเนื้อแตก ]

Sanna Siamea - ดอกขี้เหล็ก

[ มีสรรพคุณในการถ่ายพิษ กษัยพิษ และไข้ - รับประทานเป็นยา

ระวัง :: รสขมบันเทิงใจมาก ]

..........................................

[ personality ]

           อลาสเตอร์ มิวเบอลัส คือคนที่ตอบโจทย์ความเป็นผู้ชายธรรมดาๆ สไตล์พ่อบ้านที่ดีมีอย.ของแท้ (?) นิสัยของเขาเรียบง่ายอย่างถึงที่สุด เขารักจะใช้ชีวิตสงบๆ ไม่ทำอะไรมากไปกว่า คอยดูเเลสมาชิกในบ้านที่วุ่นวายเเสนจะวุ่น ไปเรียน แล้วกลับมาปลูกดอกไม้ กินข้าว ทำการบ้าน สวดภาวนาแล้วนอนแค่นั้นเป็นอันจบ

           เขาค่อนข้างเกลียดอะไรที่มันวุ่นวายและเต็มไปด้วยปัญหาซับซ้อน อลาสเตอร์ไม่ชอบการที่จะต้องมาแก้ปัญหาเชาว์ ทายปัญญา แปดคำถามยี่สิบคำตอบอะไรเถือกนั้น อะไรที่เป็นเรื่องลับสมองประลองปัญญา ก็คือบาย เซย์โน แอมน็อตโอเคสุด ๆ อลาสเตอร์เป็นผู้ชายที่ติดนิสัยชอบพูดว่า อะไรก็ได้ คือไม่เรื่องมากนั่นเอง แถมยังติดดินไม่สมฐานะ กินง่ายอยู่ง่าย ใช้ไปทำอะไรก็ทำได้หมดเพราะเป็นเซียนรอบรู้ทั้งงานช่าง งานบ้าน งานเอกสาร งานจอบเสียมกระทั่งงานครัวเรือน (?) แต่ถ้าใช้งานเขามากเกินไป บางทีคุณอาจจะโดนอลาสเตอร์มองแรงใส่ก็ได้นะ..อืม แค่มองแรง ลองตื๊อต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็ทนไม่ไหว เดินไปทำให้เองอยู่ดีนั่นแหละ

           อะไรยอมได้ อลาสเตอร์ยอมหมด เหมือนเป็นคนที่ไม่ชอบสู้คน แต่จริงๆ แล้วคือขี้เกียจมาวุ่นวายกับการแก้ปัญหา เขาไม่ใช่คนช่างสร้างศัตรู แต่คนรอบข้างนั่นแหละที่ขยันหาศัตรูมาให้เขา (อย่าถามว่าใคร---) ออกจะเป็นแนวมนุษย์สันติวิธี เจรจามาก่อน พูดไม่ฟังค่อยสาวเท้าหนี เกลียดการต่อยตีทะเลาะวิวาทเป็นที่สุด เขาเบื่อกับการจะต้องมานั่งทำแผลให้ตัวเอง (และท่านอื่น ๆ) รวมไปถึงการจองล้างจองผลาญที่มันผจญชีวิตสงบสุขของเขามาก ดังนั้นหากเกิดเรื่องอะไรขึ้น โปรดอย่ามองหาเขา เพราะหมอนี่จะเป็นคนแรกที่วิ่งพามวลร่างสมบูรณ์แบบอันพร้อมจะบวกตีกับชาวบ้าน วิ่งหนีหายลับออกนอกประตูไปก่อนใครเพื่อนเลยนั่นเอง

           ใบหน้าของเขามักเรียบเฉยอยู่เสมอ ติดไปทางมึนหน่อยๆ ด้วยอีกต่างหาก สมองแอบดีเลย์ ประมวลผลไม่ค่อยจะทัน ยกเว้นแต่เรื่องของเพื่อนสนิท ที่ถ้าเห็นมันส่อแววพาซวยเมื่อไหร่ จะรีบคว้าคอเสื้อส่งสายตาอำมหิตทันที แน่นอนว่าบางทีมันก็ไม่ฟัง ดังนั้นไม้แข็งที่สุดที่อลาสเตอร์ใช้ในการจัดการกับผู้ชายนิสัยเสียอย่างกันนาร์ ก็คือการหยุดเรียนหนี หรือหายหัวแวบไม่ยอมโผล่หน้าไปเจออีกฝ่ายเลย แถมเมินใส่อีกต่างหาก..จนกันนาร์ต้องมากราบขอขมา ทั้งอ้อนวอนและขู่เข็ญนั่นแหละว่าจะทำตัวให้ดีขึ้น (เหรอ---) ถึงได้ยอมกลับไปทำตัวปกติอีกรอบ แต่ ถึงแม้จะขู่มันไปหลายครั้งว่าจะเลิกเป็นเพื่อนด้วย อลาสก็ยังไม่เห็นว่าตัวเองจะใจแข็งพอปล่อยให้ไอ้บ้านั่นไปวิ่งแจ้นหาฤกษ์ตายก่อนวัยอันควรได้สักทีนี่สิ..

           เขาเป็นคนที่ช่างสังเกตมาก ความจำดีแถมเก็บรายละเอียดเก่ง ด้วยความที่ไม่ชอบพูด แถมวันๆ ยังไม่ทำอะไรมากไปกว่าการนั่งมองนกมองไม้ ทำสีหน้าแบบ อ้อ ผมเป็นตัวประกอบครับ กรุณาอย่ายุ่งกับผมเลย ทำให้เขามีเวลาในชีวิตว่างโข (เว้นแต่ตอนกันนาร์มันตื่น..) สายตาคมๆ ของเขาจึงมักมองไปรอบตัว เก็บรายละเอียดเรื่องราวและบุคคลต่างๆ ประหนึ่งเป็นทะเบียนราษฎรเคลื่อนที่ ที่รู้จักคนไปทั่ว แถมรู้ลึกไปหมดว่าคนโน้นชอบอะไร คนนี้มีเรื่องกับใครมา อนึ่ง เขาไม่ได้ชอบกินเผือก อลาสเตอร์แค่เป็นคนจำพวกเงาจาง คนอื่นมองไม่เห็นสักเท่าไหร่ เป็นเหตุให้บางทีก็เผลอไปโผล่กลางวงสนทนา เเล้วได้ข่าวเด็ดมาแบบงง ๆ..แต่สบายใจได้ ถ้าไม่ใช่เรื่องที่มาเกี่ยวพันอะไรกับชีวิตสงบสุขของเขา เขาก็ไม่เอามาใส่ใจหรอก วุ่นวายจะตายไป

           มีนิสัยความเป็นพี่ที่สูงมาก แถมยังละเอียดอ่อนสุดๆ เห็นเขาหน้าเอื่อย สมองดีเลย์แบบนั้น เเต่กลับเป็นคนที่สาวๆ แอบปลื้มอยู่มากพอสมควร อลาสเตอร์ดูแลคนเก่งมาก เขามีนิสัยที่ช่างเอาใจใส่ มักจะเป็นคนแรกๆ ที่สังเกตเห็นความแปลกไปของคนอื่น และเป็นคนแรกๆ เลยด้วยที่หลายคนเลือกให้เป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิต เขามองคนเก่ง รู้ว่าคนแบบไหนชอบให้ปลอบ หรือคนแบบไหนที่แค่รับฟังก็เพียงพอ นอกจากนี้เขายังระมัดระวังตัวเสมอ แถมมีความมีโปรเฟสชั่นนอลในการดูแลสูงอีกต่างหาก หมา แมว คน เด็กเล็ก คนแก่ คนเฒ่าขอให้บอกเถอะ อลาสสามารถ จัดมาเลยอย่าให้เสีย (อ้อ ขอค่าจ้างด้วยจะดีมาก ขอบคุณครับ by alaster )

           อนึ่ง เห็นเป็นคนใจเย็น นิ่งๆ สงบๆ รักสันติ แต่อย่าไปทำให้โกรธนะ..หมีกริซลีเวอร์ชั่นคนชัด ๆ..

[ like :: นมจืด , เวลาว่าง , ชีวิตสงบสุข , สัตว์เล็กตัวน้อย , คำขอบคุณ

dislike :: กันนาร์ (?) , เรื่องทะเลาะวิวาท , โดนลากไปยุ่งกับเรื่องที่ไม่ใช่ปัญหาของตัวเอง , กาแฟดำ

fear :: เลือด (little bit ll มือสั่นตาล่กไปมา ) ll allergic :: เหล็กในผึ้ง (แผลบวมเป่งเหมือนจะแตก ควรให้หมอดูอาการดีสุด)

hobbies :: ปลูกดอกไม้ , อ่านหนังสือเกี่ยวกับพรรณไม้ , ออกกำลังกาย , ดูแลคนอื่น

prominent point :: หน้าตาที่เหมือนจะบอกว่า 'ผมเป็นตัวประกอบ' ตลอดเวลา

special trip (?) :: จริงๆ แล้วมีทักษะการต่อสู้ที่สูงมาก แต่เขาชอบใช้เท้าในการวิ่งมากกว่าเอาไว้เตะถีบใครอ่ะนะ.. ]

..........................................

[ story ]

           อลาสเตอร์ มิวเบอลัส เกิดและเติบโตในครอบครัวที่จำกัดคำความหมายได้สองคำสั้นๆ นั่นคือ โคตรรวย และ โคตรอินดี้ บ้านของเขาประกอบกิจการใหญ่โต แต่สถานที่อยู่อาศัยกลับเป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นขนาด100ตารางวาเท่านั้น สมาชิกในบ้านมีจำนวนมหาศาลจนคนนอกเห็นแล้วต้องยกมือทาบอก กับบุตรสาวจำนวนสามท่าน บุตรชายอีกสอง แถมพร้อมด้วยพ่อแม่ครบเสร็จ

           อลาสเตอร์เป็นคนลูกชายคนโตของบ้าน เขามีพี่สาวที่ป่วยบ่อยๆ และชอบเก็บตัวอยู่ในห้องตลอดเวลา ในขณะที่แฝดหญิงสองคนนั้น แสนป่วน แสนแสบ ไร้ความเป็นกุลสตรี หาเรื่องทะเลาะกันได้ทุกวันจนพี่ชายแบบเขาอยากจะเอาหัวโขกกำแพงตายวันละล้านรอบ ไม่พอ น้องชายคนเล็กที่พ่อกับแม่รับมาเป็นบุตรบุญธรรมยังอันธพาลเกินร้อย เจอหน้าเขาที่ไรก็ชักสายตา ทำหน้าเหมือนจะเข้ามาต่อยพี่ชายตัวเองตลอดศก

           บ้านของเขามีฐานะที่ดี แต่กลับใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาสามัญทั่วไป ตื่นแต่เช้ามาทำกับข้าวกินกันเก่ง จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ตัวเอง พ่อของเขาไม่อยู่ติดบ้านสักเท่าไหร่ ความเป็นช่างถ่ายภาพอิสระชื่อดังทำให้ท่านเดินทางไปโน่นไปนี่ตลอด และแม่ก็บ่นตลอดว่าไอ้แก่น่ารำคาญนั่นไม่กลับบ้านอีกแล้ว ฟังเหมือนอารมณ์เสีย แต่จริงๆ แล้วเศร้ามาก ดังนั้นภารกิจอย่างแรกของอลาสเตอร์วัยเจ็ดขวบ ก็คือการนั่งถักไหมพรม เปิดตำราทำอาหาร กับกวาดบ้านถูบ้านไปพร้อมกับแม่ผู้เหงาหงอยของเขานั่นเอง

           ชีวิตของเขาต่างจากเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วไป เขามีภารกิจมากมายในชีวิตให้ทำ อย่างที่สองก็คือการแวะเวียนไปนั่งคุยกับพี่สาว เล่าเรื่องที่โรงเรียนให้คนป่วยได้ตื่นตาตื่นใจ วันหยุดเสาร์อาทิตย์บางทีเขาก็ช่วยเข็นรถเข็นของเธอออกไปรับลมชมวิวเล่นพร้อมกับคุณป้าข้างบ้าน ที่มีงานอดิเรกเป็นการวิ่งออกกำลังกายแข่งกับเขาที่กึ่งเดินกึ่งวิ่ง เข็นรถพี่สาวชมวิวไปตามทางนั่นแหละ

           ภารกิจที่สามของอลาสเตอร์ นั่นก็คือการคอยห้ามทัพสองแฝดแห่งบ้านตระกูลมิวเบอลัส โจลี่กับลินเซ่ มีใบหน้าท่าทางและทุกลักษณะกิริยาที่เหมือนกันราวกับเคาะออกมาจากพิมพ์เดียวกัน อลาสเตอร์คือคนเดียวที่ไม่เคยสับสนว่าใครเป็นใคร และความขยันหาเรื่องวุ่นของสองแฝด ก็มาพร้อมกับการเจ็บตัวตลอดเวลาที่ทำให้คนกลัวเลือดถึงกับหน้าเครียด มือสั่นตาล่กไปมาทุกครั้งที่ทำแผลให้ ไอ้ครั้นจะให้ทำเอง ผลลัพธ์ก็ออกมาแจ่มแจ้งเมื่อลินเซ่ราดแอลกอฮอล์ใส่แผลตัวเองตรงๆ จนร้องจ้า เป็นอันสรุปว่าเปลืองของ (?) เขาทำให้นั่นเเหละ ดีแล้ว---

           ภารกิจต่อมาหลังจากนั้น นั่นคือการพยายามสานสัมพันธกับน้องเล็กของบ้านที่ทำหน้าบูดตลอดเวลา อลาสเตอร์ใช้เวลาสองปีเต็มๆ กว่าเดรกอน (แม่เขาคลั่งตำนานมังกรมาก อย่าถามว่าทำไมตั้งชื่อแบบนี้..) จะยอมคุยกับเขาดีๆ โดยไม่แยกเขี้ยวใส่ แล้วหลังจากนั่งคุยกันสักพัก อลาสเตอร์ก็พบว่าจริงๆ เดรกอนก็แค่พูดดีๆ ไม่เก่ง แถมหน้าเหวี่ยงอัตโนมัติเพราะตอนอยู่บ้านเด็กกำพร้าโดนหาเรื่องบ่อย บวกกับไม่ค่อยยอมคนและเลือดร้อนไปหน่อย..อลาสเตอร์คิดว่ามันคงไม่มีปัญหาหรอก กระทั่งตอนที่ต้องไปรับน้องชายกลับบ้าน เเล้วค้นพบว่าตัวเองต้องแบกอีกฝ่ายขึ้นหลังวิ่งโร่หนีรุ่นพี่อันธพาลทันที เขาถึงได้ซึ้งสุดใจเลยว่าแม่งโคตรปัญหาใหญ่เลย

           และสุดท้าย ภารกิจล่าสุดที่เพิ่งได้มาหลังจากจดหมายปริศนาลอยมาปักหน้า เมื่ออยู่ดีๆ เขาก็ทำให้ดอกไม้มันบานได้แบบงงๆ อลาสเตอร์จึงกลายเป็นเด็กม.ปลายของโรงเรียนเวสอีทเตอร์ ก่อนจะได้พบเจอกับตัวปัญหาที่ใหญ่หลวงที่สุดในชีวิตอย่าง บาร์ธาซาร์ กันนาร์ แกสทอน คนนั้น

           แวบแรกที่เจอหน้า รังสีหน้าตากวนประสาทที่แผ่ออกมากับรอยยิ้มไว้ใจไม่ได้บอกกับเขาทันทีว่า อย่าไปยุ่งกับไอ้หมอนี่เด็ดขาด แต่ฟ้าก็ไม่เป็นใจ เมื่ออีกฝ่ายดันติดเขาแจด้วยเหตุผลสั้นๆ ว่า คนในห้องที่ไม่น่ารำคาญมันมีแค่เขา อลาสเตอร์ถึงกับใบ้กินไปพักใหญ่ ก่อนเขาจะยอมคบอีกฝ่ายเป็นเพื่อนด้วยในที่สุด เมื่อไม่สามารถทนปวดประสาทกับการตามตื๊อนรกแตกของกันนาร์ได้อีก

           ชีวิตหลังจากนั้นก็ไม่ต้องให้พูดเยอะ (เจ็บคอ---/แค่ก.) เอาเป็นว่ามันทำแผนจะโตไปเป็นคนธรรมดาที่มีชีวิตสงบสุขกับครอบครัว และแมวสักสองตัวถึงกับพังยับป่นปี้ไปหมด หรืออย่างน้อยที่สุด ถ้าวันนั้นเขาไม่เจอกับกันนาร์ บางทีทุกวันนี้เขาก็คงไม่ต้องยัดขนมปังเข้าปากไป มุดพุ่มไม้หลบอริของเพื่อนลัก (?) คนนั้นไปอยู่แบบนี้หรอก..

           ถึงอย่างนั้น ถ้าถามเขาว่า หากมีโอกาสจะตัดความสัมพันธ์กับกันนาร์ไหม? ก็บอกตามตรงว่าคงไม่ ถึงเขาจะขู่มันบ่อยๆ ว่าจะเลิกเป็นเพื่อนด้วย แต่ก็แค่ทำเพราะอยากให้อีกฝ่ายเลิกบ้าแล้วกลับไปนอนนิ่งๆ แค่นั้นเอง บางที อาจเพราะกันนาร์ดูคล้ายกับพวกพี่น้องมากปัญหาของเขามาก เขาถึงได้รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายเป็นน้องชายอีกคนที่จะปล่อยปะละเลยไปไม่ได้ล่ะมั้ง?

           แต่ถ้ามันยังไม่เลิกหาเรื่องพาเขาเข้าห้องปกครองล่ะก็ เดี๋ยวได้รู้กันสักวันแน่บาร์ธาซาร์ กันนาร์ แกสทอน..

[Code - 30 / 09 / 2018]

B
E
R
L
I
N
❀