คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กองทัพจักรวรรดิทมิฬ
อทัพัรวรริทมิฬู่โม
อทัพัรวรริทมิฬยำลัพลนับแสนบุมาประายแนพม่าเพื่อับาวมอไปเป็นทาส พระเ้าภูเศวรเินมาบอรับาลพม่าว่า
“ ส่ัวาวมอให้ัรวรริทมิฬะีๆ “
“ าวมอเป็นนเผ่าในประเทศพม่า ไม่ใ่ทาสอพวทมิฬ “
ทหารพม่าพู
“ ่อปิวัิเลยไหมฝ่าบาท “
นัรบทมิฬถาม
พวทมิฬะเ้าไปในเมือแ่ทหารพม่าี้ปืนมาที่พวทมิฬ พวทมิฬระโถอยหลั้วยวามลัว
“ ออไปาที่นี่
แล้วอย่าเ้ามาอีไม่ั้นเราะแ้ให้อัฤษับพวแเป็นทาส “
ทหารพม่าพู
พระเ้าภูเศวรพาอทัพทมิฬออไปาประเทศพม่าทันที มันายและาไสอทหารเออพระเ้าภูเศวรบอว่า
“ หน็อยฝ่าบาท
ัรวรริทมิฬเราไ้เป็นเพียนพื้นเมือ
เราวรหาอทัพมา่วยรบนะ พวัรวรริทัี้ไ นเผ่าทีุ่ร้ายเหมือนพวเรา “
“ ้ารู้ัับพระเ้านรินทร์ษัริย์แห่ัรวรริทัี้ ้าะให้พวนั้น่วยเรา ัารพวมายา
“ พระเ้าภูเศวรพู
อทัพทมิฬเินทาลับเาะศรีลัา
.........................................
แสายเินมาแอบูอทัพทมิฬที่ำลัเลื่อนพลไปทำศึับนเผ่าอื่นๆ มันายผู้เป็นนายรัมนรีแห่ัรวรริทมิฬพานัรบทมิฬมาหาพระเ้านรินทร์พระมหาษัริย์แห่ัรวรริทัี้
“ พระอ์
้าอทูลพระอ์ว่าพระอ์ะเลือ้าไหนในสรามนพื้นเมือรั้นี้ ถ้าท่านเลือ้าัรวรริทมิฬ็บอมา ถ้าเลือ้าัรวรริมายา็บอมา “ มันายถาม
“ ทมิฬับทัี้มีหัวอเียวัน ้าะ่วยเ้า
แ่่อนอื่น
พวมายามันออาวุธรถถัและเรื่อบินรบาอัฤษ ้า้อารทำลายมัน่วน “
พระเ้านรินทร์พู
แสายะวิ่ไปบอพระวัยรวศ์ษา แ่ไปเอทหารอัหฤามาเินในป่าในอินเีย ทหารอัฤษที่าวมายาที่ิว่าหายไปแล้วยัอยู่
“ มาทำอะไรล่ะทีนี้ “
ทหารอัฤษถาม
“ ้า้อารให้ท่าน่วย าวมายารบับพวทมิฬอยุ่ โธ่เอ๊ยท่านนอัฤษไม่น่าปล่อยให้พวทมิฬ-ทัี้เป็นอิสระเลย มันรุรานนเผ่าอื่นเป็นว่าเล่น “ แสายพู
าลีและมาลีมออย่าัวสั่น
าลีบอว่า
“ ไม่ิเลยว่าไอ้แสายเ็ 8
วบะล้าพูับทหารอัฤษ “
“ ฟันะ
อัฤษเลิรุรานทุนั้แ่สรามโลรั้ที่สอบล เราไม่อสู้อี “
ทหารอัฤษพู
“ ั้น้าอให้พวท่านส่รถถัับเรื่อบินรบมาให้าวมายา าวมายาไม่มีอาวุธะ้านพวัรวรริทมิฬับัรวรริทัี้ไ้ “ แสายพู
“
ันเรว่าถ้าส่ไปแล้วรถถัับเรื่อบินรบะถูพวทมิฬัปล้นลาทา “
ทหารอัฤษพู
แสายไหว้อบุแล้วรีบวิ่ไปหาสุลวลัย พระวัยรวศ์ษาถามว่า
“ ไอ้หนู
ิีแล้วเหรอ “
“ รับ “ แสายอบ
สุลวลัยบอวัยรวศ์ษาและะว่า
“ ทุน
้าแนะนำไ้ว่าแสายเาเป็นนี
่วยเราไ้ทุอย่า
เรา้อให้ายาเาว่า สุยอราทูิ “
“ ยินี้วยนะแสาย “ อ้วนสุ มโหลัย าทศ สิรและสิวัพู
แล้วทั้ะ็เินทา่อ มาลีเินมาหาพระวัยรวศ์ษาแล้วบอว่า
“ ท่านลุ
้าไม่อยาไปเลย
สรามนพื้นเมือำลัะเินะ “
“ ทำใหน่อยโอรสน้อาย้า ้าะเลี้ยเ้าเอ “ พระวัยรวศ์ษาบอหลานาย
พวทมิฬี่ม้าแอบามมา ลิอริลลาำลัะวิ่เ้าไปสู้ับพวมายา พวทมิฬ็ึโ่รวนไว้ไม่ให้ไปไหน มันายบอว่า
“
นัรบอริลลาอเราะเป็นอาวุธสรามที่ทำให้เรานะสรามนพื้นเมือ “
มันายปล่อยเือให้อริลลาวิ่เ้าไปยี้พวมายา สุลวลัยบอทั้ะว่า
“ อริลลา
นที่ฝึอริลลาให้ับอาวุธ็มีเพีย
ทมิฬ “
เสือโร่ใส่เราะระโมาัหน้าะมายา าไระโลมาา้นไม้แล้วบอว่า
“ ถ้าไม่อยาให้สรามเิ็ยอมเป็นเมือึ้นอัรวรริทมิฬะ “
พวทมิฬี่เสือโร่เินมาหาอ้วนสุ าไบอว่า
“ มันอบเ้าน่ะ
ว่าไเสือโร่อ้ามันำลัหิว
เ้าิว่าพวอัฤษะเอารถถัมาให้เรอะ
“
พระวัยรวศ์ษาัาบออมา
“ พวี้ลาวัยรวศ์ษา นาลูเมียยัไม่อยาอยู่้วยเลย ลูายย้ายไปรอเมือรันา พ่อรอเมืออโยธยานเียว สสารว่ะ
“ าไพู
สวมันัวานออมาี้หน้าพวทมิฬ มันายบอว่า
“ พวเ้าทำแบบนี้ เท่าับประาศสรามนพื้นเมือับเรา “
าลีเ้าฟันาบสู้ับมันาย มาลีเ้าฟันาบับาไ ะนอื่นเ้าสู้ับพวทมิฬอย่าุเือ สุลวลัยใ้อาม่าพวทมิฬายไปหลายน
“ Avarkaḷai kolluṅkaḷ
! (่าพวมัน)
“ มันายสั่
สุลวลัยพาะหนีไปามทุ่สีทอ แสายสะุหล้ม นัรบทมิฬัาบึ้นมาและะัหัวเ็หนุ่ม าทศว้าหอใส่นัรบทมิฬายทันที
“ Māyā kaiyil nerukkamāka irukkiṟatu.
(พวมายาอยู่ใล้แ่เอื้อมแล้ว) “ าไพู
พวทมิฬบนหลัเสือโร่หยุอยู่ับที่ มันายบอาไว่า
“ Sakai Nīṅkaḷ kūṭa cīṟivarum
atai nām viṭa ciṟappāka iruntatu (าไ
เ้าอย่าเพิ่วู่วาม
พวมันอาเ่ว่าเรา) “
“ Nāṉ avarkaḷai kaṭavuḷ nam nilam caraṇaṭaiya veṟṟiyaṭaiyalām. (้าะ้อำราบพวมันให้ยอมำนน่อพระเ้าแผ่นินอ้า) “
าไพู
าไหันมาหานัรบทมิฬแล้วสั่ว่า
“ Atu uṭaikkiṟatu !
(ยี้มัน) “
าไนำทัพทมิฬเ้า่อสู้ับะมายา มาลีัธนูึ้นยิถูาาไนบาเบลาหลัเสือโร่ มันายบอแสายว่า
“ เ็น้อย
้าอยาะอยู่ับเ้า่อนะ
แ่้ามีธุระ้อทำ “
พระวัยรวศ์ษาวิ่เอาาบมาฟันหน้ามันายนเลือออ มันายแ้นมาึบอว่า
“ Atu eṉakku muṭivaṟṟa kolluvēṉ kolai ceyyātu kolai.
(้ามัน
ใรไม่่าูะประารเ็ั่วโร) “
พระวัยรวศ์ษาปป้อแสายโยาร่อสู้ับพวทมิฬ พวทมิฬถู่าไปำนวนมา ในที่สุ็แพ่ายลับไป มันายสั่ว่า
“ Piṉvāṅkuvatai “
พวทมิฬถอยทัพลับไปทันที าไลัววามผิึัเอาหัวใหมาไปให้พระเ้าภูเศวร แสายบอพระวัยรวศ์ษาว่า
“ อบุท่านมานะ สมแล้วที่เป็นราันย์แห่ัรวรริมายา “
“ ใ่
ภูเศวร้อารแผ่แสนยานุภาพไปทั่วทั้ทวีปเอเีย อนนี้เอสิโม
อาปาเ่ มาลาบรี ะเหรี่ย
มอ ไทยให่ อารยันถูปราบปรามโยัรวรริทมิฬไปหมแล้ว แ่ัรวรริมายาอสู้ับพวมัน “ พระวัยรวศ์ษาพู
แสายยิ้มออมาแล้วทั้็เินไปที่่ายอาวอัฤษที่ะัพาหนะสรามให้
...................................
ที่อาาัรเ่าอมายาพระเ้าภูเศวรยืนอยู่้าบนนั้น มันายี่เสือโร่ลับมาหา าไเอาหัวใหมามาให้พระเ้าภูเศวร
“ Māyā hārṭ (หัวใอพวมายา) “
าไพู
พระเ้าภูเศวรยันิ่อยู่ าไึบอว่า
“ Kirīṭam atu vekumati illai iruntatu. (ระหม่อมไ้มันแล้ว ไม่ประทานราวัลหน่อยล่ะ) “
“ Appoḻutu nāṉ kūṭa atu oru māyai kūṭa teriyātu.
(แล้ว้าะรู้ไ้ยัไว่ามันเป็นหัวใพวมายา) “
พระเ้าภูเศวรถาม
“ Nāṉ iṉṟu
vekumatikaḷ vaḻaṅkappaṭṭaṉa. (ระหม่อมไ้มาแล้ว ประทานราวัลสิ) “
าไพู
“ Anta
nāy itayam Puli tōlkaḷ atai piṭi (นั่นมันหัวใสุนั ับมันไปให้เสือิน) “
พระเ้าภูเศวรพู
แล้วับาไเหวี่ยให้เสือโร่ินนสิ้นใายทันที
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น