ความหวัง [เอกเบส] Yaoi

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนพิเศษ สวัสดีปีใหม่แล้วววว [เอกxเบส]

ตอนพิเศษ สวัสดีปีใหม่แล้วววว

 

[พี่เบส]

ตอนนี้ผมกำลังเดินซื้อของเข้าห้องอยู่ครับ รู้สึกวันนี้ร่าเริงกว่าปกติ เย้ๆ คุณรู้ไหมครับว่าวันนี้วันอะรายย โฮๆ สวัสดีปีใหม่แล้ววว ใช่ครับ ปีใหม่ คนใหม่ แต่ใจยังอยู่ที่คนเดิมนะครับ ฮิ้วววว 

      "เบสสสส ดูนี้ น่ารัก ซื้อปายย"และผมจะมาคนเดียวไม่ได้ครับ ถ้าไม่มีคู่ชีวิตมาด้วย อร๊าย ทำไมเขิน >< 

      "จะเอาอะไรก็หยิบๆมาเถอะ เงินมึงไม่ใช่เงินกู อิอิ"

      "แน่นอนสิครับ จะใช้เงินเมียออกได้ไงละครับ ไหนหนักเปล่า มาๆเดี๋ยวสามีถือให้นะ"

      "แหม ก็น่าจะเอาไปถือตั้งนานแล้วละ แล้วมาเรียกกูเมีย ได้กูแล้วหรอครับ"ผมพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิกแก้มมัน 

      "ยังไม่ได้ แต่ก็เร็วๆนี้ละครับ"

      "ไม่ให้ครับ หืมม หมั่นไส้จังเลย อยากจะหยิกให้แก้มแตก"

      "เห้ยๆ เบาๆกันหน่อยนี้ห้างนะ ไม่ใช่ที่บ้าน อยากหนาวให้มันมาก"ทั้งผมและเอกหันไปหาผู้ที่ส่งเสียงแซว 

      "อ้าว พี่เชฟโน๊ต สวัสดีครับ แหม พี่ว่าแต่ผมอะ พี่ก็ไม่เบานะ"ไอเอกพูดพร้อมกับชี้ไปที่มือของพี่สองที่จับมือกันอยู่

      "เอ่ออ ละ แล้วมาทำไรกันล่ะ"พี่โน๊ตพูดพร้อมกับดึงมือกลับมา ผมเห็นพี่แกหน้าแดงด้วยละ โฮๆ"
ไม่ต้องอายหรอกพี่ พวกผมมาซื้อของ ก็ว่าจะกลับไป ที่บ้านซักหน่อยนะพี่ พี่ไปด้วยกันไหม ผมว่าก็จะชวนไอออยกับคิวไปด้วย"

      "อ้าว ไหนคุยกันแล้วบอกจะไม่กลับไง"ผมหันไปถามเอก เพราะก่อนที่เราจะมาที่นี้เราคุยกันไว้แช้วครับ ว่าจะไม่กลับบ้าน จะอยู่ฉลองด้วยกะนเลย

      "คิดๆ แล้วก็อยากจะกลับนะครับเมีย อีกอย่างที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ด้วย ชวนๆกันไปเยอะ สนุกดีออกนะเมีย"

      "อ่อ ก็แล้วแต่ละ ได้หมด"เอาเป็นว่าตกลงกันครับ 

      "ตามใจกันดีอะครับคู่นี้ ไปสิพี่ก็ไม่ได้ไปไหนด้วย ขอไปสิงอยู่บ้านเอกแล้วกัน"

      "ได้เลยพี่ งั้นเดี๋ยวผมจะโทรไปชวนออยกับคิวมันนะ"

      "เออๆ แล้วจะให้ไปกี่โมงละ"

      "งั้นผมให้พี่ไปเตรียมตัวกันก่อนแล้วกัน ไว้ผมเรียบร้อยทุกอย่าง แล้วผมจะโทรไปหาพี่ ให้มารอพี่หน้าหอพักผม โอเคไหมครับ"

      "เออๆ อย่างงั้นก็ได้ งั้นก็ไว้เจอกัน ไปละ"พี่โน๊ตพูดจบก็เดินออกไป

      "งั้นเราเดินซื้อของอีกสองสามอย่าง แล้วก็กลับ โอเคไหมครับเมีย"ผมฟังจบ ก็พยักหน้ารั่วๆ 

      "ระหว่างเดิน สามีวานเมียโทรชวน ออยหรือคิวก็ได้สักคนได้ไหมครับ เอาโทรสับสามีไปโทรจะครับ จะได้ไม่รบกวน เงินโทรสับเมียด้วย"ผมรับโทรสับที่เอกให้มาแบบไม่ต้องรังเรโฮๆ พอดีมีคนเลี้ยงอย่างนี้ อยู่แล้วเงินไม่ต้ิงออกสักบาท รู้สึกพอใจ


      ผมต่อสายหาคิวทันทีครับ ผมคงไม่ต้องบอกนะครับว่า ออยคือใคร คิวก็ใคร ผมรู้ว่าทุกคนรู้จัก

      [2โหล ครับเมียพี่เอก] อื้มม รับสายแล้วทำไมกูรู้สึกอยากจะกดวางสายจัง

       "คิวววว ว่างรึเปล่า วันนี้ไปฉลองกันที่บ้านเอกก"

      [บ้านสามีพี่ใช่ไหมครับ ได้สิพี่ ผมว่าง พี่ออยผมคุยโทรสับอยู่ อย่าพึ่งมายุ่งดิ อื้มมม]

      "เห้ยๆๆ เกรงใจกันหน่อย เอาเป็นว่าโอเคนะ เอาไอออยมาด้วยแล้วกัน แล้วเดี๋ยวพี่จะโทรไปบอกอีกทีว่าให้ออกมาหาพี่เมื่อไร"

      [ดะ ได้ครับพี่ ผมต้องติดรถพี่ไปด้วยนะ ผมไม่มีรถครับ พี่ออยอย่าพึ่งได้หมายยย โอ๊ยยย]

      "ได้ๆ งั้นเจอกัน พี่ไม่กวนเวลาแกสองคนละ"พูดจบผมก็รีบกดวางสายทันที่
       .
    
       .
    
       .
   
       ผมและเอกเดินซื้อของกันเสร็จก็เดินทางกลับหอพักเพื่อเอาของไปเก็บที่ห้อง พวกเราเตรียมของที่จะเอาไปที่บ้านเอก
ด้วย ผมว่าจะไปทำอาหารกินกันที่นั้น และของตกแต่งปีใหม่อีกหลายอย่าง เมื่อเห็นสมควรแก่เวลาแล้ว และเราก็เตรียมทุกอย่างเรียกร้อย จึงโทรรายงานทั้งสองคู่ให้เขามารอพวกผมที่หน้าหอพัก พวกผมยืนรอซับพักก็มากันครบ

       "พี่เอก พี่เบส สวัสดีครับ วันนี้ผมสองคนขอติดรถพี่ไปด้วยนะ พอดีเกรงใจพี่เชฟกับพี่โน๊ตเลยไม่กล้า ขอพี่แกสองคนติดรถไปด้วย"คิวพูดทักทายผมสองคนขณะที่เดินเข้ามาหา

       "นี้แสดงว่าเอ็งไม่เกรงใจพี่สองคนเลยให้มะ"เอกที่พูดขึ้น 

       "เปล่านะพี่ ก็ เอ่อ พี่ก็คงไม่ใจร้ายกับน้องขนาดที่ไม่ให้ติดรถไปด้วยหรอกมั่งพี่"คิวพูดด้วยนํ้าเสียงไม่แน่ใจ
 
       "พี่ไม่ใจร้ายขนานนั้นหรอก น่าาา เอาเป็นว่าออยคิวไปกับพี่สองคนนะ มึงนี้ก็ไปแกล้งน้องมัน"ผมพูดพร้อมกับเข้าไปตบบ่าคิวเบาๆ แล้วหันไปว่าเอก

      "โอเคๆ ขอโทษครับเมีย"เอกพูดด้วยสายตาที่รู้สึกผิด

      "แหม่ พี่เอกเดี๋ยวนี้พี่กลัวเมียเหรอวะครับ"ออยพูดด้วยสายตาล้อเลียน

      "อย่าพูดมากเหอะออย เดี๋ยวก็ให้เกาะล้อรถไปหรอก"

      "เออใช่พี่ออย เงียบๆบ้างก็ดีนะพี่"

      "เออออ ไม่มีใครเข้าข้างกูเลยดิ ใช่เส้!! พี่เบสดูสามีดิ"

      "ดูทำไมวะ พี่ก็เห็นกับมาทุกวัน เบื่อขี้หน้จะแย่อยู่แล้ว"

      "เห้ย พวกเอ็งพอก่อนได้ไหมวะ รีบๆไปซักทีเหอะ"เป็นเสียงพี่เชฟที่หยุดพวกเราที่เถียงกัน

      "โอเค ไปกันเบยยย"

      พวกเราใช้เวลาในการเดินทางไปบ้านเอกพักสัก ดีที่วันนี้รถไม่ค่อยติด ไม่อย่างงั้นคงนั้่งเบื่ออยู่บนรถอีกนานเลย พวกผมมาถึงก็แบ่งหน้าที่กันทำ ออยและคิวรับหน้าที่ ตกแต่งบ้านให้มีบรรยากาศปีใหม่ พี่เชฟและพี่โน๊ตจะจัดที่สำหรับกินอาหารกัน ส่วนผมและเอกรับหน้าที่ทำอาหาร แต่คงจะเป็นผมคนเดียว เพราะตั้งแต่ที่เดินเข้าครัวมา เอกมันก็เอาแต่นั่งจ้องหน้าผม ไม่ช่วยทำอะไรเลย

     "ถ้าไม่คิดจะช่วยกันก็ออกไป อย่ามาเกะกะ"

     "โห เดี๋ยวนี้ทำไมดุจังครับเมีย ช่วยก็ได้ครับ"

     ฟอดดดดดด

     "ไอ่!!"ผมที่ถือมีดอยู่ในมือก้ยกขึ้น ทำท่าจะแทงเอก ที่อยู่ดีๆมันมาหอมแก้มผม

     "อย่าวู่วามครับ อย่าวู่วาน ถือมีดดีๆนะเมียอย่าเล่นหันมาทางคนสิครับ"

     "อย่ากวนประสาท"

     "ขอโทษคร้าบบบบบ"เอกพูดพร้อมยิ้มหวานมาให้ เป็นใครก็ให้อภัยสิครับ

     ผมกับเอกลงมือทำอาหารกันอย่างวุ่นวาย แกล้งกับไปแกล้งกับมาสุดท้ายอาหาร หน้าตาหน้ากินก็เสร็จจนได้ เราก็ยกเอาออกมาวานบนโต๊ะที่พี่เชฟและพี่โน๊ตจัดไว้ให้ ออยและคิวก็ตกแต่งบริเวณรอบๆบ้านให้ดูสวยงามขึ้น ทั้งไฟทั้งสายรุ่งถูกจัดสวยงาน เหมาะสำหรับบรรยากาศในวันปีใหม่

     "หิวข้าวคร้าบบบบบบ"คิวร้องเสียงดัง พร้อมกับเดินมาพาผมที่กำลังจัดจานอาหารให้เรียบร้อย

     "หิวก็กินครับ นั่งรอเลย พี่ๆคร้าบบบ กินข้าววว"ผมตอบคิว เมื่อได้ยินว่าผมให้นั่งรอ ก็ยิ้มจนตาหยีแล้วรับวิ่งไปนั่งที่เก้าอี้ เพื่อรอทุกคนมากันให้ครบ

      "กินเบยยยย"นั่งรอสักพักทุกคนก็มานั่งกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร แล้วเราลงมือทานอาหารกัน

      .
 
      .

      .

[พี่เอก]

      ผมนั่งมองร่างเล็กที่กำลังยืนล้างจานอยู่ ร่างเล็กๆที่หน้าดูแลหน้าทะนุถนอม รอยยิ้มที่อยู่บนหน้าหวานๆผมให้ผมไม่อาจที่จะละสายตาไปใไหนได้เลย

      "มองอีกละ บอกแล้วไงว่าไม่ช่วยกันก็เชิญด้านนอกนะคร้าบบ"

      "มองไม่ได้เหรอครับ"ผมพูดพร้อมกับเดินไปกอดเบสจากด้านหลัง

      "ก็..ก็ได้ แต่ แบบโอ๊ยย ชั่งแม่ง"

      "เขิลเหรอครับ"

      "ใคร๊ ใครเขิล ไม่มี๊ ไปข้างนอกกันเหอะ"

      "คร้าบบบ ไม่มี ก็ไม่มีคร้าบบ"เบสล้างมือเช็ดมือเรียบร้อยก็จูงมือผมเดินออกไปข้างนอก

      23:45 นาที

      ตอนนี้ก็เป็นเวลาดึกพอสมควร พวกผมนั่งเล่นกันอยู่หน้าบ้าน บรรยากาศเย็นและเงียบมาก ผมที่ดึงร่างบางมานั่งอยู่ที่ระหว่างขาและกอดร่างบางเพื่อให้ความอบอุ่น เพราะร่างบางบ่นว่าหนาว

       "พี่ๆครับ พี่ๆจะนั่งเงียบๆแบบนี้จริงๆเหรอครับ"ผมเงยหน้าจากบ่าของร่างบางมามองคิวที่พูดขึ้น

       "ทำไงได้ละ ที่บ้านไม่มีเครื่องเสียง พี่ก็ไม่รู้นะทำยังไง มันก็ไม่ได้เงียบขนานนั้นนี้ อาศัยเสียงเพลงบ้านข้างๆไปแล้วกัน"ผมพูดจบก็ซบลงที่บ่าร่างบางอย่างเดิม

       "โถ่ พี่ผมก็นั่งฟังเพลงบ้านข้างๆมานานแล้วนะ เปิดแต่เป็นลูกทุ่ง จนผมจะลุกขึ้นเซิ้งอยู่แล้วเนี้ย"คิวพูดต่อ ผมได้แต่ระบายลมหายใจเบาๆ เพราะไม่รู้จะทำยังไง 

       "เห้ย! พี่ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ อีกไม่นาน"ออยที่นั่งเงียบอยู่นานก็พูดขึ้น ผมได้ยินก็ยกนาฬิกาข้อมือดู อีกไม่นานครับ

       "5"

       ตอนนี้ออยและคิวเริ่มนับถอยหลังกันแล้ว

       "4"

       "3"

       ผมคว้ามือของร่างบางมากุมไว้ เราสองคนจับมือกัน ร่างบางหันมาส่งยิ้มให้ผม

       "2"

       "คนอื่นๆหรือคู่อื่นๆ เขาจะทำอะไรข้างปีกูไม่รู้นะ แต่คู่เรา..."ผมพูดแล้วก็ยกมือที่เราจับกันอยู่มาให้ร่างบางที่ยังอยู่ในอ้อนกอดผมเห็น
  
       "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะไม่มีวันปล่อยมือออกจากกัน"

       "1"

      "เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงของทั้งของคู่ร้องดีใจกันเสียงดัง

       "สุขสันต์วันปีใหม่แล้วโว็ยยยยยย"

       "ผมขอให้ทุกคนมีความสุขขข"

       "ผมขอให้ทุกคู่รักกันนานๆนะคร้าบบบ"และอีกหลากหลายคำอวยพรที่ได้ขอกัน

       "สุขสันต์วันปีใหม่นะครับเมีย"

       "อื้ม สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้เรารักกันนานๆนะ เอ่ออ...รักมึงนะเอก"

       "รักเหมือนกันคร้าบบ" 
_____________________________________________________________________________________

คบแล้วห้ามเลิกนะ ฮิ้ววว ขอโทษที่มาต่อให้ช้านะค่ะ มีอุปสรรคเล็กน้อย

ปีใหม่แล้วก็ขอให้มีความสุขนะค่ะ อะไรที่ไม่ดีก็ปล่อยทิ้งไปในปีเก่า มาเริ่มต้นอะไรใหม่ในปีใหม่นะค่ะ

รักทุกคนนนนนนนนนนนนนนนน