คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่14(เอ็ม)
เอ็ม
“เฮ้ย ไอ..ตื่นดิวะ”
ผมปลุกมันมาหลายครั้งแล้วนะครับแต่ก็ไม่ตื่น อะไรกันผมว่าไอ้ไอมันเป็นคนตื่นง่ายนะเนี่ยทำไมคราวนี้มันหลับแบบลืมโลกขนาดนี้
“ไอ...”
เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น...เอาวะแบกก็แบก
ผมตัดสินใจแบกไอ้ไอขึ้นบนหลัง โหคนไรวะเนี่ยตัวเบาชิบหาย...
ผมเดินออกมาทะลุตลาด ตอนแรกนะที่มันเล่าให้ฟังว่าแพ้น้ำเน่านะผมก็จะขำ แต่..ถ้าผมขำมันไปมันคงโกรธเดินสะบัดตูดงอนหนีผมไปอีกแน่ๆ
ตอนนี้ผมเดินออกมาพ้นตลาดแล้ว อีกนิดเดียวก็ถึงบ้าน จะว่าไปทำไมผมถึงพาไอ้ไอมาที่นี่ก็ไม่รู้นะครับผมยังไม่รู้ตัวเองเลย
จะว่าไปที่ผมแบกไอ้ไอนานแบบนี้ก็เหนื่อยเหมือนกันนะครับ ตัวมันเบาก็จริงนะครับ...ผมไม่อยากจะเชื่อเลยตอนมันบอกน้ำหนักกับผมคนอะไรน้ำหนักแค่49 น้อยมากๆอ่ะ ขนาดตอนมันนอนอยู่นะตอนมันมีลมพัดมา ผมต้องจับมันไว้กลัวมันปลิวไปด้วยนะครับเนี่ย
เฮ้อ ถึงบ้านแล้ว เหนื่อยมากๆเลย
“ไอๆ..”
ไม่ใช่ใครที่ไหน...ไอ้น้ำพุเองครับ
“ออกไปดิ๊”
“ไอเป็นอะไร คุณเอ็มพาไอไปไหน ทำไมไอถึงหลับแบบนี้...”
“มึงนี่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นจริงๆเลยว่ะ...”
“คุณเอ็มไปเถอะครับ เดี๋ยวผมพาไอไปนอนที่ห้องเอง”
“ไม่ต้อง..วันนี้ไอบอกว่าจะนอนกับกู ผัวเมียกันก็ต้องนอนห้องเดียวกันดิวะ”
“หมายความว่าไง...”
“หึ...คิดดูสิไอ้น้ำพุ มึงน่ะเป็นพี่กูอีกไม่ใช่หรอ เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องให้คนเป็นเด็กกว่าบอกเลย”
ผมเดินแบกไอ้อขึ้นห้องมาเลยครับ อ้อ ตอนนั้นมันไม่รู้ครับว่าพวกผมขึ้นไปทำอะไรกัน ก็ตอนที่ไอ้ไอมันจูบกับไอ้น้ำพุไง แล้วผมฉุดมันมาบนห้องน่ะ...ไอ้ไอมันก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง ผมว่าปล่อยให้ไอ้น้ำพุเข้าใจอย่างนั้นแหละดีแล้ว
ผมให้ไอ้ไอนอนบนเตียงอีกซีกนึงเตียงผมมันใหญ่นี่ครับ
“มึงนี่...หลับเป็นตายเลยนะเนี่ย”
ฮ่าๆน่ารักดีว่ะ ขนาดเวลามันหลับตายังน่ารักขนาดนี้เลยอ่ะ เห็นแล้วก็อยากจูบมันจัง...ผมว่าผมเสพติดริมฝีปากนุ่มๆของมันไปแล้วแน่ๆเลย
เอาวะ ตอนนี้มันหลับอยู่คงไม่รู้ตัวหรอก
จุ๊บ
>////< อ๊ากกก จูบได้แล้ว มันไม่รู้สึกตัวเลยด้วย
ขออีกดีกว่า
จุ๊บ
>///< เอาอีกๆ
จุ๊บ
ตรงนี้ ด้วยดีกว่า ตรงนี้ด้วย อ๊ะ ตรงนู้นด้วย
ผมจูบไปทั่วตัวมันเลยสงสัยผมคงจะบ้า ผมเงยหน้าขึ้นไปมองปากมันอีกที
เฮ้ย
รอยคริสมาร์ก เต็มคอเลย เอาไงดีอ่า ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ดีกว่า
ผมเดินไปอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาแล้วก็เข้ามานอนข้างๆมัน ผมเอื้อมตัวปิดไฟ จนตอนนี้ทั้งห้องมืดและเงียบ
“ไอ...”
ยังไม่ตื่น พรุ่งนี้ผมต้องไปโรงเรียนด้วยหนิลืมเลย หยุดมากี่วันแล้วเนี่ย...เฮ้อ หลายวันเลยครับ ผมอยากอยู่โรงเรียนเดียวกับไอ้ไอมันจังเลยครับ ถ้าผมย้ายออกมากลางคันเรื่องมันต้องวุ่นวายแน่ๆเลยครับ พอผมคิดว่าไอ้ไอไปโรงเรียนก็ต้องไปเจอกับไอ้คิวเพื่อนของมันอีก อ๊ากกก ผมหงุดหงิดอีกแล้ว ไม่ๆหลับดีกว่า...
(เช้า)
“อ๊ากกกกกกก อ๊ากกกกก”
หืม..งืมๆ ใครมาโหวกเหวกตรงหูผมเนี่ยรำคาญชิบหาย
“ไอ้เอ็ม! มึงใช่ไหม มึงแน่ๆเลย...”
อะไรอ่ะ ใครเรียกชื่อผม...ง่วงอยู่นะ
“มึงตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”
ฟึ่บ!
โอ๊ยผ้าห่มโผ้มมมม ใครวะไฟว้กันเลยดีกว่า
ผมลืมตามอง...ไอ้ไอนี่หว่า แล้วทำไมขอมันเป็นรอย...รอย... คริสมาร์กผมนี่หว่า-_-;ทำไมมันชัดจังเลย
“มึงทำใช่ไหม..คอกูแดงเถือกขนาดนี้เนี่ย อ๊ากกกก ฝีมือมึงใช่ไหม!”
---------------------ต่อค่ะ------------------
“ไอ้ไอ..คือกู”
พลั่ก!
T_Tเข้าอีหรอบเดิม
“ทำไมคอกูมันแดงขนาดนี้”
“กู...เอ่อกูขอโทษT_T”
“ไอ้เอ็ม!...มึง”
พลั่ก! พลั่ก!ตุบ
“กูเจ็บ แงๆ ไอ้ไอกูขอโทษ”
“แล้วเมื่อคืนมึงทำอะไรกูอีก...”
“ก็ๆ..ก็ แค่นี้แหละไม่ได้ทำอะไรเลยอีกเลย”
“จริงนะ”
“คร๊าบบบT_T”
“มึงนี่ไว้ใจไม่ได้เลย กูแค่หลับแค่นี้มึงลวนลามถึงขนาดนี้ แล้วกูมานอนนี่ได้ไงไอ้เอ็มมึงใช่ไหม มึงตลอดเลย อย่าให้รู้นะว่ามึงทำอะไรกูมากกว่านี้ไม่งั้น บลาๆบลาๆ”
อ๊ากกกก ผู้ชายอาร้ายยยทำไมบ่นเก่งเยี้ยงนี้
“พอๆ เฮ้ย!ไอ้ไอวันนี้ไปโรงเรียนอย่ามัวแต่มาบ่นกู รีบไปเหอะ”
“โรงเรียน...โรงเรียน”
“มึงไม่มีการศึกษาหรือไง วันนี้ไปโรงเรียน”
“เออ มึงนี่ก็ไม่รีบเตือน ปล่อยให้กูบ่นมึงอยยู่นั่นแหละ คราวนี้มึงน่ะผิด แล้วตอนนี้กูจะเอาไงเนี่ยต้องรีบไปห้องใช่ไหม เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้เอ็ม...บลาๆๆๆ”
พวกคุณคิดรึว่าผมจะอยู่ฟังTT_TT บ่นเก่งอ่ะ ผมเดินหนีมาอาบน้ำเลยครับไม่ฟังมันบ่นหรอก
ผมรีบอาบน้ำอย่างไวตอนนี้เจ็ดโมงแล้วครับ สายแน่ๆเลย ผมออกมาก็ไม่เห็นไอ้ไอแล้วมันคงไปแต่งตัวห้องมันแล้วครับ
ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว ตอนนี้ลงมาข้างล่างแล้ว ผมเห็นไอ้ไอด้วย
“อ้าวคุณไอ คุณเอ็มกินขนมปังก่อนไหมคะ”
“ไม่เป็นไรครับป้าแจง ผมขอเอาไปกินบรถกับไอแล้วกัน”
“ค่ะ”
“อะไร กูไม่กินก็ได้”
“ไม่มึงต้องกิน อาหารเช้าน่ะดีนะ ตอนนี้มึงไปกับกูก็ได้ เดี๋ยวไม่ทัน โรงเรียนมึงก่อนกูอีกมันผ่านอยู่แล้ว”
“อืม...”
“ได้แล้วค่ะ คุณไอ คุณเอ็ม”
ป้าแจงส่งขนมปังที่ตอนนี้ห่อเรียบร้อยแล้วให้ผมกับไอ้ไอ
“ไปเร็วไอ้ไอ”
ผมจับมือไอ้ไอวิ่งไปที่รถ พอผมมาถึงรถสิ่งแรกที่ทำให้ผมอารมณ์เสียแต่เช้าคือคนขับรถคือ
“พี่น้ำพุ...”
ถูก!
“เชิญครับ”
ไอ้น้ำพุเปิดประตูให้ผมกับไอ้ไอเข้าไปข้างในนั่งในรถเสร็จแล้วมันก็มาขับ ฮึ่ย!อารมณ์เสียเป็นบ้า
“นี่ไอ้น้ำพุ แล้วลุงที่ขับรถให้กูประจำล่ะวะ อยู่ไหน”
ผมจำชื่อลุงคนนั้นไม่ได้อ่ะ ชื่ออะไรนะ....มันติดปาก...ช่างเหอะ! ไม่อยากคิด
“ลุงเขาขอกลับบ้านเพราะว่าลูกคนสองของเขากำลังคลอด เลยให้ผมมาขับแทนก่อนครับ”
“พี่น้ำพุครับเดี๋ยวตอนเย็นผมไปช่วยตัดหญ้าต่อนะ”
เริ่มแล้วครับ ไอ้ไอมันเริ่มแล้ว
“อืมไปสิ...มีไอเป็นเพื่อนมาตัดหญ้าพี่ก็สนุกแล้ว”
“จริงหรอครับ! ผมนึกว่าถ้าผมอยู่พี่น้ำพุจะรำคาญผม”
“ไอคุยสนุกจะตายพี่ไม่รำคาญหรอก...”
ทำมผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเลยครับ มันเป็นอีกแล้วอาการนี้น่ะเหมือนโดนมดกัดตรงหัวใจเลย
“หรอ...พี่น้ำพุชอบคุยกับผมหรอ”
“อืม..ชอบสิ...ชอบมากด้วย”
ผมรู้นะว่ามันหมายความว่าไง
“...ผมก็ชอบพี่น้ำพุครับ”
ปัง!
ผมเอามือทุบกระจกรถ ตอนนี้ผมโมโหมาก ผมไม่ชอบเลย
“ไอ้น้ำพุ..จอด”
“ทำไมครับ”
“ก็กูบอกให้จอดไง!”
เอี๊ยด!
ผมลงมาจากรถและตั้งใจปิดประตูเสียงดังให้พวกมันรู้ว่าผมรู้สึกหงุดหงิด
ปัง!
“เอ็มมึงเป็นอะไร”
ไอ้ไอลงมาถามผมครับ
“ถ้ามึงอยากจะจีบกันต่อก็จีบกันไปแล้วมาสนใจกูทำไม”
“ไม่ชะ...”
“มึงอย่าพูดว่าไม่ใช่ มะกี้มึงก็บอกรักมันอยู่”
“กูเปล่า มึงลองฟังระโยคดูดิ แล้วอย่าตีความมั่ว”
“กูไม่ฟัง! มึงจะไปไหนก็ไปไม่ต้องมายุ่งกับกู”
ผมผลักมันออกไป จนล้ม
“มึงก็อย่าเห็นแก่ตัว กูเป็นห่วงมึง ถ้ากูไม่ห่วงกูคงไม่มาถามมึงหรอก”
“กูไม่ต้องการ! จะเป็นห่วงก็ไปเป็นห่วงไอ้น้ำพุไป”
ผมเห็นไอ้น้ำพุมันออกมาแต่ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ แต่แววตาของมันกับดูสะใจผมมากไอ้น้ำพุน่ะมันร้ายนะแต่ไม่แสดงออก
ไอมองหน้าผม แล้วก็ลุกขึ้น โดยที่ไม่พูดอะไร
“ไปเถอะครับพี่น้ำพุ อย่าไปยุ่งกับคนแบบนี้เลย”
พวกมันสองคนรีบขึ้นรถแล้วมันขับไปแล้ว ผมตัดสินใจโบกรถแทกซี่ที่ตอนนี้ผ่านมาพอดี ผมเข้าไปนั่งข้างในแล้วบอกจุดหมายปลายทางไปกับคนขับ
หึ...ก็จริงสิ คนอย่างผมมันไม่น่ายุ่งด้วยนี่
โอ๊ย! จะอะไรนักหนากับnc ทุกคนคะ! ถ้าเข้าไปดูncเราน่ะ มันมีคนตั้งซ้ำกับเราตอนเรากดเข้าไปดู แล้วถ้าเป็นของเราจริงๆกดเข้าไปมันจะเป็นแบบนี้และเขียนแบนี้
แสดงว่าอันนี้แหละมันคือncของเราจริงๆพิมพ์ค้นหาเหมือนเดิมแหละค่ะว่าncแสงสีหม่น ขอบคุณทุกคนที่เข้าใจค่ะ
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะ
ความคิดเห็น