คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อดีตเมื่อ 6 ปีที่แล้ว
ตอนที่ 2 อดีตเมื่อ 6 ปีที่แล้ว
"เรียว...เรียวจิ...เจ้าเด็กบ้านิ...จะหลับไปถึงไหนกันฟะ"
เสียงดังข้างๆหูของเขาพร้อมกับการเสียดสีที่สีข้างของเรียว
โครม!!!...
"โอ้ย...เจ็บจัง...พี่คุโรอิจิ!...ปลุกดีๆไม่ได้รึไงเล่า! ถีบผมลงจากเตียงทำไม..."
เรียวบ่นอุบอิบๆ พลางดันตัวขึ้นจากพื้น
"รีบๆแต่งตัวแล้วก็ลงมากินข้าวได้แล้ว...แกอยากไปโรงเรียนม.ต้น แก สายครั้งแรกรึไงว่ะ..."
คุโรอิจิพูดพร้อมกับชี้ตะหลิวไปที่หน้าของเรียว
"รู้แล้วน่า...โอเคๆ ผมจะแต่งตัวเดี๋ยวนี้แหละ พี่ออกไปได้แล้ว"
เรียวเดินมาดันๆคุโรอิจิให้ออกจากห้องนอนตน...แต่...คุโรอิจิก็ยังไม่ขยับไปไหน
"พี่อ่ะ...ออกไปนะ"
เรียวตะโกนด้วยความอายเมื่อพี่ชายตัวเองก็ยังยืนกอดอกใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่ที่เดิม...ที่หน้าประตู
"อะไรของแก...ฉันจะยืนดู เดี๋ยวแกจะหลับอีก"
"ผมไม่หลับหรอกน่า...พี่ออกไปนะ"
"ไม่ไป ทำไมว่ะ ยืนอยู่ตรงนี้แล้วมันมีอะไร"
"ออกไปนะ ผมอาย!"
"แกจะอายอะไรว่ะ มีอะไรน่าดูรึไง ฉันเห็นแกมาตั้งแต่เด็กยันโตเป็นควายแล้วแกจะอายอาร้าย" คุโรอิจิบ่น
"ฮึ้ย...พี่นั้นแหละ ไม่รีบไปกินข้าวเดี๋ยวก็ไป โรงเรียน ม.ปลายอันแสนจะเลิศหรูของพี่ไม่ทันหรอก...เป็นประธานนักเรียนไม่ใช่รึไง" เรียวพูดกระแหนะกระแหนพี่ชายตัวเอง
"ก็รอแกอยู่นี่ไง...โรงเรียนมันอยู่ข้างๆกันเว้ย อย่ามาทำหน้าโง่แถวๆนี้…"
"เอ๋"
"ทำหน้าโง่อีกล่ะ"
"โอ๋"
"โว้ยยยยยยยยย...ฉันให้เวลาแก ห้านาที ถ้าแกไม่ลงไปกินข้าวด้วยสภาพที่แต่งตัวเรียบร้อยล่ะก็ อย่าหวังว่าจะได้ไปโรงเรียนครบ 32 ประการ เข้าใจมั้ย(ว่ะ)" คุโรอิจิโพล่งขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่จะหมดความอดทน
"ครับ" แล้วเจ้าตัวดีก็วิ่งแจ๋นเข้าไปห้องน้ำ
สิบนาทีต่อมา... -*-
"ฉันให้เวลาแก 5 นาทีนะเว้ย เพราะฉะนั้นแกต้องรีบกินให้เสร็จผ่านใน 3 นาทีเข้าใจ๊"
คุโรอิจิยืนกอดอกมองน้องชายสุดรัก(?!)ที่สวาปามขนมปังกับไข่ดาวลงคอ
++++++++++
ความคิดเห็น