คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แข่งขัน [1]
...กิ๊ง...ก๊อง...กิ๊ง...ก๊อง เสียงบอกเวลาพักกลางวันของนักเรียน บางคนก็เป็นเวลาที่รอคอเพาะจะได้ พักสมอง และได้หาที่เติมพลังงาน บางคนก็ได้เล่นกีฬากับเพื่อนๆ อย่างสนุกสนาน บางคนก็หาที่เงียบกินข้าวกลางวัน บางก็กินคนเดียว บางคนกินกันเป็นกลุ่ม ภายในโรงเรียนดังอย่าง โรงเรียน Clamp
"วันนี้ชิโร่เอาอะไรมากินเหลอ" เด็กหนุ่มอารมณ์ดี ผมและตาสีน้ำตาลดูอ่อนโยนกำลังซักไซร่
ถาม ทำให้เด็กหนุ่มข้างๆ ไม่รู้จะตอบยังไงดี
"เอ่อ.." พลางคลีผ้าที่คลุมและเปิดกล่องให้ดุ
"ว้าว!!ข้าวปั้น แต่เอ๋มีแค่ 3 ชิ้นจะอิ่มเหลอ" พลางหันมาจองหน้าเพื่อรอคำตอบ เด็กหนุ่มผมรัตติกาลได้แต่พยักหน้ารับ
"ถ้างั้นชั้นไปซื้อน้ำให้เอาอะไรล่ะ" พลางยิ้มให้
"ไม่เป็นหลอก" เด็กหนุ่มปฎิเสท เพราะเกรงใจ
"งั้นรอเดี้ยวนะ" แล้วก็วิ่งหาไปได้ 2-3 นาที พอกลับมาก็มีน้ำผลไม้สองกระป๋อง แล้วเจ้าตัวก็ยื่นน้ำให้กระป๋องหนึ่ง
"ถ้าไม่ว่าอะไรมากินด้วยกัน ชั้นซื้อมาเกินนะ"พลางยิ้มกลบเกลน ทั้งที่รู้อยู่ว่าไม่เป็นแบบนั้น
"ขอบใจนะ" เด็กหนุ่มผมดำตาสีฟ้าอมม่วงเล็กน้อยนั้น พอต้องแสงพร้อมรอยยิ้มที่ปรากฎนั้น ชังงดงาน เพราะดูยังไงเขาก็ดูดีๆ เป็นคนสวยมากที่เดียว ทำให้หนุ่มน้อยถึงกลับค้างเลยที่เดียว
...อาวันนี้โชคดีจังเลย... เค้าคิด ทำให้เด็กหนุ่มถึงกับงงกับอาการของเพื่อนที่จ้องลงมาแต่ แววตาบงบอกว่ากำลังมีความสุขจนวิญาณออกจากร่างไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรเลยลองจับที่ข้อมือ และกระตุกเล็กน้อย ทำให้สติจึงกลับเข้าร่างได้
"เซงาวะ...เซงาวะ เคอิจิ เป็นอะไรเหลอ" เจ้าต้นเหตุถามอย่างเป็นห่วง [ไม่รู้อะไรเลย -.-;ผู้แต่ง]
"อ่อไม่เป็นไร ชิโร่คงหิวแล้ว เรากินข้าวเถอะ" ว่าแล้วก็เริ่มรับประทานอาหารกัน และมีการพูดคุยกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่เวงาวะจะเป็นคนเริ่มและพูดเยอะกว่า ส่วนนุ่มน้อยนั้นแทบจะไม่ค่อยพูดอะไร แต่จะคอยพยักหน้ารับรู้บ้างไม่รู้บ้าง แต่ตัวเค้าก้สนุกเมื่อได้อยู่กับคนๆ นี้
/*/กิ๊ง~ก็อง~กิ๊ง~ก็อง/*/
"อ้า...อืมเรียนจบซักที" เด็กหนุ่มผมน้ำตาลอ่อนบิดตัวไปมา
"เอ่อเซงาวะช่วยไปที่โรงยิมก่อนได้ไหม" เด็กหนุ่มผมดำเข้ามาทัก
"อืมได้ซิ ชิโร่ไปเถอะ" พลางยกมือกวัดไปมาบงบอกว่าไม่เป็นไร เจ้าตัวรับรู้ก่อนจะออกไป แต่ก็ไม่ลืมหันมายิ้มให้เป็นการขอบคุณ จึงเดินจากไปทำธุระของตน
"เฮ้ย~" พลางถอนหายใจอย่างมีความสุข
"เอ่อนี้จะว่าไป ชิโร่ คามุอิ ก็ย้ายมาได้นานแล้วเหมือนกัน" มีเด็กหนุ่มพูดขึ้นข้างหลัง เคอิจิ
"จริงด้วย จะว่าไปก็เป็นสวยใช้ได้เลยนะ แต่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกนี้ซิ" เด็กหนุ่มในห้องที่ขอเข้ามาร่วมแจมพูดด้วยอีกจากในกลุ่มที่มี 3 คน ขึ้นบ้าง แล้วก็ถอนหายใจแทบพร้อมกัน
"งั้นฉันไปก่อนนะ เพราะมีซ้อมบาสฯ " แล้วก็ลุกขึ้นเก็บกระเป๋าก่อนขึ้นสะพายข้างเดียว
"เอ่อนี้ ชิโร่ลงด้วยใช้ปะ" หนึ่งในกลุ่มกล่าวขึ้น
"อืมแถมยังเก่งมากเลยด้วย เลยคิดว่าจะแนะนำไห้ทุกคนได้รู้จัก" เคอิจิพูดอย่างยืดอก
"งั้นพวกฉันไปด้วยได้ปะ"
"เอาซิ" ว่าแล้วก้เดินไปเก็บของกันแล้วก็เดินออกจากห้องไปกัน
************************************************************************
ภายในโรงเรียนนั้นได้มีสวนที่กว้างมากและร่มรื่นนั้นได้มีต้นไม้ใหญ่ที่สุดอยู่ เป็นที่พักพิงของเหล่าสัตว์ใหญ่เล็กอาศัยอยู่ และมักจะมีคนมาพัก หรือนอนไต้ร่มไม้นี้
"ว่าไงโคโทริ วันนี้ฉันมาเยียมนะ" เด็กหนุ่มผมสีรัตติกาล ดวงตาสีฟ้าอมม่วงเล็กน้อย และดูเศร้าสร้อยพลางค่อยๆ เดินเขามาและวางกะเป๋าไว้ แล้วค่อยสัมผัสผิวไม้ก่อนจะเอาหน้าผากแนบกับต้นไม้
"นี้ฉันลงแข่งบาสฯ ในอีก 5 วันคงไม่ได้มาเยือม ถ้าไงช่วยเชียร์กันด้วยนะ ฉันจะพยายาม" จากนั้นเหล่านกน้อยใหญ่ต่างกันบินมาเกาะตามตัว บางก็บินไปมารอบๆ เหมือนกับ /รับคำและไห้กำลังใจ/ ก่อนที่สายลมมาพัดผ่านไห้เหล่าปักษากระพรือปีกบินขึ้นสู่ท้องนภา นั้นดูสวยงามมากเมื่อต้องแสง
"ขอบใจนะโคโทริ" เด็กหนุ่มระสายตามาส่งยิ้มให้กับต้มไม้ ก่อนจะก้มลงหยิบกระเป๋าและเดินจากไป
*************************************************************************
/โรงยิม/
ตอนนี้เด็กที่อยู่ในโรงยิมนั้นต่างซ้อมกันอย่างขนักเขม้นไม่ว่าจะเป็นยูโด คาราเต้ ฯ แล้วก็
"มาแล้วเหลอชิโร่" เสียงเรียกดังขึ้นอย่างสดใส
"อืมขอโทษที่มาช้า" พลางก้มหัวเล็กน้อยเป็นการขอโทษ
"ไม่เป็นไร เราเพิ่งจะวอมไปได้ 5นาทีเอง" เสียงในกลุ่มที่ซ้อมกล่าวขึ้น
"งั้นชิโร่ไปเปลี่ยนเสื้อก่อนซิ" เด็กหนุ่มอีกคนพูดขึ้นบ้าง เจ้าก็ตัวก็รับแล้วก็เดินไปห้องเปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อยืดและกางเกงวอม จากนั้นก็วอมร่างกายจนเข้าที่ ซึ้งหารู้ไม่ว่ามีคนส่งสายตามาแบบไม่พอใจที่จู่ก้มีใครที่ไหนเข้ามารวมด้วย
"นี้ทุกคนมารวมกันหน่อย" เคอิจิเรียกทุกคนในกลุ่ม แล้วซักพักทุกคนในชมรมก็มารวมกัน
"อะแฮ่ม!! นี้ทุกคนนี้จะรวมลงแข่งกับเราในอีก 5 วันด้วยนะ" เคอิจิกล่าวหน้าบานอย่างออกนอกหน้า
"ชิโร่ คามุอิ อยู่ปี1" พลางก้มหัวเล็กน้อย
"แล้วเจ้านี้จะอยู่ตำแหน่งไหนล่ะ" เด็กหนุ่มในกลุ่มคนหนึ่งถามขัดขึ้น ผมดำและดวงตาสีนิล สูงใหญ่พอๆ กับเคอิจิและดูห้าวๆ หน้าตาดูโดยรวมแล้วก็หล่อเหลาเลยทีเดียว
"ก็ตำแหน่งเดียวกับนายไงคิบะคุง" พลางยิ้มให้
"เฮ้ย!!ได้ไงตำแหน่งดั้งนะ แค่ฉันก็พอไม่ต้องพิ่งไอ้หน้าอ่อนนี้ก็ได้" พลางหันมาตาขว้างใส่คามุอิ จากนั้นก็กระชากคอเสื้อของเคอิจิ "แถมไม่รู้ว่ามันมีฝีมือแค่ไหนด้วย อาจจะเป็นแค่ไก่อ่อนก็ได้" และชี้นิ้วไปทางคามุอิ
"จะพิสูจน์ไม่ล่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ทุคนถึงกับอึ้ง
"เอางั้นก็ได้เพราะต้องการอยู่แล้ว ฉันคิบะ โทรุ ปี1เช่นกันยินดีที่ได้รู้จัก" ว่าแล้วก็ปล่อยเคอิจิเดินมาประชันกับคามุอิ
"เดี้ยวซิคิบะคุง!!" เคอิจิพยายามท้วง แต่ว่าก็ไม่พูดอะไรเมื่อเห็นคามุอิส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มให้เล็กๆ
"งั้นจะแข่งอะไร" คามุอิถามขึ้น อย่างไม่เกรงกลัว
"ใครชู้ตลงก่อน 5 ลูกก็ถือว่าชนะ" พลางก้มลงเล็กน้อยพร้อมยิ้มเจ้าเล่ใส่คามุอิ "ถ้าชั้นชนะนายต้องเป็นเบ้คอยทำงานจำฉายทั่วไป จนกว่าจะแข่งจบ"
"ถ้าชั้นชนะ"
"ฉันก็จะให้นายเป็นตัวจริง และจะทำงานจำฉายจนถึงงานแข่งเหมือนกัน"
"ก็ยุติธรรมดี"
"ถ้างั้นก็เริ่มกันเลยไหม ฉันจะเป็นกรรมการให้" เด็กสาวคนหนึ่งทักขึ้น
"เอ่อก็ดีจะรู้ว่าใครเก่งกว่า" พลางเดินมาที่เส้นกลาง พร้อมตั้งท่า แต่คามุอิยืนเฉยๆ ทำให้โทรุถึงกับเริ่มเกิดอาการฉุนกึก
"เฮ้ย!!ดูดิพวกชมรมบาสฯ มีอะไร'นุกๆวะ" หนึ่งในกลุ่มชมรมยูโดกล่าวขึ้น
"เอ่อ...เฮ้ยนั้นมันคิบะ โทรุที่เป็นตัวแทนระดัดเขต กำลังจะแข่งกะใครวะ"
"เฮ้ยๆ นั้นมันเด็กใหม่นี้ น่า'นุกไปดูกันไหม" ว่าแล้วก็ไปรวมกันดูจาก 4-5 คนกลายเป็นทุกชมรมที่อยู่โรงยิมมามุ่งดูกันในการแข่งนี้ และต่างพากันเชียร์
"ระวังอย่าใหน้าแตกมากนักล่ะพ่อแมวน้อย" และแสยะยิ้ม
"ฉันต้องเป็นคนพูดมากกว่ามั่ง เจ้าไก่อ่อน" คามุอิสวนกลับบ้าง คราวนี้ทำเอาโทรุถึงกลับโกธรจนพูดไม่ออก
"แก!!!" และกัดฟันกรอบๆ
"เอาล่ะนะ~ปิ๊ด~" เด็สาวเป่านกหวีพร้อมโยนขึ้นฟ้า พร้อมเสียงเฮที่ดังสนัน เหมือนเป็นการเปิดการแข่งขัน
**โปรดติดตามตอนต่อไป**
ปล. ไม่มีรูปนะ แต่มีตัวละครที่คิดขึ้นเองโผล่มาด้วยละ
ความคิดเห็น