คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่15(สายฟ้า)
สายฟ้า
เจ้าตัวเล็กนั่นหายปไหนเนี่ย เท่าที่ผมเห็นล่าสุดน่าจะมาทางนี้นะ
“พี่วินครับ ขับไปทางนี้เลยครับ”
ใช่ครับ ผมกำลังตามหาหมอกอยู่โดยการนั่งมอไซวินไปน่ะ หมอกนะหมอกจะไปไหนก็ไม่ฟังแล้วดูออกไปก็ไปสภาพนั้นด้วยนะครับ
อ๊ะ...ผมเจอรถแท็กซี่นั่นแล้ว
“พี่ครับจอดตรงนี้แหละ นี่เงินไม่ต้องทอน!”
ผมรีบยัดแบงค์ร้อยเข้าไปเลยแล้วรีบวิ่งไปหาหมอก นั่นไงกำลังทะเลาะอยู่กับไอ้บ้านั่นแน่ๆเลยผมรีบเดินเข้าไป
“หยุดนะเว้ย!” ผมตะโกนเข้าไปอย่างห่ามๆ เลยผมไม่ยอมหรอกให้หมอกเป็นอะไรไปน่ะผมรีบวิ่งเข้าไปแล้วไม่ลืมที่จะเก็บท่อนไม้มาด้วย
“หยุดก่อนพี่สายฟ้า” ผมกำลังจะเอไม้นั่นฟาดหัวมันแต่หมอกห้ามไว้ก่อน...ทำไมล่ะ
“พี่จะตีมันเพราะมันทำหมอก”
“ป่าว ครับแค่พี่สายฟ้าต้องรีบช่วยหมอกอย่าทำร้ายเขา”
“หยุดพูดเถอะครับคุณหมอกเราได้เวลากลับบ้านแล้วตระกูลศิลามาสาลีนาตรออยู่นะครับ”
“ปล่อยหมอก”
หมอกพยายามสะบัดมือออก แล้วว่าแต่ตระกูล...ตระกูลอะไร ไหนหมอกบอกว่าเป็นคนที่ไม่มีที่อยู่ นี่ผมงงไปหมดแล้วเกิดอะไรขึ้น..
“พี่สายฟ้าช่วยหมอกด้วย เขาจะพาหมอกไปแล้ว”
พอผมได้ยินคำว่าหมอกจะไปแล้ว ผมก็รีบเอาไม้นั่นฟาดที่หัวของไอ้หมอนั่นแล้วรีบพาหมอกวิ่ง ผมไม่ยอมหรอกให้ใครมาทำอะไรหมอก
พอผมรู้ว่าเริ่มหลุดจากรัศมีตรงนั้นแล้วเลยปล่อยมือหมอกเพราะเราวิ่งกันมาไกลมากแล้วด้วย
“พี่สายฟ้า....ฮึก พี่สายฟ้า!” หมอกพุ่งเข้ามากอดผมแล้วมีหรือที่ผมจะไม่กอดตอบ
“วันหลังอย่าหนีไปแบบนี้อีกนะ รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงมาก” ผมหมอกออกแล้วเอาปากผมเช็ดน้ำตาให้
“พี่สายฟ้าตบหมอก...”
เรื่องนั้นไม่ใช่ว่าผมจำไม่มได้แต่ว่าผมทำไปโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากรำคาญมั้ง...แต่ยังไงผมก็ผิดอยู่ดี
“พี่ขอโทษ ไหนๆเจ็บตรงไหนคนดีมามะให้พี่ดูหน่อย”
“ตรงนี้ครับ!” เจ้าตัวเล็กรีบชี้ไปที่แก้มเลย ฮ่าๆเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว เจ้าตัวเล็กนี่มัน...น่ารักจริงๆ
มาแล้วๆ ไม่ได้ลืมเรื่องนี้เลยนะคะ เห็นมีคนมาคอมเมนต์เพิ่มนะเนี่ยเราเลยมาอัพเพราะทำให้เรามีกำลังใจแต่ง ยิ่งอ่านคอมเมนต์แล้ว อ่านแล้วก็อ่านซ้ำมันยิ่งทำให้เราอยากแต่ง ขอบคุณทุกเมนต์น้า พอเราอ่านปุ๊บรีบจับคอมนั่งแต่งเลยล่ะ เราดีใจมากๆ ตอนนี้เราสัญญาว่าจะอัพบ่อยขึ้นนะ
ปล.รักรีดเดอร์นะ
ความคิดเห็น