คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : สงครามครั้งยิ่งใหญ่
บทที่ 10
สรามรั้ยิ่ให่
I've been alone with you
Inside my mind
And in my dreams I've kissed your lips
A thousand times
I sometimes see you
Pass outside my door
Hello!
Is it me you're looking for?
I can see it in your eyes
I can see it in your smile
You're all I've ever wanted
And my arms are open wide
Because you know just what to say
And you know just what to do
And I want to tell you so much
I love you
I long to see the sunlight in your hair
And tell you time and time again
How much I care
Sometimes I feel my heart will overflow
Hello!
I've just got to let you know
Because I wonder where you are
And I wonder what you do
Are you somewhere feeling lonely?
Or is someone loving you?
Tell me how to win your heart
For I haven't got a clue
But let me start by saying I love you
Hello!
Is it me you're looking for?
Becuase I wonder where you are
And I wonder what you do
Are you somewhere feeling lonely?
Or is someone loving you?
Tell me how to win your heart
For I haven't got a clue
But let me start by saying I love you
หลัาทัพพันธมิรพัาารโมีเุมวี ไมเิลูรูปลูเมียนอยู่ มูราินเินมาหาไมเิลที่เ็นท์แล้วถามว่า
“ ันเอ็พราาลูเมียในอีเพราะถู่าเหมือนันนะ แ่ันมาเิาินี้ัน็ไม่ใ่พ่อและสามีอพวเาแล้ว “
“ อโทษ้วย เราำลัีเุมวีอยู่นะ “ ไมเิลพู
นเรศวรเินเ้ามาในวัพร้อมับเ้าายรายปัษา พวมารำลััานเพื่อลอวันเิให้แ้วนรินทร์อยู่ เ้าายพรายปัษาบอเนศวรว่า
“ ระหว่าพวมันัานวันเิให้นาพา เรา็รีบไปิัวเลยออมาเถอะ “
“ ทำไม้า้อเ้าไปสุ่มสี่สุ่มห้า้วย “ นเรศวรถาม
“ ลอิูนะว่ายัษ์ับมารใระเ่ว่า มาร มารเ่ว่า “ เ้าายพรายปัษาพู
|
สรามสร้อยอ |
|||||||
|
เป็นส่วนหนึ่อ สรามสร้อยอ |
|||||||
|
|
|||||||
|
|||||||
|
ู่ัแย้ |
|||||||
|
ัรวรริวอลโรา (อร์อน)
ัรวรริรภพ (มนุษย์)
แนวร่วมอื่น
วานร
เนทอร์
ฟอน
ริฟฟอน
ฮิปโปริฟ
ิเลน
พยั์ไรสร
สหรามัร
เผ่าอารยัน
เผ่าทมิฬ |
ัรวรริลาปุระ (ราษส)
ัรวรริลอนอน (ไททัน)
แนวร่วมอื่น
เสือสมิ
โทรลล์
สา
ผีเสื้อสมุทร
ยัษ์
ราษส
ไททัน
มัร
เผ่าพม่า
เผ่าฮาราบัล |
||||||
|
ผู้บัาารหรือผู้นำ |
|||||||
|
รพัร์
เ้าายพรายปัษา
พระเ้าพรายอันี |
|||||||
|
ำลั |
|||||||
|
• 550,120 นาย (มนุษย์)
652,623 (นแระ)
500,000,000 (อร์อน) |
• 526,450,789 น (ยัษ์)
569,256,362 น (ราษส)
459,651,254 น (ไททัน) |
||||||
|
ำลัพลสูเสีย |
|||||||
|
• 150,000 นาย |
• มาว่า 500,000 + 561,365 น |
||||||
.svg){kind=small}
รุ่เ้าอทัพภาราสี อทัพรภพ อทัพไพรมัรยิปืนให่เ้าไปในเุมวี พวมารพาันวิ่หนีันยให่ แ้วนรินทร์บอทหารมารว่า
“ แ้่าวแ่มรันาิลษัริย์รุเียใหม่ ให้ยทัพอร์อนมา่วยเรา “
“ มรันาิลสิ้นีวิไปนานแล้วรับ “ ทหารมารพู
มารนั่ไอพ่นิหลัมายิปืนเลเอร์สู้ับยัษ์ เ้าายทศพินเ้าประับานับพวมาร รบันถึ่ำ็เลิทัพลับไปที่่าย พวมารแ่ายเสบียอาหารแ่มารอื่นๆเ้าายทศพินนำเสบียมาแ่ายแ่ทหารอสูรแห่ลาปุระ แ้วนรินทร์ิเปลี่ยนสถานาร์ึสั่ทฟหารว่า
“ ยทัพไปเผา่ายอพวมัน ให้มันหนีเ้าป่าไป เผาเสบียอมัน้วย “ แ้วนรินทร์พู
อทัพทั้หมเ้าไปเผา่ายและเสบียอฝ่ายเ้าายพรายปัษาแ่เ้าาทศพินรุ้ทันึออมาสู้ แสอาทิย์ยทัพเ้า่อสู้ับพวมาร แ้วนรินทร์ไ้พันธิมราพระเ้าเนอโรนิโมษัริย์วานรแห่เียราย พระเ้าเอโรนิโมยัส่้อวามเสียมาอี
“ ้าในนามอษัริย์เอโรนิโมอทัพวานรมา่วยท่านนาพา “ ้อวามเสียพู
แ้วนรินทร์ยิ้มั่วร้ายออมาแล้วพูว่า
“ ไรธารา วิษุสูร พรหมสูร วิสวะสูร ยารัย เปียโนทุนายไปหมแล้ว “
วานรเ้าประับานับทัพนแระ ไรพาหยิบอาวุธึ้นมาสู้ับพวมาร มูราินะโนว่า
“ เผาเุมวีให้หม ! “
ำแพเมือเุมวีมีปืนให่โผล่ออมาแล้วยิเ้าใส่อทัพนแระ ยัษ์และมนุษย์้วยนที่สั่าอมพิวเอร์
“ ปืนให่ “ มารพู
“ ัให้ามำอ “ อมพิวเอร์พู
ทั้หมไม่สามารถฝ่าแนวป้อันอเุมวีไปไ้้อสูเสียำลัพลไปำนวนมา น้อถอยทัพลับไป แ้วนรินทร์บอว่า
“ ไม่มีใรฝ่าทะลวเ้ามาในเุมวีไ้หรอ “
เ้าายพรายปัษาถอยทัพลับมาที่่ายแล้วุสัาไฟเรียพันธมิรมา่วย เาเอาหมวใส่ให้อรุวีเพื่อไม่ให้ใรรู้ว่าเป็นหิออมารบและแล้สั่ว่า
“ ุมทัพให้ีนะ ไม่ะยัไเรา้อีเุมวีให้ไ้ “
“ เสบียอาหารเราไม่เพียพอแล้วนะ บุเ้าไปเราายแน่ “ อรุวีพู
ทหารยัษ์สสัยึมอมาที่อรุวี นเรศวรบอว่า
“ ไม่รู้รึไ นาผู้นี้ือ..... “
เ้าายทศพินปิปานเรศวรไว้แล้วบอว่า
“ อย่าิเปิโปพี่สะใภ้ันเียวนะ “
“ ีมาโอม “ อรุวีพู
“ ไม่เป็นไรรับพี่เร ผม่วยไ้เพาะในอทัพเท่านั้น “ เ้าายทศพินพู
แสอาทิย์ำลันั่รวไม้ายสิทธิ์ว่าใ้ในสมรภูมิรบไ้ไหม ไรพาำลัเศร้าที่ปู่อเาาย เ้าหิบุษมาลีเินมาบอว่า
“ อย่าเสียใเลย มันเป็นรรมอพี่บราวน์แล้วล่ะ ถ้าะ้ามยุไป็วรไปแล้วไปลับ แ่เาลับมาอี น่าสสัยนะ้ามไปเอหภพในปีที่หลานโแล้ว แ่ลับมาพหุภพอนที่ันยัไม่แ่ “
“ ุเบลล์น้อสาวุูะุมวามลับเรื่อุปู่มาลอนะรับ “ ไรพาถาม
แล้วะเผาศพไรธาราแ่เ้าหิวันสิริวิ่มาบอว่า
“ าวพหุภพไม่เผาศพนาย แ่ะฝัศพไว้ “
“ ไม่เผาศพนาย แ่ฝัไว้เหมือนฝรั่เหรอ “ ไรพาถาม
“ ใ่ ถ้าเผา็แปลว่าไม่ใ่นพหุภพ “ เ้าหิวันสิริพู
“ ฟัหน่อย็ีนะ “ แสอาทิย์พู
เมสูรและอานันทสูรเินมาป่วน่ายอยัษ์ หมอทหารยัษ์บอว่า
“ ้าบอว่าไ เ้า่ายไม่วรมายุ่ในนี้ “
“ อ้าเ้ามาหน่อย ไม่ไ้เหรอ “ เมสูรถาม
“ ้า็อยาเ้ามานะ “ อานันทสูรพู
รัาและลูศรเินมาใสุ่นัรบเรียมออศึ
“ เราะสู้ับพวเุมวี “ รัาและลูศรพู
ไรพาเมื่อฝัศพเสร็็ลับเ้าไปนอน รุ่เ้าเ้าายพรายปัษาและเ้าายทศพินออรบ่อโยพาน้อสาวแ่เป็นายออมารบ้วย มีอาูรเทวีและอาธัสออมารบ้วย ทั้หมสุ้ันอยู่นาน็บยัไม่นะ็เลย้อถอยลับ เุมวีเสียหายไปมา
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น