คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 THANK YOU PARTY
งานเลี้ยง Thank You Party
ในขณะที่ นักร้อง GOT และทีมงานทุกคนนั่งดื่ม/กิน ที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ใกล้ๆกับห้างที่จัด EVET ในย่านกังนัม ยูคยอมเต้นอยู่กับจินยองและเมเนเจอร์ที่กลางฟอร์ล มาร์คและเจบีนั่งดื่มด้วยกันอยู่เงียบๆและมองไปยังกลุ่มที่เต้นกันอย่างสนุกสนาน
ทันใดนั้นเสียงเพลงก็เงียบไป เรียกเสียงโวยวายเล็กๆให้กับกลุ่มขาแดนซ์ที่กำลังเต้นกันอย่างเมามัน แสงไฟสปอร์ตไลท์กลางเวทีก็สว่างขึ้น และก็ปรากฏร่างของเลขาสาวของชเวจุนเค
"ขออนุญาตคั่นเวลาความสุขของทีมงานทุกท่านสักครู่นะคะ ทางบริษัทของเราหวังเป็นอย่างยิ่งนะคะ ว่าทุกท่านจะมีความสุขกับ Thank You Party ที่ทางเราได้จัดไว้เพื่อขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันทำงานหนักอย่างเต็มที่ คืนนี้เรามีโชว์พิเศษสุด ที่ทางเราจัดไว้เพื่อทุกท่านได้รับชม ขอเสียงปรบมือให้กับโชว์พิเศษของเราด้วยค่ะ ....."
สิ้นเสียงของ ฮยอนอา ไปสปอร์ตไลท์ก็สว่างขึ้นอีก 2 ดวง ทำให้ทุกคนเห็นบนเวทีว่า มีชายหนุ่ม 3 คนบนเวที ชเวจุนเคนั่งถือกีตาร์โปร่งในมือ ชเวยองแจ และแบมแบม ยิ้มให้กับทุกคนด้านล่างอย่างสดใส เรียกเสียงฮือฮาให้กับทุกคนอย่างไม่ต้องสงสัย
ชเวจุนเคเล่นกีตาร์โปร่งในท่วงทำนองเพลงอคูสติกที่หนุ่มๆ GOT คุ้นหูเป็นอย่างดี
และเป็นเสียงใสๆของ ชเวยองแจและแบมแบม สลับกันร้องไปมา
พร้อมยิ้มหวานให้กัน และเผื่อแผ่รอยยิ้มนั้นให้กับคนฟังด้านล่าง ฟอร์ลด้านล่างเงียบกริบ ทุกคนตั้งใจฟังเพลงที่ประธานบริษัทหนุ่มหล่อ และเด็กหนุ่มทั้งสองคนร่วมกันร้องบรรเลงขับกล่อม
Forever Young Shawty Forever Young
Forever Young Shawty Forever Young
Forever Young Shawty Forever Young
เน นุลนิล ชออึม บัซคอล นาล
คือ ซกเก ซุมมานึล บยอลดึลรึล โบอาซอ
โจกึมมึล อูซึบเก อีบอดอล กึล นาล
ฮาพึลรีมยอน เว กือรอน นาเร นอล
oh คือ ซุนกัลนึล นาล อิจึล ซู ออบซอ
บิชนาดอล เนกา นารึล ฮยังเฮ โอดอล นาล
นอน เนเก Best of the best on one I ever had
นอนเอเก เนกา ซอลมูฮัลเก So I won't regret
Miss you I really miss you
กือเรโด ชิมชิมฮาจิ อัลเก เน โนเร บุลรอจุลเก
Turn the radio o-o-on
Turn the radio o-o-on
Miss you I really miss you
เนกา นัล เซงกักฮัล ซู อิซเก โนเร บุลรอจุลเก
Turn the radio o-o-on
Turn the radio o-o-on
Cuz I wanna be
**Forever Young ดูมัลนี ชีกานึลนัล
Forever Young นูชิโก ชิพจิ อันนา
Forever Young woo baby woo woo baby woo woo baby
Cuz I wanna be
***Forever Young นอ วานา อีเดโร
Forever Young ชีกัลนี ฮึลรอกาโด
Forever Young woo baby woo woo baby woo woo baby
Forever you're my shawty
Forever you're my shawty
บัมเซ บยอนรึล ชู นออา เน มัมเม นัล นออา
นอเอ นุลบิชกวา นอเอ มีโซกา
นัล โนกยอ ทออก ซอลเรอีเก เฮ
rap.นอล กือเรโร เนเก ทอ กักกาอี วา
นาวา อารึมดาอุล อี บัมมึล นึคคยอบุลเร
Hey shawty I wanna be with you forever young
ตักบวาโด อารา นัล you're ma baby girl
Miss you I really miss you
กือเรโด ชิมชิมฮาจิ อัลเก เน โนเร บุลรอจุลเก
Turn the radio o-o-on
Turn the radio o-o-on
Cuz I wanna be
Miss you I really miss you
เนกา นัล เซงกักฮัล ซู อิซเก โนเร บุลรอจุลเก
Turn the radio o-o-on
Turn the radio o-o-on
Cuz I wanna be
Listen to me baby
นอเอเก โจนานึล มาอึม ดึลรินี
นอล ฮยังฮัล เน จินชิมี ฮักกึล
เน กอทเทมัล อิซซอ จยอ อิเดโร
Forever Young Shawty Forever Young
Forever Young Shawty Forever Young
Forever Young Shawty Forever Young
Forever Young Shawty Cus I wanna be
หลังจากสิ้นเสียงหวานๆของนักร้องคู่หูดูโอ้จำเป็น และเสียงพลิ้วไสวของกีตาร์โปร่งแล้ว
เสียงปรบมือเกรียวกราวจากด้านล่างเวทีก็ดังขึ้นมาทั่วสถานที่จัดงานเลี้ยงอย่างไม่ต้องสงสัย
"ฮะแอ้ม... ผมแอบเขิลเล็กน้อยนะครับ ไม่ได้มาทำอะไรอย่างนี้นานมากแล้ว ตั้งแต่เรียนจบมหา’ลัย วันนี้ถือเป็นโอกาสที่ดีที่ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่อยู่ในงานด้วย ผมเลยอยากโชว์เผื่อจะได้มีโอกาสเป็นนักร้องกับเค้าบ้าง ฮ่า ๆ ๆ "
(เสียงโห่ร้องจากด้านล่างเวทีมีสวนขึ้นมาทันที)
"ล้อเล่นครับๆ วันนี้ผมมีความสุขมากครับ ที่งานผ่านไปอย่างไร้อุปสรรคใดๆ ขอบคุณทีมงาน ขอบคุณ GOT ที่ทำงานให้พวกเราสมเป็นมืออาชีพ ขอบคุณน้องชายที่รักของผม"
ชเวจุนเคพูดพร้อมวาดมือไปโอบไหล่ชเวยองแจน้องชายของตัวเองเขย่า และหันกลับมาเชยคางแบมแบมเบาๆ
เรียกเสียงหัวเราะให้กับหนุ่มร่างบางบนเวทีได้อย่างไม่ยากในท่าทีทีชวนอ้วกของพี่ชายเพื่อนสนิท
....
"....และ ขาดคนสำคัญคนนี้ไปไม่ได้เลย แบมแบม ...ผมขอเสียงปรบมือให้กับทุกคนอีกครั้งครับ"
เสียงทีมงานในบริษัทของชเวจุนเคด้านล่างโห่ร้อง พร้อมปรบมือกันเกรียวกราว
บางคนหัวเราะเสียงดังสำหรับคำพูดที่ชวนขนลุกของเจ้าของบริษัท
เป็นที่รู้กันในบริษัทอยู่แล้วว่า ทั้งแบมแบมและยองแจ
เป็นคนสำคัญสำหรับเจ้าของบริษัทด้วยกันทั้งคู่
เพราะความสามารถที่หาตัวจับยากและความรับผิดชอบที่มีเกินอายุของคนทั้งคู่ พวกเขาเป็นพนักงานบริษัทที่ทำงานเพื่อแลกกับเงินเดือน แต่คนทั้งคู่ทำงานให้กับชเวจุนเคฟรีๆทุกครั้ง พวกเขาถึงรักและเอ็นดูเด็กหนุ่มทั้งคู่มากมาย
แต่...
.
.
.
.
เด๋วก่อน ...มีคน2คนที่ยิ้มไม่ออก...
คิมยูคยอม ยืนอ้าปากค้าง มองบนเวทีอย่างงุนงงกับท่าทางของเจ้าของบริษัทกับเด็กฝึกงาน พร้อมเดินกลับมากระแทกตัวนั่งที่โต๊ะด้วยสีหน้าหงุดหงิด
และ
มาร์ค ต้วน ที่นั่งมองบนเวที ด้วยสายตานิ่งๆ พร้อมสีหน้าบอกบุญไม่รับ ..
พลางเหลือบตามองน้องเล็กของวงที่เดินมาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด
ซึ่งคนที่อยู่ในวงล้วนเดาไปในทางเดียวกันว่า มาร์ค ต้วน รำคาญไอ้เด็กโข่งน้องเล็กของวงอย่างไม่ต้องสงสัย
.
.
.
"ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไง ความรักของแก ไอ้เด็กหมี เจอคนที่มีเจ้าของแล้วอย่างจัง"
แจบอม พูดพลางยักคิ้วให้กับยูคยอม แสดงให้น้องเล็กของวงเห็นถึงความห่วงใยอย่างเต็มที่ ???!!!!
"เฮ้ๆๆๆๆ ฮยอง เรายังไม่รู้แน่ชัดในความสัมพันธ์ ผมไม่ถอดใจง่ายๆหรอกน่า" ยูคยอมตอบหัวหน้าวงสุดชิค ด้วยสีหน้าที่บอกบุญไม่รับ พร้อมกระดกแก้วน้ำสีอำพันลงคอรวดเดียวจนหมดแก้ว
"หืม??? ความรัก??? ใคร???? เจบี" มาร์ค ต้วน พูดพร้อมหันมองหน้าไปทางแจบอมอย่างงงงวย
"อ้าว! ก็ความรักของไอ้หมี ไง มาร์ค ที่มันเพ้อเมื่อเช้าไง 5555555 ไอ้หมีมันตกหลุมรักเด็กแบมแบมตั้งแต่แรกเจอ เพ้อแล้ว เพ้ออีก ยิ้มจนต่อมน้ำลายมันเริ่มจะอักเสบ แต่ที่ไหนได้ เจอคนที่เขามีเจ้าของแล้ว 555555"
"ไม่ตลกนะฮยอง แล้วอีกอย่าง ถ้ายังไม่มีการคอนเฟิร์ม ผมไม่นับว่าตัวเองอกหักนะ" น้องเล็กของวงผลักไหล่หัวหน้าวงเบา พร้อมทำน้ำเสียงหงุดหงิด ซึ่งเหมือนพร้อมที่จะเอานิ้วจิ้มตาเล็กๆของพี่หัวหน้าวงได้ทุกเวลา
"เฟิร์มรึเปล่า ชั้นไม่รู้ แต่ฟันแล้วเนี่ย อาจจะไม่แน่ 555555555 /// ว่าไง จินยอง เต้นเหนื่อยไหม"
แจบอมพูดแซวยูคยอมอย่างขำ พร้อมกับหันมายิ้มให้กับเพื่อนรักที่เดินมาจากฟอร์ลพอดี
"ไม่เหนื่อยอ่ะ สนุกดี แล้วนี่ขำอะไรกัน ดูท่าทางสนุกสนาน /// แล้วแกเป็นอะไรของแก ไอ้เด็กยักษ์"
"โหย จินยองฮยองงงงงงงงงงงงง TT^TT" ..... ยูคยอมพูดพร้อมดิ้นพล่านๆ อยู่บนโซฟาตัวยาว ทุกคนในวงในวงหัวเราะ พร้อมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา น้องเล็กที่ตัวใหญ่ที่สุดของวง
.
.
.
"ขำอะไรกันวะ ให้พวกชั้นช่วยขำด้วยได้ไม๊"
ชเวจุนเค ชเวยองแจ และแบมแบม ก็เดินมาถึงโต๊ะที่ GOT นั่งรวมกันอยู่พอดี
"ไม่มีอะไรอ่ะ ฮยอง... ฮยองนี่ไม่ทิ้งลายนักดนตรีมหา’ลัย เก่าจริงๆนะ เล่นซะเพลงพวกผมแทบจะขายไม่ออกกันเลย" แจบอมพูดพร้อมชูแก้วเหล้าเล็กน้อยเพื่อเป็นการทักทายกับบุคคลที่มาใหม่ทั้ง3 คน
"นิดนึงเว้ย นานๆเล่นที วันนี้ครึ้มๆใจเลยอยากเล่นโชว์ 55555 แต่ไม่กล้าร้องเอง เลยต้องให้นักร้องจำเป็นมาช่วยร้อง"
"แบมแบมร้องเพราะมากเลยอ่ะ เรานี่ถึงกับนึกว่านายเป็นนักร้องเลยนะ" ....พูดไม่พูดเปล่า ไอ้เด็กโข่งลุกเดินจากที่นั่งของตัวเองมานั่งข้างแบมแบม พร้อมจับมือและส่งสายตาเป็นประกายวิ๊งๆไปให้
"เฮ้ยๆๆๆๆๆ ไอ้เด็กยักษ์ ทำอะไรเกรงใจ จุนเคฮยองหน่อยเว้ย แฟนเขานั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน" แจบอมรีบปรามน้องเล็ก เพราะเห็นสายตาที่มันส่งให้แบมแบมแล้ว กลัวว่ามันจะอิ่มตีนเจ้าของบริษัท มากกว่าอิ่มกับแกล้ม
และได้ผลเกินคาด แบมแบมที่กำลังยกน้ำอัดลมขึ้นดื่มถึงกับชะงัก มองหน้าแจบอมที่เป็นคนพูดด้วยสีหน้าที่เรียกว่า เบ่งถ่ายไม่ออกมาหลายวันเลยทีเดียว ส่วน2 พี่น้องตระกูลชเวก็อึ้งไปแป๊บนึงแล้วหลุดขำก๊ากกกกกก
"ง่า..... คุณแจบอม พูดหมายถึงอะไรครับ"
"ผมช่วยกันไอ้เด็กยักษ์จอมรุ่มร่ามออกจากนายไง ไม่อยากให้นายมีปัญหากับคนรักดีๆแบบจุนเคฮยอง"
"............" แบมแบมถึงกับแดรกจุดซิครับ ..เล่นมาแบบนี้ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
"ฉันว่า ทุกคนอาจจะเข้าใจผิดนะ 555555555555555555"
"เพราะฮยองนั่นแหละ ไม่ต้องมาขำเลยฮยอง ผมยังขนหัวลุกไม่หาย..."
แบมแบมพูดพร้อมเอาแขนทั้งสองข้างกอดตัวเองเอาไว้แน่น พร้อมทำท่าสลัดขนอ่อนไปมา....
...........
...............
...................
ความเงียบเข้าครอบงำวง GOT ...นี่พวกกูเข้าใจอะไรผิดไปเหรอ แล้วไอ้ท่าทางเชยคางนั่นคือ อารายยยยย
และเป็นชเวยองแจเพิ่งห้ามขำของตัวเองได้ พูดไป พร้อมปาดน้ำตาไป
"คืออย่างนี้ครับ ทุกคน ฮยองกับแบมแบมไม่ได้เป็นคนรักกันครับ ..ทั้งคู่อยู่ใน สถานะลูกหนี้ กับ เจ้าหนี้ กันตะหาก 5555555"
"เจ้าหนี้ ?? ลูกหนี้???" เป็นมาร์คที่ขอโอกาสทำลายความเงียบให้กับตัวเอง
และแจบอกก็เหลือบตาไปมองเพื่อนร่วมวง พร้อมคิดในใจแต่ไม่ได้บอกใครว่า......'อยากเสือกเหมือนกันสิ มึง '
"อ่า..... ใช่ครับ เจ้าหนี้แบมแบม กับ ลูกหนี้จุนเค 555555555555"
"หืม?????????????????????????"
เป็นเสียงสมาชิกทั้ง4คน ของวง GOT ที่ครางในลำคอพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
"คืออย่างนี้นะ พวกนายรู้ใช่ไหม ว่าฉันกับยองแจ เป็นพี่น้องกัน"
ทุกคนในวง GOT ถึงคราวพยักหน้าโดยพร้อมเพรียงกัน ปูเสื่อ ปิ้งเผือกรอกินพร้อมกันทั้ง4 คน
"เวลาที่ฉันมีงาน ยองแจมันก็ต้องมาช่วยฉันโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น และไม่ได้เงินด้วยเพราะเป็นธุรกิจของครอบครัว แต่ส่วนของแบมแบม ไม่ใช่ รายนั้นมาช่วยแบบฟรีๆไม่คิดเงิน มาช่วยทุกครั้ง ทำงานมากกว่ายองแจเสียด้วยซ้ำ แล้วถ้าคิดเป็นเงินฉันคงต้องเสียเงินจ้างไม่น้อยทีเดียว โดยถ้าเทียบกับความสามารถของแบมแบม เพราะฉะนั้น ฉันถึงถือว่า ฉันติดหนี้แบมแบมอยู่ แล้วถ้าฉันเสียมือดีๆอย่างนี้ไป ฉันคงแย่แน่ๆ บริษัทอาจจะไม่ถึงขนาดล้มละลาย แต่ฉันคงต้องเหนื่อยแทบตาย 5555555555 นี่แหละคือสาเหตุที่ ฉันถึงบอกว่าแบมแบมเป็นคนสำคัญ"
"..............."
วันนี้ GOT คงไม่ต้องสั่งกับแกล้มมาเพิ่มแล้ว เพราะแดกจุดกันเสียจนจุกกันไปตามๆกัน นี่มันตรรกะบ้าบออะไรกันวะเนี่ย!!!!!!
.
.
.
.
แต่ ยูคยอม ได้สติเร็วที่สุด พุ่งเข้ากอดแบมแบมอย่างที่ไม่มีใครทันห้ามอยู่
"แบ่มแบ๊มมมมมมมม นายสุดยอดอ่ะ ฉันรักนาย"
คนที่เหลือในโต๊ะถึงกับตะลึงอึ้งกิมกี่ กับการสารภาพรักแบบไร้สติ ไร้สามัญสำนึกของน้องเล็กวงไอดอลชื่อดัง
"เฮ้!!! คุณยูคยอม ผมหายใจไม่ออก แค็ก ๆๆๆๆ ปล่อยผมก่อน" แบมแบมพูดพร้อมไอ หน้าดำ หน้าแดง ซึ้งใครๆ ก็ดูออกว่า มันไม่ได้มาจากความเขิลแน่นอน มือก็พยายามแกะแขนยูคยอมออกจากคอของตนเอง
"ไอ้ยักษ์ปล่อยแบมแบม นะ เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกตายกันพอดี"
"แบมแบมอ่า... ขอโทษ ฉันขอโทษ ต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณยูคยอมนะ เรียกฉันว่า ยูคเฉยๆก็พอ เพราะไม่มีแฟนที่ไหนเขาเรียกกันว่าคุณหรอกกกกกก
....
.........
..............
..................
ความเงียบได้เข้าครอบงำทั้งโต๊ะอีกครั้งหนึ่ง...
โครม!!!
"ขอโทษว่ะ ไอ้หมี พอดี ตีนฉันมันลั่น แกจะหน้าด้านเกินไปหน่อยไม๊"
ยูคยอมนั่งอยู่ที่พื้นพร้อมทำหน้าเบ้ แล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปหาจินยอง
"จินยองฮยอง ดูเจบีฮยองดิ หวังจะเก็บแบมแบมไว้คนเดียวแน่ๆเลย"
"เฮ้ย...ไอ้หมี แกอยากโดนอีกทีใช่ไหมวะ อย่ามา อย่ามา"
.......
"แกนั่นแหละ ไอ้ยักษ์ พูดแบบนี้ ทำแบบนี้ แบมแบมตกใจตายกันพอดี"
"....อ่า... ไม่เป็นไรครับ คุณแจบอม คุณจินยอง ยูคตลกดีครับ" แบมแบม พูดพร้อมหันไปยิ้มให้กับแจบอม
" 5555555 ถ้านายใจดีกับไอ้หมี นี่นะ เดี๋ยวอีกหน่อยนายจะตลกไม่ออก เพราะรำคาญมันมากกว่า แล้วอีกอย่างหนึ่ง ไม่ต้องเรียก คุณ เคิน อะไรหรอก เรียกพวกฉันว่า ฮยอง ได้เลย"
"ใช่ๆๆๆๆ ถือว่าเราสนิทกันแล้ว เรียกได้เลย ไหนแบมแบม กับ ยองแจ นายลองเรียกสิ"
".....อ่า..... แจบอมฮยอง จินยองฮยอง มาร์คฮยอง ยูคยอม"
ยองแจพูดพร้อมยิ้มตาหยีให้กับทุกคน ในขณะที่ทุกคนยิ้มตอบ ไม่เว้นแม้แต่คนที่พูดน้อย ยิ้มน้อยอย่างมาร์ค ต้วน
"แบมแบม ตานายแล้ว ลองเรียกสิ" ยูคยอมหันไปรบเร้าแบมแบมให้เรียกชื่อตัวเอง และพี่ๆในวงคนอื่นๆ
"เอิ่ม...... ยูค แจบอมฮยอง จินยองฮยอง อ่า....... มาร์คฮยอง" แบมแบม พูดพร้อมยิ้มสบตากับทุกคน ทุกคนยิ้มกว้างรับท่าทีที่น่ารักของแบมแบม ยกเว้นมาร์ค ต้วน ที่ทำแค่เพียงพยับหน้ารับรู้ไปงั้นๆแล้วหยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมาดื่ม (ทำเท่ห์ไปอีกกกกก)
แบมแบมขมวดคิ้วเล็กน้อย...ไอ้ท่าทีแบบรับรู้อย่างขอไปทีอย่างนี้ คืออะไรกันวะ ...
กู ม่ายยยยย ข้าวววววว จายยยยยย
"เอาล่ะ ในเมื่อสนิทสนมกันหมดทุกคนแล้ว ฉันฝากน้องคนสำคัญของฉันทั้งสองคนให้พวกนายดูแลด้วยนะ อ่อ แล้วก็ คืนนี้ ดื่มกินกันอย่างเต็มที่นะ ขอให้สนุก ฉันคงต้องไปก่อนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปติดต่องานที่เกาะเชจูแต่เช้า ขอให้สนุกกันนะเด็กๆ...."
ชเวจุนเค พูดพร้อมเอามือหยิกแก้มแบมแบม และยองแจ ก่อนโบกมือให้กับสมาชิก GOT
ไอ้สายตาที่มองแบบหางตา ของไอ้คนหน้าหล่อ มันคืออะไร ผมไม่เข้าใจ ไม่รู้จะเก๊กไปถึงเมื่อไร ในขณะที่ทุกคนลุกออกไปเต้น ผมต้องมานั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับนายคนนี้ แล้วบรรยากาศแบบนี้มันคืออะไร
W H A T !!!!!!!!
ไม่พูด เบี่ยงหน้าหันข้าง แต่เหลือบมองมาทางผมด้วยหางตา... ไม่ทราบว่าตานายเหล่ หรือว่ายังไง ไอ้บ้า..
ผมตัดสินใจถามเลยละกัน ขี้เกียจนั่งสงสัยนาน เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ต่อยเป็นต่อย...เตะเป็นเตะ
"คุณมาร์คครับ มีอะไรติดอยู่ที่หน้าผม หรือ ว่าคุณไม่พอใจอะไรผม หรือเปล่าครับ"
"หืม ....อะไรทำให้นานคิดอย่างนั้น??"
แน่ะ พ่อง!!! เล่นคำถามจิตวิทยา .... กูรู้นะเว้ย กรูฉลาด ....
แบมแบม หันหน้าไปอีกด้านหนึ่งที่ไม่มีมาร์ค ต้วน พร้อมกรอกตา เบะปากแรงระดับ 20
"ก็ผมเห็นคุณมาร์คเหลือบมองผมหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ยอมพูดอะไร อันนี้มันคืออะไรครับ"
"เหลือบมองนาย????? ฉันเนี่นนะ?????"
"อ่าครับ... ผมคิดว่า อย่างนั้นนะ"
ถ้าผมขอถีบ มาร์ค ต้วน นี่เสียเงินเท่าไรครับ ผมอยากจะถีบมันจริงๆนะครับ
"หึ ... นายคงคิดเข้าข้างตัวเองจนชินซินะ คงมีคนมาหลงรักมากมายซะจนคิดว่า ใครๆ ก็ต้องสนใจ ฉันไปนอนดีกว่า นั่งอยู่นานๆ อาจจะมีเรื่องให้คนเข้าใจกันผิดอีก ฝากบอกพวกนั้นด้วยนะ ว่าฉันกลับก่อน"
มาร์คพูดพร้อม ยืนเต็มความสูง แล้วหัวเราะในลำคอ ทิ้งหางตาไว้ แล้วก็เดินจากไป
What the fu_k
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคค
ไอ้มาร์ค ต้วน ไอ้บ้า ไอ้เลว .........
ความคิดเห็น