ยัยผีจูออนหน้าขาว กับ นายหน้ายาวตัวแสบ [[K-otic]]

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 >>> นักเรียนใหม่

 

หน้าประตูรร.แห่งหนึ่ง

 

“นี่น่ะหรอ รร.ที่จะให้ฉันมาอยู่ รร.หรือปราสาทฮอควอร์ตกันแน่ฟ่ะ ใหญ่โตชะมัด”ฉันบ่นกับตัวเองเมื่อมาถึง ฉันชื่อน้ำหวาน แต่เพื่อนๆชอบเรียกว่า ‘ผีจูออน’ เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะว่าตัวฉันขาวมากไง ส่วนพี่สาวฉันชื่อลูกกวาด แต่ว่าผิวจะออกคล้ำมากกว่าฉันหน่อย หน้าตาจะออกคมๆ เรียกว่าสวยเลยก้ว่าได้ ซึ่งฉันก้สงสัยเหมือนกันว่าฉันเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ หรือว่าถูกเก็บมากจากถังขยะกันแน่ ตัวฉันถึงได้แตกต่างจากพี่สาวฉันมากกกกก.....

 

อีกด้านหนึ่ง

 

“ทำไมเขื่อนไปเอาลูกบาสนานจังวะ”ป๊อปปี้บ่นขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนของตนเดินหายไปนาน

 

“เฮ้ยๆ!! ไอ้ป๊อป กุว่ากุเจอเนื้อคู่ว่ะ” เคนตะสะกิดให้ป๊อปปี้ดูผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งก็คือน้ำหวานนั่นเอง

“ทั้งขาว ทั้งน่ารัก สเป็คเลยว่ะ” เคนตะพูด

 

“ใครวะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย” ป๊อปปี้พึมพำกับตัวเองด้วยความสงสัย

 

 

ทางด้านเขื่อน

 

เขื่อนซึ่งกำลังถือลูกบาสเดินมาทางมุมตึก เขามัวแต่เล่นลูกบาสจึงไม่ได้มองทาง ส่วนน้ำหวานเองก้มัวแต่มองดูตึกต่างๆ จึงไม่ได้มองทางข้างหน้าเหมือนกัน ทำให้ทั้ง 2 คนเดินชนกันตรงมุมตึกพอดี

 

“โอ๊ยยย!!!” ทั้ง 2 คนร้องออกมากเพราะชนกันจังๆ

 

“โอ๊ยยย!!! นี่เทอเดินยังไงของเทอเนี่ย” เขื่อนหันไปว่าน้ำหวาน

 

“แล้วนายล่ะ เดินยังไงถึงได้มาชนฉันเนี่ย” น้ำหวานตอกกลับไปด้วยความโมโหที่เขื่อนมาว่าตนอยู่ฝ่ายเดียว ทั้งคู่จึงมองหน้ากันแบบจะกินเลือดกินเนื้อ

 

“เฮ้ย! ไอ้เขื่อน เป็นไงบ้างวะ”เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้น เพราะเห็นทั้งสองคนเดินชนกัน จึงรีบวิ่งมาดู

 

“ไม่เป็นไรหรอก ก้ยัยผีจูออนนี่สิ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ เลยมาชนฉันเนี่ย” เขื่อนลุกขึ้นยืนแล้วหันไปว่าน้ำหวานซึ่งยังคงนั่งจุมปุ๊กอยู่กับพื้น ทั้งหมดจึงหันไปมองหน้าน้ำหวาน เมื่อโทโมะเหนหน้าเทอเขาถึงกับตะลึงค้าง

 

“โทโมะ...โทโมะ” จองเบสะกิดเรียกเขา เมื่อเหนว่าเขาเงียบไป

 

“หืม! มีอะไรหรอ” เมื่อโทโมะได้สติจึงหันมาหาจองเบ

 

“เป็นไรว่ะ เงียบเชียว” จองเบถาม

 

“ปะ..ปะ..ป่าวนี่” โทโมะตอบแบบอึกอัก แล้วเขาก้หันหน้าไปทางน้ำหวาน แล้วยื่นมือให้ น้ำหวานมองหน้าเขานิดนึง แล้วจึงจับมือเขาเพื่อพยุงตัวขึ้น

 

“ขอบใจนะ” น้ำหวานยิ้นให้โทโมะนิดนึงแล้วจึงหันไปทะเลาะกับเขื่อนต่อ

 

“นายมาว่าใครเป็นผีจูออน ห๊ะ!! ไอ้หน้ายาว แล้วอีกอย่างนายนั่นแหละที่เปนฝ่ายชนฉันก่อน”  น้ำหวานตอกกลับ

 

“เทอมาว่าใครหน้ายาว แล้วเทอต่างหากที่เป็นฝ่ายผิด” เขื่อนว่า

 

“นายนั่นแหละ” น้ำหวานเถียง

 

“เทอต่างหาก” เขื่อนตอกกลับ

 

“นาย”

 

“เทอ” ทั้ง 2 คนเถียงกันไม่หยุด

 

“ท่าทางเนื้อคู่แกจะปากจัดว่ะ” ป๊อปปี้หันมาพูดกับเคนตะ

 

“งี้แหละ สวยนิดๆ ปากจัดหน่อยๆ สเป็ค” เคนตะพูด

 

“ท่าจะไม่หน่อยว่ะ ดูดิ จากหน้ายาวๆของไอ้เขื่อน 12 นิ้ว ตอนนี้มันหดเหลือแค่ 12 เซนเองว่ะ” ป๊อปปี้ว่า ทำเอาเคนตะกลืนน้ำลายแทบไม่ลง

 

“พอเถอะๆ หยุดเถียงกันได้แล้ว ตรงนี้มันเป็นมุมตึก ไม่มีใครเหนหรอกว่าจะมีคนเดินมาพร้อมกัน มันก้เลยชนกันได้” โทโมะพูดขึ้นเมื่อเห็นว่า 2 คนเถียงกันไม่หยุด

 

“เออก้ได้ นี่เห็นแก่นายนะเนี่ย” เขื่อนหันไปพูดกับโทโมะ

 

“งั้นพวกเทอ 2 คนก้ควรจะขอโทดกันนะ” จองเบว่า

 

“ไม่มีทาง!!” ทั้ง 2 คนพูดขึ้นพร้อมกัน แล้วหันมาจ้องหน้ากันอีกครั้ง และสะบัดหน้าเบือนหนีพร้อมกัน

 

“เฮ้อ!!” โทโมะและจองเบถอนหายใจด้วยความเอือมระอา

 

“แล้ว...เทอชื่ออะไรหรอ พวกเราไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย” โทโมะหันไปถามน้ำหวาน

 

“อ๋อ! ฉันชื่อน้ำหวานน่ะ เป็นนร.ใหม่ เพิ่งจะมาที่นี่เป็นครั้งแรก เอ่อ....แล้วพวกนายชื่ออะไรกันหรอ” น้ำหวานถามพวก K-otic

 

“ฉันชื่อโทโมะ ส่วนนี่จองเบ ป๊อปปี้ เคนตะ แล้วก้....เขื่อน”โทโมะพูด

 

“ฉันขอตัวก่อนนะ แล้วเจอกันบนห้อง”เขื่อนพูดจบแล้วก้เดินหนีไป

 

“เอ่อ...ห้องฝ่ายปกครองไปทางไหนหรอ”น้ำหวานหันมาถามโทโมะ

 

“เดี๋ยวฉันพาไปก็ได้....เดี๋ยวไปเจอกันบนห้องนะเว้ยยย!!” โทโมะหันไปพูดกับเพื่อนๆ แล้วพาน้ำหวานไปที่ห้องฝ่ายปกครอง

 

“เนื้อคู่แกท่าจะเสร็จโทโมะว่ะ” ป๊อปปี้หันไปพูดกับเคนตะ

 

“ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวกลางวันนี้พวกเราเลี้ยงน้ำใบบัวบกให้นายเอง 5 55+” จองเบพูดแล้วหันไปหัวเราะกับป๊อปปี้ ส่วนเคนตะก้ยืนทำหน้าเซงๆ

 

 

Special Namwan talk

 

 

“อ่ะ..ถึงแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ”โทโมะพูดขึ้นเมื่อถึงห้องฝ่ายปกครองแล้ว

 

“ขอบใจมากนะ”ฉันหันไปบอกกับโทโมะ โทโมะยิ้มนิดนึง ฉันจะละลายไหมเนี่ย (นางเอกเรา ไม่เก็บอาการเลย:ผู้แต่ง) เมื่อโทโมะไปแร้ว ฉันก็เดินเข้าไปในห้องฝ่ายปกครอง

 

“อ้าว!มาแล้วหรอ ใช่เอมิกาหรือป่าว” อาจารย์คนหนึ่งถามฉันเมื่อเห็นฉันเดินเข้าไป

 

“ใช่ค่ะๆ” ฉันพยักหน้า

 

“นี่คือ ปาริฉัตร นภัสสร แล้วก้ ลลิตา เพื่อนร่วนห้องของเทอซึ่งเป็นเด็กใหม่เหมือนกัน” อาจารย์แนะนำผู้หญิง 3 คน คนแรกที่ชื่อ ปาริฉัตร หน้าตาสวยมาก ออกคมๆ หุ่นก้ดี แฝงด้วยความเซ็กซี่นิดๆ ส่วนคนที่ 2 ที่ชื่อ นภัสสร หน้าตาน่ารัก ขาวๆ คล้ายฉันเลยล่ะ แก้มออกสีชมพู ตัวเล็ก หุ่นบาง เรียกว่าน่าทะนุถนอมเลยทีเดียว ส่วนคนที่ 3 หน้าตาออกลูกครึ่งหน่อยๆ และแลจะเรียบร้อยด้วย

 

“ส่วนนี่คือเอมิกานะ” อาจารย์หันไปบอก 3 คนนั้น พวกเทอจึงหันมายิ้นให้ฉัน ฉันจึงยิ้มตอบ

 

“พวกเทอได้อยู่ ม.5/7นะ เดี๋ยวอาจารย์จะพาไปที่ห้อง” อาจารย์พูดแล้วก้พาเรา4คนออกไป

 

“พวกเทอชื่อเล่นว่าอะไรกันหรอ” ฉันหันไปถาม 3คนนั้น

 

“ฉันชื่อ เปรี้ยวน่ะ”คนที่ชื่อปาริฉัตรบอก

 

“ส่วนฉันชื่อ หนิงจ้ะ” คนที่ชื่อนภัสสรพูด

 

“ส่วนฉันชื่อลูกแก้วนะ เป็นลูกครึ่งไทย-นิวซีแลนด์”คนที่ชื่อลลิตาบอก

 

“ส่วนฉันชื่อน้ำหวาน ยินดีที่ได้รู้จักนะ”ฉันพูดแล้วยิ้มให้ทั้ง 3 คน

 

“เออนี่   กลางวันนี้เราไปกินข้าวด้วยกันไหม เป็นเด็กใหม่เหมือนกัน ถือโอกาสเป็นเพื่อนกันไปเลย” เปรี้ยวพูดขึ้น

 

“เอาสิๆ” พวกเราทั้ง 3 คนพยักหน้าเหนด้วยกับเปรี้ยว แล้วอาจารย์ก้พาเรามาถึงที่ห้อง

 

“อาจารย์มา ทุกคนนั่ง” เสียงนร.คนหนึ่งตะโกนขึ้นเมื่อเหนว่าอาจารย์เดินมา

 

“เอ้า!นั่งให้เรียบร้อย วันนี้มีนร.มาใหม่จะมาเรียนห้องเดียวกับพวกเทอ นี่ปาริฉัตร นภัสสร ลลิตา แล้วก้ เอมิกา ภัทรเสรี คนสุดท้ายทุกคนคงรู้จักดีว่าเป็นญาติกับใคร” อาจารย์แนะนำทีละคน

 

“เฮ้ยๆ!เนื้อคู่กุมาด้วยว่ะ”เคนตะหันไปพูดกับป๊อปปี้

 

“ปาริฉัตร เทอไปนั่งข้างๆนายภาณุ”อาจารย์บอกให้เปรี้ยวไปนั่งข้างๆป๊อปปี้

 

“นภัสสร เทอไปนั่งข้างๆนายเคนตะ” อาจารย์ชี้ไปทางเคนตะ

 

“ลลิตาเทอไปนั่งข้างๆจองเบนะ”อาจารย์ชี้ไปทางจองเบ

 

“ส่วนเอมิกา เทอไปนั่งตรงกลางระหว่างนายวิศวกับนายภัทรดนัย ละกันนะ”อาจารย์บอกให้ฉันไปนั่งตรงกลางระหว่างโทโมะกับอีตาเขื่อน

 

“เจอกันอีกแล้วนะ”โทโมะหันมาพูดกับฉันแล้วยิ้มให้นิดนึง

 

“ทำไมต้องมานั่งตรงนี้ด้วยนะ” เสียงนายเขื่อนบ่นขึ้น

“ทำอย่างกับฉันอยากนั่งใกล้นายงั้นแหละ”ฉันว่ากลับไป

 

“จะติดเชื้อผีจูออนหรือป่าวก้ไม่รู้”นายเขื่อนว่า

 

“ชิ! นั่งตรงนี้หน้าจะยาวขึ้นหรือป่าวก้ไม่รู้”ฉันพูดขึ้นลอยๆ

 

“เทอว่าใครหน้ายาว ห๊ะ! ยัยผีจูออน” นายเขื่อนหันมาว่าฉัน

 

“ฉันไม่ได้ว่าใคร นายจะมารับเองทำไมล่ะ อีกอย่างฉันไม่ใช่ผีจูออนด้วย ไอ้หน้ายาว!” ฉันหันไปทะเลาะกับไอ้หน้ายาวนั่นอีก

 

“ยัยผีจูออน!”

 

“ไอ้หน้ายาว!”

 

“พอเลยๆ หยุดๆ เทอ 2 คนนี่ยังไงกัน เจอหน้ากันทีไรต้องทะเลาะกันทุกที” โทโมะหันมาห้าม ฉันกับนายเขื่อนเลยเลิกเถียงกัน

 

“แล้ว...เทอเป็นอะไรกับพี่ลูกกวาดหรอ” โทโมะถามขึ้น

 

“อ๋อ!ฉันเป็นน้องสาวพี่ลูกกวาดน่ะ”ฉันหันไปบอกโทโมะ

 

“แต่เทอดูหน้าตาไม่ค่อยเหมือนพี่ลูกกวาดเท่าไหร่เลยนะ”โทโมะบอก

 

“อืมใช่!พี่ฉันจะผิวเข้มๆกว่าฉันหน่อย แล้วหน้าก้ออกคมๆด้วย”ฉันพูดกับโทโมะ

 

“ใช่ๆ ไม่เป็นผีจูออนเหมือนน้องสาว”นายเขื่อนแทรกขึ้นมา

 

“ไม่พูดก้ไม่มีใครว่า ว่าเป็นใบ้หรอกนะ”ฉันหันไปว่านายเขื่อนแล้วจึงหันไปคุยกับโทโมะต่อ

 

“อืม...พี่เทอหน้าตาจะสวยแบบคมๆ ส่วนเทอ....”โทโมะพูดค้างแล้วพิจารณาใบหน้าของฉัน

 

“เทอดู...น่ารักมากกว่า”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้ฉัน

 

“แค่ก..แค่ก..”เสียงอีตาเขื่อนไอเหมือนจะอ้วก ตัวขัดบรรยากาศจริงๆ - -*

 

“เป็นไรมิทราบ! ส้นTeenติดคอหรอ ให้ช่วยเอาออกมะ” ฉันหันไปว่านายเขื่อน นายเขื่อนจึงแกล้งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้มองไปทางอื่น