ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สวัสดี...เรนนี่มาแล้วจ้า

    ลำดับตอนที่ #1 : ลุ้น...

    • อัปเดตล่าสุด 8 มี.ค. 49


    'สตรีวิทยาหรอ...อืม โรงเรียนนี้เก่าแก่และก็มีชื่อเสียงมากๆเลยนะ ไม่รู้ชีวิตของเราในนี้ต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ เอาเหอะ...ไว้เดี๋ยวเราก็คงจะรู้เองแหละ' นี่คือความรู้สึกแรกของฉัน นับตั้งแต่ที่ฉันรู้ตัวว่าฉันจะต้องเข้ามาศึกษาต่อในโรงเรียนนี้

    ฉันชื่อเรน ฉันก็เป็นเด็กธรรมดาๆทั่วไป ไม่ได้ดีไปกว่าใครตรงไหน ไม่ได้พิเศษ  ไม่ได้เก่งอะไร (แต่ก็สอบเข้าโรงเรียนนี้ได้ละกันน่า...หุหุ ^-^) บ้านของฉันอยู่จังหวัดนนท์ แต่สตรีวิทย์ฯ อยู่ตั้งกรุงเทพ 'แล้วเราจะไปโรงเรียนได้ไงกันล่ะเนี่ย' ฉันคิด...แต่ก็ ทำไงได้ล่ะ สอบติดเข้ามาแล้วนี่ จนป่านนี้ฉันยังงงๆกับตัวเองอยู่เลย ว่า 'เราสอบติดมาได้ไงวะ? ฟลุ๊คแน่ๆเลยเรา '

    ฉันยังจำได้เลยว่าเมื่อคืนนี้ตอนเที่ยงคืน ฉันกับพ่อลงมาข้างล่าง คอยเปิดคอมพิวเตอร์ เข้าอินเตอร์เน็ท ดูผลสอบ ฉันก็นั่งรอแล้วรออีก...รออีกรอแล้ว เฮ้อ...ทำไมมันช้าจริงๆเลยน้า และแล้ว... "มาแล้วๆเรน" ...เสียงพ่อของฉันนั่นเอง "มา...มาลุ้นกันดีกว่าว่าจะสอบติดมั้ย"  เฮ้อ...ฉันแอบเสียวเล็กๆนะเนี่ย เพราะถ้าสอบไม่ติดที่นี่ก็ต้องไปจับฉลากที่โรงเรียนสวนกุหลาบนนท์ ก็ต้องเสี่ยง...แล้วถ้าเกิดเราจับฉลากไม่ได้ล่ะ ทำไงดีๆ ตายแน่ๆเรา T^T...

    ระหว่างรอพ่อเปิดเข้าไปในเว็บไซต์ ฉันก็คอยลุ้น...เอาวะ เป็นไงเป็นกัน แล้วหน้าของเว็บนั้นก็ปรากฏขั้นมาที่หน้าจอ... "จะเปิดล่ะนะ" พ่อบอก "1...2...3..." แล้วพ่อก็คลิกเข้าไปในหัวข้อ 'ประกาศผลสอบ'

    อันดับที่1...ไม่ใช่ชื่อเรา(ชัวร์...แหงอยู่แล้วอันนี้อย่าไปหวัง) ที่2... ที่3... ที่4... ที่5... T_T เฮ้ย...ทำไมยังไม่มีชื่อเราอีกอ่ะ... ชักเสียวแล้วนะ

                    อันดับที่15... ที่16... ที่17...ด.ญ....(ชื่อ-นามสกุลฉัน)... ที่18... "เฮ้ย นี่มันชื่อเรานี่หว่า...โว้ย ดีใจโว้ย เราสอบได้ที่17โว้ย" ...ไม่หรอก...เราไม่ได้พูดอย่างนั้นหรอกน่า (ถ้าพูดพ่อได้ด่าตายเลย) และแล้ว เราก็ตะโกนลั่นบ้าน วิ่งขึ้นบันได ปัง...ปัง...ปัง ไปปลุกแม่ที่กำลังนอนสบายอยู่บนเตียง "แม่ๆ เรนสอบได้ที่17" และแล้วแม่ก็ถูกลากลงมาข้างล่างอีกคน... " ไป...ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวนะ" แม่บอก ...จะเหลือก็แต่น้องฉันคนเดียวแหละ ที่มันยังหลับปุ๊กปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอยู่เลย...แต่ช่างเหอะ เดี๋ยวค่อยบอกพรุ่งนี้ละกัน
    - - - -

    "เรน...ตื่น ตื่นได้แล้ว ...วันนี้ต้องไปมอบตัวนะ"

    เสียงอะไรอ่ะ ไม่เอานะ ขอต่ออีกนิดเหอะ

    "เรน ไม่ไปมอบตัวใช่มั้ย?"

    อืม คำนี้คุ้นๆนะ...แล้วสมองของฉันก็เริ่มทำงาน...

    มอบตัว...มอบตัวอารายกานฮึ....เฮ้ย!!!  วันนี้มอบตัวนี่หว่า ตายแล้วๆ ฉันเลยรีบเด้งตัวขึ้นจากฟูกที่นอนอยู่ (ฉันไม่ได้นอนที่นอนอ่ะ...นอนแค่ฟูกเอง เฮ้อ -_-) แล้วก็อาบน้ำ(ที่สำหรับฉันอาจจะเรียกว่า 'วิ่งผ่านน้ำ' ก็คงจะได้) ด้วยความเร็วสูงสุด "เสร็จแล้วพ่อ" ฉันรายงาน...และแล้วฉันกับพ่อก็ขึ้นรถ...มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทาง...สตรีวิทยา

    "เรน...ตื่น ตื่นได้แล้ว ...วันนี้ต้องไปมอบตัวนะ"

    เสียงอะไรอ่ะ ไม่เอานะ ขอต่ออีกนิดเหอะ

    "เรน ไม่ไปมอบตัวใช่มั้ย?"

    อืม คำนี้คุ้นๆนะ...แล้วสมองของฉันก็เริ่มทำงาน...

    มอบตัว...มอบตัวอารายกานฮึ....เฮ้ย!!!  วันนี้มอบตัวนี่หว่า ตายแล้วๆ ฉันเลยรีบเด้งตัวขึ้นจากฟูกที่นอนอยู่ (ฉันไม่ได้นอนที่นอนอ่ะ...นอนแค่ฟูกเอง เฮ้อ -_-) แล้วก็อาบน้ำ(ที่สำหรับฉันอาจจะเรียกว่า 'วิ่งผ่านน้ำ' ก็คงจะได้) ด้วยความเร็วสูงสุด "เสร็จแล้วพ่อ" ฉันรายงาน...และแล้วฉันกับพ่อก็ขึ้นรถ...มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทาง...สตรีวิทยา

    'สตรีวิทยาหรอ...อืม โรงเรียนนี้เก่าแก่และก็มีชื่อเสียงมากๆเลยนะ ไม่รู้ชีวิตของเราในนี้ต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ เอาเหอะ...ไว้เดี๋ยวเราก็คงจะรู้เองแหละ' นี่คือความรู้สึกแรกของฉัน นับตั้งแต่ที่ฉันรู้ตัวว่าฉันจะต้องเข้ามาศึกษาต่อในโรงเรียนนี้

    ฉันชื่อเรน ฉันก็เป็นเด็กธรรมดาๆทั่วไป ไม่ได้ดีไปกว่าใครตรงไหน ไม่ได้พิเศษ  ไม่ได้เก่งอะไร (แต่ก็สอบเข้าโรงเรียนนี้ได้ละกันน่า...หุหุ ^-^) บ้านของฉันอยู่จังหวัดนนท์ แต่สตรีวิทย์ฯ อยู่ตั้งกรุงเทพ 'แล้วเราจะไปโรงเรียนได้ไงกันล่ะเนี่ย' ฉันคิด...แต่ก็ ทำไงได้ล่ะ สอบติดเข้ามาแล้วนี่ จนป่านนี้ฉันยังงงๆกับตัวเองอยู่เลย ว่า 'เราสอบติดมาได้ไงวะ? ฟลุ๊คแน่ๆเลยเรา '

    ฉันยังจำได้เลยว่าเมื่อคืนนี้ตอนเที่ยงคืน ฉันกับพ่อลงมาข้างล่าง คอยเปิดคอมพิวเตอร์ เข้าอินเตอร์เน็ท ดูผลสอบ ฉันก็นั่งรอแล้วรออีก...รออีกรอแล้ว เฮ้อ...ทำไมมันช้าจริงๆเลยน้า และแล้ว... "มาแล้วๆเรน" ...เสียงพ่อของฉันนั่นเอง "มา...มาลุ้นกันดีกว่าว่าจะสอบติดมั้ย"  เฮ้อ...ฉันแอบเสียวเล็กๆนะเนี่ย เพราะถ้าสอบไม่ติดที่นี่ก็ต้องไปจับฉลากที่โรงเรียนสวนกุหลาบนนท์ ก็ต้องเสี่ยง...แล้วถ้าเกิดเราจับฉลากไม่ได้ล่ะ ทำไงดีๆ ตายแน่ๆเรา T^T...

    ระหว่างรอพ่อเปิดเข้าไปในเว็บไซต์ ฉันก็คอยลุ้น...เอาวะ เป็นไงเป็นกัน แล้วหน้าของเว็บนั้นก็ปรากฏขั้นมาที่หน้าจอ... "จะเปิดล่ะนะ" พ่อบอก "1...2...3..." แล้วพ่อก็คลิกเข้าไปในหัวข้อ 'ประกาศผลสอบ'

    อันดับที่1...ไม่ใช่ชื่อเรา(ชัวร์...แหงอยู่แล้วอันนี้อย่าไปหวัง) ที่2... ที่3... ที่4... ที่5... T_T เฮ้ย...ทำไมยังไม่มีชื่อเราอีกอ่ะ... ชักเสียวแล้วนะ

                    อันดับที่15... ที่16... ที่17...ด.ญ....(ชื่อ-นามสกุลฉัน)... ที่18... "เฮ้ย นี่มันชื่อเรานี่หว่า...โว้ย ดีใจโว้ย เราสอบได้ที่17โว้ย" ...ไม่หรอก...เราไม่ได้พูดอย่างนั้นหรอกน่า (ถ้าพูดพ่อได้ด่าตายเลย) และแล้ว เราก็ตะโกนลั่นบ้าน วิ่งขึ้นบันได ปัง...ปัง...ปัง ไปปลุกแม่ที่กำลังนอนสบายอยู่บนเตียง "แม่ๆ เรนสอบได้ที่17" และแล้วแม่ก็ถูกลากลงมาข้างล่างอีกคน... " ไป...ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวนะ" แม่บอก ...จะเหลือก็แต่น้องฉันคนเดียวแหละ ที่มันยังหลับปุ๊กปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอยู่เลย...แต่ช่างเหอะ เดี๋ยวค่อยบอกพรุ่งนี้ละกัน
    - - - -

    "เรน...ตื่น ตื่นได้แล้ว ...วันนี้ต้องไปมอบตัวนะ"

    เสียงอะไรอ่ะ ไม่เอานะ ขอต่ออีกนิดเหอะ

    "เรน ไม่ไปมอบตัวใช่มั้ย?"

    อืม คำนี้คุ้นๆนะ...แล้วสมองของฉันก็เริ่มทำงาน...

    มอบตัว...มอบตัวอารายกานฮึ....เฮ้ย!!!  วันนี้มอบตัวนี่หว่า ตายแล้วๆ ฉันเลยรีบเด้งตัวขึ้นจากฟูกที่นอนอยู่ (ฉันไม่ได้นอนที่นอนอ่ะ...นอนแค่ฟูกเอง เฮ้อ -_-) แล้วก็อาบน้ำ(ที่สำหรับฉันอาจจะเรียกว่า 'วิ่งผ่านน้ำ' ก็คงจะได้) ด้วยความเร็วสูงสุด "เสร็จแล้วพ่อ" ฉันรายงาน...และแล้วฉันกับพ่อก็ขึ้นรถ...มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทาง...สตรีวิทยา

    "เรน...ตื่น ตื่นได้แล้ว ...วันนี้ต้องไปมอบตัวนะ"

    เสียงอะไรอ่ะ ไม่เอานะ ขอต่ออีกนิดเหอะ

    "เรน ไม่ไปมอบตัวใช่มั้ย?"

    อืม คำนี้คุ้นๆนะ...แล้วสมองของฉันก็เริ่มทำงาน...

    มอบตัว...มอบตัวอารายกานฮึ....เฮ้ย!!!  วันนี้มอบตัวนี่หว่า ตายแล้วๆ ฉันเลยรีบเด้งตัวขึ้นจากฟูกที่นอนอยู่ (ฉันไม่ได้นอนที่นอนอ่ะ...นอนแค่ฟูกเอง เฮ้อ -_-) แล้วก็อาบน้ำ(ที่สำหรับฉันอาจจะเรียกว่า 'วิ่งผ่านน้ำ' ก็คงจะได้) ด้วยความเร็วสูงสุด "เสร็จแล้วพ่อ" ฉันรายงาน...และแล้วฉันกับพ่อก็ขึ้นรถ...มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทาง...สตรีวิทยา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×