ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำ
โรงเรียนมิติเวทย์มนต์
รูน่า กับ อาวุธวิเศษทั้ง 3
๑แนะนำ
ณ เมืองหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางหุบเขาการ์เตอร์ กลิ่นไอของควันรถและเมืองที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายสับสน มีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่หลังเมือง ที่ผ่านจากจุดที่วุ่นวายไม่กี่เมตร และนั่นก็คือ บ้านของเธอที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน
- บลื้น ! บลื้น ! ปี้ป ! ปี้ป ! เสียงรถยนต์ดังกระหึ่มเต็มถนนอันวุ่นวายในยามเช้า
- กริ้ง ๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกรูปกระต่ายถือแครอทดังขึ้น
“ กริ้ง “ เด็กหญิงคนหนึ่งตื่นขึ้น พร้อมหวีผมสีน้ำตาลของเธอ เธอมีตาตาสีฟ้า เธอมองออกไปหน้าต่างเห็นถนนที่มีแต่ความวุ่นวาย กลิ่นขนมปังร้านป้าจอเกิ้ลลอยขึ้นแตะจมูกมาแต่ไกล
-“ ลูน่า ทานข้าวได้แล้วจ๊ะ “ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียก นั่นคือ แม่ของเธอนั่นเอง
เธอเดินลงบันได พร้อมกับ หาวเล็กน้อย ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร เธอเดินมาที่ห้องครัวพร้อมนั่งทานขนมปังทาแยมสตอเบอร์รี่กับแฮม 2 ชิ้น
-“ ลูกช่วยนำเอาของไปให้ป้าจอเกิ้ลหน่อยสิ “ แม่บอกพร้อมส่งของให้
เธอรับของพร้อมผลักเก้าอี้เข้าโต๊ะ เวลานี้ส่วนมากพ่อของเธอจะอยู่ในสวนดอกไม้ พ่อของเธอเป็นหมอ ส่วนแม่ของเธอเป็นแม่บ้านมีกิจการ เล็ก ๆ คือร้านขายของ
เธอเดินไปตามทาง ระหว่างทางเธอพบกับ ซีซ่า ซึ่งเป็นลูกของ ป้าจอเกิ้ล เธอชอบอวดของใหม่ ๆ ให้ลูน่าดู เธอมีลักษณะหน้ายาวเกือบสามเหลี่ยม เวลายิ้มเกือบถึงใบหู ตากลมดูมีเลห์เหลี่ยม ผมหยักสีดำ และวันนี้เธอก็ได้อวดสิ่งของอย่างหนึ่ง
- “ นี่รูน่า ! “ เธอพูดพร้อมยิ้มกว้าง
- “ สกูตเตอร์ตัวใหม่ “ เธอพูดพร้อมเล่นให้ดู
-“ ไม่เห็น จะน่าเล่นตรงไหนเลย “ รูน่าพูดพร้อมสะบัดก้นหนี
- “ ไม่มีปัญญาซื้อ สิ ถ้า “ เธอพูดพร้อมหัวเราะเกือบจะเป็นเสียงเลขห้า และขี่สกูตเตอร์หนีไป
-“ ขอให้กลายเป็นหมูทีเถอะ “ ว่าแล้วเธอก็พึมพำเบา ๆ
บึ้ม ! เสียงคล้ายระเบิดดังขึ้น
อู๊ด ! อู๊ด! อู๊ด! อู๊ด! รูน่าหันไปมอง
เห็นซีซ่ากำลังขี่หมูสีชมพู ผูกโบว์สีฟ้า เหมือนกำลังขี่ม้ายังไงอย่างงั้น พร้อมกับสียงกรีด ร้อง เหมือนถูกน้ำร้อนลวก
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เหตุการณ์ประหลาดนี้เกิดขึ้น เดอนที่ไปเข้าค่าย ป.5 ตอนทำอาหารไฟกลุ่มเธอไม่ติด จึงถูกกลุ่ม ซีซ่า ล้อ เธอโกรธมาก จู่ ๆ ไฟก็ลุกโชน พุ่งไปเป็นบริเวณกว้าง เต้นที่อยู่รอบข้างไหม้ จนทำให้การเข้าค่ายจบลงอย่างกระทันหัน เธอเดินไป หัวเราะไปจนถึงบ้าน ป้าจอเกิ้ล เธอไปถึงก็รีบส่งของให้พร้อมรับเงิน
ท้องฟ้าเริ่มมืดไปทุกที
รูน่า กับ อาวุธวิเศษทั้ง 3
๑แนะนำ
ณ เมืองหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางหุบเขาการ์เตอร์ กลิ่นไอของควันรถและเมืองที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายสับสน มีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่หลังเมือง ที่ผ่านจากจุดที่วุ่นวายไม่กี่เมตร และนั่นก็คือ บ้านของเธอที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน
- บลื้น ! บลื้น ! ปี้ป ! ปี้ป ! เสียงรถยนต์ดังกระหึ่มเต็มถนนอันวุ่นวายในยามเช้า
- กริ้ง ๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกรูปกระต่ายถือแครอทดังขึ้น
“ กริ้ง “ เด็กหญิงคนหนึ่งตื่นขึ้น พร้อมหวีผมสีน้ำตาลของเธอ เธอมีตาตาสีฟ้า เธอมองออกไปหน้าต่างเห็นถนนที่มีแต่ความวุ่นวาย กลิ่นขนมปังร้านป้าจอเกิ้ลลอยขึ้นแตะจมูกมาแต่ไกล
-“ ลูน่า ทานข้าวได้แล้วจ๊ะ “ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียก นั่นคือ แม่ของเธอนั่นเอง
เธอเดินลงบันได พร้อมกับ หาวเล็กน้อย ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร เธอเดินมาที่ห้องครัวพร้อมนั่งทานขนมปังทาแยมสตอเบอร์รี่กับแฮม 2 ชิ้น
-“ ลูกช่วยนำเอาของไปให้ป้าจอเกิ้ลหน่อยสิ “ แม่บอกพร้อมส่งของให้
เธอรับของพร้อมผลักเก้าอี้เข้าโต๊ะ เวลานี้ส่วนมากพ่อของเธอจะอยู่ในสวนดอกไม้ พ่อของเธอเป็นหมอ ส่วนแม่ของเธอเป็นแม่บ้านมีกิจการ เล็ก ๆ คือร้านขายของ
เธอเดินไปตามทาง ระหว่างทางเธอพบกับ ซีซ่า ซึ่งเป็นลูกของ ป้าจอเกิ้ล เธอชอบอวดของใหม่ ๆ ให้ลูน่าดู เธอมีลักษณะหน้ายาวเกือบสามเหลี่ยม เวลายิ้มเกือบถึงใบหู ตากลมดูมีเลห์เหลี่ยม ผมหยักสีดำ และวันนี้เธอก็ได้อวดสิ่งของอย่างหนึ่ง
- “ นี่รูน่า ! “ เธอพูดพร้อมยิ้มกว้าง
- “ สกูตเตอร์ตัวใหม่ “ เธอพูดพร้อมเล่นให้ดู
-“ ไม่เห็น จะน่าเล่นตรงไหนเลย “ รูน่าพูดพร้อมสะบัดก้นหนี
- “ ไม่มีปัญญาซื้อ สิ ถ้า “ เธอพูดพร้อมหัวเราะเกือบจะเป็นเสียงเลขห้า และขี่สกูตเตอร์หนีไป
-“ ขอให้กลายเป็นหมูทีเถอะ “ ว่าแล้วเธอก็พึมพำเบา ๆ
บึ้ม ! เสียงคล้ายระเบิดดังขึ้น
อู๊ด ! อู๊ด! อู๊ด! อู๊ด! รูน่าหันไปมอง
เห็นซีซ่ากำลังขี่หมูสีชมพู ผูกโบว์สีฟ้า เหมือนกำลังขี่ม้ายังไงอย่างงั้น พร้อมกับสียงกรีด ร้อง เหมือนถูกน้ำร้อนลวก
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เหตุการณ์ประหลาดนี้เกิดขึ้น เดอนที่ไปเข้าค่าย ป.5 ตอนทำอาหารไฟกลุ่มเธอไม่ติด จึงถูกกลุ่ม ซีซ่า ล้อ เธอโกรธมาก จู่ ๆ ไฟก็ลุกโชน พุ่งไปเป็นบริเวณกว้าง เต้นที่อยู่รอบข้างไหม้ จนทำให้การเข้าค่ายจบลงอย่างกระทันหัน เธอเดินไป หัวเราะไปจนถึงบ้าน ป้าจอเกิ้ล เธอไปถึงก็รีบส่งของให้พร้อมรับเงิน
ท้องฟ้าเริ่มมืดไปทุกที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น