ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
หลังจากกลับมาจากค่ายจริยธรรมอันเป็นกิจกรรมที่รักยิ่งของริทหนุ่มน้อยหน้าใสแล้ว ก็มีกระแสข่าวของเพื่อนใหม่ที่ไม่อยากสนิท(- -')อย่างกัน ที่มากระทบประสาทหูและประสาทตาของริทเป็นอย่างมาก
กะอีแค่ไอ่กันไปหาแฟนได้ในค่าย"จริยธรรม"มันแปลกตรงไหนวะครับ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกระผมคร้าบบบ
เข้าใจอยู่ว่ากันมันฮอต ไม่งั้นมันไม่ดำแบบนี้หรอกครับ
เข้าใจอยู่ว่ามันเป็นเด็กเข้าใหม่
เข้าใจอยู่ว่าบ้านอยู่อำเภอเดียวกัน
เข้าใจอยู่ว่าเพื่อนมันยังไม่ค่อยเยอะ
แต่ไม่เข้าใจว่า...กันมีแฟน...แล้วเกี่ยวอะไรกับริทครับท่านผู้ชม
เฮ้อออออ
"เป็นอะไรริท" เซนเงยหน้าออกจากกองรายงานที่ช่วยกันทำกับเพื่อนหน้าใสตรงหน้า ไม่รู้เป็นอะไร เขียนไปเขียนมาก็ถอนหายใจ เดี๋ยวก็ขมวดคิ้ว เดี๋ยวก็หยุดเขียน อะไรของมัน
"แค่สงสัยและแอบเซ็งเล็กน้อยถึงปานกลาง"
"เรื่องอะไร"
"เรื่องไอ่กัน"
"เพราะ...?"
"กุนั่งรถกลับบ้าน น้องบนรถก็มารุมถามกุว่าไอ่กันมันเป็นแฟนกับมิ้นรึเปล่า"
"เออ แล้วไง"
"กุก็บอกว่าใช่ เล่นเกมที่บ้าน น้องก็มีแต่คนมาถามเรื่องไอ่กัน กุเลยเล่นเกมไม่สนุก"
"เรื่องแค่เนี่ย"
"มันเป็นปัญหาระดับโลกน่ะเว่ยไอ่เซน ทั้งๆที่มืงสนิทกับมันมากกว่ากุ"
"แต่บ้านมันอยู่ใกล้บ้านมืง"
"อย่ามั่วเหอะเซน บ้านมันอยู่ไหนกุยังไม่รู้เลย"
"ทำงานไป ๆ"
"เออๆ"
หลังเลิกเรียน ร่างบางก็เดินไปอีกสถานที่หนึ่งที่เป็นเสมือนบ้านที่โหดร้าย ไม่อยากเข้าไป เรียนมาทั้งวันก็แสนจะเหนื่อยแล้ว ยังต้องมาพบเจอกับเรื่องเลวร้ายที่แห่งนี้อีก กว่าจะได้เดินทางกลับบ้านที่แสนรักในต่างอำเภอก็เกือบสองทุ่มทุกวัน ชีวิตริทชั่งหน้าสงสาร แต่ทำยังงัยได้หล่ะ เฮ้ออออออออออออออออออ
"น้องริท เครื่อง38ค่ะ"
"ครับ"
ที่แห่งนั้นก็คือ สถาบันกวดวิชา
ร่างบางนั่งมองอาจารย์ที่สอบอยู่ในจอโทรทัศน์ อย่างใจจดใจจ่อ แต่มือก็เลื่อนไปกดดูเวลาที่เล่นแผ่นวีดีโอ เหลืออีกสองชั่วโมง
"สองชั่วโมงเอ๊งงงงงง"ร่างบางพูดให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาเรียน
สิ้นสุดการเรียนวันนี้ของริทที่เวลา หนึ่งทุ่มสิบห้านาที ร่างบางรีบเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังบขส.ที่อยู่ไม่ไกลจากนี้ มันเป็นกิจวัตรของริทไปแล้ว เด็กต่างจังหวัด ต่างอำเภอมันก็ลำบากอย่างนี้แล
ขาขาวกำลังจะก้าวขึ้นไป แต่ก็มีขาดำ ที่โผล่มาจากมุมมืดก้าวเข้ามาเหมือนกัน (พี่กัน: - -') ด้วยความที่เป็นสุภาพบุรุษดี มีน้ำใจ ใฝ่คุณธรรมของริทก็เลยถอยออกมาให้อีกขาหนึ่งขึ้นไปก่อน
แต่พอได้ป๊ะหน้ากัน(แปลว่ารัยว่ะไรเตอร์)
หนุ่มหน้ามนคนขาดำก็ยิ้มให้ตามประสาคนอารมณ์ดี แล้วผายมือเป็นเชิงบอกให้ริทขึ้นไปก่อน
ร่างบางก็ยกยิ้มบางๆให้แล้วก้าวขึ้นรถไปก่อน แล้วกันจึงขึ้นตามไป
วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษเพราะมันเป็นวันจันทร์ (ไม่เกี่ยวอ่ะ)
แต่เดชะบุญยังมีที่นั่งเบาะยาวที่นั่งได้สี่คนเหลืออยู่ ร่างบางก็เดินตรงไปยังที่นั่ง แล้วก็มีเงามืดๆเข้ามานั่งข้างๆ แขนหนาของกันสัมผัสกับแขนเนียนๆของริทโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้กันและริทหันมามองแขนที่ชนกันอยู่
ริทรีบดึงแขนตัวเองออก โอ้ยย ข้างหลังมากกว่านี้อีก แต่ที่รีบเอาออกหน่ะ
แขนไอ่กันมันเปียก
ร่างบางเอาแขนที่เปียกเหงื่อมาถูๆกับกางเกงตัวเอง ริทไม่ชอบให้แขนเปียกอ่ะ ทำไม มีปัญหารัยครับ ??
ขงเขินอะไร เพื่อนที่ไหนเค้าเขินกันครับ ไม่มีหรอก ปกติก็โดนตัวกันเป็นเรื่องธรรมดาสากลของกันริท เวลานั่งใกล้กันก็นั่งเกยกัน ไม่แปลกครับๆ (ไหนว่าไม่สนิทกันย๊ะ : ไรเตอร์)
"เรียนพิเศษหรอ"กันที่จัดท่านั่งตัวเองได้แล้วถามขึ้น
"อื้ม"
"กุอยู่เล่นบอล"
"กุถามมืงหรอ"
"กุเห็นหน้าตามืงสงสัย"
"........"ริทไม่ได้พูดต่อไปหันหน้าออกไปนอกหน้าต่าง ผู้คนเดินสวนกันไปมาในบขส.แลดูวุ่นวายแต่ก็น่ามองกว่าไอ่อยู่ข้างๆที่สร้างความไม่สงบในการเล่นเกมส์ของริทยิ่งนัก
"ริท"
"หืม"
"ที่กุได้ยินมามืงเป็นคนพูดมากไม่ใช่หรอ"
"ก็ถ้าสนิทมากก็พูดมาก"
"ไม่อยากรู้หรอว่ากุรู้ได้งัย"
"บอกมาสิ"ริทตอบส่งๆไปให้
"แฟนเก่ามืงงัย เป็นเพื่อนสนิทกุตอนม.ต้น"
"ตั้งแต่เกิดมากุยังไม่เคยมีแฟน"
"ก็เห็นแซวๆกันนี่หว่า"
"......."แล้วร่างบางก็ปิดประเด็นการสนทนาด้วยการเงียบ
หลังจากเงียบกันไปสักพัก รถก็ค่อยๆเคลื่อตัวออกจากบขส.
"กุคบกับมิ้น"
"รู้แล้ว บอกแฟนคลับมืงทีว่ากุไม่ใช่เพื่อนมืง"
"เอ้า ทำไม"
"เบื่อ กุเลี้ยงหมูปลูกผักไม่สนุกมืงรู้มั้ยห๊า"
ร่างบางหันหน้ามาหาคู่สนทนาที่นั่งข้างๆ แต่กันยังไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะว่าคนเริ่มขึ้นมาเยอะขึ้น รถคันนี้จอดรับคนรายทางด้วย ต้องแบ่งๆกันนั่ง แบ่งๆกันยืนเพราะมันคันสุดท้ายของวันนี้แล้ว
"น้องข้างหลังนั่งเบียดๆกันหน่อยครับ ให้พี่ผู้หญิงเข้าไปนั่งด้วย"กระเป๋ารถตะโกนมาจากด้านหน้า ทำให้ริทที่จากนั่งพิงเบาะสบายๆต้องขยับชิดกระจกแล้วร่างหนาข้างๆก็ขยับมาเบียดอีก จะลุกให้ผู้หญิงนั่งก็ไม่ได้เพราะที่แม้แต่จะหายใจก็เกือบจะไม่มี
กระเป๋าของกันตอนนี้ริทต้องเป็นคนถือเอาไว้เพราะพื้นที่มันไม่พอใช้ส่อยจริงๆ
ร่างสูงมองเพื่อนหน้าใสข้างๆที่นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง มันมีอะไรให้ดูว่ะ ทำไมมันตัวเล็กจังวะ
รถเคลื่อนตัวออกมานอกเมืองได้สักพักคนก็เริ่มทยอยกันลง ตอนนี้สถานการณ์กลับมาอยู่ในสภาวะสบายตัวอีกครั้ง กันรับกระเป๋าที่อยู่บนตักริทมาไว้ที่ตัวเอง
ก่อนจะยืดแข้งยืดขา เมื่อยโคตร
"มืงกลับบ้านยังงัย"
"น้องมารับ"
"น้องเรียนอยู่ไหน"
"โรงเรียนเก่ามืงอ่ะ"
"ริท"
"หืม"
"ทำไมต้องถามคำตอบคำว่ะ ทำไมมืงไม่กับกุพูดเยอะๆเหมือนที่มืงพูดกับไอ่เซน"
"........"ร่างบางหันออกมาจากกระจกแล้วมองคนข้างๆที่ทำหน้าสบายๆที่ขัดกับคำถามที่ไม่สบายของตนเองเหลือเกิน
"ไม่ใช่เพื่อน" สนิท...อีกคำที่พูดออกไปไม่ได้ ไม่ใช่อะไร คนข้างๆพูดขัดมาเสียก่อน
"กุไม่ใช่เพื่อนมืงหรอ"ร่างสูงที่พูดขัดขึ้นแล้ว แล้วสีหน้าเจื่อนลงไปนิดหน่อย ร่างบางมองหน้าคนข้างๆก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วพูดไปใหม่
"ไม่ใช่เพื่อนสนิท"
"มิ้นเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ต้องไปแลกเปลี่ยนที่อังกฤษปีหน้า"กันมองหน้าเพื่อนตัวเล็กข้างๆแล้วอยู่ๆก็พูดถึง มิ้น แฟนคนปัจจุบัน
"แล้วยังงัย" จริงๆไม่อยากรู้อะไรหร๊อกก ริทถามตามมารยาท
"กุก็คิดว่าระยะทางมันจะต้องไม่ทำลายความสัมพันธ์ของกุกับมิ้น"
"มืงรักเค้าหรอ"
"ไม่รู้ แต่มันก็เป็นหน้าที่ของแฟนใช่มั้ยหล่ะ"
"กุว่ามืงประเมินคำว่าแฟนต่ำไปไอ่กัน คนรักเป็นแฟนกันมันต้องรักกัน มันต้องผูกพัน
ไม่ใช่เป็นแฟนกันเพราะแค่มิ้นมาบอกว่าชอบมืง"
"มืงพูดประโยคยาวๆเป็นด้วยหรอ"
"กุพูดออกจะบ่อย"
"เออ กุเล่าเรื่องส่วนตัวให้มืงฟังแล้ว"
"......."
"กุเป็นเพื่อนมืงได้รึยัง"
ร่างบางที่งงน้อยๆกับคำถามของร่างสูงข้างๆ กันกับริทมองหน้ากันอย่างไม่ลดละ
คนนึงคิดว่า ไอ่นี่มันบ้าป่าวว่ะ ดูทำหน้าเข้าสิ กุเอ็นดูไม่ลงหว่ะกัน แต่ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน มีอย่างที่ไหนมา "ขอเป็นเพื่อน"
อีกคนคิดว่า กุหน้าด้านขอมืงขนาดนี้แล้ว มืงจะใจร้ายอะไรนักหนาว๊าาาา
ทั้งคู่สบสายกันสักพัก ก็เป็นริทที่หันออกมา (ไอ่บ้านี่ มองอยู่ได้เดี๋ยวก็ท้องหรอก:พี่ริท)
"อืม"
หลังจากที่แยกย้ายกันกลับบ้าน ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องแล้วปล่อยกระเป๋าที่แบกมาทั้งวันลงที่เตียง แล้วก็ล้มลงนอนหงายแผ่อยู่บนเตียง ตาหวานๆค่อยๆปิดลง
ไม่รู้ทำไมถึงอยากเป็นเพื่อนกับไอ่ริทขนาดนี้ ความประทับใจครั้งแรกที่มันเข้ามาทักในเฟสบุ๊ค
"เอ็งๆ นภัทรใช่มั้ย เราลงไซต์เสื้อพละให้นายแล้วน่ะ"
เพราะวันนั้นเขาติดธุระ เพื่อนที่โรงเรียนใหม่ก็ยังไม่มี ความรู้สึกดีๆกับเพื่อนใหม่คนนี้ ใจดีจัง
ร่างสูงระบายยิ้มออกมาหน่อยๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์โทรออกไปหาแฟนสาว......
TBC.
หายไปนานเลย ขอโทษทีน่ะค่ะ ^^ ตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรค่ะ พี่ริทก็ไม่รู้สึกอะไรกับพี่กันเลย เรื่อยๆไปจนแก่ อยากให้เป็นเพื่อนกันนานๆ รู้สึกดีไม่ได้แปลว่ารักกันใช่มั้ยคะ ??
เพลงพิมพ์ไว้ในใจเพราะมาก เก่งจริงๆพี่กันของไรเตอร์ >< ไม่รู้ว่าสาวกกันริทนอยด์เรื่องอะไรกันน่ะ แต่ส่วนตัวแอบเซ็งนิดหน่อย ไม่รู้เรื่องเดียวกันมั้ย ยังงัยซะก็
รักกันสุดริท รักริทเหมือนกัน
ปล.คำใหม่ผิดก็อ่านให้ถูกน่ะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น