คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่9(สายฟ้า)
สายฟ้า
ผมไม่จนมุมแล้วนะเนี่ยที่จะทำให้ไอ้ตัวเล็กมันหายโกรธผม
“หมอก...เดี๋ยวพี่ซื้อที่คาดผมให้”
“ไม่!”
“งั้นไปนั่งชิงช้าสวรรค์กัน”
“ไม่!”
“ไป...เอิ่ม ซื้อขนมกัน”
“ไม่!”
ไม่หมดเลยครับเอาไงดีอ่า ไหนผมลองดูประโยคนี้ดีกว่า
“งั้นไปนอนกับพี่กัน”
“โอเค”
ตอบอย่างไม่คิดอะไรเลย-_- คือทางเดียวที่ผมจะทำให้มันหายโกรธได้คือนอนกับมันหรอเนี่ย
“หมอก...พี่ขอโทษ พี่จะไปเห็นใครดีกว่าหมอกล่ะ”
“ไม่!”
=_=; ไม่หมดเลย
“งั้นลดจากนอนด้วยกันเป็นแค่..จุ๊ปๆได้ไหม”
“หืม...ข้อเสนอน่าสนใจดี ก็ได้หมอกตกลง”
โห...เอาไงดีเฟริสคิสผมเสียให้กับผู้ชายด้วยกันหรอเนี่ย
“จูบดิ”
“อืม...”
ผมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ยังไงดีอ่า ผมไม่มีประสบการณ์อ่ะ มันเลยดูเก้ๆกังๆ
“พี่สายฟ้าไม่เป็นใช่ไหมเนี่ย”
“ก็พี่ไม่เคยจูบใครนี่”
“มาๆเดี๋ยวหมอกสอนคราวหน้าจะได้ทำเป็น”
ฟึ่บ!
เจ้าตัวเล็กไม่รีรอให้ผมได้พูดอะไร เขย่งปลายเท้าแล้วเอาปากประกบกับผม จะว่าไป...มันก็หวานดีนะเนี่ย...ผมก็ตอบรับประสาทสัมผัสของมันโดยการค่อยๆประคองหน้ามัน แล้วก็กลายมาเป็นผมรุกเอง ผมค่อยๆบรรจงจูบไปเรื่อยๆจนตัวเองมีความรู้สึกว่าอยากเอาลิ้นเข้าไปดูบ้างจัง...
“อื้อ..!”
ฟึ่บ!
“แฮกๆ พี่สายฟ้าหมอกหายใจไม่ออก”
“พี่ขอโทษ!”
“แฮก...แฮก...ไม่เป็นไร ไหนบอกว่าไม่เป็นไง เอาซะหมอกตั้งเลย-////-“
“หืม”
ผมก้มลงไปมองส่วนข้างล่างของหมอก หมอกมันใส่กางเกงเหมือนนักฟุตบอลด้วยมันเป็นผ้าบางๆ มันเลยทำให้ผมเห็นว่าสิ่งนั้นมัน...ขึ้นมา
“ไปเข้าห้องน้ำแล่ว!”
เจ้าตัวเล็กรีบวิ่งไปเลยครับสงสัยคงอยากปดปล่อย แต่ยังไงตอนนี้มันก็หายโกรธผมแล้วนี่เนอะ^^
--------------------------ต่อ-----------------------------
ตอนนี้เราสองคนออกมานั่งอยู่หน้าโซฟาแล้วมัวแต่จ้องหน้ากันอยู่นั่นแหละ
“พี่สายฟ้าบ้า!”
“อ้าว...มาด่าพี่บ้าอีก ทีนี้เอาไงดีอ่ะ ไม่มีไรทำเลย”
“ทำกิจกรรมกันไหม”
“กิจกรรม....กิจกรรมอะไร”
“ก็กิจกรรมบนเตียงไง”
โป๊ก!
“เจ็บอ่าT()Tพี่สายฟ้า”
“เจ็บก็ดี เรานี่นะทะลึ่งตลอดเลยจริงๆ”
“เออ...พี่สายฟ้า เราไปซื้อทีวีกันไหม”
“ซื้อทีวี...พี่จะเอาเงินที่ไหน”
ก็จริงนะครับผมไม่เคยซื้อทีวีเลย แล้วอีกอย่างผมคิดว่ามันเปลืองไฟด้วย
“ก็นี่ไง....”
เจ้าตัวเล็กหยิบสิ่งของบางอย่างออกจากกระเป๋ากางเกง
“หมอก!นั่นมันโทรศัพท์หมอกนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก หมอกมีก็ไม่ได้ใช้งานอะไร”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ ป่ะเอาโทรศัพท์ไปขายน่าจะพอซื้อพวกทีวีกับเครื่องซีดีแหละ”
เฮ้ย! นี่มัน...โทรศัพท์ไอโฟนเลยนะถ้าเป็นผมขายเพื่อซื้อโทรทัศน์ให้คนอื่นน่ะผมไม่มีทางทำแน่ จะเก็บไว้อย่างดีเลย
เออแล้วเจ้าตัวเล็กมันลากผมไปไหนแล้วเนี่ย
“หมอกจะไปไหน”
“ไปเซ็นไงเดินอีกนิดก็ถึง จะได้ซื้อทีวีพร้อมขายโทรศัพท์เลย”
“แต่...พี่ถือว่าโทรทัศน์เครื่องนั้นเป็นของหมอกนะ”
“ไม่ หมอกยกให้พี่สายฟ้า พี่สายฟ้าต้องเอาไม่งั้นหมอกจะคิดว่าพี่สายฟ้าเกลียดหมอก”
“ไม่ได้เกลียดแต่พี่ไม่...”
“พี่สายฟ้าก็พูดงี้ไง แสดงว่าเกลียดหมอกใช่ไหม”
“ป่าว..”
เฮ้อ ผมล่ะหมดอารมณ์ที่จะเถียงกับคนตัวเล็กที่กำลังเดินจูงมือผมอยู่
“เย้..ถึงแล้วบอกแล้วว่าเดินนิดเดียว”
เจ้าตัวเล็กบ่นต่อสักพักก็เข้าไปข้างในแล้อย่างแรกที่ไปคือ ร้านขายมือถือ
“สวัสดีครับพี่ชาย”
โหคนขายทรศัพท์ยังหล่อยังหนุ่มอยู่เลย ผมเคยเจอแต่แบบแก่ๆ ผมสีขาวน่ะ
“หวัดดีครับ มาทำอะไรครับ”
“อ้อ..คือมาขายโทรศัพท์น่ะครับ”
“ไหนครับเครื่องไหน”
เจ้าตัวเล็กหยิบโทรศัพท์ไอโฟนออกมา เอ...ผมว่าทำไมคนขายเขามองเจ้าตัวเล็กแปลกๆนะครับ
“นี่ครับ...ได้ราคาเท่าไหร่อ่า”
“อืม...พี่ให้ได้...ห้าพัน”
“ห้าพันเองหรอครับ ผมขอเพิ่มนะ”
“งั้นพี่ให้เลยเจ็ดพัน”
“โห พี่ชายครับ”
เจ้าตัวเล็กถึงขนาดทำหน้าแมวน้อยน่าสงสาร ดูซิว่าผู้ชายคนนั้นให้คะแนนเท่าไหร่
“งั้น...หมื่นนึง”
“พี่ชายอ่า...”
“ถ้าอยากได้เยอะอแลกกับอะไรบางอย่างสิ”
เฮ้ย...ผมเริ่มคิดแล้วนะเนี่ย อยู่ดีๆผู้ชายคนนั้นก็เอามือไปลูบมือหมอกน่ะ
“พอเถอะครับ ผมขอหมื่นห้า”
อะไรไม่รู้ทำให้ผมพูดออกไป ตายแล้ว
“คือพี่สายฟ้า...”
“ผมขอเพิ่มอีแค่ห้าพัน!”
“โอเคๆ....ครับหมื่อนห้าก็ได้”
ต้องให้ผมเล่นบทโหด
“นี่ครับ”
“ไปเร็วหมอก!”
“โอ๊ย!พี่สายฟ้าหมอกเจ็บนะ”
ผมลากหมอกมาเรื่อยๆจนกระทั่งใกล้จะถึงโซนที่ขยทีวี
“พี่สายฟ้า หมอกเจ็บนะ”
ฟึ่บ!
“พี่ขอโทษ”
ผมค่อยๆปล่อยข้อมือเจ้าตัวเล็กออก ทำไมข้อมือแดงขนาดนั้นหรือว่าเพราะผม แต่...ผมไม่รู้ตัวเลยนะว่าทำแรงขนาดนั้น
“พี่สายฟ้าเป็นบ้าอะไรเนี่ย”
“ก็มะตะกี้เราไม่รู้จริงๆหรอว่าผู้ชายคนนั้นหมายถึงอะไร”
“ก็รู้ไง! ถึงไงหมอกก็ไม่ให้เขาหรอกก็ตอนนี้หมอกก็มีพี่สายฟ้าอยู่แล้วหนิ แค่นี้หมอกก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว”
อึก... ผมคิดไปเองหรือเนี่ย...
“พี่ขอโทษ”
“พี่สายฟ้าหึงหมอกหรอ”
“ปะ..ป่าว ไม่ได้หึง”
แล้วผมจะติดอ่างทำไมเนี่ย
“ถ้าไม่หึงหมอก หมอกก็จะโกรธ”
โกรธอีกแล้ว พวกคุณก็รู้ว่าเจ้าเด็กคนนี้โกรธแล้วหายยาก
“งื้อ...พี่สายฟ้าหัวหมอกยุ่งหมดแล้ว”
“ฮ่าๆ หึงก็หึง พี่สายฟ้าหึงหมอกมากๆเลยล่ะ แล้วที่ทำหน้าเหมือนแมวอย่างนั้นน่ะ ทำให้พี่ดูคนเดียวก็พอ”
ผมเดินหนีเจ้าตัวเล็กนั้นออกมาเลย ฮ่าๆไม่บอกหลอกให้งง
“อ๊ะ!พี่สายฟ้า พูดใหม่ดิ๊ พูดให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ>////<”
สะสะสะ สวัสดี~ค่ะ^^ วันนี้ลงช้าไหมเอ่ย...ไม่เนอะ บอกข่าวดีให้ ใกล้ถึงncแล้วนะ เราพอรู้ตัวว่าncแรกแต่งไม่หนุกเลยT_T แต่ncสองจะยายามเต็มที่ จะเอาให้ดีกว่าอันที่แล้วมากๆๆๆๆๆเลย^^
ป.ล รักทุกคนนะ>////<
ความคิดเห็น