Centaurea ยามดอกไม้เบ่งบาน

ลำดับตอนที่ #5 : วันที่ 13 - 05 - 661 : Don't say sorry to me. It can't change. ----> 25%

บทที่ 3 ------------------------------

เมืองลอนดอน   ประเทศสหราชอาณาจักร

ผู้นำประเทศนาม นิโคลัส ไอซ์โครว ได้เข้าร่วมสนทนาหารือถึงความเป็นอยู่ของประชาชนและของประเทศกับกษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร พระองค์ทรงไต่ถามสิ่งต่างๆในส่วนที่พระองค์ไม่สามารถเข้าไปถึงได้อันเนื่องจากพระราชกรณียกิจของพระองค์

นิโคลัสจึงกล่าวกับพระองค์

“ขอทรงอย่าวิตกเกินไป   ประชาชนและประเทศกำลังพัฒนาไปด้วยดี ไม่มีสิ่งใดจะสั่นคลอนความมั่นคงนี้ได้”

“เป็นเช่นนั้น เราก็วางใจท่าน” กษัตริย์ทรงกล่าวขึ้นจากใจพระองค์และตระหนักได้ถึงความสามารที่เปี่ยมล้นของนิโคลัส ผู้นำประเทศที่มีอายุเพียง 31 ปีเท่านั้น

“ขอบพระทัย กระหม่อมของทูลลาไปสะสางภารกิจบางอย่างให้ลุล่วงก่อนนะครับ” นิโคลัสกราบทูลลาก่อนจะก้มทำความเคารพแล้วเดินออกจากห้องไป

เมื่อออกจากห้องมา จึงเห็นหน้าตาที่ไม่สู้ดีของทหารเฝ้าห้องส่วนพระองค์สองนาย นิโคลัสจึงเอ่ยคำพูดอย่างอ่อนโยนออกมา

“เฝ้าระวังท่านให้ดีล่ะ ผมเชื่อมั่นในความตั้งใจของพวกคุณ”

แค่พูดออกเท่านั้น  ก็สร้างบรรยากาศคลายความวิตกกังวลของทหารสองคนนี้ได้อย่างง่ายดาย ทหารสองคนขานรับอย่างเข้มแข็ง ทำให้ใบหน้าของนิโคลัสปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

นิโคลัสเดินออกจากพระราชวังไปยังรถของตน   ทันทีที่ขึ้นนั่งตรงที่ขับ พลันเกิดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างๆที่นั่งของเขา

นิโคลัสลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะหยิบมันขึ้นมากดรับ พร้อมกับขับรถออกไป

“ว่าไง” เสียงของนิโคลัสแตกต่างไปจากเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง กลายเป็นเสียงของคนที่เป็นผู้นำของประเทศอย่างชัดเจน 

เสียงตอบรับนั้นดังขึ้นหลังจากที่นิโคลัสพูดไปนานถึง 5 วินาที

“แถบไซบีเรียทางตอนเหนือของประเทศรัสเซีย   เสียให้กับประเทศเยอรมันแล้วครับ”

คำพูดนั้นเสร็จสิ้นระหว่างที่นิโคลัสได้จอดรอไฟเขียวที่เป็นแยกซ้ายขวาจุดหนึ่ง   ในตอนแรกนั้นนิโคลัสตั้งใจจะกลับไปยังสถานที่ทำงานของตน   แต่ทันทีที่มีการบอกข่าวล่าสุดที่เกิดขึ้น   นิโคลัสตัดสินใจจึงขับรถไปคนละทางกับที่ทำงาน

นิโคลัสเร่งความเร็วถึง 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมงทำให้ปาดรถคันนั้นทีคันนี้ที เป็นเหตุให้มีการบีบแตรด่าใส่ถ้วนหน้า ทว่าเสียงด่าแค่นี้ไม่อาจทำให้นิโคลัสสนใจได้ ได้แต่เร่งขับไปเรื่อยๆด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยแต่ภายในกลับร้อนรน

เนื่องจากบริเวณนั้นไม่มีสัญญาณไฟจราจรจึงทำให้นิโคลัสมาถึงเป้าหมายได้เร็วกว่าที่คิด

ปลายทางที่นิโคลัสได้มาถึงนั้น คือ ตึกอาคารสูงใหญ่เฉียดฟ้ารูปทรงตัว U มีธงชาติปักอยู่ทั่วตึก  พร้อมกับทหารที่เฝ้าระวังสถานที่มากมาย

อาคารตึกดังกล่าว คือ ตึกกองบัญชาการทหารระดับสูงสุด


-------------------------------------------

อืม... เช้าแล้วสินะ...

ผมตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่นอย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน   อ่าฮะ...ยังพึ่ง 6 : 30 น. ไม่สายแน่นอน

ผมรีบไปทำธุระส่วนตัวอย่างสบายๆ ก่อนจะลงมารับประทานอาหารที่แม่ได้จัดทำไว้   แม่เองก็ดูตกใจอย่างมากที่ผมตื่นเช้าเองได้โดยที่แม่ไม่ต้องไปปลุก

“อะไรกันนี่...ตัวร้อนจี๋เลย” แม่พูดพร้อมกับนำมือมาแตะที่หน้าผากของผม  ผมรู้สึกว่าแม่ตั้งใจแกล้งผมนิดๆ

ผมใส่รองเท้าอย่างระมัดระวัง   แล้วเปิดประตูออกจากบ้านไปโดยมีเสียงของแม่แว่วดังมา

“โชคดีนะลูก”