ขโมยหัวใจนายซุปเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1: เจอ (100%)

กรี๊ดด!! ฉันอยากจะฆ่า ยัยเพื่อนตัวเเสบของฉันเหลือเกิน ฮือๆๆ ทำไมหรอคะ มันมาปลุกฉัน

ตั้งเเต่เช้าที่บ้าน เเค่นั้นยังไม่พอมันยังบังคับขู่เข็ญให้ฉันไปดูคอนเสิร์ตบ้าคอนเสิร์ตบออะไรก็

ไม่รู้ เเล้วที่ฉันบอกว่าตั้งเเต่เช้าเนี้ยมันตั้งเเต่ตีห้า!! มันลากฉันมาตั้งเเต่ตีห้า ให้เหตุผลว่ากลัว

บัตรจะหมด เเล้วคิดดูเถอะคะเมื่อคืนฉันนอนตอนตี1! พอฉันบอกว่าจะไม่ไปมันบอกว่าถ้าไม่

ไปจะฟ้องเเม่ฉันเรื่องที่ฉันไปเข้าผับ โฮกก! ฉันไม่ได้เข้าเล้ยยไอ้คนที่พาเข้าก็คือไอ้เพื่อนตัว

ดีของฉันอีกนั้นเเหละ ฉันเลยจำใจต้องไปกับมันเพราะกลัวว่ามันจะฟ้องเเม่ เพราะเเม่ฉันไม่

เข้าข้างลูกตัวเองเล้ยยซักครั้งเข้าข้างเเต่คนอื่นน่าน้อยใจที่สุด!!



โอ้ย! หล่ามมามากเเล้วขอเเนะนำตัวอย่างไม่เป็นทางการนะคะ ฉันชื่อที่เเสนจะไพรเราะว่า..

หิมะ! เป็นชื่อที่สุดเเสนจะเพราะมากๆ มีพี่ชาย 1 คนชื่อ พายุ ชื่อพี่ฉันเพราะกว่าของฉันมากโข
 
ส่วนน้องชายของฉันชื่อ สายฟ้า โฮ๊ะๆๆ ชื่ออันเเสนจะไพเราะมารวมไว้ในครอบครัวฉันหมด

เเล้ว เเต่ตอนนี้ฉันรู้สึกอนาถตัวเองที่สุดในโลกาเพราะสถานที่ที่ฉันยืนนี้มีเเต่ถนนกว้างๆที่รถ

ผ่านไปมาสุดเเสนจะน้อยนิด เเต่ว่าคนที่มาออกกันอยู่นั้นไม่ได้น้อยนิดเลยเเต่มันกลับเยอะ

โคตรๆ ฉันต้องมายืนดมขี้กบของยัยพวกที่มาดูคอนเสิร์ตยังงี้อีกนานเท่าไหนเนี้ยฉันอยากจะ

อ้วกออกมาเป็นหิมะมากที่สุด!

"นี่หิมะ!"

เสียงเพื่อนสุดเเสนจะรักโคตรๆของฉันดังเข้ามาในโสตหูเข้าอย่างจัง ไม่รู้ว่ายุงบ้านมันเสีย

หรือไงถึงต้องตะโกนราวกับฟ้าผ่า ฉันอยากจะย้อนกลับไปในตอนที่ฉันคบกับมันใหม่จริงๆ

เล้ยย ไม่รู้ว่าฉันคบยัยบ้านี่มาได้ไงตั้ง 3 ปี!

"ว่า.?"

"เราได้ที่นั่งข้างหน้าด้วยเเหละ! กรี๊ดด!!"

กรี๊ดด น่าอับอายที่สุด! ยัยเพื่อนบ้าตะโกนออกมาด้วยความดีใจโดยไม่สนใจคนรอบข้างเลย

ซักนิดเดียว คนรอบข้างเริ่มมองเรายังกับตัวประหลาด บางคนมองเหยียดๆ ยัยพวกนี้คงคิดใน

ใจว่า ยัยบ้านนอกเข้ากรุง เเต่เสียใจเพราะฉันเป็นคนกรุงอยู่เเล้ว(กรุงศรีอยุธยานะ)

"แกกรี๊ดอย่างนี้ไม่ตบฉันให้ตายเลยละยัยอิม!"

ฉันตะคอกยัยอิมไปเบาๆ เเต่ขอย้ำว่าตะคอกตะคอกเเบบเบาๆน่ะ โอ้ยย! เมื่อไหร่มันจะเริ่มซัก

ทีเนี้ยยรอมาตั้งนานเเล้วนะ เนื่องจากว่าตอนนี้ท้องน้อยๆของฉันกำลังประท้วงอย่างหนัก

หน่วงเลยทีเดียว

"เชอะ! ฉันก็เเค่ดีใจ"

"แกจะดีใจไม่ดีใจมันก็เรื่องของแก เเต่!..ตอนนี้ฉันหิวโคตรๆเลยอ่ะ Y0Y"

"แกจะหิวไม่หิวมันก็เรื่องของแกไม่ใช่เรื่องของฉัน"

กรี๊ดด! ดูมันย้อนฉันสิคะดูม้านนน ฉันไม่น่าหลงผิดคบมันเป็นเพื่อนเล้ยย =.=

"ฉันไม่น่าคบแกเป็นเพื่อนเลย ยัยเพื่อนทรยศ!"

"กรี๊ดดยัยหิมะ! คอนเสิร์ตจะเริ่มเเล้วรีบๆเข้าไปสิ"

"T T แกจะไม่หาอะไรใส่ท้องให้ฉันจริงๆหรอ"

"เออนะสิ"

"ยัยเพื่อนบ้า"

"เดินเข้าไป >.<;"

สุดท้าย ฉันก็ต้องเดินเข้าไปในคอมเสิร์ตนี้อย่างจำใจ ท้องที่รักจ๋า~ อย่าพึ่งโกรธฉันนะเดี๋ยว

พอรอกจากขุดนรกนี้ไปได้เดี๋ยวเเม่จะเลี้ยงไม่อั้นเลยลูก ได้ผล!! ท้องฉันหยุดประท้วงทันที 

(เวอร์) โฮะๆๆ ฉันนี่ช่างเป็นมิตรกับท้องของตัวเองจริงๆ



"กรี๊ดด พี่เเม็กหล่อที่สู้ดดเลยคร่า~~!!!!"

"กรี๊ดด!! พี่ซีนหล่อที่สู้ดดเลยคร่า~~~มาเป็นเเฟนฉันเถิดคร่า~~!!!"

เเละอีกมากมายก่ายปฐพี

ฉันอยากจะให้คอนเสิร์ตนี้จบลงเร็วๆจริงๆ ไม่ไหวเเล้ววฉันง่วงของีบซักนิดหนึ่งเถิดด สาธุ!

......




"ยัยหิมะ!!!!"

"หือ? เเจ่บๆๆ"

"แกกล้ากลับในคอนเสิร์ตสองคู่หู เเม็ก&ซีม ของช้านได้ไง!!"

เฮือก! ยัยนี่โหมดจะโหดก็โหด ไอ้กาละเเมกับไอ้เเฟนตาซีบ้าบออะไรนั้นไม่ได้เป็นผัวเเกซัก

หน่อยทำไมต้องเป็นเดือดเป็นร้อนด้วยเนี้ยนี่เเค่ฉันหลับนะ ถ้าไอ้พวกนั้นโดนมีดบาดไม่ฆ่าฉัน

เลยหรือไง

"ขอโต้ดด"

"เออ ไปหลังเวทีกัน"

"แกจะไปช่วยเขาเก็บของหรือไงห๊ะ!"

"ปากสุนัขเเล้วแก"

งะ มันด่าฉันว่าปากสุนัขอ่ะ ทำไมอ่ะฉันผิดตรงไหนอ่ะไม่มีใครเขาไปหลังเวทีกันหรอกยัยโรค

จิตเอ้ย! เพราะว่า... หรือว่า!!

"อ้ากก! แกคงไม่ได้ไปหา..ใช่มั้ย?"

"อย่างที่แกคิดเลยไอ้หิมะ"

"ม้ายยยย ฉันไม่ไปฉันเกียจม้นน!!"

ฉันร้องอย่างโหยหวนเหมือนหมาโดนมีดหั่นเป็นชิ้นๆ เเล้วต่อไปที่ฉันคิดก็คือยัยอิมต้องด่าฉัน

เเน่นอก อนาถสุดๆ

"ยัย-หิ-มะ !"

"กรี๊ดดเพื่อนรัก ฉันอยากไปหลังเวทีที่สู้ดด =0="

"ดีมาก"

ตอนนี้ฉันเดินตามยัยอิมไปต้อยๆเหมือนหมาตามเจ้าของยังไงยังงั้น ทำไมฉันต้องเดินตามมัน

ด้วยเนี้ย ถึงฉันจะชอบหลงอยู่บ่อยๆก็เถอะเเต่นี่มันหลังเวทีนะเฟ้ย! ฉันไปได้ เเต่ฉันกำลังงงอยู่

ว่าฉันจะมาเดินพล่ามในสิ่งที่ไม่เป็นเรื่องทำไม ตอนนี้ฉันกำลังเริ่มงงกับชีวิต

"ถึงเเล้ว"

รู้ยะฉันไม่ได้โง่ยัยกบเน่า 

"เออ!"

ฉันกระเเทกเสียงอย่างอารมณ์เสียนิดๆ ทำไมฉันต้องมาที่คอนเสิร์ตนี้ด้วย ตอนนี้ท้องฉันเริ่ม

ประท้วงอีกเเล้ว ทำไมฉันถึงได้ถึกขนาดนี้นะ

"ใช่คุณอิมหรือเปล่าครับ"

เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังเข้ามาที่หูของฉัน ไอ้นี่ต้องเป็นยามเฝ้าประตูเเน่ๆเลย(ยัยสมองไม่ปรกติ)

หน้าตาก็ดีอ่ะนะ เเต่ทำไมต้องมาเป็นยามด้วยอ่ะ น่าเสียดาย -;-

"อ๋อ คะ"

ที่งี้ตอบอย่างมีมารยามเเต่เวลาฉํนถามอะไรตอบอย่างกับขวานผ่าซากยังไงยังงั้นเเหละ จะบ้า

ตาย!

"เชิญครับ"

เเอ๊ดด

คาราเมาน่ะหรอ เสียงมันตอแหลได้ใจฉันจริงๆเลย(เสียงประตู)

"สวัสดีครับ!"

กรี๊ดด หล่อ(แกพึ่งรู้หรือไงยะ) เเต่หน้าตามันกวนไส้ติ่งพิลึกพิลั่น 

"อ่ะ เอ่อ อือสวัสดีคะ!"

"ดีดี"

เสียงที่ตะกุกตะกักนี้มันไม่ใช่เสียงฉํนเเน่ๆ มันเป็นเสียงของยัยอิม ส่วนเสียงที่โคตรจะเพราะ

นั้นคือเสียงฉํนนั่นเอง(ยัยหลงตัวเอง)

"พวกคุณชื่ออะไรกันหรอครับ"

เสียงของซีนดังขึ้น ชื่อฉํนไม่เหมือนชื่อหมาบ้านแกหรอกยะ

"ฉันชื่ออิมคะ ส่วนเพื่อนฉันชื่อ.."

"ฉันชื่อหิมะ ชื่อฉันเหมือนหมาบ้านนายมะ"

"เอ่อ บ้านพวกผมไม่เลี้ยงหมาอ่ะครับ"

เพล้ง!! กรี๊ดด ใครจะไปรู้ว่านักร้องสุดฮอตจะไม่เลี้ยงหมาอ่ะ T T

"อืมม..><//"