คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เสมียนทนายความ ตอนที่ ๒ (ฟังการสืบพยาน)
เรือแ้ว มาฝึารทำานับทนายเิเียริ ที่มีบุลิล่อแล่วว่อไว ร่าเล็บา ผิวล้ำแบบนใ้ รูปหน้าเป็นรูปไ่ เป็นนอารม์ร้อนและมุ่มั่นทำแ่าน แ่ในะที่มีเวลาว่าาาน นายหัวอเรือแ้วมัะอบนั่รวมลุ่มับพรรพวเพื่อื่มเบียร์หรือเหล้า บารั้อนเย็นๆ ็ะั้วเหล้า หรือ ัเลี้ยอาหารพูุยับทนายและเ็ฝึานในสำนัาน นายหัวบอว่า เวลาลาวันไม่ว่าะมาสอนานอะไร เพราะยุ่ลอทั้วัน ็้อสอนแบบทำใหู้ ส่วนะถามอะไรเป็นเิวิาาร็สอนไม่เป็น ให้สอนเป็นระบบ็ทำไม่เป็น ถ้าอยารู้อะไร็ถามมา เทนิ่าๆ าประสบาร์พอแนะนำไ้็ะแนะนำให้
นายหัวมีวามเป็นศิลปินสู เยุยเล่นให้ฟัใน่วเวลาลาวันที่พาลูน้อไปิน้าวว่า อนสมัยเรียนรามำแห ึ้นไปร้อเพลบนเวทีประำเลย เป็นนัร้อประำุ้ม นายหัวเิเียริะื่มเหล้าไ้ทั้วัน แม้แ่ลาวัน็ะไม่เว้น เพราะนายหัวเอ็มีปัหาส่วนัวหลายเรื่อที่ยัเลียร์ไม่ลัว
เรือแ้วามนายหัวไปศาลในเ้าวันหนึ่ เป็นีู้ยืมเิน นายหัวให้นั่รอหน้าห้อพิาราีและรับหน้าลูวามให้ ลูวามเป็นเ้าหนี้ทำอาีพปล่อยเินู้ (ทาใ้เรียว่า ทำเบี้ยอ) เป็นสาวให่ร่าโปร่ เรือแ้วพูุยับเธอ เธอบอว่า เธอรู้ัทนายมาทั้พัทลุแล้ว เยให้ทนายหลายนทำฟ้อให้ แ่อนนี้อยาเปลี่ยนมาใ้บริารทนายเิเียริบ้า เธอบอว่า พวลูหนี้นี่แปล อนไปทวหนี้ บอว่าไม่มี่าย ้อให้ฟ้อศาล่อน พอทำไล่เลี่ยแล้วมี่ายันทุราย ้อให้เ้าหนี้เสียเวลาึ้นศาลทุที ไม่รู้ว่าเป็นยัไ แล้วเธอ็บอว่า ลูน้ออนายหัว ทนายอุ๊ เมื่อ่อน็เหมือนเรือแ้วนั่นแหละ ท่าทาไม่มั่นใ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ูสิ ... เวลาผ่านไปสามสี่ปี ล่อแล่วมา ็อปปี้บุลินายหัวมาเือบหม
ทนายโอ ลูน้อนายหัวอีนหนึ่ วิ่ไปวิ่มาที่ศาล สามห้อพิารา นายหัวบ่นอุบว่า มันะฟ้อแล้วนัทำไมสามีพร้อมันในวันเียว่วเ้า นายหัวเอยัไม่ล้าทำเลย ่วเ้าอแ่ละวันอย่ามาสุ็นัพร้อมันแ่สอี แล้ว้อมาอยามันอยู่ว่า อยู่ห้อไหนแล้ว ห้อนี้เรียแล้วยั วิ่ไปไล่เลี่ยแล้ว็วิ่มาส่เอสาร สามีพร้อมัน ท่าทาวุ่นวายน่าู
อนบ่าย นายหัวพามาฟัสืบพยานีแพ่ เป็นพรรพวัน ... เป็นีเินู้ (อีแล้ว)
ทาโท์สืบเรื่อเอสารารู้ยืมเินว่าทำันถู้อ ส่วนนายหัวเป็นทนายให้ำเลย ็สู้เรื่อสัาเป็นโมะเพราะารพนันันแ่ไม่อา่อให้เิมูลหนี้ไ้ ทาำเลย็สู้สารพั โม้ว่าัวเอื้อรถื้อบ้านไ้ เพราะถูราวัลวที่แล้ว ส่วนโพยหวยไม่มีใรเ็บไว้หรอ เี๋ยวำรวับ ผมิหนี้หวยาเา ฮาันทั้ห้อ แม้แ่ผู้พิพาษาเอที่บันทึอยู่้าบน็ยัรู้สึำัน รวมทั้ำรวศาล และเ้าหน้าที่รัษาวามปลอภัย มีนแวว่า ไม่ลัวำรวับเหรอ พูเรื่อเล่นหวยใ้ินันรนี้
อนลับาศาล นายหัวพาไปส่ที่สำนัาน ระหว่านั้นเรือแ้วถามนายหัวว่า หนี้ารพนันเป็นโมะใ่ไหมะ พี่เิ นายหัวบอว่า ีนี้สืบยา สืบไปั้นแหละ พรรพวัน เา่าย่าว่าวามให้แ่สอพัน แ่ะนะี ยา
อนนั้นเรือแ้ว็ยัไม่เ้าใเรื่อารสืบพยานสัเท่าไหร่ เพราะยัไม่ไ้ลมือปิบัิริ ยัไม่เยว่าวาม ยัไม่เป็นทนายวาม ไม่เยเ้าใเลยว่า ารนำพยานบุลอ้าโน่นอ้านี่มาหัล้าพยานเอสารที่เป็นสัาู้ยืมเินที่ถู้อามหมาย ย่อมหัล้ายามา และยิ่ไม่ปราว่ามีโพยหวยัล่าวลวันเวลาริ มียอหนี้ามสัาู้ยืมเินริ และไม่มีพยานบุลมา่วยสนับสนุนารเล่นารพนัน ารล่าวอ้าย่อมาน้ำหนั ิ่ายๆ ว่า ารพนันันแ่ไม่่อให้เิหนี้่อัน ามัวบทประมวลหมายแพ่และพาิย์เท่านั้นเอ
เรือแ้ว ไ้เรียนรู้ารเียนำู่วามาารแะลายมืออนายหัวอ่าน นสามารถอ่านลายมืออนายหัวออ้วยวามเยินเพราะพิมพ์ามนายหัวบ่อยมา นายหัวเป็นนละเอียมา เมื่อพิมพ์เอสารเสร็แล้ว นายหัวะนั่อ่านๆ แล้วมีารเียนเพิ่มเิมลไป แทรให้เรือแ้วพิมพ์ให้สมบูร์ึ้นนว่านายหัวะพอใ นายหัวนั่ทำานในสำนัานที่ั้นลอย บาที็เรียเรือแ้วึ้นๆ ลๆ บันไเป็นสิบรอบ เพราะว่า้อแ้านนว่าะสมบูร์ที่สุ นายหัวสอนว่า เราเป็นทนาย้อเรียเอสารให้เป็น ถ้ายัเรียเอสารไม่เป็น ะว่าวามไ้ยัไ แล้วนายหัว็หุหิมาที่เรือแ้วเรียเอสารไม่เป็น แบ่นไป เรียไป แล้ววันหนึ่ นายหัว็พูว่า ารเรียเอสารเป็นเรื่อสำัสำหรับารเป็นทนายวามมา เธอ้อเรียเอสารไ้ถู้อและเป็นระบบระเบียบ ยิ่ีบริษัทยิ่้อัเรียให้เรียบร้อย พี่เยทำีบริษัทมา่อน ยุ่ะมัเลย มีเอสารเพียบ แ่้อัเรียให้ถู้อ เี๋ยวลับไปที่สำนัาน เธอไปเรียเอสารีแพ่เลยนะ แล้วพี่ะลับไปรว
ารเรียเอสารสำหรับเป็นำู่วาม ไม่ว่าะเป็นำฟ้อหรือำให้าร ำให้ารแ้ฟ้อแย้ หรืออะไร็ามแ่ ็้อเรียามลำับเอสารท้ายำฟ้อหมายเลที่อ้าไว้ในฟ้อ นายหัวสอนว่า ารร่าฟ้อ้อร่าามลำับเวลาและิถึเวลาสืบ้วย อนนั้น็ยัใหม่อยู่ เรือแ้วไม่เยเ้าใในสิ่ที่นายหัวสอนเลยว่า มันืออะไร เพราะประสบาร์ยัไม่มี
เรือแ้วิว่า ารเป็นทนายวามนั้น ไม่มีำราบอสอนวิธีารเป็นทนายวามให้ับเรือแ้วไ้ ไม่ว่าะหาหนัสืออ่านสัี่เล่ม ถ้าไม่เยไ้ลมือปิบัิและเห็นปัหาอย่าแท้ริ แม้ระทั่ฟันายหัวพร่ำสอน ็ยัไม่มีวันเ้าใ ... ัอยาสอบเป็นทนายวามไ้เร็วๆ แล้วสินะ
วันนี้ ็เป็นอีวันที่นายหัวพาไปฟัารสืบพยาน เป็นีอาา เี่ยวับอาวุธปืน ระสุนปืน
อัยารพุิพัน์ เป็นอัยารหนุ่มที่ยัอายุไม่มา ร่าเล็สันทั ลัษะล่อแล่ว อัยารพุิพัน์ถามพยานที่เป็นพนัานสอบสวน พนัานสอบสวนนแร็เ้ามาเบิวาม ถามั้นาน นิ่ไปหลายนาที นศาลถามย้ำว่า ท่านะอบหรือไม่อบ พนัานสอบสวนท่านนั้น็บอว่า นึ่อนรับ นึไม่ออรับ ศาลให้เวลานึสามนาที นระทั่รบสามนาทีึอบวามแบบะุะัมา อัยารนั่เอามือุมมับ เพราะถามอะไร อบ้ามา และอบไม่ไ้วาม้วย
นายหัวึ้นถามพยาน ประโยแรที่ถาม็ือ “ผมอถามท่านประโยเียว ถ้าท่านอบว่าไม่ ผมะบำถาม แ่ถ้าท่านอบว่า ใ่ ผม็ะมีำถามถามท่าน่อ” แล้วนายหัว็ถามว่า “พยานไปับุมำเลยในที่เิเหุหรือรอรับอยู่ที่สถานีำรว” พนัานสอบสวนท่าทาะเรียั อบว่า “ผมไปในสถานที่เิเหุเอรับ” นายหัว็ถามพยาน่อไปว่า “บ้านที่เิเหุ ผ่านสามแย แล้ว้อไปทา้ายหรือทาวา” พนัานสอบสวนทำท่าทาลัเลแล้ว็อบว่า ทาวา รับ นายหัวแอบอมยิ้ม แล้วถาม่อว่า บ้านที่เ้าไปับุม เป็นบ้านไม้หรือบ้านึ พนัานสอบสวนอบว่า บ้านไม้รับ บ้านอยู่ทาวามือหรือ้ายมือ อบว่า บ้านอยู่ทา้ายรับ นายหัว็ถามอีว่า เป็นบ้านั้นเียวหรือบ้านสอั้น พนัานสอบสวนอบว่า เป็นบ้านสอั้นรับ
นายหัว็ถามว่า อาวุธปืนอยู่ในสภาพไหน อระัระาย หรืออยู่บนโ๊ะวาเป็นระเบียบ พนัานสอบสวน็อบว่า วาอยู่บนโ๊ะเป็นระเบียบรับ
ถามพยานันยาวมานถึเวลาพัเที่ย ศาลึให้สืบพยานอีปาใน่วบ่าย เป็นพนัานสอบสวนเหมือนัน
อัยารพุิพัน์ นัุ่มมับ ปวหัว เอายามมาม ... เรือแ้วถามว่า อัยารไม่ไปทาน้าวเหรอ อัยารอบว่า นั่เ็นื่อในสำนวน่อน เรือแ้วเห็นสำนวนออยู่บนโ๊ะเป็นอสูเลย ึถามว่า ้อเ็นื่อทั้หมนี้เลยเหรอะ ท่าน็อบว่า ไม่มีนทำ็รับมาทำให้หมแหละ อนนั้นเรือแ้วยัไม่เ้าใว่า ารเ็นสำนวนมีวามสำัยัไ แ่มาเ้าใภายหลั ... ึ่ผู้เียนะย้อนมาเล่าเรื่อนี้ให้อ่านภายหลั
อัยารพุิพัน์ ุยับเรือแ้วว่า สอบเนิไหม เรือแ้วบอว่า ยัไม่เป็นทนายวามเลย อัยารพุิพัน์บอว่า เป็นผู้หิวรเป็นท่านนะ เรือแ้ว็บอว่า เป็นท่าน้อัสินวามามพยานหลัาน ้อมีวามละเอียมา อัยารพุิพัน์ยิ้มๆ แล้วบอว่า “ให้เ้ามาในวาร่อนเถอะ แล้วะไ้รู้” ... เป็นประโยที่เรือแ้วำมาลอ และิว่า เรือแ้วอยาะรู้อะไรเี่ยวับวารนี้อีมา ะ้อเ้ามาสู่ในวารให้ไ้
บ่ายโมแล้ว อัยารั้อมับพยานอีปาเป็นพนัานสอบสวนอย่าเ้มมา นระทั่ถึเวลาเบิวาม พนัานสอบสวนที่เป็นพยานปาู่ึ้นเบิวามอย่าล่อแล่วว่อไว เหมือนท่อบทมาอย่าลื่นไหลเลยทีเียว ไ้อัยารเป็นโ้ฝึ้อมันมาเป็นอย่าี อบเหมือนอ่านหนัสือนศาลท่าน้อเบร วันนี้ ท่านหัวหน้าผู้พิพาษาศาลึ้นพิาราี้วยัวเอ และ็บันทึอย่าละเอียรบประเ็น ถ้าอัยารถามิแบบ้ำไป้ำมา ท่าน็บอว่า บันทึไว้แล้ว ไม่้อถาม แ่อัยาร็ถูท่านุบ่อยรั้ว่า ุะถามทำไม ผมบอว่า ผมบันทึประเ็นนี้ไว้แล้ว ุะถาม้ำให้เสียเวลาทำไม ส่วนนายหัวะถูท่านุว่า ุะถามวามอะไร ให้เียริพยานบ้า ุไปถามพยานแบบนี้เหมือนไป่มู่เา มันไม่ใ่ประเ็น ... ท่านเร่รัหมายพอสมวร
เินทาลับาศาล ุยับนายหัวเรื่อี นายหัวบอว่า พนัานสอบสวนนแรไม่ไ้ไปที่เิเหุหรอ อบมั่วเอา เ่นเรื่อสามแยที่ริ้อเลี้ยว้าย บ้านเป็นบ้านึ และอวาอยู่บนโ๊ะไม่ไ้ระัระาย ส่วนพยานนที่สอ มันท่อบทมา
็เป็นประสบาร์อีเรื่อที่ทำให้เรือแ้วไ้เรียนรู้อะไรอีหลายอย่าในีวิารเป็นเสมียนทนายวาม
“เ้ามาในวาร่อนเถอะ แล้วะไ้รู้” ิหูเรือแ้ว ทำให้รู้สึมุ่มั่นอยาเป็นทนายวามะแล้ว ทำไีละเนี่ย อีไม่ี่เือน็ะสอบใบอนุาให้เป็นทนายวามแล้วละ
ความคิดเห็น