ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (yaoi) G&G วุ่นรักสลับตัว

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4(เอ็ม)

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ย. 57


    (เอ็ม)

     

                   ตอนนี้งานทุกอย่างเลิกหมดแล้วหมดครับต้องรีบเชิญแขกกลับบ้าน หลังจากผมมีเรื่องกับเพื่อนของไอ้ไอมันน่ะและตอนนี้ผมกำลังโดนแม่สุดที่รักของผมบิดหูอย่างแรงเลยไม่ช่วยผม ทำแผลยังจะมาทำแผลเพิ่มให้อีก คนไรวะต่อยเจ็บชิบหาย

                  

                   “โอ๊ย!ก็ผมไม่ผิดหนิแม่ แม่ก็รู้ว่าเพื่อนของไอ้ไอมันมาต่อยผมก่อน”

     

                   ก็จริงน่ะผมก็แค่จูบไอ้ไอเท่านั้นเอง แต่มันน่ะดิทำเป็นร้อนตัวผมไม่ไดด้จูบกับมันสักหน่อย แล้วอีกอย่างผมพึ่งเคยเจอมันครั้งนี้ครั้งแรกด้วย รู้สึกจะชื่อ.....ชื่ออะไรนะ.....อ้อไอ้คิว ผมเห็นไอ้ไอมันเรียกอยู่ผมมองป้าดดดเดียวก็รู้เลยว่ามันน่ะชอบไอ้ไอ เฮ้อส่วนไอ้ไอนี่มันโง่หรือไร้เดียงสาวะเพื่อนมันแม่งออกอาการซะขนาดนั้นน่าจะรู้ตั้งนานแล้วนะว่าไอ้คิวอะไรนั่นน่ะมันชอบมึง

     

                   “ถึงยังงั้นก็เถอะเราควรต้องไปขอโทษหนูไอเขาเลย”

     

                   “เฮ้ยนี่ผมไม่ผิดยังให้ผมไปขอโทษอีกหรอ ผมบอกเลยว่า ไม่-มี-ทาง”

     

                   ผมบอกอย่างชัดเจนเลยแถมเน้นแต่ละคำให้ด้วย ไรวะผมไม่ผิดยังต้องให้ผมไปขอโทษเขาอีกไม่ยอมหรอก

     

                   “ไม่-มี-ทาง เลยหรอไอ้ลูกรัก ฮึ”

     

                   แม่อย่าทำเสียงเหมือนนางยักษ์ดิ แม่ยังเป็นแม่ผมอยู่นะไม่ใช่ยักษ์ เอาไงดีน้ำเสียงอย่างงี้โดนดีแน่ๆเลย

     

                   พูดยังไม่ทันขาดคำแม่สุดที่รักของผมก็บิดหูข้างเดิมเต็มที่

     

                   “โอ๊ย!เจ็บนะแม่อ่ะT_T

     

                   “เจ็บงั้นก็ต้องยอมถ้าไม่ยอมแกโดนหนักกว่านี้อีก”

     

                   “ก็ได้ๆ แม่อ่ะตลอดเลยใช้ระบบเผด็จการ ไม่น่าล่ะพ่อเขาถึงรีบชิ่งขึ้นสวรรค์ไปก่อนน่ะ”

     

                   “หรอจ๊ะลูก หึๆ พ่อเขารีบชิ่งขึ้นสวรรค์เลยหรอ งั้นคิวต่อไปก็จะเป็นแกที่ได้ขึ้นสวรรค์ตามพ่อแก!

     

                   “โอ๊ย!เจ็บแม่ๆ ผมเจ็บพอๆ หยุ๊ด หูผมจะขาดแล้วไม่เอาแล้วผมขอโต๊ดดดดดดY_Y

     

                   “งั้นก็ดี! ฮึ่ย!เจ้าลูกคนนี้นี่แล้วอย่าคิดว่าแม่ไม่เห็นนะตอนที่เราจูบกับหนูไอน่ะ”

     

                   แม่จะพูดทำไมเนี่ย ผมก็ไม่ได้อะไรมากหรอกนะจูบนั้นน่ะไม่ใช่จูบแรกสักหน่อยเห็นผมอย่างนี้แต่ผู้หญิงก็เยอะเหมือนกันนะครับ

     

                   “ก็แค่จูบ”

     

                   “พูดไปได้นะไอ้ ก็แค่จูบน่ะ หนูไอเขาเสียหาย งั้น...เอางี้ดีไหมเพื่อเป็นการขอโทษหนูไอเราทั้งสองครอบครัวไปเที่ยวทะเลดีไหม จะได้ให้ยัยลินไปพักผ่อนให้หายเครียดเรื่องของหนูกิ๊ฟและแม่ก็จะได้ไปเที่ยวโดยมีเพื่อนสนิทไปด้วย”

     

                   โห แม่ครับแม่คิดได้ไงยินปืนนัดเดียวได้นกสามตัวเลยนะเนี่ย

     

                   “ท่าแม่จะไปก็ไปเถอะครับผมจะอยู่เฝ้าบ้านให้ถือว่าให้แม่ไปปล่อยแก่ด้วย”

     

                   “ปล่อยกงปล่อยแก่อะไร ชั้นไม่ได้แก่สักหน่อย แล้วอีกอย่างแกก็ต้องไปในเมื่องานนี้แกผิดก็ต้องไปด้วย”

     

                   “ไม่เอาน่ะแม่ผม....”

     

                   “จะ-ไป-ไม่-ไป”

     

                   ฮือT_Tแม่ผมนางยักษ์เข้าสิงอีกแล้วถ้าตอบไม่ไปหูผมขาดแน่ๆเลย”

     

                   “ไปก็ได้ครับY_Y

     

                   “ดีมาก รีบไปเก็บของเลยแล้วก็รีบนอนด้วยดึกแล้วเราจะไปกันพรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ขอโทรบอกยัยลินก่อน”

     

                   ก็มีทางเดียวคือผมต้องรีบไปเก็บเสื้อผ้าทั้งที่ไม่อยากไปเล้ยยย

     

                   เช้าวันรุ่งขึ้นแล้วครับตอนนี้พวกเรามานั่งกันอยู่บนรถตู้ที่แม่ผมเป็นคนเหมามาเอง ทำแม่เป็นคนทำอะไรไวอย่างนี้เนี่ย แล้วจุดหมายปลายทางที่เราจะไปคือ พัทยาครับ อีกไม่ไกลมากก็ถึงแล้วครับผมนั่งรถมายอมรับเลยว่าตอนนี้เบื่อมากๆแต่แม่ผมคงไม่-_-; เพราะมีเพื่อนรักอย่างคุณไพลินไปด้วยแล้วตอนนี้สองคนนั้นก็กำลังคุยกันอย่างสนุกมาก ให้ทายตอนนี้ผมนั่นใกล้ใคร ใช่แล้วครับไอ้ไอนั่นเองตอนนี้มันกำลังนั่งหลับหัวสัปหงกหัวนี่นะโขกกระจกไปหลายครั้งแล้วด้วยเห็นแล้วผมก็สงสาร

     

                   “เฮ้ย!มึงนอนดีๆดิวะ”

     

                   “...”

     

                   สงสัยคงกำลังมึนๆอยู่เห็นอย่างงี้ผมก็เป็นคนดีนะผมเลยจับหัวของมันมานอนตักของผม มันนี้หลับตาพริ้มเหมือนเด็กน้อยเลยครับผมไม่แลกใจเลยว่าไอ้เพื่อนสุดหล่อของมันคนที่ผมต่อยน่ะ จะชอบมัน ผิวงี้ก็สีชมพูตาก็โตจมูกก็เล็กและก็โด่งหน่อยๆ ปากนี่ก็เป็ยกระจับสีชมพูโดยที่ไม่มีอะไรแต่งแต้ม และที่สำคัญผมของมันยังตัดเป็นซอยเหมือนผู้หญิงมากๆเลยครับเล่นตอนนั้นผมเข้าใจผิดเลย

     

                   ตอนนี้ผมอยากจูบมันอีกแล้วว่ะ แม่งงงชอบทำปากยั่ว เออลักหลับสักหน่อยก็ได้

     

                   จุ๊บ

     

                   “เฮ้ย!มึงทำอะไรวะ”




    ---------------------------------------------------------ต่อนะคะ------------------------------------------


     

                       “เฮ้ย!มึงทำอะไรวะ”

     

                   เฮ้ยมันมันหลับอยู่ไม่ใช่หรอ ซวยแล้วแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ดีกว่า

     

                   “...”

     

                   “กูถามทำไมไม่ตอบล่ะ”

     

                   “มึงไม่ได้หลับอยู่หรอวะ”

     

                   “กูน่ะตื่นตั้งแต่มึงจ้องเหมือนจะกินกูแล้ว”

     

                   “มึงอย่ามามั่วกูไม่ได้จะกินมึงสักหน่อย”

     

                   “แล้ว...มะกี้...  ช่างเหอะ”

     

                   พอมันพูดจบมันก็นั่งขึ้นเลยแต่ว่ามันนี่ก็ประสาทสัมผัสดีนะเนี่ยแค่มองก็ตื่นแล้วน่ะ(เอ๊ะ!อย่าคิดลึงนะคนล่ะตื่น)

     

                   “นี่เด็กๆถึงแล้วนะลงรถได้เลยจ้า”

     

                   “ครับคุณแม่”

     

                   คุณไพลินตะโกนบอกพวกผมมาแต่คนที่ตอบรับคือไอ้ไอมันแหละ ผมว่ามาเที่ยวแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะผมก็ไม่ได้มานานแล้วด้วยแล้วก็ดูคุณไพลินเค้ายิ้มแย้มขึ้นด้วยหล่ะ

     

                   “ไปเอากระเป๋าไปเก็บกันนะ แม่อยู่กับยัยลินนะเอ็ม ส่วนแกก็ไปอยู่กับหนูไอนะพอเสร็จแล้วก็ลงมาถ่ายรูปกัน”

     

                   เฮ้ยได้ไงอ่ะแม่ ให้ผมมาแล้วยังให้ผมต้องไปพักกับไอ้นี่ด้วยผมได้เบื่อตายแน่ๆมันดูเหมือนจะเป็นคนพูดเก่งด่าเก่งนะครับ แต่สำหรับผมๆว่ามันชอบทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่คนเดียวอย่างนั้นแหละ

     

                   ที่ๆเรามาพักกันก็คือโรงแรมครับมาสามวันค้างสองคืนแต่โชคดีหน่อยที่ห้องผมกับแม่ห่างกันแค่ไม่กี่ห้องแต่ก็ชั้นเดียวกันนั่นแหละ

     

                   ตอนนี้ผมรับกุญแจจากเคาท์เตอร์แล้วครับก็เดินขึ้นมาพร้อมกับไอ้ไอมันนั่นแหละ มันไม่พูดอะไรเลยน่ะเงียบมากๆเลยผมชวนมันคุยดีกว่า

     

                   “นี่ไอกูขอโทษมึงเรื่องวันนั้นด้วยแล้วกัน”

     

                   “ไม่เป็นไรกูถือเรื่องที่มึง....กับกูนั่นแหละ และที่สำคัญอย่ามาเรียกกูว่าไอเรียกว่ากิลด์ก็พอเราไม่ได้สนิทกันถึงขนาดนั้น”

     

                   “แหมกูก็เป็นคู่หมั้นมึงนะทำไมจะเรียกไม่ได้”

     

                   ได้ทีก็ขอแกล้งสักหน่อยก๊ากกกกกดูหน้ามันดิอย่างกะไปอมขี้เน่ามาซักสิบปี

     

                   แต่ระหว่างที่ผมพูดเสร็จผมก็พึ่งหันไปเห็นผู้หญิงวัยรุ่นสองคนซุบซิบกันแล้วก็มองมาที่พวกผมด้วย ผมก็ได้ยินที่พวกผู้หญิงพวกนั้นพูดเช่นมะกี้

     

                   “อือๆใช่ๆน่ารักทั้งคู่เลยคนนั้นเคะมากน่ารักอ่ะ ส่วนคนต้องเมะแน่ๆเลยหล่อมากๆอ่ะ มะกี้ชั้นได้ยินด้วยนะที่บอกว่เป็นคู่หมั้นกันน่ะ”

     

                   “จริงหรอ กรี๊ดดด”

     

                   ถึงยังงั้นแต่ผมก็รู้นะว่าเคะกับเมะแปลว่าอะไร ผมว่านะผมล้อเล่นผิดเวลาแล้ว

     

                   “มึงจะเรียกยังไงก็เรื่องของมึงกูไม่รู้ด้วยแล้ว!

     

                   อ้าวเดินหนีนำหน้าผมไปเลยกะแค่จะแกล้งเล่นทำมาเป็นหยิ่ง ผมก็ไม่ชอบนักหรอกผู้ชายที่หยิ่งน่ะ

     

                   ตอนนี้ผมเก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้วครับแล้วก็เดินลงมาเล่นตรงชายหาดเห็นแม่กับคุณไพลินยืนถ่ายรูปกันสนุกเลยผมจึงไม่อยากขัด

     

                   เอ๊ะ ผมเห็นไอ้ตัวเล็กมันนั่นอยู่ตรงนู่นด้วยครับรู้สึงว่ามันกำลังเสก็ตภาพอยู่นะ มองดูตรงนี้ตัวมันเล็กมากๆเลยแต่ถ้าเข้าไปดูใกล้ๆผมว่าตัวมันก็เล็กอยู่ดี =_=;

     

                   ตอนนี้ผมเลยเดินเข้าไปหามันแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ตอนแรกมันก็หันมามองผมนะครับพอมองปุ๊บก็หันกลับเลยทันที ผมเบื่อจังเลยตอนนี้ ผมเลยนั่งมองหน้ามันไปดูแล้วเพลินดีแหะทำให้ผมหายเบื่อทันทีเลยที่ผมชอบมองที่สุดก็คือปาก ปากมันน่ะสวยมากๆเลยเห็นแล้วก็อยากจะจูบอีก

     

                   เฮ้ย! บ้าผมว่าผมชักจะฟุ้งซ่านและนะเนี่ย

     

                   “มึงนี่ท่าจะโรคจิตจริงว่ะชอบนั่งมองคนอื่น”

     

                   “ก็ถ้ามึงเจอของสวยๆงามๆมึงจะมองรึเปล่าล่ะ”

     

                   “มึง!หาว่าใครเป็นของสวยของงามมึงพูดดีๆนะ”

     

                   ผมว่าจุดอ่อนของมันอยู่ที่บอกว่ามันสวยนั่นแหละ

     

                   “กูยังไม่ได้พูดสักคำว่ามึงสวย”

     

                   “มึง!นี่มัน...ฮึ่ย”

     

                   เอาหล่ะครับมันหยุดถียงแล้วก็นั่งวาดรูปต่อโดยไม่สนใจผมเลย

     

                   “นี่เด็กๆมาถ่ายรูปด้วยกันสิ อ้าวแล้วหนูไอเป็นไรเนี่ย หรือว่าเจ้าเอผ้มมันแกล้งไรหนูอีกเนี่ย”

     

                   อ้าวซวยแล้วไง

     

                   “ครับ ผมไม่มีสมาธิวาดรูปเลย”

     

                   “หึๆเจ้าเอ็ม”

     

                   มาอีกแล้วบทนางยักษ์U_U ผมว่าไม่รอดแน่ๆเลย

                   “โหแม่ครับผมขอโต๊ดดดดT_T

     

                   “ไปขอโทษหนูไอนู่น”

     

                   “แม่อ่ะ”

     

                   “ไม่ต้องมาทำเหมือนเด็กมันไม่น่ารักเลย ตัวก็โตเป็นควายแล้วยังกระแดะทำท่าเหมือนเด็ก”

     

                   “แต่ผมว่าผมน่ารักนะ” ผมทำตาเป็นประกายใส่แม่เลยผมก็อย่างงี้แหละลูกคนเดียวน่ะส่วนมากชอบอ้อนกันใช่ไหมล่ะ

     

                   “ไม่ต้องเลยไปขอโทษหนูไอเดี๋ยวนี้เลย”

     

                   “ไม่เอา!

     

                   “ได้ไม่เอาใช่ไหมนี่แน่ะ”

     

                   แม่สุดที่รักของผมบิดหูผมเต็มแรงเลย

     

                   “โอ๊ย เจ้บบบบ ก็ได้ๆยอมแล้วอายคนอื่นเค้า”

     

                   “งั้นก็ดี”

     

                   ตอนที่ผมกำลังหันหน้าไปขอโทษมันน่ะ ผมเห็นมันยืนขำด้วยพอเห็นผมหันมาก็รีบหยุดเลย

     

                   “มึงขำอะไร”

     

                   “ป่าว กูไม่ได้ขำเอาดิกูรอมึงขอโทษอยู่”

     

                   โอ้โหพูดซะอย่างกะกูเป็นทาสมึง เออโอกาสหน้ายังมีผมค่อยแกล้งมันให่ก็ได้

     

                   “ขอโทษ”

     

                   “แค่นี้ก็จบแล้ว แม่จะมาบอกว่าตอนช่วงดึกๆจะมากินบาร์บีคิวกันที่นี่นะ”

     

                   “นี่ยังจะมีกิจกรรมอะไรอีกหรอเนี่ย!

     

                   “พูดมาก นี่แน่ะ”

     

                   ฮือTT_TT โดนบิดหูอีกแล้วผมว่าทริปนี้หูผมต้องใช้งานไม่ได้ไปข้างหนึ่งแน่ๆเลย แน่ะแล้วมันยังมายิ้มอีก เออมึงมีความสุขมากนักใช่ป่ะที่เห็นกูเป็นแบบนี้ ครั้งหน้ากูต้องแกล้งมึงให้ได้เลยคอยดู






    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


                          สวัสดีค่ะ สำหรับตอนนี้เราลงครบ100%แล้วนะ 


                           ป.ล ขอบคุณทุกคนที่เข้าอ่านนะ  รักคนอ่านทุกคนนะคะ>/////<





         

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×