คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เปรมจิตรพ่อมดแห่งสรรพสัตว์
บทที่ 14
เปรมิรพ่อมแห่สรรพสัว์
นพิราบเินทาบินมาเาะแนอานนท์ สไมโลอนัวหนึ่็เินมาหาอานนท์้วย อานนท์ถามเป็นภาษาสัว์ว่า
“ Wen sink muss so nuk krem Premjit (พวแเห็นเพื่อนอันที่ื่อเปรมิรไหม) “
พ่อมื่อเปรมิรวิ่มาหาอานนท์แล้วบอว่า
“ อานนท์ ันไม่แน่ในะว่าันเออะไร ศาสร์มื มน์ำ “
“ ศาสร์มืแ่นใ้ือพระนายรินทร์นี่นา “ อานนท์ถาม
“ ไม่อานนท์ สันิพัทธ์ับอรุรัศมี็ทำไ้ และทำไ้ี้วย “ เปรมิรบอ
สไมโลอนัวหนึ่ล้มัวลนอนับพื้น อานนท์ถามว่า
“ เปรมิร ำไ้ไหมอนที่พ่อันบอว่าปู่อปู่อพวเราเย่วยสัว์สูพันธุ์ในเอภพมาอยู่ในพหุภพน่ะ “
“ ำไ้อานนท์ “ เปรมิรบอ
“ พวมันรอาพวเอภพมาแล้วแ่อนนี้สันิพัทธ์ะทำให้พวมันสูพันธืโยับสไมโลอนไปผสมพันธุ์ับแมมมอธให้ำเนิแมมโลอนึ้นมา “ อานนท์บอ
“ สันิพัทธ์อบทำัวแปลๆนะ ับสิ่มีีวิโน้นสิ่มีีวินี้มาผสมพันธุ์ันนามนุษย์ับไททันยัับมาผสมพันธุ์ับยัษ์เลย “ เปรมิรบอ
อานนท์รีบพาเหล่าสไมโลอนไป่อนทันที
.............................
พวฮาราบัล หรือ มนุษย์ลุ่มหนึ่ยำลัมาที่อยุธยา พวฮาราบัลล้อมอยุธยาไว้ แบรอินวิ่มาบอษัริย์นแระว่า
“ ฝ่าบาท พวฮาราบัลำลัล้อมอยุธยาไว้ พะยะ่ะ “
“ ั้น็รีบเ์ทัพไปป้อันเมือเี๋ยวนี้ ! “ รามาบอ
แล้วพวนแระ็เ์ทัพออไปที่ำแพเมือ รามาเินมาที่ำแพเมือแล้วพูว่า
“ ถ้าฟาโรห์อยู่็ีสินะ พวฮาราบัละไ้ไม่บุมาที่นี่ “
“ ยิปืนใส่พวมนุษย์าบอพวนี้เลย ! “ ฟาห์รินะโน
พวนแระยิปืนลูอใส่พวฮาราบัลทันที พวฮาราบัลล้มายไปำนวนมา
“ ถ้าพวมันิะีอยุธยา เรา็้อส่มันลนรไปให้หม โมีมัน้วยไฟ ! “ รามาะโน
พวนแระลิ้หืนไฟลมาใส่พวฮาราบัลนล้มายไปำนวนมา วฮาราบัลมี้าศึแมมโลอนหรือแมมมอธผสมสไมโลอนเินมาันเป็นฝู พวแมมโลอนมีัวเป็นแมมมอธแ่มีเี้ยวออมาเหมือนสไมโลอน แม่ทัพฮาราบัลยิ้มั่วร้ายออมาแล้วะโนสั่พวฮาราบัลว่า
“ โมีมันเ้าไปอี ! “
พวฮาราบัลยิปืนให่ใส่ถ้ำนแระันยให่ รามานำทัพนแระเ้ามา่อสู้ับพวฮาราบัลอย่าุเือ พวนแระถูแมมโลอนฟาายไปหลายน พวฮาราบัล็ถูพวนแระ่าายไปหลายนเหมือนัน ในที่สุพวนแระ็ับไล่พวฮาราบัลไปนหม รามาถามแบรอินว่า
“ พวมันเ้าใล้วนาสวาทไ้ไหมแบรอิน “
“ เ้าไม่ไ้อรับฝ่าบาท พวไม่รู้้วย้ำว่าพระอ์เป็นษัริย์วนาสวาทับอยุธยา พวมันไม่มีทาบุวนาสวาทแน่อรับ “ แบรอินบอ
“ ็ี ีที่พวมันามเรามาไม่ไ้ “ รามาบอ
...............................
สุรัสวีนัุ่ยับพรายอันีอยู่ที่น้ำ เธอหยิบสร้อยรัิาลมาให้พรายอันีแล้วบอว่า
“ พี่ายรอ เมื่อวานนี้ยัยแสมป์เอาสร้อยรัิาลมาืนให้ทรายน่ะ โีมาแล้วนะที่พวนั้นเอามาืนให้ “
“ แล้วเี๋ยวนี้ไม่ใ้ไม้ยันแล้วเหรอทราย เธอิว่าเินถนัแล้วเหรอ “ พรายอันีถาม
“ ็เินถนัแล้วสิพี่ายรอ อย่าพูเหมือนพี่ายให่ับพี่ายเล็ไ้ไหม “ สุรัสวีถาม
มีแมมอธัวหนึ่เินมาหาสุรัสวี สุรัสวีร้ออุทานว่า
“ ูนั่นสิแมมอธเธอเห็นป้ะพลอย เห็น้ะล่า “
พลอยเินออมาูแล้วถามว่า
“ เราเป็นแฟนพี่ายเธอแล้วเธอะไม่เารพเราหน่อยเหรอ “
“ พี่ว่าน้อทรายหันไปูพวพิารเหมือนันีว่านะ โอ๊ะ.......น่าร็ออ่ะ “ ประโยสุท้ายเเหันไปล้อลุ่มโนมที่ปีน้นไม้อยู่
“ เลิูถูพวโนมสัทีไ้ไหม “ สุรัสวีถาม
“ ะให้เลิูถูพวโนมเหรอ ไม่ไ้หรอ “ เเล้อ
“ ฝาใร็ไ้ไปบหัวพี่เเทีิ “ สุรัสวีพู
มูัสและวิโึบเเนล้ม
“ เ้าหิฝามา “ มูัสับวิโบอ
อรุรัศมีับสุริยาภพเรียมอทัพนแระมาเพิ่มอี 5,000 น ฮิโิถามว่า
“ พามาแ่นี้เอเหรอ “
“ ษัริย์รามาไม่ยอมให้พานแระมาหมเมือ่ะท่านฮิโิ เาบอว่าแ่นี้เา็ยุ่พอแล้ว ทั้ปรอวนาสวาทับอยุธยาพร้อมัน “ อรุรัศมีบอ
พวทหาราวนาสวาทบุเ้ามา รันายิ้มออมาแล้วพูเบาๆว่า
“ ถ้าเราสู้ไม่ไ้ าิๆอเรา็ะ่วยัารับพวรภพ เ้าเมือวนาสวาททุนะเรียมัารับเ้าเมือรภพ “
...................................
สันิพัทธ์่ามนุษย์นหนึ่ไปแล้วหันมาหาเนอิิแล้วถามเสียัลั่นทั่วพระราม 6 ว่า
“ ทาสอันหายไปไหน ! “
“ ็เมื่อวานพวออร์มันบุมาับัวทาสอเราไปรับท่านสันิพัทธ์ “ เนอิิอบ
“ แล้วทำไมแไม่ไปพามันมา ! “ สันิพัทธ์ถาม
“ แ่นี้นายท่าน็ลำบาพอแล้ว ให้ผมไปัารเอนะรับ “ เนอิิพู
“ เพราะนายแท้ๆเลยันถึ้อเสียลูบุธรรมไป “ สันิพัทธ์พู
“ ั้นผม็เ่ว่าเบลล่าแน่นอน เพราะผมเรียนเวทมนร์มาเยอะ “ เนอิิบอ
“ อรุรัศมีเป็นนัเวทย์ที่เ่ว่านายหลายเท่าัว ! “ สันิพัทธ์ะอ
เนอิิำหมั ัฟันแน่น าแ่ำ้วยวามแ้น
............................
ที่าลิมอร์อาาัรอออร์และสัว์ประหลา ทราลล์หัวหน้าอออร๋เินมาบนยอเาและประาศว่า
“ ทุนโปรฟั ผมไ้เปิบริษัท OMAGA ORC ึ้นมาเพื่อหารายไ้โยารโมยเลือมนุษย์ในพหุภพ ถ้าไม่มีเลือมนุษย์เรา็ไม่มีอาหาริน ผม้อารนัล่าหัวที่เ่ ที่เ่อย่าไมเิล เวิร์ธแมิ้ “
ออร์ื่อไมเิล เวิร์ธแมิ้เินมาหาทราลล์แล้วบอว่า
“ ผมรับานนี้เลยรับุทราลล์ “
“ มา้ารินะไม์ แ่อโทษ้วยออร์้อารเลือมนุษย์ทุน “ ทราลล์พู
“ ผมเอ่อ.....ะหาเลือมนุษย์มาให้เอรับุทราลล์ “ ไมเิลบอ
...............................
อทัพอเมนาทและรันามุ่หน้าไปทาเหนือ อทัพอพายอันีมุ่ไปทาใ้ อทัพออรุรัศมีและสุริยาภพมุ่ไปทาะวันทั้หมออเินทาเ้าสู่อาาัรภาราสี สุรัสวีเินามพรายอันีมาิๆแล้วถามว่า
“ พี่ายรอ เมื่อไหร่เรา 4 นะลับมาเป็นพี่น้อันเหมือนเิมสัที ทรายอยาให้ลับเป็นเหมือนเิมแล้ว “
“ ็หลัาเสร็ศึนี่แหละทราย ้าไม่เป็นริเรา็้อัพี่ัน้อัน “ พรายอันีบอ
“ เป็นเพราะพ่อับพี่ายให่แท้ๆเลย ไม่น่าเป็นแบบนี้เลย “ สุรัสวีบอ
“ แล้วะพูไปทำไมเ้าหิ “ ะวันถาม
“ ถ้าะว่าอย่านั้นันว่านายไปายีว่าไหมไอ้ะวัน “ สุรัสวีถาม
“ ผมว่าเ้าหิเินทาลับเถอะ ทุนะเป็นห่วเปล่า “ ะวันบอ
พรายอันีระาอะวันมาแล้วบอว่า
“ แอย่ายุ่ับยัยทรายน้อสาวันอีนะไอ้ะวัน ในเมือ็ลอแล้วว่าสามันับาววัรัันไม่ไ้ ! “
ันธมาลีเินมาห้ามพรายอันีแล้วบอว่า
“ นายะสนใทำไมับพวนั้นน่ะ “
“ มันมีประโยน์ ถึไอ้ะวันะเป็นนีแ่เรา็ฝืนไม่ไ้ “ พรายอันีบอ
“ พอัทีเถอะ “ ันธมาลีพู
เมนาทระิบรันาว่า
“ แบบนี้็แปลว่ามัน้อพบุบ “
“ ็ใ่นะพี่ายให่ “ รันาพู
ราิบอพลอยว่า
“ เมื่อไหร่เราะเินทาไปถึสัทีล่ะเนี่ย “
“ ็้อรออีไม่นานนะ “ พลอยพู
มูัส เเ วิโพูร้อมันว่า
“ ไอ้เพื่อนทรยศ ! “
“ ่าเาเ้าไปนะ “ มานิษาพู
“ ปล่อยให้มัน่าไป เี๋ยวมันไม่มีใรให้่า “ ัรัน์บอ
“ ใ่ เี๋ยวมัน็ไม่เหลืออะไร “ ใบเฟิร์นพู
“ อบยุ่เรื่อนอื่นนานี้เลยเหรอ “ เปียโนและบอลพูพร้อมัน
อรุรัศมีออสุริยาภพแล้วบอว่า
“ เี๋ยวไม่นานเรา็ถึแล้ว “
“ ไม่นานหรอ “ สุริยาภพพู
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น