ความหวัง [เอกเบส] Yaoi

ลำดับตอนที่ #2 : ยังไม่แน่ใจ [เอกxเบส]

ตอนที่2 ยังไม่แน่ใจ

คุณเคยรู้สึกสับสนในตัวเองบ้างไหม?

[พี่เอก]

"ทำไม มึงพูดว่าไร แอบด่ากูไง"

"อะ..อะไรเปล่าสักหน่อย"

"เออ แล้วคืนนี้มึงนอนค้างห้องกูไหม"

"อะ เอ่ออ คะ ค้างก็ได้"เบสพูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตาไม่ยอมสบตากับผม

"พูดกับกูอะ มองหน้าสิ จะหลบตากันทำไม"ผมพูดพร้อมกับจับที่ปลายคางของเบสให้เงยขึ้น

"เอ่ออ ปะ ไปกินข้าวกันเหอะ"

"ข้าวอะกินบ่อยแล้ว ไม่เบื่อบ้างรึไง มีอย่างอื่นให้ทำอีกตั้งเยอะ"ผมพูดพร้อมหยิบตาใส่มัน ใบหน้าที่ก่อนหน้านี้ว่า
แดงอยู่แล้ว ตอนนี้มันกับเห็นชัดขึ้น

"เอ่ออ เออๆ ไม่กินๆ งั้นกูไปอาบนํ้าก่อนนะ"เบสพูดจบก็หมุนตัวไปหยิบผ้าอาบนํ้าของมันและวิ่งเข้าห้องนํ้าไป แกล้งคนนี้มันสนุกจริงๆครับ ผมชอบที่จะได้เห็นหน้าของมันจริงๆครับ ใบหน้าที่ทำอะไรไม่ถูกเวลาโดนผมแกล้ง และใบหน้าแดงๆที่ดูยังไงก็...


"ยิ่งฉันใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ 
เมื่อสบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน 
จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้ 
และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้างไหม 
โปรดบอกความในใจ ให้ฉันรู้ทีนะเธอ"

เสียงร้องเพลงเบาๆของคนร่างบางทำให้ผมชะงักเล็กน้อย ถึงแม้ว่ามันจะเบาแต่ผมก็สามารถที่จะได้ยินมันได้ เสียงร้องเพลงยังดังเรื่อยๆไม่ยอมหยุด แกล้งมันหน่อยดีว่า



"อ่าว เห้ย อาบนํ้านะครับไม่ใช่ร้องคาราโอเกะ"ผมส่งเสียงตะโกนแกล้งเจ้าของเสียงร้องเพลง

"อย่าเสือก!"โหห คนตอบตะโกนกลับมาอย่างโหดร้าย ไม่แกล้งก็ได้วะ เล่นเกมส์ดีฝ่า ผมกะโดดไปนั่งอยู่หน้าคอม พอดีกับจังหวะที่เบสออกมาจากห้องนํ้าพอดี เบสที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วเดินมาหยุดอยู่ข้างๆผม

"คุยกะหญิงอีกละ แย่ๆ"มันพูดจบก็เดินไปนั่งที่เตียงนอน

"ทำไมๆมึงหึงกูอ่ออ"ผมพูดพร้อมกับหันหน้าไปหาเบส

"หะ หึงอะไร แล้วทำไมต้องหึง"เบสพูดด้วยท่าทีทำอะไรไม่ถูก

"ก็ไม่รู้ซินะ 55555"ผมพูดจบก็หันหน้ากลับไปที่หน้าจอคอมฯ

"เห้ยย เบสส มึงมาดูอะไรนี้ดิ"ผมร้องเรียกเบสด้วยความตกใจและตื่นเต้นปนๆกัน

"อะไรของมึงวะ"

"ก็มันมีคนวาด Fan Art มาให้เราสองคนอะดิ"

"จริงดิ ไหนวะ"เบสพูดพร้อมกับขยับตัวมานั่งข้างๆผม ผมเปิดรูปให้มันดูเรื่อยๆ ก็มาเจอกับรูป รูปนึง เป็นรูปที่ผมกำลังหันหลังยืนประจันหน้ากับเบสอยู่และมือของผมที่จับอยู่ที่บ่าของเบส แต่เพราะตัวผมยืนหันหลังบังอยู่จึงไม่รู้ว่า กำลังทำอะไรอยู่

"เบส มึงว่ารูปนี้เราทำอะไรกันอยู่วะ"ผมถามร่างบางด้วยความสงสัย

"กะ ก็ยืนมองหน้ากันไง"

"ทีแรกกูก็คิดอย่างงั้นละ แต่มือกูทำไมต้องจับที่บ่ามึงด้วยวะ"

"เอ่ออ กะ กูว่านะ เห้ย!!"ผมหันไปหาเบสและจับที่บ่าของเบสให้หันมาทางผม ใบหน้าของมันเริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงจนเห็นได้ชัด

"กูว่ามันทำอย่างนี้วะ"

"ทะ ทำไร มะ อุ๊บ!"เบสยังพูดไม่จบผมก็ประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากบางๆของเบสเสียก่อน

"อื้ม"เบสเริ่มดิ้นพร้อมใช้มือทุบลงที่หน้าอกของผม ผมคิดว่าเบสคงเริ่มหายใจไม่ออกจึงถอนริมฝีปากออก

"ละ เล่นเหี้ยอะไร"เบสพูดพร้อมกับหอบหายใจถี่ๆ

"ก็ทำตามรูปไง"ผมตอบติดตลกนิดๆ

"ดูหน้าด้วยกูเล่นกับมึงไหม มึงจะทำอะไรก็เชิญกูจะไปนอน"เบสพูดด้วยใบหน้าที่เครียดและเดินตรงไปที่เตียงนอน

"งอลเบย แย่จุง"ผมพูดไปด้วยมือก็เอื่อมไปปิดคอมฯ นี้ก็ดึกมากแล้ว ผมคงจะต้องเข้านอนเหมือนกัน ผมเดินไปปิดไฟในห้องทุกดวงระหว่างนั้นก็คิดว่า ที่ผมทำลงไปเมื่อกี้ ผมเล่นแรงไปรึเปล่า ในใจผมก็รู้สึกดีต่อเพื่อนคนนี้นะ อยากจะอยู่ใกล้ๆมันตลอดไม่อยากห่างมันเลย อยากเห็นรอยยิ้มหวานๆของมันแต่ผมก็ยังตอบตอนนี้ไม่ได้ว่า มันคือความรักหรือเปล่า..ผมก็แค่ยังไม่แน่ใจ ผมล้มตัวลงนอนบนเตียง ผมไม่ได้สนทนาหรือแกล้งเบสต่อ เพราะกลัวมันจะรำคารและลุกขึ้นมาฆ่าผม ผมหลับตาลงช้าๆ และคืนนี้ผมคงจะหลับฝันดี เพราะ...

TBC

ฝากกดติดตามเพจของพวกเราด้วย

ค่ะ:https://www.facebook.com/RawnyHarny