ขโมยหัวใจนายซุปเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2:ไม่ต้อง

"อืม..จะกินอะไรก่อนมั้ยครับ"

กรี๊ดดนั้นเเหละที่ฉันต้องการเเหละ หิวเเล้ว

"กินคะ!"

โฮกก ฉันไม่ใช่คนเห็นเเก่กินนะเเต่ตอนนี้มันไม่ไหวเเล้ว เเถมพวกนี้เป็นถึงนักร้องซุป

เปอร์สตาร์ท้องน้อยของฉันคงดีใจเเน่ที่ได้กินกับข้าวอร่อยๆ

"ตระกละ"

"กรี๊ดด! นายพูดได้ทุเรศมากรู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงหิวน่ะก็เพราะพวกนายนั้นเเหละ.."

"ยัยหิมะ!"

"...."

เเง่ง! นี่ฉันผิดหรือไงเนี้ยที่ฉันหิวเเถมอีเเม็กมันยังมาว่าฉันตระกละฉันทนไม่ได้ได้ที่สุด! กรี๊ด!

นึกถึงคำพูดของหมอนั่นเเล้วจี๊ดด

"ยัยนี่ชื่อหมาหรอ"

"กรี๊ดด! อีเเม็กเเกอีกเเล้วแกว่าฉันอีกเเล้ว!!"

"เฮ้ย! ยัยโง่ก็ฉํนได้ยินน้องคนนี้เขาบอกว่าเธอชื่อหมานี่"

"หูเป็นไรห๊ะ! ว่างๆหัดไปเช็คประสาทหูด้วยนะ หรือไม่ก็ไปเช็คความผิดปรกติของสมอง!"

"หูฉันก็เป็นหูสิคงไม่เป็นปากหรอก"

"ไอ้นักร้องปากหมา!"

"นี่เธอกล้าว่านักร้องอย่างฉันหรอ!"

"อุ๊บต๊าย! ฉันไม่กล้าเล้ยยกลัวจนตัวสั่นหงั่กๆ"

ฉันเเกล้งดัดเสียงให้ดูตอแหลที่สุดเท่าที่ปากเเละคอหอยของฉันมันจะทำได้ ฉันจะถูกพวก

เเฟนคลับหมอนี่ลุมตื้บมั้ยเนี้ยไปว่านักร้องขวัญใจของพวกหล่อนเนี้ย

"เธอกล้ามาก!"

เขาเค้นเสียงออกมาอย่างโหดๆ ทั้งๆที่ตอนนี้เขาตัวสั่นด้วยความโกรธ ฉันจะโดนเขาฆ่าหมก

หลังเวทีมั้ยเนี้ย บรื้อ~ คิดเเล้วสยอง

"เฮ้ยไอ้เเม็กนิดหน่อยน่ะ น้องเขาเป็นผู้หญิง"

"ปากอย่างงี้หรอผู้หญิง"

"ต๊าย! หยาบคายที่สุด เห็นฉันเป็นผู้ชายหรือไงย่ะ"

"ฉันเห็นเธอเป็น.."

"ค้างไว้ทำซากไรละ รีบๆพูดมาฉันจะได้กลับ"

"เฮ้ยหิมะ แกจะรีบกลับไปไหน"

"ฆ่าแกไง"

"จึ๋ย! ฉันผิดเรื่องไรอ่ะ"

"ทุกเรื่อง!"

"พวกน้องเรียนที่ไหนหรอ?"

คราวนี้เป็นตาซีมเสือกเอ้ย!! พูดขึ้นมา ฉันกำลังจะพูดว่าที่ไหนก็ได้เเต่ยัยอิมส่งสายตาพิฆาต

มาให้ฉันเลยได้เเต่นั่งอย่างเจี๊ยมเจี้ยมสุดๆ ตอนนี้ฉันมันคงน่าขำมากๆเลยเเหละ

"เรียนที่xxxxxคะ"

ยัยอิมตอบไปอย่างโคตะระสุภาพ(ใครมันจะเหมือนแกละ)

"เรียนที่เดียวกันเลยครับ"

"ห๋า!!/ค่ะ?!!!"

"เอ่อ เท่าที่ฉันจำประวัติคุณได้คุณเรียนอยู่ที่sssssไม่ใช่หรอคะ"

"พวกเราพึ่งจะย้ายน่ะครับ"

"ทำไมอยู่ที่นั่นหาความเจริญรุ่งเรืองไม่ได้เลยมาเรียนที่นี่งั้นสิ"

"เปล่าคร้าบบ"

"ยัยหิมะ! แกยัยบ้าที่เขาเรียนอยู่ที่เดิมน่ะดีกว่าที่เราเรียนเป็น10000000เท่าเลยนะ"

ยัยอิมมากระซิบฉันที่ข้างหู เชอะ! ช่างหัวมันสิก็พูดไปเเล้วนี่

"กลับๆๆ"

ฉันพูดขึ้นหิวเว้ยย ง่วงเว้ยยย บ้าไปเเล้วเว้ยยย

"ยัยโง่จะรีบไปไหนละ"

"อ้ากก ไอ้บ้านี่ปากแกหรอว่าฉันโง่เนี้ย"

"ปากหมามั้ง"

"ฉันก็ว่างั้นเเหละ หึ"

"นี่!.."

"ไอ้เเม็ก"

"เออๆๆ"

"ฉันกลับได้ยังง่ะ"

"ยัง"

"O.O ฉันหิว ฉันง่วง ฉันคิดถึงบ้าน ให้กลับได้ยังเนี้ย"

"ได้"

"เย้!!! ^o^0"

ฉํนกระโดดตัวลอยดีใจที่จะได้หาอะไรยัดใส่ท้องเเล้ว หุหุ

"เเต่..พวกฉันไปส่ง"

"ไม่ต้อง!"

ฉันรีบปฎิเสธทันควัน ถ้าฉันให้ไอ้หมอนี่ไปส่งมีหวังเเฟนคลับได้ฆ่าฉันจริงๆเเน่

"จะไปส่ง"

"ไม่ต้องงงงง"

"ยัยหิมะ"

"เออไปก็ไปสิ"

"55"

"ไอ้บ้าแกหัวเราะอะไร"

"เปล้า~"

กรี๊ดด ชาตินี้ฉันต้องตบไอ้หมอนี่ให้ตายให้ได้ ปากมันเลี้ยงไว้1000ฟาร์มหรือไงเนี้ย(หมา)

"หึย~"

"ไปเถอะครับ"

"คะ"



"ถึงเเล้ว"

"ย่ะ ขอบคุณ!"

ฉันตอบเสียงห้วนๆ อย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

"ขอบคุณมากเลยนะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"ไว้เจอกันครับ"

"ขออย่าให้เจอเลย"

"ยัยโง่!!"

บรื้นน!!


"กรี๊ด!!!"

"ใครมาคลอดลูกเเถวหน้าบ้านเนี้ย"

ลูกเเม่ไงคะ เเต่ขอโทษเหอะหนูไม่ได้คลอดลูกค่ะ หนูกรี๊ดด

"ลูกเเม่ไง"

"อ้าวหนูอิมเป็นไงบ้างจ๊ะ"

กรี๊ดด เเม่อ้ะเเทนที่จะทักลูกก่อนทำไมทักเพื่อนลูกก่อนละ

"ก็ดีค่ะ ^-^"

"เเล้วเมื่อกี้เเกกรี๊ดทำไมยัยลูกบ้า"

งะที่พูดกับยัยอิมละหวานหยดที่พูดกับลูกขมยังกับยา 

"เจอคนกวนพระบาทมาอ่ะ =0="

"อืมๆ เเล้ววันนี้อิมจะค้างมั้ยจ๊ะ"

"ค้างคะ ดึกเเล้ว"

"ตามสบายนะจ๊ะ"

"ขอบคุณคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ >^----^<"

กรี๊ดดเเม่ตีนเป็ฯขึ้นหน้าเเล้วอ่ะ ก็ดิเเม่ฉันสิยิ้มทีปากจะฉีกไปถึงท้ายทอยอยู่เเล้วอ่ะไม่รู้จะยิ้ม

ไปถึงประเทศอะไร