ใบสมัครตัวละคร [ เขตแดนมนุษย์ ]
"ถ้าไม่ลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง..มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเหมือนเดิมนั่นแหละ"
บทที่สมัคร :: องค์ชายแห่งอาณาจักรเดเนป
ชื่อ :: ทราเซีย เดอ เอเธนส์ | Tarseia De Athens
ชื่อเล่น :: ทรา
อายุ :: 20 ปี
เพศ :: ชาย
เครื่องแต่งกาย :: /ปกติแล้วจะใส่ชุดแบบเดียวกับในรูปตลอดเวลาค่ะ/ >มักสวมเสื้อเชิ้ตสีดำแขนยาวมีฮู้ดคลุมศีรษะไว้ด้านใน เข้ากับเนคไทสีเทา และคลุมทับด้วยเสื้อคลุมแขนยาวสีขาวขอบทองตัวโปรด กางเกงขายาวสีดำ กับรองเท้าผ้าที่เน้นใส่สบายเอาไว้ก่อน [ถ้าเป็นเวลางานที่เป็นทางการ จะใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวผูกไทค์อย่างสุภาพ กับสูทหางยาวสีเทา และกางเกงขายาวสีขาว กับรองเท้าหนังขัดเงาอย่างดี และจะรวบผมของตนเป็นหางม้าต่ำลวกๆ ไว้
สัญชาติ :: เดเนป
บ้านเกิด :: เดเนป
ถิ่นที่อาศัยในปัจจุบัน :: ราชอาณาจักรเดเนป
รูปลักษณ์ภายนอก :: ส่วนสูง 189 ซม. และน้ำหนัก 75 กก. ทำให้ดูเป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง แต่ไม่ได้ผอมแห้งจนเกินไป เส้นผมสีทองสว่างยาวละต้นคอที่ค่อนข้างยุ่งเหยิง เพราะความขี้เกียจจัดทรงของเจ้าตัว จุดเด่นคือผมปลอยหนึ่งบนศีรษะบริเวณกลางหัวนั้น มักจะกระดกอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะพยายามหวีหรือจัดทรงมากเท่าไหร่ก็ตาม มีดวงตาสีฟ้าสว่างดูเรียบนิ่ง แต่ทว่ากลับดูอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน เครื่องหน้าคมคายหล่อเหลาสมเป็นบุรุษเพศ ผิวพรรณสะอาดสะอ้านแบบเชื้อพระวงศ์ แต่ใต้ตานั้นจะปรากฏรอยคล้ำจางๆ ให้ได้เห็นเสมอ ซึ่งเป็นผลพวงจากการทำงานอย่างหนักหน่วงนั่นเอง
ลักษณะนิสัย :: ทราเซียเป็นคนไม่ชอบพูดมาก และเน้นการกระทำ เขามักจจะจริงจังกับเรื่องงานและคนรอบข้างเสมอ ให้ความสำคัญกับอาณาจักรและผลประโยชน์ส่วนรวมมาก ให้รายละเอียดและความสำคัญกับงานทุกชิ้น มีนิสัยขยันขันแข็ง มีความรับผิดชอบสูง มักจะทำงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วง ไม่ว่าจะยากลำบาก หรือต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม รักษาคำพูดและจริงจังกับเรื่องคำสัญญา หากมีคนมาผิดคำสัญญาด้วยจะเสียใจเป็นอย่างมาก และจะอคติกับคนคนนั้นไปเรื่อยๆ จนกว่าอีกฝ่ายจะสามารถพิสูจน์ตนเองได้ ทราเซียเป็นคนมีความอดทนและความพยายามเป็นเลิศ แม้จะต้องอดนอน ทำงานหามรุ่งหามค่ำ หากสามารถทำให้ชิ้นงานประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี เขาก็สามารถทำได้ มักเป็นฝ่ายรับฟัง มากกว่าโต้ตอบ ไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ และมีแต่จะสร้างความร้าวฉานกันซะเปล่าๆ หากมีใครมาดูถูกหรือนินทาตนเอง ก็มักจะปล่อยผ่านไป คิดเสมอว่าหากตนไม่ได้เป็นอย่างที่เขาพูด ก็ไม่มีความจำเป็นให้เดือดร้อนใจอะไร แต่ถ้าหากมาดูถูกครอบครัวหรืออาณาจักรของเขา ทราเซียจะโกรธมาก เพราะเป็นคนรักครอบครัว แถมให้ความสำคัญกับอาณาจักรมากๆ ชอบอะไรแปลกใหม่และรักการประดิษฐ์ ไม่ชอบการย่ำอยู่กับที่ เป็นคนที่มีกำลังใจสูง หากท้อก็จะฮึดสู้ หากล้มก็จะพยายามลุกขึ้นมาใหม่เสมอ เขาคิดว่าโลกใบนี้จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย หากว่าไม่มีใครเริ่มทำอะไรสักอย่าง ดังนั้นทราเซียจึงเริ่มจากการที่ให้ตนเองริเริ่มคิดสิ่งใหม่ๆ เสมอ และนั่นเป็นเหตุผลที่เขาชอบพวกงานประดิษฐ์ที่ต้องใช้หัวคิดเป็นอย่างมาก ทราเซียเป็นคนยิ้มยาก และดูคบยาก อีกทั้งยังเข้าถึงได้ยากอีกต่างหาก รอบตัวของเขามักมีออร่าที่สื่อถึงความจริงจังและเข้มงวดอยู่รอบตัวเสมอ จับผิดเก่ง ช่างสังเกต เวลาที่เสนอแนะความคิดเห็นในที่ประชุมอะไร เขามักจะกล่าวถึงข้อเสนอที่มีประโยชน์เสมอ หากมีคนไม่เห็นด้วยก็จะชี้แจงอย่างใจเย็น แต่ด้วยความที่เป็นสายเลือดกษัตริย์ ย่อมมีความเย่อหยิ่งและทิฐิเจือจางอยู่ด้วยไม่มากก็น้อย เวลาที่อธิบายไปแล้วไม่มีใครยอมฟัง เขาจะหงุดหงิดและรำคาญใจ จนบางทีอาจทำให้มีเรื่องกระทบกระทั่งกันได้ ไม่ชอบปล่อยผ่านให้เรื่องที่ผิดพลาด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม ค่อนข้างเก็บกดไม่น้อย เพราะมีหน้าที่และภาระที่ต้องแบกรับ จึงทำให้มีเรื่องไม่สบายใจมากมาย แต่ด้วยตำแหน่งหน้าที่ ทราเซียจึงไม่สามารถพูดออกไปได้ แต่เวลาอยู่คนเดียวและเกิดทนไม่ไหวขึ้นมา เขาก็จะนอนนิ่งๆ ให้น้ำตามันไหลออกมาเงียบๆ แล้วผล็อยหลับไปเองในที่สุด ก่อนจะเริ่มเช้าวันใหม่ด้วยความฮึดสู้ และบอกกับตนเองว่า 'ไม่ว่าวันนี้จะแย่สักเพียงใด วันข้างหน้าย่อมดีกว่าเสมอ' เพื่อเป็นกำลังใจในการทำหน้าที่ของตนต่อไป
จุดเด่น :: ผมกระดกกลางศีรษะ----/ทักษะด้านการประดิษฐ์ที่ดีเยี่ยม
จุดด้อย :: เป็นคนคิดเล็กคิดน้อย เลยค่อนข้างจะเครียดง่ายเป็นพิเศษ และบางทีก็จริงจังมากจนเกินไป
ปม :: เพราะนิสัยคิดเล็กคิดน้อยกับการที่จริงจังตลอดเวลา ทำให้เขามักจะมีปากเสียงกับพี่น้องของเขาอยู่บ่อยครั้ง ทราเซียจึงไม่เป็นที่รักใคร่ของเหล่าพี่น้องเท่าไหร่ หากดูภายนอกอาจจะเหมือนว่าเขาไม่ได้สนใจมัน แต่ความจริงแล้วเขาก็คิดมากกับเรื่องนี้ไม่น้อย ยิ่งเมื่อโตขึ้นเรื่อยๆ แล้วโดนขีดเส้นแบ่งมากขึ้น ทราเซียก็ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายและเศร้าหมองมากขึ้นเท่านั้น เพียงแต่เขาไม่ยอมแสดงมันออกมา คนอื่นเลยไม่เคยรู้ก็เท่านั้น
ประวัติ :: องค์ชายแห่งราชอาณาจักรเดเนป ลูกรักขององค์กษัตริย์ที่ถูกพี่น้องของตนไม่ชอบหน้า และเด็กน้อยที่ถูกบอกกล่าวว่าเป็นอัจฉริยะในด้านการประดิษฐ์และการปกครอง ทราเซียมีพรสวรรค์ล้ำเลิศติดตัวมาตั้งแต่เกิด สมัยเด็กเขาเป็นคนยิ้มง่ายและสดใสไม่น้อย แต่เมื่อโตขึ้น ความรับผิดชอบเองก็มากขึ้นตามไปด้วย เด็กน้อยวัยเพียง8ขวบถูกบังคับให้ศึกษาวิชาความรู้ต่างๆ มากมาย แต่ทราเซียไม่เคยปริปากบ่น เพราะเขาคิดว่าเขาเป็นคนของอาณาจักร ดังนั้นเขาจึงต้องพยายามให้เต็มที่เพื่ออาณาจักรนี้ นั่นทำให้ทราเซียเป็นเด็กที่ขยันและอดทนอดกลั้น จนความสามารถของเขาก้าวกระโดดไปได้อย่างรวดเร็ว มันสร้างทั้งผลดีและผลเสียให้กับเขา เรื่องดีคือทราเซียได้รับคำชมมากมาย จากทั้งบิดา มารดา และครูบาอาจารย์ รวมไปถึงเหล่าประชากรด้วยเช่นกัน แต่เพราะความสามารถที่มากเกินไปนั้น ทำให้เขาถูกกดดันจากคนรอบข้างประจำ ไหล่เล็กๆ ของเด็กชายต้องแบกอะไรมากมายไว้เสมอ แม้ความอ่อนโยนจะยังคงอยู่ แต่รอยยิ้มของเขากลับค่อยๆ จางหายไปช้าๆ จนท้ายที่สุด ทราเซียก็กลายเป็นคนยิ้มยากและจริงจังต่อทุกสิ่ง นั่นทำให้เขาเข้ากับเหล่าพี่น้องของเขาได้ยากมากขึ้นไปอีก ด้วยตำแหน่ง ลูกรัก ขององค์กษัตริย์ และเด็กอัจฉริยะที่หาตัวจับได้ยากยิ่ง อีกทั้งยังท่าทางและรังสีที่ดูกีดกันคนนอก ไม่น่าเข้าใกล้นั้น เขาจึงมักได้รับสายตาเย็นชาหรือท่าทางไม่สนิทสนมจากพี่น้องของเขาเสมอ แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุหลัก เพราะทราเซียมีความสามารถสูง เขาจึงได้รับการคาดหวังว่าจะเป็นกษัตริย์ในอนาคต ในสังคมที่การแก่งแย่งคือชีวิต อำนาจคือทุกสิ่งเช่นนี้ มันย่อมสร้างความลำบากให้กับเขาไม่น้อย ทราเซียมักถูกขัดขวางการทำงานต่างๆ เสมอ แต่ไม่รู้ว่าโชคช่วยหรือเป็นเพราะความสามารถ ที่เขาสามารถก้าวผ่านปัญหาเหล่านั้นมาได้อย่างง่ายดาย และสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างมากมาย ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรไปมากกว่าเพิ่มแรงกดดันและภาระให้กับเขา รวมไปถึง..ระยะห่างระหว่างพี่น้องที่มากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันๆ ก็เช่นกัน..
คำแทนตัว :: แทนตัวเองว่า ข้า เสมอ เรียกคนที่อายุเท่ากันว่าเจ้า หากคู่สนทนาเป็นผู้สูงอายุกว่าตน จะเรียกอีกฝ่ายว่า ท่าน และลงท้ายด้วยครับ เวลาที่คู่สนทนาอายุน้อยกว่า เขาจะเรียกอีกฝ่ายว่าเจ้าหนู หรือหนูน้อย ตลอดด้วยความเคยชิน
ของที่ชอบ :: งานประดิษฐ์ / สีน้ำเงิน / ซุปเห็ด / เตียงนุ่มๆ / การทำงานเพื่อประชาชน
ของที่เกลียด :: คนที่มาด่าว่าครอบครัวและอาณาจักรของตน
สิ่งที่กลัว :: ระยะห่างที่เพิ่มมากขึ้นของตนกับพี่น้อง / การทำผิดพลาด (เขากลัวที่จะเห็นสีหน้าผิดหวังและคำดูถูกจากผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้เป็นบิดา)
อื่นๆ :: หากทราเซียทำงานของเขาเสร็จเรียบร้อย เขาจะใช้เวลาส่วนมากไปกับนอนพักผ่อน เพราะเขาคิดว่าการนอนจะทำให้ร่างกายพร้อมที่สุด ดังนั้นเขาจึงพยายามจะนอนให้มากๆ ค่ะ
------------------
-คุยกับไรท์ซักนิด-
"คิดยังไงกับ 'มังกร' " [ ถามตัวละคร ]
Ans. :: สิ่งมีชีวิตที่สูงค่าและหายาก
คำถามแรกสำหรับผู้ปกครองบทมนุษย์ค่ะ "อยากให้ลูกของท่านมีคู่มั้ยคะ? ถ้าอยากอยากได้แนวไหนเอ่ย"
Ans. :: ส่วนตัวอยากนะคะ-----//เรื่องแนว คงจะเป็นแนวไหนก็ได้น่ะค่ะ อยากได้คนที่น้องสามารถอยู่ด้วยแล้วยิ้มออก..ประมาณนั้นน่ะค่ะ
"สำหรับมนุษย์ บางคนอาจจะได้บทที่ทรหดนิดนึงนะคะ พอดีจอมมารหึงโห-----" *วิ่งหนีดาบจอมมาร*
Ans. :: ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ ฮ่าๆ เรื่องบททรหดนี่เราค่อนข้างโอเคด้วยอยู่นา----
"ถ้าลูกของท่านติด จะมาคอยเม้นต์อยู่เรื่อยๆมั้ยคะ? พอดีไรท์เป็นพวกค่อนข้างเซนซิทีฟแต่ก็ค่อนข้าง.. เอ่อ.. ใจร้าย ถ้าผู้ปกครองไม่มาให้เห็นเราอาจจะดึงตัวลูกของท่านออกแล้วจัดการหาตัวแทนเองเลย"
Ans. :: ในเมื่อท่านกรุณารับลูกของเราไป ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปล่อยลอยชาย มาๆ หายๆ ไม่ไยดีแบบนั้นนี้เนอะ? เพราะงั้นคอมเม้นท์ให้แน่นอนค่ะ
"ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการอยากให้เปลี่ยนบทหรือจะรับกลับคะ?"
Ans. :: อยากให้เปลี่ยนบทนะคะ พอดีรับกลับมาก็ขี้เกียจเอาไปประยุกต์ใหม่----//โดนถีบ
"ขอบคุณที่มาฝากลูกๆไว้ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ :)"
ใบสมัครตัวละคร [ เขตแดนมนุษย์ ]
"แม้นัยน์ตาของข้าจะมืดบอด..แต่หากมีท่านอยู่ข้างกายข้า
ข้าก็ไม่ขออะไรอีกแล้ว..พี่ชายของข้า"
บทที่สมัคร :: องค์ชายแห่งอาณาจักรบาเรลล์
ชื่อ :: คาลิสต์ เดอ เอเธนส์ l Caliss De Athens
ชื่อเล่น :: ลิสต์
อายุ :: 19 ปี
เพศ :: ชาย
เครื่องแต่งกาย :: ชอบสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาว
และเนคไทสีดำไว้ตลอดเวลา มาพร้อมกับสูทผ้านิ่มที่ขนาดใหญ่กว่าตัว
จนแขนเสื้อยาวมาถึงครึ่งมือ กับกางเกงเสล็คสีดำขลับ
รองเท้าหนังอย่างดีสีดำขับเงาวับ ที่หูขวามักสวมต่างหูทรงกลมสีเงินวาวเรียบๆ
เอาไว้เสมอ แต่ถ้าเป็นงานทางการ จะติดกระดุมสูททุกเม็ดเพื่อความสุภาพ
ที่เหลือก็ยังคงเซ็ตเดิมไม่เปลี่ยน
สัญชาติ :: บาเรลล์
บ้านเกิด :: บาเรลล์
ถิ่นที่อาศัยในปัจจุบัน :: อาณาจักรบาเรลล์
รูปลักษณ์ภายนอก :: สูง178ซม. หนัก50กก.
มีกล้ามเนื้อสมส่วนอย่างพอดี ผิวขาวสะอาดสะอ้านแบบเชื้อพระวงศ์ ใบหน้ามลสวย
เครื่องหน้าได้สัดส่วน ใบหน้ามักจะประดับด้วยรอยยิ้มสดใสร่าเริงเอาไว้เสมอ
เส้นผมสีน้ำตาลทองยาวระต้นคอดูนุ่มนิ่มน่าสัมผัส แต่ไม่มีใครนอกจากครอบครัวของเขารู้ว่าดวงตาของเขาเป็นสีอะไร
เพราะว่าคาลิสต์นั้น ‘ตาบอด’
ลักษณะนิสัย :: คาลิสต์เป็นคนที่ร่าเริงและเป็นกันเองกับทุกคน
เขามักจะมีรอยยิ้มสดใสประดับใบหน้าของตนไว้เสมอ เป็นคนใจกว้างและมีน้ำใจมาก
ชอบช่วยเหลือผู้อื่น โกรธยากแต่ก็หายยากเช่นกัน เขาชอบเออออตามน้ำไปกับคนอื่น ไม่กล้าเถียงคนเท่าไหร่นัก
ใครเสนออะไรมาก็มักจะยิ้มรับและพูดประมาณ ‘ก็น่าสนใจนะ’ ‘เห..ดีนี่’ แต่ไม่ยอมบอกให้ชัดเจนว่าตกลงแล้วมันดีหรือไม่ดีกันแน่
ไม่ชอบให้คนมาล้ำเส้นเท่าไหร่นัก เพราะเป็นคนที่ปิดใจจากคนรอบข้าง
แถมเปิดใจให้เฉพาะพี่ชายต่างสายเลือดของตนเท่านั้น
หากใครก้าวเข้ามาในเขตที่เข้าไม่ต้องการให้ข้ามมา
คาลิสต์จะกลับด้านนิสัยของเขาไปในทันที เขาจะกลายเป็นพวกเย็นชา พูดตรงๆ
และไม่สนใจความรู้สึกคนอื่นเท่าไหร่นัก
ซึ่งความจริงแล้วนี่เป็นนิสัยดั่งเดิมของเขา แต่เพราะว่าได้สนิทสนมและได้รับการดูแลจากพี่ชายต่างสายเลือด
เขาจึงพยายามปรับนิสัยของเขาให้ดีมากขึ้น จนกลายเป็นคาลิสต์ในอย่างทุกวันนี้ คาลิสต์ไม่ชอบให้คนมาจี้จุดเรื่อง
ดวงตา ของเขา แม้ว่าภายนอกจะเหมือนเขาไม่สนใจเรื่องที่เขาตาบอด
แต่ความจริงแล้วเขาคิดมากและกังวลกับมันมากๆ เพราะมันเป็นจุดบกพร่องในชีวิตของเขา
และยังเป็นจุดที่เขามักจะโดนกล่าวว่าตนเองไร้ประโยชน์จากการที่ตาบอดเป็นประจำ
แต่เวลาที่เขาเอ่ยถึงเรื่องนี้และแสดงอาการกังวลใจออกมา
พี่ชายของเขาก็จะกังวลไปด้วย คาลิสต์ไม่อยากให้อีกฝ่ายกังวลใจ
เขาจึงพยายามฝืนยิ้มและทำเหมือนไม่ใส่ใจกับมันนัก และไม่ใช่แค่เรื่องนี้เท่านั้น
ไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ เขาจะยิ้มรับและบอกว่า ‘ไม่เป็นไร’ เสมอ เพราะถ้าหากเขากังวล พี่ชายของเขาก็จะกังวลไปด้วย
คาลิสต์ไม่ต้องการแบบนั้น เพราะงั้น..ต่อให้เขาต้องกังวลใจอยู่คนเดียวก็ไม่เป็นไร
เขาเกลียดคนที่มาดูถูกพี่ชายของเขา
เพราะพี่ชายนั้นเป็นที่พึ่งเพียงคนเดียวของคาลิสต์
เขาจึงรักและแคร์ความรู้สึกของพี่ชายมากกว่าใครๆ ดังนั้นหากใครมาดูถูกพี่ชายของเขา
คาลิสต์จะโกรธมากเลยทีเดียว เด็กหนุ่มชอบการปลูกผัก เขาชอบผักสีเขียว เวลาที่ได้รดน้ำต้นไม้หรือดูแลมัน
คาลิสต์จะรู้สึกผ่อนคลายและสัมผัสได้ว่าโลกมันสดใสสุดๆ
เขามีฝีมือในการดูแลต้นไม้ที่ดีเพราะปลูกมันมาตั้งแต่เด็ก
น่าเสียดายที่เขาไม่อาจเห็นภาพตอนที่มันเติบโตได้อย่างงดงาม
เพราะดวงตาของเขาไม่อาจมองเห็นได้เนี่ยสิ...
จุดเด่น :: รอยยิ้มร่าเริงเป็นเอกลักษณ์
จุดด้อย :: เพราะเอาแต่ยิ้มและเออออไปกับทุกคน
เลยมักไม่ได้รับการใส่ใจเท่าที่ควร
ปม :: ดวงตาที่มืดบอดของตน
ประวัติ :: ตอนแม่ของเขาท้องคาลิสต์
แม่ของเขาถูกลอบวางยาพิษจากสนมองค์อื่นขององค์ราชา โชคดีที่สามารถรอดมาได้
แต่มันกลับส่งผลกระทบต่อเด็กในครรภ์ของเธอ เมื่อคลอดออกมา เขาจึงมีปัญหาบกพร่องทางสายตา
ในตอนเด็กเขายังพอสามารถมองเห็นได้บ้าง แม้จะเป็นภาพมัวๆ ก็ตาม
แต่พอคาลิสต์อายุได้9ปี
เขาก็ถูกน้องชายของตนสาดน้ำร้อนใส่ดวงตาเพราะเกิดทะเลาะกันขึ้นมา
คาลิสต์ได้รับบาดเจ็บด้านดวงตาอย่างสาหัส แม้ว่าแผลเป็นบนใบหน้าจะจางหายไปแล้ว
แต่ดวงตาของเขาก็ไม่สามารถมองเห็นได้อีกเป็นครั้งที่สอง
คาลิสต์กลายเป็นคนพิการโดยสมบูรณ์ แต่น่าเศร้าเหลือเกินที่คนทำอย่างน้องชายเขากลับไม่ได้รับการลงโทษอะไรไปมากกว่า
การตักเตือนเล็กๆ น้อยๆ เหล่าคนใช้และคนที่รู้เห็นเหตุการณ์ครั้งนั้นถูกไล่ออก
และโดนเงินปิดปากจนหมด เพื่อป้องกันข่าวลือเสียๆ หายๆ
ที่อาจกับตัวน้องชายของเขาได้ ในตอนนั้นเหมือนโลกของคาลิสต์ดับวูบลงไป
เขาเจ็บปวดและทรมานแทบตาย แต่กลับไม่มีใครไยดีเขาเลยแม้แต่น้อย
องค์ชายน้อยในวัย9ขวบขังตัวเองอยู่ในห้องนานนับเดือน และในค่ำคืนหนึ่ง
คาลิสต์เกือบจะฆ่าตัวตายด้วยการกรีดเส้นเลือดตรงข้อมือของตน
แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรกรรมของเขา หรือพระเจ้าท่านเห็นใจกันแน่ ผู้ชายที่ไม่เคยข้องแวะหรือพูดคุยกับเขา..พี่ชายต่างสายเลือดผู้เป็นถึงลูกขององค์ราชินี
ชายคนนั้นบุกเข้ามาในห้องของเด็กชายตัวน้อย
และช่วยเหลือเขาไว้ได้ทันราวกับมองเห็นอนาคต ในตอนแรกคาลิสต์เอาแต่กร่นด่าและสาปแช่งอีกฝ่าย
แต่พี่ชายต่างสายเลือดคนนั้นกลับไม่ว่าอะไรเขาเลย
เด็กหนุ่มเพียงแค่คลี่ยิ้มน้อมรับมัน และคอยอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
นานวันเข้าคาลิสต์ก็เริ่มเปิดใจให้อีกฝ่ายมากขึ้น ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนาไปอย่างเชื่องช้าทว่ามั่นคง
จนในที่สุดคาลิสต์ก็ยอมเรียกเขาว่า พี่ชาย ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ
นับแต่นั้นมาคาลิสต์ก็ติดอีกฝ่ายแจ เขาเชื่อฟังพี่ชายทุกอย่าง และคนที่ทำให้เขากลายเป็นเขาในวันนี้
ก็คือพี่ชายของเขานั่นเอง เด็กหนุ่มบอกกับเขาว่า ‘หากเราทำดีให้เขา เขาก็จะทำดีตอบแทน’ คาลิสต์จึงพยายามทำตัวเป็นองค์ชายที่ดี และพยายามไม่หาเรื่องทะเลาะกับใคร
ผ่อนปรนในบางครั้ง
แต่กระนั้นก็ไม่ขออ่อนข้อให้หากใครล้ำเส้นเกินไป..ทุกสิ่งทุกอย่าง
เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวของเขา แต่คาลิสต์ทำเพื่อ พี่ชาย ของเขา..พี่ชายที่เป็น
ที่พึ่งเดียว ของเขาคนนั้น..
คำแทนตัว :: เรียกแทนตัวว่า ข้า เรียกคนอื่นด้วยชื่อและนำหน้าว่าท่าน
พูดจาโทนน้ำเสียงสุภาพหรรษา แต่หากพูดกับผู้มีตำแหน่งมากกว่า จะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
และเติมคำลงท้ายว่า ครับ ไป เพื่อป้องกันการเกิดการขัดข้องหมองใจกัน
ของที่ชอบ :: ผักสีเขียว / สีเขียว / พี่ชาย /
เวลาอาหาร
ของที่เกลียด ::
การถูกเหยียดหยามเรื่องดวงตาของตน / การที่คนอื่นมาต่อว่าพี่ชายที่เขาเคารพ
สิ่งที่กลัว :: โดนพี่ชายทอดทิ้ง
อื่นๆ :: 1.คาลิสต์เป็นโรคติดพี่ค่ะ และโรคติดพี่ของคาลิสต์ค่อนข้างรุนแรงมากเลยทีเดียว
เขาต้องเจออีกฝ่ายอย่างน้อยวันละครั้ง ไม่งั้นคาลิสต์จะเกิดอการกระวนกระวายใจได้
และหนักเข้าจะออกแนวคลุ้มคลั่ง และวิ่งตามหาอีกฝ่ายไปทั่ว
ก่อนจะหลงทางเพราะมองไม่เห็นค่----//แล้วพี่ชายของเขาก็จะมาตามกลับไปจนได้
2.คาลิสต์ชอบผู้หญิงนะเออ
------------------
-คุยกับไรท์ซักนิด-
"คิดยังไงกับ 'มังกร' " [ ถามตัวละคร ]
Ans. :: สัตว์ในตำนานที่ทรงสง่าและน่าเกรงขาม
คำถามแรกสำหรับผู้ปกครองบทมนุษย์ค่ะ
"อยากให้ลูกของท่านมีคู่มั้ยคะ? ถ้าอยากอยากได้แนวไหนเอ่ย"
Ans. :: อยากค่า!! //แนว---อืมมม..ส่วนตัวอยากได้คนที่มีนิสัยออกแนวพี่ชายพี่สาว ที่มีความพยายามจะเข้าหาน้องน่ะค่ะ
(?)
"สำหรับมนุษย์
บางคนอาจจะได้บทที่ทรหดนิดนึงนะคะ พอดีจอมมารหึงโห-----" *วิ่งหนีดาบจอมมาร*
Ans. :: ฟฟฟว์
คำถามนี้ก็อปอันเดิมมาตอบได้ไหมค---//แค่ก
"ถ้าลูกของท่านติด
จะมาคอยเม้นต์อยู่เรื่อยๆมั้ยคะ? พอดีไรท์เป็นพวกค่อนข้างเซนซิทีฟแต่ก็ค่อนข้าง..
เอ่อ.. ใจร้าย
ถ้าผู้ปกครองไม่มาให้เห็นเราอาจจะดึงตัวลูกของท่านออกแล้วจัดการหาตัวแทนเองเลย"
Ans. :: ทำการก็อปวางอีกครา----
"ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการอยากให้เปลี่ยนบทหรือจะรับกลับคะ?"
Ans. :: ยัดได้หรือไหมคะ?----แค่กๆ
"ขอบคุณที่มาฝากลูกๆไว้ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ
:)"
ป.ลิง.ประวัติยาวมาก---พอดีเขียนไปอินไปค่ะ ถถถว์//
ป.ลิงสอง.ไม่แน่ใจว่ามีพระสนมไหม..ถ้าไม่มีบอกได้นะคะ
จะแก้ให้
ความคิดเห็น