คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : หาเรื่องเดือดร้อนโดยไม่รู้ตัว
“ผมบอให้หยุิ้น”
“ไม่หยุ แ็ปล่อยันไปสิ แมันเลว ันะเอาำรวมาลาอแไปิุ้อหาพราผู้เยาว์”
“พราผู้เยาว์อะไรัน ็เธอายเอไม่ใ่หรือ ผมถึไ้ื้อเธอมานอนแบบนี้”
“ไอ้ั่ว แทำผิยัมาหาว่าันเป็นผู้หิายัวอีหรือ ปล่อยันนะ ปล่อยสิ บอให้ปล่อยไอ้เลว”
“บออีรั้นะว่าให้หยุิ้นหยุ่า” เสียเาเร่เรียว่าเิมแ่พริบพราวไม่ไ้รู้สึเลยสันิ เธอเอาแ่ิหาทาหลบหนีไปาเา พยายามิ้นรนไปมาแ่ลับลายเป็นว่าไปปลุเร้าวาม้อารอายหนุ่มเ้าเสียแล้ว
“ทำไมัน้อหยุิ้น หยุ่าแ ็แมันเลว” พริบพราวยัิ้นรน ทรวออเธอบเบียอยู่ับแผออเา สุท้าย็ทำให้ายหนุ่มไม่อาอทนฝืนลั้นอารม์ำฤษาอมนุษย์ายไ้อี่อไป
“ผมเือนแล้วนะ” ายหนุ่ม้มหน้ามาระิบเสียเรีย
“ไม่้อมาเือนัน ันไม่ฟัแ”
“เธอไม่รู้เหรอว่าผู้หิที่ีิ้นไปมาทั้ที่ัวเอเปลือยเปล่า เนื้อัวแนบิับผู้ายแบบนี้ะทำให้ผู้ายเารู้สึอะไร มันสายเินไปแล้วสาวน้อย”
“แ อุบ” พริบพราวเยหน้าึ้นมอเาแล้ว็เบิาโเมื่อใบหน้าอเาวูบลมาใล้ๆ และริมฝีปาร้อนผ่าวอเา็ประบแนบิริมฝีปาเธอทันที “อื้อ อื้อ” เธอพยายามร้อท้วให้เาปล่อยแ่ไม่เป็นผลเพราะปาโนเารอบรอแล้วึพยายามใ้มือทุบแผอเาอย่าแร แู่เหมือนะไม่ทำให้เาสะุ้สะเทือนเลยสันิ รัน้ามเธอลับ้อใเมื่อโนเาอุ้มนัวลอย แม้ะพยายามิ้นแ่เธอ็ถูพามาวาที่เียอีนไ้
พริบพราวรู้ทันทีว่าะเิอะไรั้น่อานั้น เมื่อร่าายำยำทาบทับลมา เธอพยายามิ้นรนส่ายหน้าหนีให้พ้นาูบหนัหน่วอเา ทว่าไม่สามารถหลบหนีไ้ รัน้ามเธอลับรู้สึเหมือนว่าอะไรบาอย่าในายำลัถูปลุเร้าให้ื่นึ้นมา สาวน้อยพยายามเรียร้อสิให้ลับืนมาโยเร็ว ทว่าร่าายอเธอลับลายเป็นว่าำลัอ่อนแอลทุที เรี่ยวแรที่มี่อนหน้าหนี้เหมือนะเริ่มหายไป ยิ่เมื่อยามถูมืออเาไล้โลมไปทั่วเรือนาร อาารสะบัร้อนสะบัหนาว็เิึ้นเธอสะท้านทุรั้ที่ถูเาสัมผัส
“อื้อ” พริบพราวพยายามร้อท้วเาแ่เสียไม่เล็ลอออมา ใสั่นไหวระรัว ายหนาวสะท้านนอยาหาวามอบอุ่นมาเิมเ็มและวามอบอุ่นนั้นเธอพบว่ามันมาาเรือนายแร่อเานั่นเอ สาวน้อยอยาหลบหนีไปให้พ้นาร่าายเปลือยเปล่าแ็แร่นี้ ทว่าร่าายอเธอทรยศเสียแล้ว มันลับเบียบแนบิไปับแผ่นอว้าอเาแทน เมื่อสอมือแนถูเารวบไว้้วยมือเียวแล้วรึเอาไว้เหนือศีรษะ่อนที่ะรู้สึ่านสะท้านเมื่อมือให่อี้าอเาเ้าอบุมทรวอเปลือยอเธอ ่อนที่ะรู้สึถึวามเรียร้อ้อารบาอย่าาในส่วนลึอเรือนายยามที่เาใ้นิ้วสัมผัสที่ยอออเธอ
พริบพราวอยาร้อะโนว่าให้เาไปาห้อนี้เสีย อยาให้เาปล่อยเธอเป็นอิสระ ทว่าวามรู้สึนั้นมลายหายไปทันทีเมื่อเาผละาริมฝีปาอเธอแล้วใ้ปาร้อนเ้ารอบรอยออ
(ออนุาัเลิฟีนนะ้าเพื่อวามปลอภัยอไม่โนแบน :P )
ความคิดเห็น