คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่12(เอ็ม)
(เอ็ม)
ผมไม่รู้เลยนะครับว่าตัวเป็นอะไร อยู่ดีๆก็รู้สึกหงุดหงิดน่ะเวลาไอ้ไอมันคุยกับไอ้น้ำพุ ไอ้น้ำพุน่ะที่จริงผมไม่ชอบมันตั้งแต่มันมาสมัครงานและ อะไรๆก็พูดครับ แหวะ!ทำมาเป็นสุภาพบุรุษคอยประจบเจ้านายน่ะสิ
ตอนแรกผมกะจะไปขอโทษมันและ หึ เห็นมันยืนอี๋อ๋อ อยากได้ผัวใหม่จนตัวสั่นเลยสิ
ผมรู้แล้วว่าจะทำอะไรให้หายโมโห
ผมหยิบวอขึ้นมาแล้วกดไปหาไอ้ไอ
“ฮัลโล มึงได้ยินกูป่ะ”
ครืด ครืด
(ได้ยินแล้วครับ)
แต่อย่างน้อยมันก็ยังเชื่อฟังผมแหละ บอกให้เรียกไงก็เรียก
“ขึ้นมาหากูด้วย ตอนนี้”
(คือตอนนี้ผมล้างจาน...)
“จะทำอะไรอยู่ก็เหอะรีบขึ้นมากูเรียกมึงก็ต้องมาเข้าใจไหม”
(ครับท่านเอ็ม)
ผมกดปิดการสื่อสารไปแล้ว หึ ผมมีแผนของผมอยู่ในหัวแล้ว (ผมรู้สึกว่าทำไมตอนนี้ผมดูชั่วร้ายกว่าตอนอื่นอ่ะ)
ก๊อกๆ
สงสัยคงจะมาแล้ว ดีล่ะ
“เข้ามา”
แอ๊ด!
“มีอะไรครับ”
“มานี่”
ผมกวักมือเรียกตอนนี้ผมนั่งอยู่บนโซฟาในห้อง กำลังดูทีวีอยู่
ไอ้ไอมันเดินมา แล้วมานั่งข้างผมแต่รู้สึกว่านั่งห่างไปไหม
“ขยับมาอีก”
มันขยับเข้ามาใกล้ผมแล้ว
“หึ...”
ผมจับหน้ามันแล้วเอาริมฝีปากผมประคบกับมันแล้วก็เอาลิ้นสอดเข้าไปในปากมันด้วย ผมเห็นมันทำตาโตมากๆเลยคงจะตกใจที่ผมทำบุ่มบ่ามแบบนี้
ผมถอนริมฝีปากออกมาแล้วมันยังอยู่หน้าเดิมเลย
“ไปได้แล้ว หมดหน้าที่ของมึงแล้ว”
มันหันมามองหน้าผมแปปนึง จากหน้าอึ้งๆ กลายเป็นหน้า...เศร้า เศร้างั้นหรอ หึช่างมันเหอะมันจะรู้สึกยังไงน่ะ
ผมเบื่อจังออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างดีกว่า
ผมกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนผม ไอ้พีท
ตู๊ดดดดดด
“ฮัลโล พีท”
(ว่าไง แหมไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนกับฝูงนะ)
ไอ้พีท เป็นเพื่อนผมแล้วก็เป็นเพลย์บอยตัวฉกาจเลยครับ มันนั่นแหละเป็นคนหาผู้หญิงมาให้ผม
“ไปเที่ยวกับกูหน่อยดิ”
(ที่ไหน แล้วแต่มึงเลย)
“แล้วแต่มึงดีกว่า กูไม่รู้ว่ะ”
(เฮ้ยมึงเป็นคนชวนเองนะ มึงก็ต้องพาไปดิ)
“อืม ก็ได้”
(เค กูไปหามึงที่บ้านนะเดี๋ยวเจอกันกูจะรีบไปเลย)
ติ๊ด
มันวางไปแล้วครับ คงจะกำลังมาอยู่ผมลงไปรอมันที่ห้องรับแขกกลางบ้านดีกว่า
ผมเดินลงมาเห็นไอ้อกำลังกวาดบ้านอยู่ ขยันจริงๆไม่เหนื่อยบ้างหรอเนี่ย
“นี่ไอ้ไอ เพื่อนกูจะมาไปเตรียมน้ำกับของหวานมาด้วย”
“ครับ”
มันตอบเสร็จก็หันไปกวาดต่อ อ้าวทำไมไม่ไปเลย
“กูบอกให้มึงไป แล้วทำไมมึงยังทำไอ้นี่ต่อ”
“ไปเลยหรอครับ”
“เออ ก็ไปเลยดิวะ เสียเวลาเพื่อนกูจะมาถึงแล้วเนี่ย”
“ครับ”
มันเดินไปแล้ว ผมว่านะให้มันใส่ชุดเป็นเมดคงน่ารักน่าดูเลย ให้มันใส่ดีไหมเนี่ย....ช่างเหอะสงสารมัน ปล่อยมันไปเหอะ
“เฮ้!เพื่อนรักกูมาแล้ว โว้ยยยย!”
หึมาไวจริงๆ
“ไงไอ้พีทนั่งก่อนเหอะ”
ผมเดินลงมาจากบันไดแล้วลงไปนั่งกับมัน
“แหม เดี๋ยวนี้ไม่เห็นให้กูหาสาวให้เลย มีตัวจริงแล้วไง”
“ตัวจงตัวจริงอะไร ไม่มีหรอก”
“ขอโทษครับ น้ำมาแล้ว”
ไอ้ไอมาพอดีครับ
“นี่ไอ้พีท...เฮ้!”
ผมเห็นมันมองไอ้ไอตาเป็นมันเลยผมเดานะว่ามันคงคิดว่าเป็นผู้หญิงน่ะ
“ขอตัวครับ”
ไอ้ไอเดินไปแล้ว ผมขอเดาว่าไอ้พีทต้อง...
“ไอ้เอ็ม ไหนบอกว่าไม่มีตัวจริงใครวะถ้าไม่เอากูขอดิ น่ารักว่ะผิวก็ขาวจั๊ว หน้าก็ใส ตาก็โต ตัวก็เล็กๆบาง ปากก็เป็นรูป จมูกนิดๆแต่โด่ง ขาก็เรียว สุดยอดว่ะเพื่อนมีของดีอยู่ที่บ้านนี่เอง มิน่าไม่มช้บริการเพื่อนพีทเล้ยยย”
พูดมาเป็นวรรคเป็นเวรเลยนะเนี่ยเพื่อนผม
“มันชื่อไอ..”
“ชื่อน่ารักจัง เสียงก็หวาน”
“มึงฟังกูให้จบก่อน”
“เครๆ ขอเบอร์ด้วยนะ”
ผมล่ะเอือม
“มันชื่อไอเป็นผู้ชาย...”
“อ๋อเป็นผู้ชาย ห๊ะ! เป็นผู้ชาย ผู้ชายบ้านพ่อมึงน่ารักขนาดนี้”
“ตอนแรกกูก็ไม่เชื่อ แต่กูพิสูจแล้ว”
“อย่าบอกนะว่ามึง....”
คิดไปไหนของมันเนี่ย
“ไม่ใช่ หมายถึงกูเคยเห็นมันไม่มีนม”
“อ๋อ แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็ไม่เป็นไรนะจีบเล่นๆก็ได้ น่ารักดีเสียดายออก”
“ไม่ได้เว้ย!”
--------------------ต่อค่ะ-------------------
“เอ้า อะไรของมึงอีกวะ หรือว่ามึงเล็งไว้”
“ปะ...เปล่า เล็งอะไร เออ!จะทำอะไรก็เรื่องของมึง”
ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย อยู่ดีๆปากมันก็พูดไปเอง
“งั้น...กูไม่ไปเที่ยวกับมึงแล้ว อยากจีบไอให้ได้ก่อน”
“มันไม่เล่นด้วยหรอกเพื่อน...”
“ไม่! ตอนนี้ไออยู่ไหนเดี๋ยวกูจะไปหา”
“ก็คงจะไปหาผัวมันนั่นแหละ อยู่ตรงสวนหน้าบ้าน”
ก็จริง เห็นวันๆเอาแต่ไปหาไอ้น้ำพุ อะก็พี่น้ำพุๆ แหวะ ทำมาเป็นอ่อย
“หืม..ผัว ไอเขาเป็น...หรอ “
“เรื่องนั้นกูก็ไม่รู้”
“งั้นกูไปหาไอและ กูทิ้งมึงไว้คนเดียวนะ บ่าย”
ฟิ้ว!
หายไปอย่างรวดเร็ว-_- ไอ้เพื่อนบ้านี่ กะจะให้ไปเที่ยวเป็นเพื่อนดันไม่ไปอีก ไปหาไอ้ไอจนได้ หึ..ขนาดเจอเพื่อผมแค่แปปเดียวก็ยังปล่อยฟีโรโมนออกมาให้ไอ้พีทมันหลงเลย คิดดูดิมันอ่อยขนาดไหนและก็ยังบอกว่าไม่เป็นเกย์
แล้วผมจะอยู่ทำเผือกอะไร ก็เดินไปอยู่กับไอ้พีทนั่นแหละ ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกไปสวนหน้าบ้าน ฮ่วย ไมมันไกลแบบนี้วะ โทษพ่อแหละชอบสร้างอะไรใหญ่ๆ ผมเหนื่อยที่จะหานะ
“ฮ่าๆ จริงหรอเนี่ย คุณพีท”
โหผมได้ยินเสียงไอ้ไอคุยมายันนี่ผมเดิยไปตามเสียงดู
หึ..อยู่กันทั้งไอ้น้ำพุ และก็ไอ้พีทเลย
“คุยไรกันน่ะ”
ผมเดินเข้าไปหาพวกมันที่นั่งคุยกันอยู่
“เอ้อ มานี่เร็วไอ้เอ็ม พวกกูกำลังเล่นเกมกันอยู่เลย มึงมาเล่นด้วยดิจะได้มีคนเยอะๆ”
“อืม...”
ผมเดินเข้าไปนั่งเล่นกับพวกมันในสวนนี่มีเก้าอี้และก็เสื่อไว้ปูนั่งเล่นด้วย พวกมันนั่งเล่นกันบนเสื่อ
“เกมไรวะกูเล่นไม่เป็น”
“ก็ มึงเห็นขวดนี่ป่ะ อ่ะๆ สมมุตินะกูเป็นคนหมุนขวดแล้วพอกูหมุนแล้วมันหยุดอยู่ที่ไอ กูอยากให้ไอทำอะไรก็ได้แล้วแต่กูจะสั่งนะ และพอเสร็จแล้วก็วนไปเรื่อยๆไง มะกี้ไอ้น้ำพุหมุนมาได้กู มันบอกให้กูเล่าความลับน่าอายไอนี่ขำจนท้องแข็งเลย”
ผมแค่บอกให้เล่ากติกาไปเล่าอะไรมั่วซั่วไปด้วยเนี่ย เอาเป็นว่าผมเข้าใจเกมมันแล้ว
“จะสั่งอะไรก็ได้ใช้ป่ะ...”
“เออ แต่สั่งอะไรให้มันดูเป็นไปได้หน่อยนะ”
หึ...ผมคิดแผนดีๆออกแล้ว
“อ่ะๆ ต่อไปตาไอน่ะ”
“อ่อ ครับ”
ไอ้ไอจับขวดแล้วเริ่มหมนตอนนี้ขวดเริ่มใกล้หยุดหมุนแล้ว แล้วมันอยู่ที่...ที่ ไอ้น้ำพุ -_-
“เอ้า ไอบอกเลยอยากให้น้ำพุทำอะไร”
“เอ่อ...พี่น้ำพุอยากทำอะไรอ่ะ”
“เอ้า ไอต้องสั่งสิไม่ใช่พี่สั่งตัวเอง”
“เอิ่ม...ทำไรดี...”
แหม ทำมาเป็นเขินอาย แรดชิบหายมิน่าดูสายตาไอ้น้ำพุ โครตอ่อนโยนเวลามองไอ้ไอเลย หน้ามันนี่โครตฟ้องเลยว่าชอบไอ้ไอมาก
“งั้น...ผมให้พี่น้ำพุ...บอกความลับตัวเองตอนนี้ให้ฟังหน่อย ถ้าตอนนี้พี่มีคนที่รักอยากจะพูดอะไรกับเค้าคนนั้น”
“โห เอางั้นเลย...งั้นพี่อยากจะบอกกับคนๆนั้นว่า ถึงเราจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่พี่รู้สึกว่าเธอคือคนที่ใช่ ตอนแรกพี่ไม่รู้จักและไม่เคยเชื่อว่ารักแรกพบมีจริง แต่พอได้มาเจอเธอพี่ก็รู้และเชื่อว่ามันมีจริง ซักวันหนึ่งพี่จะบอกรักเธอเมื่อรู้สึกว่าตัวเองพร้อมนะ”
แหวะ! น้ำเน่าสุดๆมึงไม่ต้องใช้ตัวแทนว่าเธอหรอก มึงพูดว่าไอเหอะ เวลาพูดก็มองหน้ามันไปด้วย แบบนี้ไอ้พีทดูออกแน่เลยอ่ะ
“ใครอ่ะ พี่คนนั้นสวยมั้ยอ่ะ”
ไอ้ไอมันเริ่มถามไอ้น้ำพุแล้ว
“สวยสิ!สวยมากๆเลย น่ารักด้วย”
“ว้าว*0* พี่น้ำพุเจอเขาที่ไหนอ่ะ”
“เอิ่ม...ไม่บอกดีกว่า บอกแค่นี้แหละ”
“น้ำเน่ามาพอและต่อไปตากูใช่ป่ะ”
ผมรีบคว้าจวดมาและเริ่มหมุน ขอให้มันหยุดที่ไอ้ไอเถอะ ขวดเริ่มหยุดหมุนแล้วมันหยุดอยู่ที่...ที่...ไอ้ไอจริงๆด้วย แจ็กพอตแล้ว คราวนี้ผมจะลองดูว่าไอ้น้ำพุมันชอบไอ้ไอจริงรึเปล่า
“โห ไอ้เอ็มโชคดีว่ะได้ไอ กูยังไม่ได้เลยไอ”
“คราวหน้าก็ได้ครับคุณพีท”
“ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ ยังไงตอนนี้ก็เป็นเพื่อนกันแล้ว”
“ไม่ได้ครับ เพราะผมมันแค่คนอาศัย ไม่มีสิทธิ์เรียกเจ้านายเป็นเพื่อน”
เอาสิ ตอกย้ำผมเข้าไป แต่ก็ยังดีที่สำนึกได้ว่าเป็นคนอาศัย
“เอ่อ...งั้นเล่นต่อๆ อย่าทำให้บรรยากาศเปลี่ยนนะ ว่าไงไอ้เอ็มมึงจะให้ ไอทำอะไร”
“จูบกูให้ครบหนึ่งนาที”
ดูไอ้ไอมันทำหน้าสิครับ แล้วยิ่งกว่าไอ้ไอก็ยังมีไอ้น้ำพุสะใจว่ะ
“คุณเอ็มทำงี้มันเกินไปว่ะ แล้วอีกอย่างไอก็ผู้ชาย...”
ไอ้น้ำพุออกตัวแรงครับมาคนแรกเลย
“กูไม่เกี่ยง ทีมึงล่ะหึ..ยังไม่เกี่ยงเลยหนิ”
“....”
เงียบครับ สงสัยคงสะอึกจนพูดไม่ออก
“เออกูก็เห็นด้วยกับน้ำพุนะ...”
“มึงไม่ต้องยุ่ง นี่เรื่องของกู”
“เออ จะทำอะไรก็เรื่องของมึง”
“มาสิไอ้ไอกูรอมึงนานและ”
ไอ้ไอมันเดินเข้ามาหาผม แล้วนั่งตรงหน้า หึสงสัยคงรอให้ผมเริ่มได้เลย...ผมเอามือดึงหน้ามันเข้ามาแล้วประคบริมฝีปากไป มันหลับตาแน่นมาก ผมหันไปมองไอ้น้ำพุมันนั่งกำมือจนตัวสั่นเลยครับหน้าตาบ่งบอกเลยว่าโกรธมาก ผมไม่หยุดแค่นั้นเอาลิ้นเข้าไปในปากมันอีกแล้วกัดลิ้นมันผมรับรู้ได้ถึง คาวของเลือดมันออกมา
“พอ!ครบหนึ่งนาทีแล้ว”
ไอ้น้ำพุรีบพูดเลย แหมอย่างนี้นี่ตรงเวลาชะมัด
ผมผละหน้ามันออก สิ่งที่เห็นคือ...น้ำตาของมันไหลอาบแก้ม...มันร้องไห้หรอ
“ไอ้ไอคือกู...”
“ผมขอตัวนะครับ!”
มันรีบวิ่งออกไปเลย ผมเห็นสีหน้ามันไม่ค่อยดีเลย มันเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย ตอนนี้ผมเริ่รู้สึก...ผิดแล้สสิ
“ไอ รอพี่ด้วย รอด้วย”
ไอ้น้ำพุรีบวิ่งตามไป แล้วผมล่ะ ผมหันไปมองหน้าไอ้พีท..
“ไม่ต้องมามองหน้ากู กูบอกแล้วใช่ไหม...ตอนนี้กูกลับก่อนส่วนที่เหลือมึงเคลียร์เอง”
ไอพีทเดินออกไปแล้วก็เหลือแค่ผม ผมเดินตามไปที่ไอ้ไอมันวิ่งไป ผมอยากขอโทษมันจัง ผมเดินมาเรื่อยๆ ผมเห็นไอ้ไอแล้วแต่ต้นไม้มันบังอยู่เลยเห็นแค่นิดเดียว ผมเดินไปอีกตอนนี้ผมเห็นไอหกับน้ำพุแล้วมันทำอะไรกัน
“อะ...”
คำพูดทุกอย่างของผมถูกกลืนลงคอไปหมด ไอ้ไอกับน้ำพุมันยืนจูบกันอยู่แล้วไอ้ไอก็ไม่มีท่าทีว่าจะห้ามด้วย ทำไม...ผมรู้สึกเหมือนมันมีมดนับร้อยตัวมากัดตรงหัวใจผมน่ะ มันเจ็บยังไงไม่รู้ ผมไม่ชอบเลยเวลาเห็นไอ้ไอกับน้ำพุจูบกันผมรู้สึกหงุดหงิด แล้วก็เจ็บตรงหัวใจมากๆ มากๆเลยครับ
ผมมันคนเอาแต่ใจผมรีบวิ่งไปต่อยหน้าไอ้น้ำพุ
พลั่ก!
“หยุด หยุดเดี๋ยวนี้นะท่านเอ็มหยุด”
ตอนนี้ผมนั่งคร่อมไอ้น้ำพุอยู่ กำลังจะจัดอีกหมัดเข้าหน้ามันเลย
“หยุดหรอ...แล้วทีมึงล่ะจูบกับมันไม่มีท่าทีว่าจะหยุดบ้างเลยล่ะ”
“จูบ...พอเถอะ ผมจะจูบกับใครมันเรื่องของผมไม่เกี่ยวกับท่านเอ็ม”
“ไม่เกี่ยวงั้นหรอ...มึงมานี่”
ผมจับมือมันลากตามผมมา
“มึงไม่ต้องตามมาเลยนะไอ้น้ำพุ นี่คือคำสั่งของเจ้านาย”
ผมสั่งเสร็จก็รีบลากมันมา ที่ห้อง ห้องอะไรน่ะหรอ ก็ห้องนอนผมไงผมเดินมาถึงหน้าห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป ผมจับมันทุ่มลงกับเตียงตอนนี้ หน้าตามันดูเหมือนกลัวผมมาก ผมไม่เคยเห็นมันเป็นงี้เลย
“ท่านเอ็มจะทำอะไรผม”
มันค่อยๆเถิบหนีไปเรื่อยๆ จนสุดขอบเตียงทำอะไรน่ะหรอ
“กูก็ทำอย่างที่มึงคิดไง...”
----------------ตัดเข้าnc--------------------
พิมพ์ไปว่า ncแสงสีหม่น
---------------------ต่อจากnc--------------------
“กูขอโทษ...”
“กูไม่ต้องการต่อไปนี้กูจะไม่มาอยู่บ้านนี้อีก!”
มันทำท่าจะลุกไป แต่ผมคว้าตัวมันไว้และนอนกอดมัน
“ปล่อย!กู”
“ไม่เอา กูขอโทษต่อไปนี้กูจะนึกถึงใจมึงแล้วอย่าโกรธกูนะกูขอโทษ..”
“....”
มันไม่พูดอะไรได้แต่นอนนื่งอยู่ในอ้อมกอดผม
“กูขอโทษ...”
“.....”
“ต่อไปนี้เรามาเริ่มกันใหม่ ไอ้เอ็มคนเดิมจะไม่มีอีกแล้ว...”
ผมรู้สึกผิด ไม่รู้ดิ...ผมไม่ชอบเลยเห็นไอ้ไอมันร้องไห้น่ะ และยิ่งกว่านั้นผมนี่แหละเป็นคนที่ทำให้มันร้องไห้
“แล้วมะกี้มึงทำไปเพราะอะไร...”
“ตรงๆเลยนะ กูไม่ชอบอ่ะมันหงุดหงิดน่ะ แล้วก็...ไม่พูดแล้ว!”
ผมรู้สึกเหมือนสารภาพว่ารักยังไงไม่รู้...อย่างผมนี่หรอรักไอ้ไอ ไม่ใช่หรอกเพราะเราอยู่มากเกินไปมากกว่าเนอะ ไม่ใช่หรอก
“งั้นมึงก็ปล่อยกู แล้วกูยืมชุดมึงใส่ก่อน...ชุดกูขาดขนาดนี้ใส่ต่อไม่ได้หรอก”
“ขอโทษนะมึงหายโกรธกูนะต่อไปนี้มึงแค่ทำงานบ้านเหมือนเดิม แต่พักมั่งก็ได้ แล้วก็เรียกกูมึงได้แล้วแล้วที่สำคัญ...พยายามออกห่างน้ำพุให้มากที่สุด”
“โห พูดซะยาว อย่างแรกนะกูไม่โกรธมึงแล้วก็ได้ยังดีที่มึงสำนึกได้นี่ก็เป็นบทเรียนให้รู้ ว่าให้ทำอะไรให้คิดก่อน ถ้ามีครั้งหน้ากูจะไปจริง...”
“ม่ายยยยยT_T ถ้าไปกูก็ไม่มีใครให้แกล้งดิ”
“มันใช่เรื่องไหมเนี่ย=_= ส่วนเรื่องพี่น้ำพุกูจะเข้าใกล้หรือออกห่างมันเรื่องของกู”
“ไออ่าY_Y”
“อย่ามาทำหน้าอย่างงั้นไม่น่ารัก”
ทำไมมีแต่คนบอกอ่า ว่าผมทำหน้าอย่างงี้ไม่น่ารักผมว่าน่ารักดีออก”
“ใครจะไปน่ารักเท่าไอ้น้ำพุล่ะ”
“มึงเป็นอะไรกับพี่เขาเนี่ยพอๆจบๆ กูจะแต่งตัว กูถือว่าเรื่องทุกอย่างที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้นนะ”
“^____^ อื้ม”
ในที่สุดผมก็ได้ไอ้ไอกลับมา(ไม่งั้นไม่มีคนให้แกล้ง)ให้มันเป็นคนขี้บ่นแหละดีแล้ว ช่วงที่ผ่านมาผมและมันจะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นนะ ทำไมตอนนี้ในหัวใจผมมันรู้สึกว่ามีความสุขมากเหลือเกินนะ
อ๊ะๆ เรื่องนี้ยังไม่อวสารนะจ๊ะ ยังมีตอนต่อไปอีกนะคะ ไม่แน่วันศุกร์ เสาร์ เราจะยังไม่มาอัพน้าT_T เราจะไปเที่ยวทะเลอยากใช้ความสุขกับครอบครัวให้เต็มที่น่ะโน๊ตบุคก็จะไม่พกไปด้วย อ๊ะๆเราบอกว่าไม่แน่นะ ส่วนตอนนี้หวังว่าทุกคนคงรู้ที่อยู่nc แล้วนะ พิมพ์ว่าncG&Gวุ่นรักสลับตัว ก็เจอเลย
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะหวังว่าคงจะไมเบื่อเรื่องนี้กันนะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านแล้วกดเรื่องของเราเป็นแฟนคลับนะ เราดีใจจริงๆที่มีคนมาอ่าน บางคนชอบบางคนก็ไม่ชอบก็แล้วแต่คนนะ ตอนแรกแต่งเรานึกว่าจะไม่มีแฟนคลับแล้วซะอีกแต่ปรากฏว่มี เราขอบคุณแล้วเราดีใจมากๆเลยนะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจนถึงตอนล่าสุดนะคะ รักคนอ่านทุกคนนะ^^
ความคิดเห็น