ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SO:คลังของ

    ลำดับตอนที่ #1 : การประลอง

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 52



    Rokudo Mukuro - Toshihiko Sahashi

                 


             ณ.หมู่บ้านแมลง ซึ่งเป็นสถานที่ประลองของ จ้าวปีศาจ
    Slot Cooper และ เงาปริศนา เอลแซ็ค ซีสตริงค์ เสียงไวโอลีนแสนสยองดังขึ้นในบ้านหลังหนึ่งให้หมูบ้าน แมลงเวทย์ค่อยๆแห่กันมารวมตัวที่บ้านหลังนั้นทันที เสียงไวโอลีนสยองขึ้นเรื่อยๆจนแมลงเวทย์สลายไป  ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้ไร้แมลงไต่ตอม

     

    กึก กึก กึก ! จึก !

     

    สิ้นสุดเสียงไวโอลียกับมีเสียงฝีเท้าค่อยๆเดินก่อนวิ่งเข้ามาพร้อมปามีดเล็กๆสั้นๆที่ถูกลับให้แหลมคมถูกปาไปติดกับพนังห้องอีกด้าน

     

    " มาแล้วหรอครับ เอลแซ็ค ซีสสตริง ตกใจแทบแย่ " ชายผมแดงเพลิงนามว่า" สล็อต "เอ่ยขึ้นก่อนวางไวโอลีนลงข้างๆ

    " ยินดีต้อนรับสู่... การประลองครับ " สล็อตยิ้มกริ่ม

     

    " แหม ~มาหมกตัวในนี้ไม่อึดอัดแย่หรอครับ ? " ชายผมสีม่วงออกดำมากกว่า [ ผิดประการใดขอประทานอภัยข้ามองเป็นสีน้ำตาล.ม่วงดำ ] เดินออกมาจากเงามืด

     

    [ Slot Mode ]

     

    " ไม่หรอก ชินแล้ว " ข้าตอบไปตามความจริง เพราะบรรยากาศในนี้มันดีกว่าด้านนอกเยอะ

     

    " ผมไม่อ่อนข้อให้นะครับ "เอสยยิ้มบางๆให้ข้า

     

    " จำเป้นต้องอ่อนข้อให้ข้าด้วยหรอ ข้าไม่ได้อ่อนแอหรอกนะ "

     

    " โอ๊ะ โมโหแล้วหรอ  "

     

    " เก็งโกซึ " ข้าพูดเบาๆ ดาบคาตะนะมาอยู่ในมือข้า ข้ากวัดแกว่งดาบสองสามทีก่อนชี้ไปทางเอส

     

    " เข้ามา " ข้าพูดเบาๆ ทันใดเอสเข้ามาฟาดกระบองใส่ข้าอย่างรวจเร็ว ข้าจึงใช้ดาบกันก่อนมองไปที่ไวโอลีน " แป๊ะ " เสียงดีดนิ้วดังในความเงียบ เสียงไวโอลีนดังขึ้นอีกครั้ง

     

    " หึ "

    เคร้ง !  ข้าฟาดดาบออกทำให้เอสกลิ้งไปในมุมมืด มันเป้นความคิดที่ผิดถนัดของข้า เพราะเจ้าตัวการคู้ต่อสู่ของข้าหายไปเสียแล้ว

     

    ฟ้าววววว   เสียงมีดเล็กแหวกอากาศเข้ามาทางเป้าหมาย ข้าหันไปมองตามเสียง มีดนั้นพุ่งตรงมาทางข้าเพียงแต่   จึก ..!   แค่เอียงหัวหลบซักเล็กน้อยก็หลบพ้น แต่ข้าไม่ทำข้าปล่อยให้มีพุ่งปักที่ลูกตาและร่างของตนเองเสียแทน

     

    เหมะ เหมะ..   เลือดกระทบกับพื้นและแตกออกจนเป็นดวง และเรื่องราวซ้ำไปมาในความมืด พระอาทิตย์ค่อยๆโล้ลงจนในห้องเป็นสีส้มแสงอาทิตย์ เงาสีดำค่อยๆผอดลงมาตามที่แสงขาดหายไป เลือดที่ไหลไปทั่วร่างเริ่มออกฤทธิ์มันทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดนิดๆ (นิดๆหรอนั่น)

     

    " อะไรกัน จ้าวปีศาจ ทำได้แค่นี้หรอ " เอสเหมือนพูกยั่วโมโหข้า

     

    " อยากให้ข้าทำอะไรงั้นหรอ อักเจ้า ฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ หรือควักเครื่องในออกมาให้เจ้าดูทีละชิ้น ทีละชิ้นดี " ข้าพูดอย่างกินเลือดกินเนื้อและฟิวส์ขาดสุดๆ

     

    " จงกัดให้ขาดสะบั้น เก็งโกซึ  " ในเวลานั้นเปลวเพลิงสีขาวพุงพวยออกมาจากดาบ เป็นลูกไฟรูปร่างจิ้งจอก มันเคลื่อนตัวไปทั่วห้องจนเป็น เอสที่หลบอยู่ในความมืด ประกายไฟยังคงโฉดช่วงอยู่ไม่ขาดหาย

     

    " วิถีพันธนาการที่61 ริคุโจโคโร่ " ทันทีร่างกายของเอสหยุดเคลื่อนไหวลง

     

    " อะไรเกิดอะไรขึ้น ทำไมขยับไม่ได้ " เอสบ่นพล่ามอย่างไม่พอใจ

     

    " คิโดะที่ 63 ปืนใหญ่พยัคฆ์สายฟ้า " สายสีเหลืองฟาดลงมาที่ตัวของเอส

     

    เปรี้ยง !  แต่ถ้วยวิถีพันธนาการการอ่อนเกินไป เอสหลุดรอดจากสายฟ้าที่แสนรุนแรงได้ เหลือเพียงพื้นที่เป็นรอยสีดำ ยิ่งทำให้จ้าวปีศาจคลั่งขึ้น ดวงตาแววแดงของเขามองคู่ต่อสู่อย่างไม่ละสายตาผมสีแดงพลิ้วไหวไปตามแรงลมที่เกอดจากพลังของตัวเอง

     

    " วิถีมารที่55โซเท็น โซคัตซึ " ข้ากางแขนออกแล้วปล่อยลูกสายฟ้าสีแดงสองลูกไปทางเอสอย่าง รวจเร็ว

     

    " ย๊าค " เอาใช้ระเบิดควันหายไปตามมุมห้องอีกครั้ง

     

    ฟ้าวว ฟ้าวว ดาวกระจายสองชิ้นถูกขวางออกมาจากมุมหนึ่งของห้อง

     

    " ห๊ะ "

     

    ตูม !!!  เสียงระเบิดดังขึ้น

     

    " ตายหรือยังนะ " เอสเดินออกมาดูสิ่งที่ระเบิดเมื่อสักครู่ มองร่างที่นอนอยู่กับพื้น " อ่อนหัดอยู่  " เขาพูดเบาๆ

     

    " กล่าวขานแห่งสัตว์ป่า เสียงคำรามอันเรื่องลือ จงสำแดงฤทธิ์แห่งสัตว์ป่า !!!  "

     

    แซ๊ดดดดดดด แซ็ดดดด แจ๊ซซซซซ  โครมมมม !

     

               ดาบที่ถูกอ้อมล้อมด้วยสายฟ้าดั่งสนั่น ฟาดฟันโดดเอสเต็มๆ เพราะความประมาทจากการแสดงละครตบตา ของเอสจึงทำให้เขาโดนโจมตีได้อย่างง่ายด้ายโดยไม่มีการหลบเลี่ยง

     

    " เจ้าตะหากที่อ่อนหัด " ข้าพูดเบาๆแล้วเก็บดาบลง

     

    " อัก.. อะ.. จะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด " เอสลุกขึ้นมา แล้วหมุนกลไกกระบอกของเขากลายเป็นดาบคม เขาพุ่งมาอย่างไม่ หยั่งคิด

     

    " บาคุโอที่ 81 โล่สลายจำนง " ข้าแบมือออก ด้านหน้า ดาบของเอสสลายไปทันที

     

    " วิถี พันธนาการที่ 3 โรกิโร่ "

     

    " อ๊ากกกกกกก... "เอสถูกดูดเข้าไปในที่มืดมิด ไร้สิ่งมีชีวิต ไร้ความหวังที่จะออก นอกเสียจากเจ้าตัวคลายพันธนาการการเอง

     

    " เพียงแค่นี้ก็จบ "บาดแผลทั้งหมดหายไปอย่างไร้ร่องลอยการต่อสู่ทั้งสิ้น ข้าเดินไปหยิบไวโอลีนขึ้นแล้วเดินกลับที่พัก ในใจหวังเพียงแค่ ให้น้องของตนชนะ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×