รักนะยัยหน้าใส

ลำดับตอนที่ #1 : ซวย

      

           " โอ๊ย! เหนื่อย เมื่อย ร้อน เซ็ง " คำบ่นจากสาวสวย หน้าตาจัดว่าสามารถดึงดูดความสนใจจากชายหนุ่มในสนามบินได้ไม่น้อย



           เธอชื่อ คิมมินอา ชื่อน่ารักเชียวเข้ากับหน้าตาที่ดูสวย รูปร่างเป็นนางแบบได้ไม่ยาก แต่เธอมักไม่ชอบซักเท่าไร(มากต่างหาก) เพิ่งมาจากเกาหลีเมื่อ 5 ชั่วโมงก่อนนี้ 



           สนามบินนาริตะคนเยอะไม่ใช่น้อย เธอเดินปะปนกับผู้คนไปเรื่อยจนถึงหน้าสนามบิน เพื่อหาแท็กซี่ 



           " แท็กซี่ ๆ " แต่ก่อนจะขึ้นรถ ป้าร่างท้วมดันเดินขึ้นน่าตาเฉย



 
           " อะไรเนี่ยป้า " ความโกรธพรุ่งปรี๊ดขึ้นขีดสุด



           " หนูเรียกแท็กซี่มานะป้า "

 

           " ป้าขอก่อนไม่ได้หรอหนู ลูกชายป้าไม่สบายต้องไปดูใจด่วน ให้ป้าก่อนนะหนู นะ นะ นะ " 


            
           " ค่ะป้า ป้าไปเหอะ " ไม่ไห้ได้ไงทำหน้าอย่างกับจะตายซะงั้น หงุดหงิดนะเนี่ย


 
           " แท็กซี่ ๆ ๆ ๆ แท็กซี่โว๊ย " 


 
           ดูมันก้อยังไม่จอดเหนื่อยแล้วนะ โมโหด้วย ถ้าเรียกครั้งนี้ไม่ได้นะฉันจะเอาระเบิดไปปาบ้านมัน


 
           " แท็กซี่ ๆ "  มันจอดอ่ะ เอ๊ะ! ก้อต้องดีใจดิ เย้................................................



           " โอ๊ย! ๆ ๆ " 



           " หนูขอน้าก่อนนะ เมียน้าจะคลอดลูกอ่ะ " หน้าอย่างนี่น้า แม่ฉันดูยังไงก้อดูอ่อนกว่า..................................................................... แต่เดี๋ยวเค้าเอาแท็กซี่เราไปนี่



           " เฮ้ย! " เรียกก้อไม่ทันแล้ว ไปนู่นแล้วง่ะ 



           ซวยบรมเลย วันนี้เป็นไรเนี่ย ต้องไปอาบน้ำมนต์ล้างซวยออก ว่าแล้วฉันก้อคิดออก ทำไมฉันไม่โทรให้คนที่บ้านมารับล่ะ โง่จริง(ที่จริงฉันไม่อยากรบกวนต่างหาก มารยาทอ่ะรู้จักมะ) 




           " ฮัลโหล พ่อหรอค่ะ นี่มินอานะพ่อ ส่งคนมารับหน่อยดิ"



           " ไม่ให้รับลูกหรอ ทำไมต้องรับหน่อนล่ะ " ซะงั้นไปพ่อฉัน



           " พ่ออ่ะ " บ้านฉันเป็นงี้แหละชอบสร้างความครื้นเครง แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์



           " เดี๋ยวพ่อไปรับเองนะ " แล้วก้อวางไปดื้อๆ



           " พ่อฉันหรอเนี่ย น่ารักจัง " 


 
           แล้วไม่ถึง 5 นาที พ่อก้อมาถึงแล้ว รถเก๋งคันหรูซะไม่มี จอดเทียบฟุตบาทหน้าฉัน ก้องี้แหละลูกคุณหนูบ้านรวยก้อต้องมีรถหรูๆมารับ โฮะ ๆ ๆ ๆ (นางมาร)



           " พ่อไม่น่าลำบากมารับเองเลย " ทำหน้าน่ารักสุดๆ



           " งั้นกลับ "

 

           " เดี๋ยวซิพ่อ ไหนๆก้อมาแล้วนะพ่อ จะกลับก้อเสียค่าน้ำมันป่าวๆรับลูกสาวคนสวยไปซักคนจะเป็นไร "



          " ก้อแค่นั้น " พ่อฉันหรอเนี่ย 



          พอถึงบ้าน เหล่าคนใช้ก้อกรูเข้ามาอย่างกับผึ้งแตกรัง ฉันง่วงจะตายแล้ว ปล่อยหนูไปเหอะ   นะป้า ๆ ทั้งหลาย 



         และแล้วก้อหลุดจากขุมนรกซะที (เวอร์ ) ไปนอนตีพุงบนเตียงนุ่มนิ่มดีกว่า

 
   
         กริ้งๆ ๆ ๆ 



        ไรวะ ใครโทรมาเดี๋ยวแม่จับฆ่าซะนี่ โอ้! ยัยมาริเพื่อนตัวแสบของฉัน โทรมาไมเนี่ย



        " มินอาจ๋า " แหม ไปรับก้อไม่ไป ยังมาเรียกจ๊ะ จ๋าอีก ฮึ



       " ไร " 



       " โทดนะ เราอยากไปรับเทอนะ แต่ไม่ว่างจริงๆ " ออดอ้อนเลยนะยัยเพื่อนบ้า



       " เออ " 



       " งั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษ ไปเที่ยวกันนะ นะ นะ นะ " ลากซะยาวเชียว ยังไงก้อไม่ไปโว๊ย



      "ไม่ " 



      " โกรธหรอ ฉันเลี้ยงนะ จะไม่ไปหรอ " ไม่ต้องมายั่วฉัย คิดว่าของฟรีจะซื้อฉันได้หรอ ฝันไปซะเถอะ
 


      " ก้อได้ ฉันตกลง " โฮะ ๆ ๆ ๆ มีหรออย่างฉันจะไม่ไป ของฟรีนะเนี่ย นานๆที่ยัยมาริจะเลี้ยงไม่ไปได้ไง (แล้วคิดทำไม)



 
      รถสปอร์ตสีแดงคันหรูที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานได้จอดในห้างสรรพสินค้าในย่านการค้าชื่อดังของญี่ปุ่น ไม่ทันไรหญิงสาวหุ่นบางราวนางแบบก้อก้าวออกมาจากรถคันหรู ร่างบางนั้นถูกบดบังด้วยเสื้อยืดตัวโครง ขาเรียวสวยก้อถูกกางเกงยีนส์สีจืดบดบังเช่นกัน





      " มินอา " เสียงยัยมาริดังข้างหู ยัยนี่เสียงน่ารำคาญชะมัด




       " ไมมาช้าจังวะ ฉันรอแกนานแล้วนะ " 





      " รีบแล้วย่ะ แค่สองสามนาทีทำเป็นบ่น " แน่ะ ยังมาว่าฉันบ่น ฉันจำได้นะยัยเพื่อนบ้าครั้งที่แล้วฉันปล่อยให้มันรอแค่ 1 นาที มาถึงบ่นหูแทบฉีก




      " ไปหาข้าวกินกัน ฉันหิวแล้วนะ ร้านไรดีอ่ะ "




      " ฉันอยากกินอาหารญี่ปุ่น " มาญี่ปุ่นก้อต้องกินอาหารญี่ปุ่นซิย่ะ




       " เบื่ออ่ะ กินอย่างอื่นนะ " ทำเสียงออดอ้อนเชียวนะ





        " ไม่ " น้ำเสียงเฉียบขาดของฉ้าน มีรึยัยมาริจาไม่ยอม 




        แล้วสุดท้ายมาริก้อเดินคอตกเข้าร้านอาหารญี่ปุ่น ยัยนี่มันยอมอยู่แล้วถ้าฉันโมโหขึ้นมาเมื่อนะ หึ ได้เห็นดีกันแน่




         "

      






         สวัสดีจ้า

         พอดีอัพแค่นี้นะ อย่าเพิ่งไปไหนนะ เดี๋ยวมาอัพต่อจ้า