ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พิภพมนตรา ตอนตำนานสงครามแห่งอารันเทเรีย

    ลำดับตอนที่ #1 : ตำนาน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 107
      0
      9 ส.ค. 50

    พิภพมนตรา  ตอน  ตำนานสงครามแห่งอารันเทเรีย

     

    ปฐมบท

     

     

    ตำนานสงครามแห่งอารันเทเรีย

     

    พิภพอารันเทเรียอันกว้างใหญ่ไพศาลประกอบด้วย ๗ ทวีป

     

            ลูซิตาเนีย  ทวีปที่ใหญ่สุดประกอบด้วย ๕ มหาอาณาจักรที่อุดมสมบูรณ์และเจริญสูงสุดด้านมนตราดั่งมหาเทพประทานพรให้  อาณาจักรที่โดดเด่นที่สุดคือ ลูซิเอร่า  รองลงมาคือ เซนทอร่า  โรดิโอ  ทอล์ค  และควอเดริท ตามลำด้บ

            อาสคาล  ทวีปที่ใหญ่เป็นอันดับสอง  แต่พื้นที่ส่วนใหญ่แห้งแล้งเป็นทะเลทราย แต่เต็มไปด้วยแร่ธาตุมากมาย มีเพียงอาณาจักรดิเซอร่าเท่านั้นซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออก

            เรมูเรีย  ทวีปเล็กที่สุดที่ถูกโอบล้อมด้วยทวีปอื่น  มีมหาวิหารรามูเป็นจุดศูนย์กลาง

            ฟารูนเกียร์  ทวีปแห่งน้ำแข็ง อยู่เหนือสุด  ประกอบด้วย  ๓ อาณาจักรใหญ่ และไม่ยุ่งเกี่ยวกับอาณาจักรอื่น

            เอคาทาน่า   ทวีปที่อยู่ทางตะวันตก  ทอดตัวเป็นทางยาว  เจริญก้าวหน้าทั้งทางวิทยาการและเวทย์มนตร์ ประกอบด้วยอาณาจักรใหญ่น้อยถึง ๘ นคร  ต่างทำสงครามแก่งแย่งชิงความเป็นใหญ่

            มอนเฟรา  ทวีปที่กั้นกลางระหว่าง ลูซิตาเนีย  และ เกสทัลท์  เป็นดั่งเมืองท่าขนส่งสินค้า

            เกสทัลท์  ทวีปที่อยู่ใต้สุด  เป็นทวีปลึกลับที่สุด  กล่าวกันว่าถูกปกครองโดยเทพแห่งความมืด เกสทัลท์ ซึ่งถูกมหาเทพเนรเทศ   มีมนุษย์มากมายพยายามฝ่าเขตแดนเข้าไปแต่ต้องตายหรือไม่ก็หายสาปสูญ.....

    มหาวิหารรามูเป็นหนึ่งในวิหารที่สำคัญที่สุดในทวีปในพิภพอารันเทเรีย  เนื่องจากเป็นที่พำนักแห่งเชื้อสายเทพ   เหล่าเชื้อสายแห่งเทพที่มาจุติจะถูกเลี้ยงดูและสั่งสอนอบรมก่อนส่งกลับไปปกครองอาณาจักรของตน  จุติเทพผู้ทรงพลังอำนาจมหาศาล...

     

    Gate     ผู้เปรียบเสมือนตัวแทนแห่งมหาเทพ ผู้สร้างทวีปลูซิตา    

                  เนีย

    กุญแจแห่งแสง    ตัวแทนเทพแห่งแสง  ผู้รังสรรค์

    กุญแจแห่งเงา      ตัวแทนแห่งความมืด  ผู้นำความตายและดับสูญ

    อัญมณีแห่งชีวิต    ผู้กำหนดชะตาชีวิตมนุษย์

    อัญมณีแห่งไฟ      ผู้ควบคุมธาตุไฟ  อัคคีอันร้อนแรง

    อัญมณีแห่งน้ำ      ผู้ควบคุมวารี  ชุ่มฉ่ำหรือเย็นยะเยือก

    อัญมณีแห่งลม      ผู้ควบคุมวายุ  แปรเปลี่ยนไร้รูปลักษณ์

    อัญมณีแห่งดิน     ผู้ควบคุมธาตุดิน  มั่นคงแกร่งกล้า

     

    ๑๒,๐๐๐ ปีก่อนได้เกิดมหาสงครามแห่งอารันเทเรีย   กุญแจเงาได้ร่วมมือกับเหล่าปีศาจและมารก่อกบฎ  นางได้สังหาร Gate ผู้เป็นตัวแทนแห่งมหาเทพและผู้ครอบครองอัญมณีแห่งวารี ช่วงชิงพลังกุญแจแห่งแสง  เพื่อครองอำนาจแห่งสามภพแต่ผู้เดียว   สงครามครั้งนั้นนำไปสู่การล่มสลายแห่งมหาอาณาจักรมากมาย  เหล่าเทพ  มนุษย์  ภูติ  มารและปีศาจล้มตายและดับสูญมากมาย  สุดท้ายองค์มหาเทพตัดสินพระทัยใช้พลังสูงสุด  นำไปสู่ความพินาศของเหล่ามารและปีศาจ  เทพแห่งความมืด เกสทัลท์ถูกจองจำณ.ทวีปที่อยู่ใต้สุด  กุญแจแห่งเงาถูกพี่สาวฝาแฝดผู้ถือครองกุญแจแห่งแสงฆ่า  ผู้ครอบครองพลังอัญมณีแห่งชีวิตและไฟที่เป็นฝ่ายมารต่างสูญสลาย   เหล่าทวยเทพที่บาดเจ็บเข้าสู่ภาวะนิทรา   พิภพอารันเทเรียจีงสงบสุขเรื่อยมา...

    เสียงทอดยาวทำให้ดวงตาใส ๖ คู่ เป็นประกาย  เด็กหญิงผมเปียคู่ถามต่ออย่างอยากรู้

    คุณตาคะ  หลังจากนั้น เทวีผู้ถือครองกุญแจแห่งแสงทรงทำอย่างไรต่อคะ

    พระนางทรงใช้ชีวิตร่วมกับเทพองค์หนึ่งอย่างสงบสุข

    เสียงแหบทุ้มตอบช้าๆ   ชายชราผมขาวทอดตามองเด็กๆในหมู่บ้านที่มาขอให้เล่าตำนานต่างๆ ให้ฟัง

    คุณตาครับ   แล้วท่านผู้ครองอัญมณีที่เหลือละครับ

    พวกท่านก็พำนักอยู่ที่มหาวิหารรามูจนสิ้นอายุขัย  หลังจากนั้นก็มีผู้มาสืบทอดต่อ

    คุณตาครับ  งั้นถ้าพวกผมไปที่มหาวิหารก็จะได้พบกับพวกท่านสิครับ

    ชายชรานักเล่านิทานหัวเราะเบาๆก่อนตอบเด็กชายผมสีม่วง

    การที่จะเข้าพบพวกท่านมิใช่เรื่องง่าย  น้อยคนนักที่จะพบเหล่าผู้ทรงศักดิ์เช่นพวกท่าน   คนที่จะเข้าเฝ้าพวกท่านได้นั้นต้องเป็นกษัตริย์  ขุนนางชั้นสูง  ของแต่ละอาณาจักรเท่านั้น

    ชายชรามองสีหน้าผิดหวังของเด็กๆแล้วอดสงสารไม่ได้

    มีอีกวิธีหนึ่งนะที่สามารถทำได้

    ดวงตาเป็นประกายตื่นเต้น  คำถามที่ยิงมาเป็นประโยคเดียวกัน  แรงเขย่าที่แขนและขาอย่างเร่งเร้าอดทำให้ยิ้มกว้างมากขึ้นไม่ได้

    ถ้าพวกเจ้าโตขึ้นและไปสมัครเข้าเป็น pupil  แล้วได้รับการคัดเลือกนะ

    ข้าจะพยายามครับ

    ข้าจะพยายามคะ

    ดึกแล้ว   พวกเจ้ากลับบ้านไปนอนได้แล้ว

    หลังจากเด็กๆแยกย้ายกันกลับบ้าน   ชายชราแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่ไร้จันทรา  มีเพียงแสงดาวเป็นประกายระยิบระยับ

    ออกมาเถอะ

    เงาดำวูบผุดขึ้นมาเหมือนแหวกอากาศออกมาโค้งกายคำนับชายชราที่ยืนหันหลัง

    ตำนานมหาสงครามแห่งอารันเทเรียช่างน่าขันนัก  ท่านผู้นั้นอยากได้สิ่งนั้นคืนอย่างสันติ

    เสียงหัวเราะเบาๆเป็นคำตอบที่ทำให้เงาสูงในชุดคลุมดำรุ่มร่ามส่ายหน้า

    ขออภัยที่ต้องล่วงเกิน

    สิ้นเสียงเงามืดครอบคลุมร่างทั้งสอง   ก่อนที่จะเหลือเพียงกองเลือดในเวลาต่อมา......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×