คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หน้าร้านนมกับกลุ่มWhite
ตอนที่ 3 เราเจอกันครั้งแรก...ก็คงที่นี่ใช่ไหม...เคซึเกะ
"โอ้ย...อึดอัดจังเลยอะพี่คุโระ..." เรียวบ่นพึมพำจากอกเสื้อของคุโรอิจิ
"เข้าใจหน่อยสิ ว่ารถไฟฟ้านะ ยังไงๆมันก็ต้องแน่นอยู่แล้ว อดทนหน่อยเข้าใจ๊"
ปากว่าแต่มือกลับคอยโอบให้ไปในที่ ที่ไม่ค่อยมีคนแน่น
'น้องเรารูปร่างน่ารักน่าจับกดขนาดนี้ ขืนให้ไปยืนอยู่แถวๆนั้น เจอพวกโรคจิตลวนลามแน่เลย ในฐานะพี่ชายที่แสนดีคนนี้จะปกป้องนายเอง เรียวจิเอ๋ย'
คุโรอิจิคิดในใจแต่ท่าทางมันออกมาจากทางหน้า เลยกลายเป็นความหวังดีในความหวังร้ายไปซะได้...
"โปรดทราบขณะนี้ รถไฟขบวนที่ 4 ได้เทียบท่าชานชาลาที่ 6 กรุณายืนอยู่หลังเส้นขาวด้วยคะ"
หลังสิ้นเสียงประกาศ รถไฟก็จอดได้พอดีเด๊ะ ชาวญี่ปุ่นทั้งใช่และไม่ใช่ก็กรูกันลงจากรถไฟด้วยความรวดเร็ว ไหวยิ่งกว่าเสียงและไหวยิ่งกว่าพายุเทอร์นาโด โดยเดินกันอย่างยัดเยียด เบียดเสียด อัดแน่น ทำให้เรียวพลัดหลงกับคุโรอิจิ...
"อุบะ หลงจนได้ เอาว่ะสงสัยคงเดินไปเองได้ล่ะมั้ง"
คุโรอิจิบ่นพึมพำ หัวที่มีผมสีม่วงของเขาก็โบกไปมาเมื่อส่ายหาน้องชายสุดที่รักของเขา...
"นายมองหาอะไรว่ะ ไอ้Black ดูสิหน้าตาstupidขึ้นเยอะเลย"
หนุ่มผมแดงถามอย่างสงสัยเรียวปากนุ่มเบะลงอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าที่ติดจะดูดี
ถ้าไม่มี...รอยสักรูปเปลวไฟสีเงินรูปเล็กๆที่หน้าแก้มด้านซ้าย... และท่าทางที่ออกจะก๊วนโอ๊ยได้อยู่ทุกเมื่อ...
"Shut up ไอ้Red ไอ้ปัญญาอ่อน แกช่วยเงียบๆในระหว่างที่ฉันกำลังหาmy broterจะได้มั้ยว่ะ ยิ่งจะBodysmallหายากๆอยู่"
คุโรอิจิด่าเพื่อนซี้ของตัวเอง และแล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายนม หน้าชานชาลาที่ 2
"น้องชายแกมันคนไหนว่ะ ไอ้stupidmanฉันจะได้ช่วยหาแล้วจะได้รีบๆไปSchoolกันซักที!"
เคซึเกะ(Red) ถามคุโรอิจิ(Black)ที่อยู่ๆก็หยุดส่ายหัวสีม่วงของเขาไปมา
"That boy?"(เด็กนั้นหรอ) เคซึเกะถามเมื่อมองตามสายตาของคุโรอิจิ
เด็กหนุ่มชุดนักเรียนม.ต้นที่ใหญ่กว่าเจ้าตัวเล็กน้อย ผมสีดำสั้นจนเห็นต้นคอขาวๆผมข้างหน้าที่ออกจะชี้ๆคงเพราะเพิ่งไปตัดและไม่ชิน ส่วนสูงของเด็ก ม.ต้น ที่ยังไม่โตเต็มที่ ราวๆ 155 เซนได้มั้ง
รอยยิ้มที่ดูสดใสเป็นพิเศษ รอยยิ้มนั่น...ทำให้เขา เคซึเกะ...ใจเต้น
"เออ...yes...ฉันไปตามก่อนนะ"
คุโรอิจิรีบเดินผ่านฝูงชนเข้าไปหาน้องชายตน ความจริงแล้วเคซึเกะอยากจะไปตามเองด้วยซ้ำ
น่ารักขนาดนี้ใครมันจะอดทนไหว
เพียง 10 วินาที เจ้าคุโรอิจิก็กลับมาด้วยมือเปล่าและท่าทีตื่นตระหนก ราวกับว่าไปพบอะไรที่น่าสะพรึงกลัวซักอย่าง
"อึ๋ย...แกเจ้าเคซึเกะ แกช่วยไปตามน้องฉันให้หน่อยสิ ยัย White ยืนตรงข้างๆร้านขายนมที่น้องฉันยืนอยู่เลยอะ I don't like her แกจัดการที่...เฮ้ย ดันwalkมาทางนี้แล้ว ฝากด้วยนะเว้ย ไปล่ะ บอกน้องฉันด้วยนะว่าฉันรักน้องฉันมาก See you"
คุโรอิจิรีบRunawayไป...ไป...ไปไหนแล้วก็ไม่รู้
ทิ้งภารกิจให้เขาต้องจัดการอีกเนี้ย...น่าเบื่อชะมัด...แต่ก้เป็นภารกิจที่คุ้มไม่หยอก
ถ้าเขาถ้าเรียวไปหาไอ้คุโรอิจิเพื่อนรักของเขาได้ เขาก็จะได้ทำความรู้จักกับเรียว
และได้ความประทับใจในแรกพบด้วย...
"นี่ เคซึเกะ...นายคุโรอิจิ ฮาซามิ ไม่มากับนายด้วยรึไง รุ่นพี่White กำลังรอเขาอยู่นะ!!!"รุ่นน้อง (ผู้หญิง) ที่เคซึเกะไม่รู้จักและชักรำคาญ ที่ยัยนี่? ไม่เรียกเขาว่ารุ่นพี่ แถมยังเรียกแบบสนิทสนมอีกตั้งหาก...
"..."
เคซึเกะเก็บอารมณ์ฉุนโกรธเอาไว้ และจับแขนของเรียวจิ(ที่เริ่มงงๆ)เดินออกห่างจากกลุ่มของWhite ผู้หญิงที่มีอิทธิพลที่สุดในโรงเรียนของเขา (พูดง่ายๆคือขาใหญ่ เฮ้ยไม่ใช่ขาที่ใช้เดินใหญ่นะ)
และพวกเขาเองก็เป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลที่สุดในโรงเรียนเหมือนกันแต่เป็นกลุ่มของพวกนักเรียนชาย ทั้ง White, Red, Black ก็เป็นฉายาของพวกเขานั่นเอง กลุ่มของเคซึเกะมีหัวหน้าคือคุโรอิจิ และเขาเองก็ดำรงตำแหน่งเป็นรองหัวหน้านะสิ กลุ่มของเขายังมีสมาชิกอีก 3 คน คือ Orange, Green, และ Blue… รวมทั้งหมดเป็น 5 คนด้วยกัน
"นี่!!! นาย ไอ้หัวแดง นายจะไม่ตอบฉันรึไงยะ" ยัยรุ่นน้องผู้หญิงคนนั้นยังตามตอแยเขาไม่เลิก เขาเริ่มจะรำคาญแล้วล่ะสิ...
"..."
เคซึเกะรีบเดินให้เร็วขึ้นพร้อมกับกระชากเรียวให้รีบเดินตามมา เรียวส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บเล็กน้อยเมื่อเคซึเกะดึงแขนอันแสนจะบอบบางนั่น... แต่เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ยังตามมาและดึงแขนเสื้อเคซึเกะไว้
"ฉันจะไปรู้กับเธอมั้ย!!! ยัยหน้าFishนิ ถามอยู่ได้น่ารำคาญ ถ้ามาก็เห็นแล้วนา มี eyeเอาไว้มอง มีสมองเอาไว้คิดบ้างเซ่ ยัยStupidGirl" เคซึเกะตะคอกใส่ผู้หญิงคนนั้น และเธอก็เริ่มร้องไห้?
"Red...Black ไปไหน..." White ถามเคซึเกะด้วยริมฝีปากเล็กๆสีแดงสดนั่น
"ก็ไปโรงเรียนไง ถามได้" เคซึเกะตอบแล้วยักไหล่ด้วยท่าทางที่กวนโอ๊ยสุดๆ
"..." White เงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยปากกับเคซึเกะอีกครั้ง
"แล้วเด็กผู้ชายนั่นใคร เด็กใหม่นายรึ เปลี่ยนบ่อยจังนะ คบกับคนที่แล้วได้แค่ 2 วันเองไม่ใช่รึไง" เธอเลิกคิ้วข้างหนึ่งอย่างไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเคซึเกะ เขารีบปล่อยมือด้วยความรวดเร็ว และชำเลืองมองเรียวเพียงเล็กน้อยว่าเป็นอะไรมากมั้ย...
แต่เรียวเพียงแค่ถลกเสื้อของตนขึ้นแล้วสำรวจว่ามีอะไรเสียหายมั้ย...ท่าทางของเรียวทำให้เคซึเกะยิ่งอยากรู้จักเด็กคนนี้ให้มากขึ้นเพราะเรียวเองไม่ได้มีท่าทีสนใจพวกเขาแต่อย่างใด...
"ไม่ใช่...แค่น้องของคนรู้จัก" เคซึเกะตอบปัดๆเพราะเกรงว่าเมื่อWhiteรู้ว่าเรียวเป็นน้องของคุโรอิจิหรือBlack อาจจะทำร้ายร่างกายเรียวก็ได้ แต่ทว่ามันกลับตรงกันข้าม
"นายนี่มันตอแหลจริงๆ หมอนี่นะน้องคุโรอิจิใช่มั้ยล่ะ..." รอยยิ้มเห็นชัยชนะปรากฏอยู่บนใบหน้าของWhite รอยยิ้มนั้นส่งตรงถึงเคซึเกะโดยเฉพาะ จนเขาอยากจะตะบันหน้าสวยๆนั้นซะ
"เธอเดามั่วหรอไง เธอจะรู้ได้ไงว่าเด็กนี่เป็นน้องคุโระ" เขาถามด้วยความคราบแคลงใจ ทำไมรู้ได้นะรึว่ายัยนี่ส่งคนไปสะกดรอยตามงั้นหรอ!!!!...
....................+++++++++++++++++++++++++.......................
มีอะไรอยากจะด่าจะติจะชมก็ทำได้เลยนะคะ พร้อมเสมอ...
ความคิดเห็น