ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( Yaoi ) Boss...พี่ชายครับมารักผมเถอะ

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10(หมอก)

    • อัปเดตล่าสุด 28 ธ.ค. 57


    หมอก

     

                   “พี่สายฟ้า...เอาเครื่องนี้ดิ หมอกชอบนะ”

     

                   “พี่ชอบเครื่องนี้น่ะ”

     

                   “โห...พี่สายฟ้าอ่ะ ก็ได้เอาแบบนั้นก็ได้ครับ”

     

                   “หมอกน่ารักมาก”

     

                   เห็นบทสนทนามะกี้ไหมครับ เรากำลังเถียงกันเรื่องโทรทัศน์ เราซื้อกันแบบจอไม่ใหญ่มาก เอาแค่เจ็ดพันพอเงินที่เหลือก็ซื้อเครื่องซีดี

     

                   “พี่ครับเอาเครื่องนี้นะ”

     

                   ผมน่ะตามใจพี่สายฟ้าแหละ เพราะผมตั้งใจจะซื้อให้

     

                   ส่วนเครื่องเล่นซีดี ผมก็ต้องเลือกอยู่แล้ว

     

                   ผมหันไปตรงโซนพวกนั้น แค่หันหลังก็เจอเลย ผมเดินมองไปเรื่อยๆก็เจอแต่บางเครื่องก็สีดำกับขาว ไม่เจ...อ๊ะ!เจอแล้ว

     

                   “พี่สายฟ้า!หมอกชอบอันนี้”

     

                   ผมรีบตะโกนเรียกเลย เครื่องนี้โดนใจผมมากเลยครับ เพราะว่ามันเป็น...สีชมพู*0*

     

                   “หมอกมัน...หวานไปไหม”

     

                   “แต่..แต่หมอกชอบU_U

     

                   “อ่ะๆ ก็ได้ เอาอันนี้แหละพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วยแล้วอีกอย่างมันก็แค่สองพันเอง”

     

                   “จริงอ่ะ*~*

     

                   “จริงดิ”

     

                   “เย้...พี่สายฟ้าน่ารักจัง จุ๊ป!

     

                   “เฮ้ย!....”

     

                   อุย..ผมลืมนี่มันที่สาธารณะนี่นา แหะๆ คนมองเต็มเลยอ่ะ

     

                   “หมอกขอโทษ”

     

                   “ไม่..ไม่เป็นไร ไปเหอะไปเอาของกัน”

                   พี่สายฟ้ากึ่งจูงกึ่งลากผม ไปเอาโทรทัศน์ที่เลือกไว้แล้วก็จ่ายเงินไป พอเสร็จแล้วก็ไปเอาเครื่องซีดี ทีนี้ผมก็จะได้ดูการ์ตูนบารบี้แล้ว ฮ่าๆ เอาจริงๆนะผมติดเรื่องบาร์บี้มากเลย

     

                   “ไปกลับกันเร็ว หมอกถือซีดีส่วนพี่เดี๋ยวแบกทรทัศน์ไปเอง แล้วก็กลับแทกซี่นะพี่ขนไม่ไหว”

     

                   “ครับ”

     

                   ผมถือนี่แล้วเดินตมพี่สายฟ้าออกมาจนถึงนอกห้าง แล้วเราก็โบกรถแทกซี่เอา

     

                   ผมและพี่สายฟ้าขึ้นรถแทกซี่แล้ว ผมว่านะแปปเดียวก็ถึง เพราะแค่เดินยังแปปเดียวเลย แล้วนี่นั่งรถไม่กี่อึดใจก็ถึง แล้วตอนนี้ก็จริง ถึงหน้าปากซอยแล้วครับ

     

                   อ๊ะ!มีร้านเช่าซีดีด้วยดีล่ะ ผมจะไปเช่าบาร์บี้มาดู

     

                   “พี่สายฟ้า พอเข้าบ้านเอาของไปเก็บแล้วออกมาเช่าซีดีกับหมอกหน่อย”

     

                   “อืม...ก็ดีเหมือนกัน พี่จะได้ดูด้วย”

     

                   “แต่ว่า หมอกต้องเป็นคนเลือกนะ”

     

                   “ก็แล้วแต่เลย...พี่ก็เลือกหนังไม่เป็น”

     

                   เย้!เสร็จโจร ผมได้ดูแล้วดีใจๆ พึ่งดูเรื่องล่าสุดก็เจ้าหญิงไข่มุก ตอนนี้ออกตอนบาร์บี้กับประตูพิศวงนินา จะได้ดูแล้ว

     

                   แอด!

     

                   “สี่สิบห้าครับ”

     

                   “อ่า....นี่ครับ”

     

                   พี่สายฟ้าส่งเงินให้แล้วลงจากรถลงมาตามผม

     

                   “พี่สายฟ้า พวกนี้วางไว้หน้าโซฟานะ พอเราดูจะได้นั่งบนโซฟาน่ะ”

     

                   “อืม...พี่ก็คิดอยู่เหมือนกัน”

     

                   พี่สายฟ้า เอาของทั้งหมดไปวางแล้วเรื่อมต่อไล่สายจนเสร็จ โห เก่งกว่าผมอีก ขนาดพี่สายฟ้าไม่เคยดูโทรทัศน์ และก็ไม่ได้เรียนด้านนี้นะเนี่ย

     

                   “พี่สายฟ้าเก่งจัง”

     

                   “ก็..มันเป็นสัญชาตญาณของผู้ชายมันจะทำเป็นไปเอง”

     

                   อ้าว...เหมือนหลอกด่าว่าผมเป็นตุ๊ดเลย ผมไม่ได้เป็นนะแค่เป็นเกย์

     

                   “ป่ะๆ ไหนบอกจะไปเช่าหนังไม่ใช่หรอ ตอนนี้จะหกโมงเย็นแล้วเนี่ย เดี๋ยวก็มืดหรอก”

     

                   “งั้นก็ไปเลย”

     

                   ผมเดินหน้ายิ้มออกมาแล้วรีบเดินไปให้ถึงหน้าปากซอยให้ไวที่สุด พี่สายฟ้าก็เดินมาข้างๆผมแหละ

     

                   “หมอกถึงแล้ว”

     

                   อ้าว...ผมก็มัวแต่บรรยายเกินลืมมองเลย

     

                   ผมเดินเข้าไปกับพี่สายฟ้า โห...หนังเต็มเลยครับ ผมจะหาเจอไหมเนี่ย ถามพนักงานให้เขาหาให้ดีกว่า

     

                   อ๊ะ!อยู่นั่นพอดีเลย

     

                   “พี่สาวครับหา การ์ตูนเรื่องบาร์บี้กับประตูพิศวงให้หน่อยนะครับ”

     

                   “อ้อ...ได้ค่ะ ตามมาทางนี้เลย”

     

                   “พี่สายฟ้าไปเร็ว”

     

                   “หมอก จะดูเรื่องอะไรน่ะ”

     

                   “ก็บาร์บี้”

     

                   “พี่ไม่เคยดูหมือนกัน ว่าแต่บาร์บี้มันเป็นแบบไหนหรอ”

     

                   อ้าว....พี่สายฟ้าไม่รู้จัก ตายๆ ไปอยู่หลืบไหนมาเนี่ย

     

                   “ช่างเหอะเดี๋ยวพี่สายฟ้าก็รู้จักเองแหละ”

     

                   ผมเดินตามพนักงานนั่นไป

     

                   “นี่ค่ะ...มันเป็นแผ่นแบบนี้นะ เพราะว่ามีคนมายืมก่อนแล้วทำขาดกับแผ่นเปียกน้ำเลยไลต์แผ่นใหม่ให้ มันไม่มีเขียนอะไรเลย”

     

                   “ก็ได้ครับ ดูได้ก็พอแล้ว”

     

                   “ค่ะ...งั้นไปจ่ายเงินข้างหน้านะคะ เป็นสมาชิกไหมเนี่ย”

     

                   “ป่าวครับ...”

     

                   “งั้นไม่เป็นไร พี่เห็นน้องน่ารักดี งั้นเขียนชื่อนามสกุลและก็ที่อยู่ก็พอแล้ว”

     

                   “ครับ”

     

                   “อ่ะนี่กระดาษ”

     

                   ผมเขียนชื่อและกรอกข้อมูลทุกอย่างลงไป

     

                   “เสร็จแล้วก็ไปจ่ายได้เลยนะตรงที่มีหนุ่มคนนั้นยืนอยู่น่ะ”

     

                   อ้อ...เจอแล้วผมเดินตรงมาตรงที่เขาบอกมันเป็นโต๊ะยาวๆน่ะ ผมเลยวางซีดีไปเลย พร้อมกับผู้ชายคนนั้น เอ...แผ่นเขาคล้ายผมมากๆเลยนะครับ เป็นสีขาวเหมือนกันเลย

     

                   “นี่ๆน้องฝากดูร้านหน่อยปวดห้องน้ำมากเลย แผ่นนี้ของคนนี้ส่วนแผ่นน้คนคนโน่น”

     

                   อ้าว...ไปไหนซะแล้ว ให้ใครไม่รู้มาดู เป็นเด็กน้อยเองครับน่าจะซักแค่สิบขวบเองจะรู้เรื่องไหนเนี่ย น้องคนนั้นหยิบแผ่นนึงใส่ถุงแล้วส่งให้ผม แล้วก็อีกแผ่นส่งให้ผู้ชายที่ยืนข้างๆผม

     

                   “ของพี่ชายอันนี้ ของพี่คนนั้นอันนี้ ของ...”

     

                   น้องชายคนนั้นผมเห็นยืนพึมพำอยู่คนเดียวมาซักพักและ...

     

                   “อ่ะ...อันนี้ของพี่แหละ”

     

                   น้องชายคนนั้นส่งมาให้ผม ผมจ่ายแบงค์ยี่สิบไปแล้วเดินออกจากร้านเลย

     

                   “พี่สายฟ้า จะได้ดูหนังแล้ว”

     

                   “อืม...”

     

                   “พี่สายฟ้าไม่ดีใจหรอ”

     

                   “พี่ดีใจไอ้ตรงที่เรามีความสุขนั่นแหละ”

     

                   “บ้า...ชอบพูดให้หมอกเขิน”

     

                   ตุบ!

     

                   ผมเอาถุงซีดีฟาดเลย ก็ชอบพูดให้เขินน่ะ

     

                   “เจ็บนะหมอก”

     

                   “อื้อ..อื้อ..พี่สายฟ้ามาหยิกแก้มหมอกทำไมอ่า เจ็บนะ”

     

                   “เท่ากันแล้วนะพี่ทำเราเจ็บแล้ว”

     

                   “เออก็ได้ หายกันแล้ว งั้นถ้าหมอกหอมพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าก็จะหอมหมอกตืนใช่ม้า...”

     

                   “ทะลึ่ง”

     

                   “หัวยุ่งอีกแล้ว พี่สายฟฟ้าเป็นอะไรกับผมหมอกเนี่ย”

     

                   “ฮ่าๆ ไปๆถึงบ้านแล้วไปดูกันเลย”

     

                   ผมรีบแสล๋นเข้าบ้านคนแรกเลย แล้วก็รีบเสียบปลั๊ก แล้วก็เอาแผ่นเข้าไป พี่สายฟ้าก็นั่งรอดูเป็นคุณชายอยู่บนโซฟาแล้วครับ

     

                   ครืด!

     

                   แผ่นเข้าไปแล้ว ผมรู้ว่ามีโฆษณาก่อนมาแน่ๆครับ

     

                   “พี่สายฟ้าดูไปก่อนนะเดี๋ยวหมอกทำของว่างมาให้”

     

                   ผมเดินเข้าไปในครัวแล้วเริ่มทอดไข่ ผมกะว่าแค่จะทำไข่ดาวราดซอสก็พอแล้วผมทให้พี่สายฟ้ากินคนเดียวแหละผมไม่กินหรอก

     

                   ผมตั้งกระทะแล้วตอกไข่ใส่ไปเลย ผมเริ่มทอดแล้ว กะว่าจะเอาแบบไม่สุขเพราะมันอร่อยกว่าน่ะ

     

                   พอผมเห็นว่ามันเริ่มสุขแล้วก็เอาขึ้นมาเลย แท๊นนนน เป็นไงล่ะ แปปเดียวก็เสร็จ

     

                   ผมหยิบใส่จานแล้วราดซอสมาเลย ผมเดินออกไปข้างนอกแล้วกะได้กินกับพี่สายฟ้า

     

                   “พี่สาย....”

     

                   เคร้ง!

     

                   ของทุกอย่างที่ผมถือมามันหล่นแตกหมดเพร่ะภาพข้างหน้าในโทรทัศน์ นี่มัน...ไม่ใช่บาร์บี้ผม บาร์บี้ผมไม่แก้ผ้านะ เฮ้ย!นี่มันหนังอย่างว่าแล้ว พี่สายฟ้าก็มองดูตาแป๋วเลย เอาแล้วไง

     

                   “หมอกนี่...บาร์บี้ของหมอกหรอ”

     

                   “มะ..มะไม่ใช่ หมอกหยิบสลับกับผู้ชายคนนั้นแน่เลย”

     

                   ผมรีบวิ่งไปปิดเอาแผ่นออก

     

                   “หมอก...คือพี่”

     

                   ผมก็พอรู้ครับว่าอะไร ก็ส่วนตรงกลางของพี่สายฟ้ามันชี้ขึ้นมาขนาดที่กางเกงตุงเลยครับ

     

                   “ให้หมอกช่วยไหม”

     

                   “เฮ้ย!...ไม่ๆ ห้องน้ำก็พอ”

     

                   “พี่สายฟ้า ให้หมอกช่วยเหอะ”

     

                   “แต่พี่...”

     

                   ผมรีบประคบริมฝีปากของผมเข้ากับพี่สายฟ้ามะตะกี้มือผมมันไปโดนตรงนั้นของพี่สายฟ้าด้วย มันแข็งเหมือนหินเลยครับ

     

                   จากที่ผมเป็นคนเริ่มก่อน จนตอนนี้ก็กลับกลายเป็นพี่สายฟ้าเริ่มรุกมั่งแล้ว พี่สายฟ้าตอบรับสัมผัสผมอย่างดี แล้วมือของพี่สายฟ้าก็เริ่มซุกซนจนตอนนี้มันปะปายไปทั่วร่างกายของผมแล้วครับ

     

                   “อืม...”

     

                   พี่สายฟ้ามองหน้าผมแล้วใช้มือนั้นเช็ดน้ำลายผมออก

     

                   “พี่...ไม่ไหวแล้ว”

     

    ----------------------ฉับๆอ่านต่อได้ในnc ncที่เดิมนะพิมพ์ไปว่าncแสงสีหม่นเลื่อนลงก็เจอเอง---------------------

    ----------ต่อจากnc-----------

     

    “พี่สายฟ้า....”

     

                   “พี่ขอโทษ...พี่ขอโทษ”

     

                   “ไม่ต้องขอโทษหมอก หมอกไม่ค่อยเจ็บ”

     

                   “พี่...กับหมอก”

     

                   “ไม่เป็นไรครับที่หมอกยอมเพราะหมอกเต็มใจให้พี่สายฟ้าครับ....พี่สายฟ้า”

     

                   “หืม...”

     

                   “พี่สายฟ้ารักหมอกมั้ย”

     

                   ผมกลั้นใจถามออกไปแล้วรอฟังประโยคถัดมาของพี่สายฟ้า....

     

                   “พี่ขอโทษ...ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ได้แปลว่าพี่รักหมอก พี่แค่ทำไปตาม...อารมณ์”

     

                   “....”

     

                   “พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ”

     

                   พอผมเห็นพี่สายฟ้าเดินไป อยู่ดีน้ำตาของผมมันก็ไหลออกมาทั้งสองข้าง ผมคิดว่า...เขาทำแบบนั้กับผมคงมีใจให้ผมสักหน่อยบ้างก็ดี แค่นี้ผมก็ดีใจ แต่เท่าที่ฟังมาพี่สายฟ้าไม่ได้รักผมเลย

     

     

                   Ncที่เดิมนะ ไม่เปลี่ยนแปลง ตอนนี้เราลงให้เลยครบร้อยดีใช่ม้า เพราะเราจะหยุดอัพแล้วไปเที่ยวปีใหม่แล้ว

     

                   สำหรับตอนนี้เราว่า หมอกน่าสงสารนะเนี่ยตามความคิดนะ เอาล่ะสุขสันต์วันปีใหม่ ไปเที่ยวไหนระวังตัวกันด้วยนะคะ

     

                   ปล.รักคนอ่านนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×