ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic)Inazuma Eleven: Stuck in my heart

    ลำดับตอนที่ #4 : New Owner

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.08K
      5
      28 ต.ค. 58

    CR.SHL
    CR.SHL

    บทนี้ต้อง! เพลงนี้! ><





    Maroon 5- Sugar






















    Tenma POV


    ตอนนี้ผมกำลังประสบกับการนอน
    ไม่หลับ เพราะเขานั่นเเหละ

    ตัวปัญหา....

    ผมเดินมาถึงหน้าโรงเรียนก็เห็น
    รุ่นพี่คิริโนะเดินมากับรุ่นพี่ชินโด เเต่ เอ๊ะ!..

    เหมือนมี ออร่าเจ่าเล่ห์จาก
    เจ้าคนหลังต้นไม้นะ...ใครหว่า... 0.0


    "รุ่นพี่คิริโนะ กัปตันคร้าบบ~ ^^"


    ผมทักเสียงใส


    "อ...อ้าวเทนมะเองเหรอ? อรุณสวัสดิ์นะ" 

    รุ่นพี่ทั้ง 2 ตอบผมเสียงเเจ้วเลย


    "ว่าเเต่นายน่ะ
     เมื่อวานมีเรื่องอะไรกับสึรุงิรึเปล่า
    เห็นเขาฮือๆฮาๆกันอยู่อ่ะ 
    หมอนั่นไม่ได้ทำอะไรนายไช่มั้ยอ่ะ?"


    ฮ...ฮือฮา กันงั้นเหรอ!? 


    "ป...ปล่าวหลอกครับ"

    ผมตัดสินใจวิ่งหนีมาซะอย่างงั้น


    Shindou POV


    "คุณหนูคะ ตื่นได้เเล้วค่ะ"

    เสียงเมดคนนึงของผมเรียกให้ผมกับ

    .....คิริโนะ!!?? 

    สภาพตอนนี้ผมกำลังนอนกอดเขาจากข้างหลัง 
    ผมของเขาถูกปล่อยลง

     เเละเเผ่สยายอยู่ที่หมอน 


    ^[]^ ผมก็ดีใจนะที่คิริโนะยังไม่ตื่น


    "นี่...รันมารุ ตื่นเถอะๆ"


     ผมกระซิบข้างหู 
    เเต่เจ้าตัวก็ ครางมาเล็กๆ


    "อืม...ขออีก..."

    จังหวะที่คิริโนะกำลังจะลืมตา
    พร้อมกับพลิกตัวมาหาผม


    "ชินโด...วันนี้วันไรอ่า?"

    เสียงตื่นนอนของนาย 
    นี่มันน่ารักสุดยอดเลยนะเนี่ย คิริโนะ


    คือ.... ผมอยากจะบอกว่าตอนนี้
    เรากำลังนอนหันหน้าเข้าหากันโดยที่คิริโนะ
     ไม่เเสดงอาการเขินอายเเม้เเต่นิด!!


    เเต่ผมก็พยายามรักษา moment นี้นะ
     เเบบว่ามันฟินสุดๆอ่ะ ที่ได้กอดคิริโนะ
     ทั้งคืนเลย เเต่ก็เเบบนี้เป็นปรกติสำหรับเขานิ


    เเต่สำหรับผมน่ะ มันทำให้ผมหัวใจพอง 
    ไปหลายวันเลยล่ะ 

    เขาจะรู้สึกเเบบเดียวกับเรารึเปล่านะ?

    หรือเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลย?

    หรือเพราะเเค่ว่าผมคิดเองไปคนเดียว

    "ตื่นเหอะๆ ^o^"

    เเล้วคิริโนะก็ลุกขึ้นจากเตียง 
    เเต่บรรยากาศตอนนี้ผมรู้สึกคล้ายๆกับว่า
     เมื่อวานเราเพิ่งเเต่งงานกันอ่ะ

    ก็จะไม่ให้คิดได้ไงล่ะ 
    ดูชุดนอนเขาก็เหมือนจนไม่รู้จะ
    เหมือนไงเเล้วเนี่ย อย่างกับ ผู้หญิง!><



    (credite khao© #ก็ของตัวเองนินา =..=
    คือ...มันไม่ค่อยสวยเลยนะ
     เอาเป็นว่ามองออกเเล้วกันนะ
    //บอกว่ามองออกตอนไหน =w=)

    อุ้ยๆ คิดเเล้วเขิลจัง >///<


    หลังจากเราทำธุระส่วนตัว กินข้าวเสร็จเรียบร้อยเเล้วก็ 
    เดินมาโรงเรียนเเบบลั้นลาเหมือนทุกวัน 

    เเต่ระหว่างทางนั้นมีพวกนักเรียนเขาฮือฮากันว่า
     เทนมะกับสึรุงิมีเรื่องทะเลาะกันน่ะ


    "นี่...คิริโนะ เห็นเทนมะเเล้วอย่าลืม
    ถามเจ้าตัวล่ะว่าจริงรึเปล่าน่ะ"


    คิริโนะพยักหน้าหงึกๆ

    สุดท้ายตอนถามจริงน่ะผมรู้ว่าทั้งสอง
    คนนี้กำลังมีปัญหา


    Kirino POV


    ที่เทนมะบอกปล่าวน่ะ 
    ก็อดห่วงไม่ได้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นเเต่ยังไงนะ

     ผมก็ว่าถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวขนาดนั้น 
    ก็ไม่น่าไปเซ้าซี้ อะไรมาก


    ผมกับชินโดเดินมาถึงห้องเรียนก็ยัง
    ไม่ค่อยมีใครมามากซักเท่าไร


    Tsurugi POV


    ผมเดินเข้าห้องเรียนจนเห็น 
    เทนมะนั่งที่ประจำ กำลังเหม่ออะไรซักอย่าง 


    ผมจำที่พี่ยูอิจิบอกได้

    "นี่...เทนมะ วันนี้พี่ยูอิจิ อยากคุยกับนายน่ะ"

    เเต่เจ้าตัวก็ยังไม่เงยหน้ามามองผม
    เเต่กลับพยักหน้า

    "อืม"

    คาบเรียนวันนี้เป็นไปได้ด้วยดี

    "เทนมะ" 

    ผมเรียกเจ้าตัวที่กำลังเก็บของอยู่

    "นายน่ะ...ไม่ได้จะเเกล้งฉันอีกใช่มั้ย?"

    ผมถึงกับงงเลยครับ 
    นายคิดได้เเค่นี้เนี่ยนะ
    เค่นี้เนี่ยนะ?


    "ไม่"

    เขาจึงเดินตามผมจนไปถึง รพ.

    "มาเเล้วครับพี่...ฮ...เฮ้ยย!"

    ผมถึงกับเงิบเเตก
     เพราะมีใครซักคนดำลังนั่งอยู่ในห้อง
     มีชุดคนไข้อยู่ หัวเขาออกสีส้มๆ
     คล้ายพระอาทิตย์เลยอ่ะ


    "นายน่ะเป็นใครกัน!? 
    มาอยู่ในห้องพี่ฉันทำไมกัน!?"


    มาต่อ Past 2 นะคะ^^ ขอโทษ
    ที่หายไปหายหลายวันนะคะ >^<
    เเล้วก็ขอโทษที่ past 1 มันสั้นมากๆนะคะ
    ตอนนี้เริ่มมีบางคนมาอยู่ระหว่างเคียวเทน
    เเละทาคุรันเเล้วคร่าา หึ หึ ^^
    จะรีบเเต่งต่อนะคะ

    มาเเล้วคร่าา //ไม่ปล่อยให้รอนาน^^


    Tsurugi POV

    ใครกัน!? 
    กล้าดีไงถึงมานั่งอยู่ในห้องพี่ผม!?


    "นายเป็นใครกันเเน่!? ไอ้หัวอาทิตย์!"

    ผมเริ่มบทสนทนาที่ไม่เป็นมิตร
    ซักเท่าไรกับหมอนั่น 
    เเต่รู้สึกไม่ถูกชะตาเลยเเฮะ 


    "สึรุงิมาเเล้วนิ อ...อ๋อนี่ เพื่อนพี่เองน่ะ
     เข้ามาก่อนสิ"

    พี่นะพี่ มาสร้างเพื่อนอะไร
    กับคนเเบบนี้กันเนี่ย

    ผมเลยจูง(?) 
    มือ เทนมะเข้ามาในห้อง
    (อย่าคิดลึก><)

    เเต่สิ่งที่ไม่มีวัน
    คาดคิดก็เกิดขึ้น
    เพราะจู่ๆ 
    หมอนั่นก็วิ่งมาจับมือเทนมะ


    "สวัสดีนะ! 
    ฉันชื่อ อาเมมิยะ ไทโย 
    เรียกไทโย ก็ได้นะ >o<"


    "ฮ...เฮ้ย!!!"


    "จะบอกทำไมไม่ได้
    อยากรู้ซักหน่อย"
    ผมตอบเสียงเย็น


    "ก็ไม่ได้บอกนาย 
    ไอ้หัวประหลาด :P"


    ยุนะเเก! เเล้วมือเมื่อไรมัน
    จะปล่อยจากเทนมะเนี่ย!

    ผมเลยเเกะมือมันออก 
    จนสำเร็จ


    "ที่บอกว่าจะทำน่ะ ช่วยหน่อยสิ"


    ผมทวนคำพูดพี่ยูอิจิเมื่อวานนี้
    เเล้วเขาก็ถอนหายใจ


    "พวกเธอออกจาก
    ห้องไปก่อนนะ"

    เเล้วผมก็ต้องลากไอ้หัวอาทิตย์ออกมา


    "นายกับเทนมะน่ะ
    ....เป็นเเฟนกันรึไง?"

    ฟ...เเฟน!!!?? 
    คิดมาได้เนอะ 
    สงสัยชั้นโฟโตสเฟียร์ 
    จากหัวอาทิตย์มันจะเผา 
    เส้นปราสาทมัน
    จนหลุดหมดเเน่เลย (เกี่ยวป่ะ? 0_0)


    "จะบ้าเรอะ!?
     ฉันกับเทนมะเนี่ยนะ!?"


    ไม่ว้อยยยย! 
    เเฟนคลับผมตั้งเยอะ(เอิ่ม//riz)
    อยู่ๆจะโดนเทนมะฉึดลงนรกล่ะ 
    ไม่เอาด้วยหลอก =0=


    "งั้น...ฉันก็เเย่งได้น่ะสิ"

    "ห...ห้ะ!?"

    ย...เเย่ง!? มันอะไรกันเนี่ยยย



    Tenma POV

    "เอ่อ...พี่ยูอิจิครับ 
    เรียกผมมาทำไมหรอครับ? 0_0"

    พี่เขาถอนหายใจ


    "เมื่อนวานน่ะ ที่สึรุงิ เอ่อ....
    จูบนายน่ะ 
    คือ ฉันขอโทษเเทนด้วยนะ
     สึรุงิเขาก็เเบบนั้นเเหละ 
    อย่าโทษเขาเลยนะ 
    อีกอย่างเรื่องชายรักชายเนี่ย 
    พี่ไม่ว่าหลอกนะ 
    เเค่อยากเห็นสึรุงิเขามีความสุขน่ะ
    ถ้าเธอไม่รังเกียจ 
    สึรุงิเขาน่ะ ยกโทษให้ด้วยนะ"


    ข...เขานึกถึงเรื่องนี้ถึงต้องมา
    บอกพี่ตัวเองเลยเหรอ 
    จะตอบว่าไงดี ยกโทษให้?
     หรือจะบอกไม่รังเกียจเลยมันก็...เเบบ 
    มันเเปลกๆ
     

    "คือ...ผม....ก็...รับได้นะครับ
    เเต่ว่า ผมไม่ชอบเลยเเบบนั้นน่ะ"


    จะบอกว่าชอบมันก็...
    ผมก็เป็นเกย์ดิ!!


    "ไปบอกเขาให้เข้ามาได้เเล้วล่ะ^^"


    ดูเหมือนพี่เขาถูกใช้เลยเเหะเเต่ช่างเถอะ 
    ผมเปิดประตูออกไปก็เจอ...
    =O= สงครามกลาง โรงบาล(?)


    "คิดว่านายจะเเย่งเพื่อนคนอื่น
    ไปเป็นเเฟนตัวเองได้ง่ายๆรึไง!?"


    พ...เพื่อน? หรอ? สึรุงิ...นั่นพูดจริงๆหรอ?

    "ยังไงนายก็บอกว่าไม่ได้เป็น
    เเฟนกันฉันก็เเย่งมาได้สิ!" 

    ย...เเย่ง? =0= อะไรเนี่ยยยย


    "หยุดกันก่อนๆ! อย่าทะเลอะกันนะ!"
    ผมต้องวิ่งไปกลางจลาจล(?)


    "ท..เทนมะ?" 
    "มัทสึคาเซะ?"

    รู้สึกไทโยจะเย็นลงนะ

    ด...เดี๋ยว สึรุงิเรียก ผมว่าอะไรนะ!?
    เขาเรียกชื่อเล่นผมนี่! .///.


    "พี่ยูอิจิบอกว่าให้เข้า
    ไปข้างในได้เเล้ว"


    ผมเดินเข้ามาในห้อง 
    ก้อกๆ

    "นายยูอิจิ!!>0<"

    ส...เสียงผู้ใดน่ะเเหลมเเสบเเก้วหูเสียจริง

    "นี่ ไทโยไปเปิดประตูให้หน่อยสิ 
    สงสัยหาเจอเเล้วมั้ง ^^"



    Taiyou POV


    "งั้น...ฉันก็เเย่งได้น่ะสิ"


    อย่างงี้ก็สบายสิ
     สึรุงิมันยิ่งซึนอยู่ด้วยโดนเราเเซงฉลุย


    "ห...ห้ะ!?" 

    เสียงมันประมาณคนหึงอ่ะ


    ผมมองหน้ามันซักพัก


    "ตกลงทำไมต้องหึงขนาดนั้นด้วย?"


    "ไม่ได้หึง!!"


    "อย่างนั้นเขาเรียกว่าหึง!!"


    "ยังไงก็เหอะ! 
    ฉันไม่มีทางยกเพื่อนให้นายเเน่!!"


    "เรื่องของนายสิ 
    ไม่รู้ว่านายมองข้ามอะไรไปใน
    ตัวเทนมะนะ 
    ถ้าเป็นนายฉันคงเสียใจน่าดู"


    "คิดว่านายจะเเย่งเพื่อนคนอื่น
    ไปเป็นเเฟนตัวเองได้ง่ายๆรึไง!?"


    "ยังไงนายก็บอกว่า
    ไม่ได้เป็นเเฟนกันฉันก็เเย่งมาได้สิ!" 


    "หยุดกันก่อนๆ! อย่าทะเลอะกันนะ!"


    ผมต้องวิ่งไปกลางจลาจล(?)


    "ท..เทนมะ?" 
    "มัทสึคาเซะ?"


    "พี่ยูอิจิบอกว่าให้เข้า
    ไปข้างในได้เเล้ว"

    ก้อกๆ

    "นายยูอิจิ!!>0<"

    เจ้ เเกมาเเล้ววว ><
    ผมรีบวิ่งไปที่ประตู

    "พี่ยูกะ~ ><"

    คนนี้คือ พี่โกเอ็นจิ ยูกะ 
    เพื่อนของพี่ยูอิจิเองเเหละครับ 
    เเต่ผมก็ไม่รู้เรื่องถานะ
    ของพวกเขานะครับ หึ หึ *v*


    "ฉันเอาหนังสือมาให้ ยูอิจิน่ะ"
    ผมเลยชวนเจ้เเกเข้ามาเลย



    (สุดท้ายก็ต้องมีคู่ ชาย หญิง อยู่ดี ^^
    ซ้าย : โกเอ็นจิ ยูกะ// น้องสาวของโกเอ็นจิ
    ขวา : สึรุงิ ยูอิจิ //พี่ชายของ สึรุงิ เคียวสึเกะ)

    Yuuichi POV


    สงสัยไช่มั้ยล่ะครับว่า ยูกะ คือใคร
    ก็...เเบบว่าตอนนั้น
    .
    .
    .
    ตอนนั้นผมกำลังดูไทโย
    เล่นบอลกับเด็กๆข้างล่าง รพ. อ่ะ

    เห็นไทโยเล่นเเล้วมัน
    อิจฉาจะตาย =^=

    ตอนนั้นไทโยเขาก็วิ่งไปโน่นเเล้วล่ะ
     ผมก็เลยอยากลงลุกดู

    เเต่มันเหมือนกระดูกผมจะเเตกเลย
     จ...เจ็บมากเลยตอนนั้นน่ะ

     เเล้วสุดท้ายผมก็ล้ม 
    เเค่ผมอยากจะบอกฟ้าว่า
    ขอบคุณมากทำให้ผมล้มตรงนั้น


     เเล้วก็ตอนนั้นพอดี 
     ให้ตายสิ...มันน่าอายมากเลยตอนนั้นคือ

     
    "นี่! นายน่ะ ไหวมั้ย!?"


    จู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงก้มหน้ามาถามผม


    "ว...ไหวสิ" 

    ความเเมนมาเพียบครับ

    "อย่าฝืนดิ =3=
     เดี๋ยวก็เดี้ยงหลอกใช้ไม้นี้ดาม อ่ะ"

    (เหมือนจะ)ใจดีจัง
     เเต่สุดท้ายก็ให้ผมใช้ไม้ดามพื้นขึ้นมาเนี่ยนะ -_- 
    พอเงิยหน้าเท่านั้นเเหละ


    0~0 << หน้าผม
    0v0 << หน้าเธอ
    .///. << หน้าผม
    =_= << หน้าเธอ


    มันดูผมโรคจิตไปป่าวเนี่ย 
    เเต่ช่างเถอะ เเต่ว่านางฟ้าชัดๆ
     ยิ่งมองเเบบมี เเสงอาทิตย์เป็น
     background ข้างหลังนี่ 
    เเทบตายครับ เย็นไว้ๆๆ 


    "อ่อ...ฉันชื่อ โกเอ็นจิ ยูกะ นะนายอ่ะ?" 


    ก...โกเอ็นจิ!? 
    ให้ตายสิๆๆๆๆๆๆ *[]*

    "น้องของคุณโกเอ็นจิ ชู
    ยะ รึเปล่าครับ!?"


    ผมนี่เเฟนพันธ์ุเเท้ของโคตรเเท้เลย 
    เเบบว่าฝึกท่าพี่เเกเเบบว่า 
    โหดม้วกกก 
    (เเกๆเอาเรื่องน้องสาวเขาก่อนดีกว่าป่ะ =0=//Riz)


    "อ...เอ่อไช่...ทำไมรึ =_=?"


    ผมนี่เเทบคุกเข่า เเต่มือผมมันดันไปเองอ่ะนะ 
    ดันไปกุมมือเขาอีก >[]< 

    "ผมชื่นชอบพี่ชาย ยูกะ มากเลยครับ!" 


    เหมือนเธอจะเเบบว่า
    ...เเกเป็นอะไรมากมั้ย


    "ผมชื่อ สึรุงิ ยูอิจิ ครับ 
    ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ยูกะ ^^"


    "อืม...นายท่าทางจะชอบฟุตบอลมากสินะ"


    "เเน่นอนครับ ถ้ายูกะ 
    ไม่รีบอยู่คุยกันก่อนก็ได้นะครับ"


    น...นี่ผมถามอารายย ป้ายยย =[]=


    "อ๋อ! ได้สิ ฉันคิดว่านายน่าจะ
    เข้าใจเรื่องฉันดีนะ" 


    "เข้าใจ? เหรอครับ? *_*?"


    "ก็ตอนเด็กน่ะ
     ฉันก็เกิดอุบัตติเหตุเเบบนายเนั่ยเเหละ 
    เเต่ฉันน่ะ..."


    เธอหยิบลูกฟุ
    ตบอลขึ้นมา

    "ฉันน่ะก็ยังรัก ฟุตบอล เหมือนเดิมนะ"


    "อ...อ้าว พี่ยูอิจิ มีเเฟนเเล้วก็ไม่บอก"

    ท...ไทโย!? 


    "เเฟนอะไรล่ะ นี่คุณโกเอ็นจิ ยูกะ นะ"

    "อ่อ...คุณยูกะ 
    ที่เป็นน้องสาวของคุณโกเอ็นจินี่เอง"


    "อืม ยูอิจิงั้นวันนี้ ฉันกลับก่อนนะ 
    พรุ่งนี้ค่อยเม้า กันต่อ ^^"

    ให้ตายเหอะ...ยิ้มเเบบนั้นมัน...
    น่ารัก เกินไปเเล้วนะ


    'โกเอ็นจิ ยูกะ'

    (กลับเข้าสู่ปัจจุบันกันเหอะ)

    "อ่ะ Harry Potter กับ 
    Divergent ที่นายขอน่ะ"

    "วันนี้อ่านให้ฟังหน่อยสิ ^^"

    ลูกอ้อนผมไม่มีวันเเพ้เเน่นอน

    "เฮ้อ~ อยู่ก็ได้"

    รู้สึกเด็กๆจะถูกลืมน่ะครับ 


    Tsurugi POV

    =_____=
    พ...พี่ผมเเบบนี้เองเหรอ?

    เเถมมีเเฟนอีก รึเปล่านะ? 

    "ว่าเเต่ เป็นเเฟนกันยั้งอ่ะครับ?"

    ผมถามหน้าด้านๆ 
    เเละดูเหมือนทุกคนกำลัง สตั้น 3 วิ


    Yuuichi POV

    "ฟง...เเฟนอะไรกันนะไม่เห็นรู้เรื่องเลย''

    ยูกะเหมือนกำลังเขินเลย
    สงสัยเรื่องนี้ต้องจัดการเเล้ว

    "พูดถึงเรื่องนั้นก็...
    ฉันกับเธอน่ะรู้จักกันมานาน
    เหมือนกันเเล้วนะคือ....
    พวกเด็กๆออกไปก่อนได้ป่ะล่ะ"


    คือ...ผมก็อายเป็นนะ 


    "ครับๆ"

    เเล้วพวกนั้นก็ออกไป

    "ย...ยูกะ คือ ก็อย่างที่บอกอ่ะนะ
    เเล้ว...ก็อยากถามเธอว่า 
    คบกันฉันได้มั้ย?"

    ผมเอามือเธอมาทาบที่อกข้างซ้ายของผม 
    ไม่รู้ว่าคำตอบมันจะเป็นยังไง
    เเต่สิ่งที่เธอจะได้กลับในวันนี้เเละ
    ต่อจากนี้ไปตลอดกาลคือ
     สิ่งที่เธอกำลังรู้สึกว่ามัน
    เต้นเเรงขึ้นทุกครั้งที่เจอเธอ


    "ยูอิจิ...."


    เธอตอบเสียงเบา
    เเต่ดวงตาผมคงเป็นคนบอกเธอว่า 
    ความมุ่งมั่นของผมมันไม่ลดน้อยลงเลย


    "ฉันจะไม่พูดนะ..."


    เเล้วเธอ ก็เข้ามากอดผม 


    "นี่เเหละ...คำตอบของฉัน"

    ผมรู้ดีที่สุดเลยว่า 
    วันที่มีใครซักคนที่เหมือนผม 
    มาอยู่เคียงข้างผมตลอดไป
    ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น
     เเค่การกระทำนั้นสำคัญกว่าคำพูด
    มันทำให้ทุกอย่างดูชัดเจน 


    ระหว่างเรา




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×