คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลงโทษด้วยความหวาม
ฝาิามโหลที่เมพ้วยนะะ
“ุบ้าไปแล้ว” อรพิาวาใส่ทันทีเพราะรู้ีว่าที่เาพูนั้นหมายถึเรื่อที่เิึ้นระหว่าเธอับายที่ื่อนาอีม
“พูมา” อัราฟบำพูอเา้วยารปิปาอเธออีรั้ รั้นี้ยัเป็นูบที่รุนแรและาบ้วเหมือนเิม มือยำลมาบนหน้าอแบบไม่อ่อนโยน เล้นลึ ปลุเร้า เธอทั้เ็บทั้่านสะท้านาย
อรพิาเ็บใัวเอที่ไม่อยู่ในานะที่ะ่อสู้หรือัืนเาไ้เลย ทั้ร่าายที่ัวเล็และบอบบาว่าเาหลายเท่า ทั้เื่อนไทาารเินที่ยัไเสียเธอ็้อยอมทุารระทำออัราฟ วามเ็บแ้นในในั้นทำให้เธอร้อไห้ออมาอย่าสุลั้น และายหนุ่ม็รู้สึไ้ถึวามเปียื้นาน้ำาอเธอ
อัราฟหยุารระทำอเาทั้หม ถอนริมฝีปาาเธอ ยับายลุึ้นนั่ อรพิาึรีบึผ้าห่มมาลุมร่าายเปลือยเปล่าอนเอเอาไว้แล้วลุึ้นนั่เ่นัน ในะที่ร้อไห้ออมาอย่าสุลั้น เธอสะอึสะอื้นหนั เพราะเสียใ เ็บใและเวทนานเอที่้อมาอยู่ในสถานาร์เ่นนี้ สถานาร์เหมือนนเอเป็นผู้หิที่ไร้่า ะถูเาระทำย่ำยีอย่าไรเวลาไหน็ไ้
หิสาวไม่ไ้สนใว่าอัราฟะรู้สึเ่นไรเมื่อเห็นเธอร้อไห้แบบนี้ ทั้ที่เาเยบอว่าเาเลียนเ้าน้ำาเพราะมันทำให้หมอารม์ แ่อรพิาิว่าเป็นแบบนั้น็ีเาะไ้เลิหยาบายับเธอเสียที และเธอะร้อไห้โยไม่สนใว่าเาะพอใหรือไม่ เพราะอย่าไรเสียเธอ็ไม่อาหนีเาพ้นไ้ แ่อย่าน้อยๆ ในเวลานี้อให้เธอไ้ระบายวามับแ้นใและวามเสียใอนเอออมาบ้า
อรพิาร้อไห้ัวโยนอยู่พัให่ นระทั่มือออัราฟเอื้อมมือแะเบาๆ ที่้นแนอเธอ หิสาว็เยหน้าึ้นสบาเาผ่านม่านน้ำา
“ผม” เาเอ่ยแ่นั้นและไม่พูอะไร่อ
“ันรู้ว่าันแ่ผู้หิายร่าายัวเอแลับเิน แ่่วยเหลือศัิ์ศรีให้ันหน่อยไ้ไหม ุอย่าทำเหมือนันเป็นผู้หิไม่มี่าไม่มีศัิ์ศรีแบบนี้เลย” เธอพูเล้าเสียสะอื้น ไม่รู้ว่าอัราฟรู้สึเ่นไร แ่วาอเาไม่เหลือแววเรี้ยวโรธุันหรือหยามหยันูถูอีแล้ว
“อโทษ” เาเอ่ยสั้นๆ แล้วไล้นิ้วเ็น้ำาให้เธอ
อัราฟยับเ้ามาใล้แล้วึเธอไปอเอาไว้หลวมๆ ่อนะใ้สอมือับหัวไหล่อเธอแล้วรั้ัวเธอให้ยับห่าาเานิหน่อย านั้นายหนุ่ม็้มหน้าลมาแล้วูบับน้ำาให้เธออย่าอ่อนโยนและทะนุถนอม
“อโทษที่ทำัวัฬะแบบเมื่อรู่” เาระิบเบาๆ ที่้าหู่อนะบำพู้วยารูบที่พวแ้มอเธอ ไล่มาที่ปลายมู และหยุลที่ลีบปาึ่บวมเ่อเพราะฝีมือเา “อโทษที่ทำรุนแร”
อัราฟไล้ริมฝีปาอเาบนลีบปาอเธออย่าแผ่วเบาราวับผีเสื้อที่ไล้ปีไปบนลีบอไม้แสนบอบบา ่อนแทรลิ้นร้อนละมุนเ้ามา แล้วพลิพลิ้วไล่หาวามหวานในโพรปาอเธอ
หัวใที่บอบ้ำออรพิาเหมือนไ้รับารเยียวยา้วยยาทิพย์แสนวิเศษ แ่ารปิบัิที่อ่อนโยนไม่หยาบระ้ารุนแร็ทำให้เธอหวิวไหวล้อยามไปับเาแล้ว หัวอที่เ็บปวเมื่อรู่ลับรู้สึสั่นสะท้านยามถูเาูบ้วยวามอ่อนหวานและทะนุถนอม ผืนผ้าห่มถูมืออเาเลื่อนลไปออยู่บนเียแล้ว เรือนายอเธอเปิเปลือย่อสายาอเาอีรั้
อัราฟ่อยประอเธอให้เอนายลนอนโยมีเาทาบทับายแร่ลมาิๆ ผิวเนื้อเรียบลื่นและอุ่นั ทว่าเ็มไป้วยมัล้ามสวยแบบผู้ายอบออำลัายะพึมี ำลัแนบิับทรวอออรพิา เสียหัวใเ้นนแทบเป็นัหวะเียวันยามแนบิสนิทเนื้อเ่นนี้ ายหนุ่มโหย่ายึ้นนิหน่อยเพื่อัารปลเปลื้อเ็มัและาาายาวอนเพื่อไม่ให้สร้ารอยบนผิวเนื้อนวลอหิสาว เสี้ยววินาที่อมา็ทาบายร้อนลมาแนบิ
อรพิาบเบียายเปลือยเ้าับร่าายแ็แร่อเาเพราะสัมผัสไ้ถึวามเหน็บหนาวออาาศในห้อ เธอล้อแนึ้นรอบอแร่เยหน้าึ้นรับูบแสนหวามาอัราฟ ่อนะเผยอริมฝีปาเปล่เสียราระเส่าออมาเมื่อเาละาลีบปาอเธอแล้วไปรอบรอทรวอ้วยปาและลิ้นร้อน
ายหนุ่มปรนเปรอ้วยรสสวาทนอรพิาแทบหัวหมุน มือหนึ่เล้นลึที่ทรวอ อี้าถูปาเารอบรอวัลิ้นเล็มเลียและูลืน ้วยสัาาอายหิทำให้หิสาวอบสนอสัมผัสอเา้วยารแอ่นอึ้นรับปาและลิ้นออัราฟ ยิ่เาไล้มือไปที่แผ่นท้อเรียบเนียนอเธอนถึึ่ลาายสาวและรเ้าหยอเย้าับลีบอไม้และเสรอ่อนละเอีย อรพิา็ยิ่เปล่เสียราระเส่าออมา้วยวามรู้สึ่านเสียวเินบรรยาย
ในะที่ำลัหลเพริไปับอารม์หวามนั้น อัราฟ็เลื่อนใบหน้าึ้นมาาทรวออเธอ แล้วมอสบาเธอ้วยแววาที่เ็มไป้วยวามปรารถนา อรพิาอยาหลบสายามนี้แ่เา็เอ่ยเอื้อนอร้อ
“มอสบาผม า่า” เาเอ่ยเรีย้วยื่อเล่นอีรั้ สมออหิสาวำลัมึนเบลอ้วยรสสวาทนไม่สนใะถามว่าทำไมเาถึเรียเธอ้วยื่อเล่นสอสามรั้แล้วเหมือนว่าเาสนิทสนมับเธอี
ทว่าพอวินาทีที่เธอมอสบาอัราฟ และเาสอสอแนเ้ามาใ้ร่าอเธอ านั้น็รั้เธอึ้นมาในแนบิแผ่นอเา็เป็นัหวะที่เาแทรแท่เหล็ร้อนเ้ามาในวามอ่อนนุ่มอเธออย่ารวเร็วและลึล้ำนสุหนทา อรพิา็ผวาเฮืออเาเอาไว้แน่นและหลบาปี๋เพราะรู้สึุเสียและึแน่นที่แผ่นท้อน้อยาารเปิรับัวนอันให่โมโหฬารออัราฟในราวเียว
“อื้อ” หิสาวส่เสียรา ปลายเล็บิแน่นลบนแผ่นหลัว้าอเาเพื่อบรรเทาอาารเสียและุแน่นนั้น มอายหนุ่ม้วยวาปรือปรอยและเอ่ยัพ้อับวามุและับแน่นที่เามอบให้
“ุ่ะ” ล้ายะอวามเห็นใาเา และ็ไ้รับสายาอ่อนโยนมอลับมา
“เี๋ยว็ิน อย่าเร็นะ แล้วไป้วยัน” เาสอประสานมือไว้ับมืออเธอทั้สอ้าแล้วรั้ึ้นไปวาบนที่นอนเหนือศีรษะอเธอ ่อนะเริ่มโยลอนสะโพสอบเป็นัหวะเนิบ้าในทีแร แล้วเร่ัหวะในนาที่อมา
ความคิดเห็น