คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่8(เอ็ม)
(เอ็ม)
ตอนนี้พวกเราถึงกรุงเทพแล้ว และตอนนี้ผมอยู่ในสถานที่ๆน่าเบื่อที่สุดคือโรงบาล-_- ไม่ต้องสงสัยนะครับว่าทำไม เพราะผมกำลังจะบอกเหตุการณ์ต่อไปนี้
“ฮือ กิ๊ฟ ...ลูกแม่”
“แม่ครับใจเย็นๆนะ”
ครับผมมาเยี่ยมกิ๊ฟนั่นเอง ตอนนี้หน้าของเธอเป็นรอยเหมือน กระจกบาดดูไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ที่แปลกคือ ผมว่าไอมันสวยกว่าน้องมันอีกนะครับเนี่ย จริงๆนะผมว่าหน้าตาของมันก็ค่อนข้างคล้ายกันอยู่เหมือนกัน
“แม่ๆ แม่ครับเฮ้ย!”
อ้าวเฮ้ย! อยู่ดีๆคุณไพลินก็ล้มลงไปเฉยเลย
“คุณหมอๆ! มีคนเป็นลม!”
แม่ผมเรียกคุณหมอครับ
ตอนนี้หมอมาแล้ว และกำลังเอาตัวคุณไพลินเข้าห้องฉุกเฉิน ไม่ต้องงงนะว่าแค่เป็นลมทำไมเข้าห้องฉุกเฉิน ก็คุญไพลินเขาเป็นโรคหัวใจอยู่หมอเลยต้องรีบเอาเข้าเลยครับพอรู้ว่าคุณไพลินเป็นโรคอะไร
“หมอครับ แม่ผมไปไงบ้างครับ!”
ไอมันรีบถามหมอเลยเวลาหมอออกมา
“คือ...คนไข้เป็นโรคประจำตัวอยู่แล้ว แล้วยิ่งมาเครียดอย่างงี้ ทำให้อาการของครไข้ทรุดลงหนักกว่าเดิม”
“แล้วต้องนอนที่นี่ไหม”
อันนี้ผมถามเองครับ
“ต้องครับ เพราะเราต้องรอดูอาการอีกเยอะ คนไข้คนนี้เคยมาตรวจแล้วด้วยจากที่ดูประวัติมา เขาอยู่ได้แค่2เดือน เป็นอย่างมาก แล้วตอนนี้เขายิ่งมาเครียดทำให้คนไข้ อาจจะ...เสียชีวิตได้ เหมือนกับว่าลดอายุลงน่ะครับ”
“ทำไม...ฮึก...แม่ไม่เคยบอกผมเรื่องนี้เลย ฮึก”
ไอมันร้องแล้วครับ ถ้าเป็นผมๆก็เสียใจนะ น้องต้องมาโดนอุบัติเหตุส่วนแม่ก็ใกล้จะเสีย พ่อก็ทิ้งไปแล้ว แล้วถ้าแม่มันตาย มันจะอยู่กับใคร
“มึงอย่าร้องดิวะแม่มึงไม่เป็นไรหรอก”
“แม่กู อยู่ได้แค่สองเดือน ..ฮึก..เขาเคยบอกกูเลย”
“แม่มึงคงไม่อยากให้มึงคิดมาก มึงก็ใจเย็นก่อนดิวะ”
“ฮึก..ฮือๆๆๆๆ”
อ้าวร้องไห้หนักเลย เอาไงวะ กอดก็ได้วะ
ผมเอื้อมมือไปกอดมันแล้ว มันก็กอดผมตอบ ผมรับรู้ได้เลยว่ามันเสียใจมาก
“ผมขอเอาคนไข้ไว้ในห้องนี้ก่อนนะครับ”
“ตอนนี้ฉันไปเยี่ยมเพื่อนได้แล้วใช่มั้ย”
“ครับ”
ไอมันรีบวิ่งเข้าไปคนแรกเลยครับ แล้วก็แม่ผม แล้วสุดท้ายก็คือผมที่เดินตามเข้าไป
โห!สายมันระโยงระยางกันไปหมด มีเครื่องที่วัดการเต้นหัวใจด้วย ผมไม่รู้หรอกว่ามันเรียกว่าอะไร
“แม่ๆครับ”
“นี่หนูไอ อย่าพึ่งไปรบกวนลินดีกว่าให้เขาพักผ่อนไปเถอะ เราก็ไปเยี่ยมกิ๊ฟต่อ”
“ก็ได้ครับ”
ตอนนี้เราเดินมาเยี่ยมกิ๊ฟแล้วครับ ผมก็พอรู้นะที่มาให้มาดูกิ๊ฟ เพราะว่าดูไอมันเครียดๆเลยให้มาหากิ๊ฟดีกว่าไง
“กิ๊ฟ...”
“ขอโทษนะคะ ขอดิฉันดูคนไข้ก่อนนะ”
อ้าว พยาบาลมาตรวจอาการแล้วครับ ผมเห็นเขาจดยิกๆเลย ไม่เข้าใจกับพวกอาชีพนี้ แค่มองๆก็รู้และว่าเป็นไร
“น้องผมจะฟื้นเมื่อไหร่ครับ”
โห สองปีแน่ะ แล้วไอ้ไอมันจะทำไงวะเนี่ย น่าสงสารว่ะ
“ขอแค่มีโอกาสที่น้องผมจะฟื้นผมก็ดีใจแล้วครับ”
“เฮ้อ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันน้าว่า กลับบ้านกันดีกว่านะหนูไอ เอ้อ!จริงสิ หนูไอมาอยู่บ้านน้าก่อนก็ได้นะ ยังไงพรุ่งนี้ ก็ต้องมาที่นี่อยู่แล้ว”
----------------------ต่อนะคะ-----------------------------
“ ครับ”
ตอนนี้พวกเราเดินออกจากโรงบาลแล้ว แล้วก็เรียกโชเฟอร์ที่บ้านผมให้มารับกลับ
ปัง!
ตอนนี้ปิดประตูเรียบร้อยแล้วกำลังเดินทางกลับเลยผมแยกมานั่งคนเดียว ส่วนไอกับแม่ผมนั่งด้วยกัน
ผมว่าตอนนี้ผมไม่ค่อยได้พูดเลยอ่ะT_T น่าเบื่อจังเลยเล่นเกมดีกว่าช่วงนี้เห็นฮิตเกมเศรษฐีกันอยู่ผมก็ตามกระแสนะ
ตอนนี้ผมเริ่มเล่นแล้วครับ กำลังสร้างแลนด์มาร์กได้ แต่มันยึดไปก่อน อ้าวเฮ้ยไรวะล้มละลายและ วันนี้มันวันไม่ดีไรวะเนี่ย เครียดๆ
“มาๆถึงแล้วหนูไอ”
ตอนนี้ถึงบ้านแล้วครับ เดินเข้าไปแล้วเฮ้อ บ้านผมนี่ก็กว้างมากๆ ไม่เข้าใจพ่อนนะเนี่ยว่าทำไมถึงต้องสร้างใหญ่ขนาดนี้
“แม่ แล้วไอมันนอนไหนอ่า”
“เอ้า! ถามแปลกๆเจ้าลูกคนนี้ก็ไปนอนกับลูกไง”
“เฮ้ย!ได้ไงอ่ะ ให้มันไปนอนที่อื่นดิแม่”
“นี่ๆเขาเป็นแขกจะให้ไปนอนในห้องคนรับใช้รึไง”
“โห! แม่อ่า”
“อ้าวแจงมาพอดี ช่วยขนของๆหนูไอไปบนห้องเจ้าเอ็มด้วย”
“เจ้าค่ะ”
โหแม่ให้ป้าแจง(คนรับใช้)ไปเก็บของแล้ว เผด็จการจริงๆแม่คนนี้
“อ้าว ตอนนี้ดึกแล้วไปเข้านอนกันก่อนไป ส่วนหนูไอใส่เสื้อผ้าเจ้าเอ็มไปก่อนนะ”
“เฮ้ย ไม่เอาแม่”
“เอ้า! หรือจะให้ใส่เสื้อแม่”
“โห เอาอีกแล้วแม่อ่ะ”
ไม่เข้าใจเลย ยังไงผมก็ต้องยอมแพ้แม่อยู่ดี
ตอนนี้ผมและมันอยู่หน้าห้องของผมแล้ว แต่มันไม่ยอมเข้าห้องสักทีมัวแต่ยืนอยู่นั่นแหละ
“อ้าว มึงอึนไรเนี่ย รีๆเข้าไปดิ”
“เออ...”
อ้อผมลืมสงสัยมันคงกำลังเศร้าเรื่องแม่อยู่น่ะ
“นี่มึงเข้าไปอาบน้ำก่อน ส่วนนี่เสื้อ อ่ะ!”
ผมหยิบเสื้อในตู้แล้วส่งให้มัน
ตอนนี้มันอาบน้ำเสร็จแล้วครับ เสื้อที่ใส่มันใหญ่มากๆเลย เป็นเสื้อแขนยาว กับกางเกงขายาวลายหมีน้อยตัวนี้ผมไม่ค่อยได้ใส่หรอก เพราะมันไม่เข้ากับผม แล้วอีกอย่างลายมันตุ๊ดมาก-_- ผมไม่ค่อยกล้าใส่ด้วยเลยให้มันใส่ไป
อืม...จะว่าไปแล้วใส่แบบนี้มันก็sexyดีนะเนี่ย-////-
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วครบ100% สั้นไปหน่อยนะคะ แต่ไม่เท่าไหร่ เจอกันตอนหน้าของไอนะคะ
เอ้อ เราเริ่มลงนิยายเรื่อง(yaoi) Boss... พี่ชายครับมารักผมเถอะ ลงตอนแรกแค่10%
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะ>////<
ความคิดเห็น