คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผจญภัยรายทาง
บทที่ 2
ผภัยรายทา
พระวัยรวศ์ษาและะเินทามาถึภูเาในหสาวี พระวัยรวศ์ษามอลมที่เมือพม่าที่ำลัเริรุ่เรือ่าาอาาัรมายยาอน แสแยยัเ็มานัึถามสุลวลัยว่า
“ อาาัรทมิฬับอาาัรมายาเยรบันหรือ “
“ ใ่ เมื่อสมัยพระเ้าบันไพวทมิฬ็เป็นอิสระเพราะหนีออมาาแผ่นินอัฤษไ้ พอหนีมาไ้็สร้าวามวุ่นวายให้าวมายา าวอารยัน าวอะแพี าวะเหรี่ยและนเผ่า่าๆ “ สุลวลัยพู
าลีและมาลีโผล่ออมาาหลัม้า พรนัยบอว่า
“ พวเ้าอย่าป่วนไปหน่อยเลยน่า พวทมิฬอาะโมีเราารไหน็ไ้ “
แสายนั่มอประเทศพม่าอยู่บนเา แล้วมอเห็นเรื่อบินโยสารอนแอร์บินผ่านหัวอเาไป
“ ้าอยู่แว้นเียทวาย เป็นแว้นที่ปลอภัยาพวทมิฬมานานมา “ แสายพู
“ แ่้าว่ารุอโยธยาสวยามว่าแว้นเียทวายอเ้าอีนะ เื่อ้าเถอะ “ าทศพู
แสายเินมาหาาลีและมาลี มาลีบอว่า
“ ้าเห็นอริลลา นป่าทุนรู้ภาษาสัว์ เราฟัมันอออยู่แล้ว “
อริลลา 3 ัวพี่น้อนั่อยู่หน้าอไฟ มีนัท่อเที่ยวถูับิน พวมันพูภาษาสัว์ว่า
“ อาหารอร่อยีนะเบิร์ เ้าว่าไหม “
“ เน ้าว่าอร่อยีเหนือถูสิ่ ้าอบเมื่อเราลอินเนื้อาวมายา “ เ้าเบิร์พู
เ้าเนและเ้าเบิร์ุยันเป็นภาษาสัว์ ะอพระวัยรวศ์ษาึฟัไม่ออ ฟัออแ่เสียำราม อริลลาอีัวหยิบใบไม้มาเ็ปา
“ ไว้เรา่อยเินทาลับแอฟริาเถอะ ้าเอเนื้อสหวัมาใ้ในารินใน่ำวันนี้ “ อริลลาพู
“ หน็อย ที่แท้็เสียแนี่เอรึ่าย “ เ้าเนพู
เ้า่ายหยิบใบไม้ึ้นเ็หน้าอี าลัยเินมาบอาลีและมาลีว่า
“ อริลลาเป็นสัวืสายพันธุ์อันรายนะ ้าไม่ิว่ามันะมาถึที่นี่ “
เ้าเนหยิบใบไม้ึ้นมาแ่หยิบผิันไปหยิบเ็น้อยแสายึ้นมา เ้าเยร้ออุทานแล้วว้าแสายนเือบลอไฟ
“ ไอ้นี่มันัวอะไรันเนี่ย เบิร์ ่าย ้าว่ามันเป็นัวประหลา “ เ้าเนพู
แสายลัวที่อริลลาทั้ 3 ู่น้วยเสียหวาลัวึบอว่า
“ ้าเป็นาวมายา มาาแว้นเียทวาย “
“ าวมายา าวมายาภาษามนุษย์ืออะไร “ เ้า่ายถาม
แสายเินถอยออมา สวมันวิ่มาหาพระวัยรวศ์ษาแล้วบอว่า
“ แย่แล้วพระอ์ ไอ้เ็แสายมันถูอริลลาับ “
“ ้า้อารไปอาาัรมายาแลเวยทัพเ้าีอาาัรทมิฬ “ พระวัยรวศ์ษาพู
แสายะวิ่หนีแ่เ้าเบิร์วิ่มาว้าหน้าไว้แล้วใ้มือปัไปนระเ็นไน้นไม้
.....................................
ล่าวถึที่อาาัรทมิฬอันรุ่เรือ้วยอที่ปล้นมาาศัรูพระเ้าภูเศวรเห็นพวทมิฬวิ่มาในพระราวั พระเ้าภูเศวรเินลมาาบันไสูอพระราวัแล้วถามว่า
“ Nīṅkaḷ uḷavu ētāvatu ceyti irukkiṟatā Eṉ eṉṉiṭam vara. (พวเ้าไ้่าวอะไรมาาไส้ศึ รีบบอ้ามาเถิ) “
“ Nām māyā parmāvil irunta kāṇappaṭukiṟatu. (เราพบพวมายาำลัอยู่ที่พม่าอรับ) “ พวทมิฬพู
พระเ้าภูเศวรนิ่ไปแล้วพูึ้นว่า
“ Makkaḷ aṉupputal avarkaḷai kolla (ส่นไป่าพวมัน) “
“ Peṟutal (อรับ) “ พวทมิฬพู
แล้ววบเสือโร่ไบีเรียออไปาอาาัรมายาทันที พระเ้าภูเศวรโรธมาแล้วำหมัแน่นพร้อมพูว่า
“ Vairawongsa (วัยรวศ์ษา) “
พระเ้าถภูเศวรึยทัพไปล่าาวมายา้วยนเอ
....................................
พวทมิฬที่ัปล้นสะมระโอมาา่านัท่อเที่ยวไทยที่มาเที่ยวอินเีย แม่ทัพทมิฬสั่ว่า
“ Tāylāntu ! Avarkaḷai kolluṅkaḷ ! (พวไทย ่ามัน) “
นัท่อเที่ยวาวไทย ี่ปุ่นและอัฤษถูพวทมิฬ่าายไปมา บ้า็หนีรอไปไ้
“ Nām veṟṟi ! Ceyya Āṅkilam (เรามีัยนะ่ออัฤษ) “ แม่ทัพทมิฬะโน
พวทมิฬใส่หน้าาเหล็วิ่ันให้พล่านถนนในอินเีย
....................................
เ้าเบิร์ เ้าเนละเ้า่ายับัวาวมายาทั้หมไว้ แสาย็ิหาแผนที่ะพาหนี ทันในั้นมีเสียัึ้นมาว่า
“ Māyā paṭukolai ! (่าพวมายา) “
“ Uṅkaḷ talaivaraiyum ceyyavum (อรับท่านแม่ทัพ) “ พวทมิฬรับำ
พวทมิฬรูเ้ามา เ้าเบิร์ เ้าเนและเ้า่ายรีบวิ่หนีไปทันที มาลีี้ปืนโบรามาที่พวทมิฬ พวทมิฬะโนบอว่า
“ Avarkaḷ talaiyai veṭṭa ! (ุหัวพวมัน) “
“ ่าพวทมิฬ ! “ ทั้ะะโน
แล้วเ้า่อสู้ับพวทมิฬ าลัย พรนรัย สวมันและอ้วนสุเ้า่อสู้ับพวทมิฬ สิวั สิวัย าทศ มาทร มโหลัย สิรและอ้วนสุ็เ้าสู้้วย
“ Māyā iṟantuḷḷaṉar (พวมายา้อาย) “ พวทมิฬพู
ทั้หมเ้า่อสู้ัน อทัพทมิฬพ่ายแพ้ให้แ่ะาวมายาึ้อหนีไป
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น