คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่11(ไอ)
(ไอ)
ผมมันบ้า!!! ที่ยอมมัน...อ๊ากกกผมยังหลุดครางออกมาอีกอ่า T_T
ผมเขินมากเลยตอนที่มีคนมาเรียกตอนที่ผมกำลัง...กำลัง กับไอ้เอ็มนั่นแหละ-/////- ผมเลยรีบวิ่งออกมา แต่ผมก็ไม่โกรธมันหรอกเพราะผมก็ผิดที่เผลอเคลิ้มตามมันด้วย
ตอนนี้ผมอยู่บ้านแล้วครับกำลังมาส่งน้าสา อ้อ ลืมบอกไปน้าสากำลังไปต่างประเทศครับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะไอแลนด์นะครับ ไปคุยพวกเรื่องธุรกิจ แล้วก็จะอยู่ต่อซัก2เดือน (แค่คุยธุรกิจ2วันก็เสร็จ)
“อย่าลืมที่แม่บอกนะเจ้าเอ็มห้ามแกล้งหนูไอ”
“คร๊าบบ ไม่เกล้งไม่แกล้ง”
เชื่อได้ไหมเนี่ยคำพูดนี้=_=
“หนูไอถ้าเจ้าเอ็มมันแกล้งหนูโทรมาบอกน้าเลยนะเดี๋ยวจะบินตรงกับมาจัดการให้เลย”
“ครับ”
ดีใจจังผมมีพวกด้วย
“ใครจะไปกล้าแกล้งลูกชายแม่ล่ะ อะไรๆก็หนูไอ...หนูไอ”
“แกอยากโดนบิดหูก่อนจะจากแม่ใช่ไหม!”
“ไม่ๆ จ๊ากกกกกT_T ผมขอโทษ เจ็บ เจ้บบบบบ”
5555สะใจอ่ะ ตลกจังเลยแม่ลูกคู่นี้
“ฮึ แล้วก็จำไว้ว่าห้ามแกล้งหนูไอ แม่จะโอนเงินมาให้ใช้อยากได้เท่าไหร่ก็บอกแม่แล้วกัน...”
“ครับ”
“น้าสาครับจะไม่ให้พวกเราไปส่งที่สนามบินจริงหรอครับ นั่งแทกซี่ไปคนเดียวมันอันตรายนะครับแล้วน้าสาเป็นผู้หญิงด้วย”
“ไม่เป็นไรจ่ะหนูไอ ขอบคุณนะที่เป็นห่วงน้า กลับมาจะซื้อขนมมาฝากหนูเยอะๆนะ”
“แล้วผมล่ะแม่...”
“ไม่มี!”
“แงๆ...จะเอาหนม จะเอาหนม”
555 น่าเกลียดมากเลยครับเวลามันพูดแบบนี้ทำหน้าแบบเด็กอ่ะ คิดได้ไงเนี่ย
“ไอลูกบ้านี่ เออเดี๋ยวซื้อมาให้ แม่ไปก่อนและเดี๋ยวตกเครื่อง ไปและนะหนูไอ”
“ครับ”
น้าสาเดินไปขึ้นแทกซี่ที่หน้าบ้าน ทีนี้ก็เหลือแค่ผมกับไอ้เอ็มแล้วอ่ะดิ
“หึ..หึ”
ทำไมมันขำแบบนั้นอ่ะ เหมือนคนคิดที่จะวางแผนทำลายโลกเลยดูหน้ามันดิ
“ไอ้ไอ เข้ามาในบ้านกับกูหน่อย”
มันมีอะไรรึเปล่าเนี่ย...ทำไมต้องทำท่าน่ากลัวด้วย
ผมเดินเข้ามาในบ้านกับมันแล้วนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับมัน
เอ็มมันล้วงมือหยิบ...หยิบอะไรไม่รู้ใรกระเป๋ากางเกงยีนที่มันใส่ เอ่...มันเป็นกระดาษนะครับ ยาวมากๆเลย
“อ่ะ มึงเอาไป”
อะไรของมันเนี่ย มันส่งกระดาษมาให้ผม ผมก็รับมาแล้วม้วนออก
โห ทำไมมันยาวจัง ไหนลองอ่านก่อน
หน้าที่ของ ไอ ตอนอยู่บ้านท่านเอ็ม
มันจะเล่นอะไรเนี่ยปัญญาอ่อนชิปหาย แล้วอะไรเนี่ย ท่านเอ็มอยากจะขำให้ฟันร่วง
“มึงเคยได้ยินสุภาษิตนี้ป่ะ อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น”
“มึงจะให้กูปั้นวัวปั้นควายให้มึงเล่นไง มึงคิดว่าตัวเองกี่ขวบ”
“ไม่ใช่มึงลองอ่านดูก่อน ทั้งหมดนั่นคือหน้าที่มึง”
“กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า รดน้ำต้นไม้ ตัดหญ้า ทำอาหาร จัดห้อง ปูที่นอน ปัดฟุ่น ล้างรถ บลาๆ”
“อ่า..ใช่นี่คือหน้าที่มึง กูจะให้วอ มึงอันนึงเผื่อกูเรียกมึงก็จะได้ขึ้นมาหากู อ้อ ป.ล เรียกกูว่าท่านเอ็มห้ามใช้มึงกับกู มึงเรียกแทนตัวเองว่าผม เข้าใจ๋”
“นี่มึงทำแบบนี้ ไม่เรียกกูว่าคนใช้เลยล่ะ!”
“มึงต้องทำ หรือว่ามึงจะอยู่แบบสบายๆล่ะมันไม่ใช่ มึงอย่าลืมสิแค่เป็นคนอาศัยน่ะ”
อึก! คนอาศัยงั้นหรอ...จริงสิผมมันก็แค่คนอาศัยอยู่ด้วย แล้วผมหวังอะไรของผมเนี่ย..
“คือ...ไอ้ไอมันไม่ใช่ กูหมายความว่า...”
“เออ! กูต้องทำงานงานบ้านเพราะกูเป็นคนอาศัย กูจะจำไว้”
ผมรีบเดินออกมาจากบ้าน ให้ทำงานใช่ไหม ได้ผมก็จะทำ เริ่มจากตัดหญ้า
ผมเดินมาตรงแถวๆ นี้
อ๊ะ!ผมเห็นมีคนทำอยู่ด้วยครับ เป็นผู้ชาย หน้าตาดีด้วยครับ ผมลองเดินเข้าไปถามเผื่อเขาจะช่วยสอนผม
“เอ่อ..หวัดดีครับ^^”
ผมเดินเข้าไปเรียกเขาใกล้ๆ ว้าวผู้ชายอะไรเนี่ยหล่อจัง น่าจะไปเป็นนายแบบนะ ไม่น่าเป็นคนตัดหญ้าเลย
“สวัสดีครับ มาหาใครหรอครับคุณผู้หญิง”
ผู้หญิง...ผมว่าผมไม่ได้เจอคำนี้มานานแล้วนะ
“เอ่อ..ผมเป็นผู้ชายครับ”
“อ้าวหรอครับ หน้าตาสละสลวย นึกว่าผู้หญิง”
ดูท่าพี่ชายคนนี้น่าจะเป็นมิตรนะเนี่ย
“คือ ผมมาเป็น..เอ่อ จะยังไงดี เอาเป็นว่าคนตัดหญ้าคนใหม่แล้วกัน พี่ช่วยสอนผมหน่อยนะครับ”
“ได้สิ พี่ชื่อน้ำพุนะ พึ่งมาสมัครเป็นคนสวนได้แค่สามวัน”
“ผมชื่อไอนะครับ”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ พี่พึ่งอยู่ปีสอง เรียกพี่นะดูเราเด็กกว่าตั้งเยอะ”
“ผมพึ่งอยู่ม.5 เองครับ”
“จริงหรอเนี่ยหน้าเด็กกว่าอายุอีก”
โห ชมกันตรงๆเลย
“ขอบคุณครับพี่น้ำพุ”
แต่อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ได้เพื่อนใหม่มาเพิ่ม ผมก็ไม่เหงาแล้วล่ะเวลาอยู่ที่นี่น่ะ
----------------ต่อ------------------
“มาๆ พี่จะสอนตัดหญ้าก่อนนะก่อนอื่นต้องใช้นี่ เล็มหญ้าก่อนนะ”
พี่น้ำพุหยิบอะไรมาไม่รู้ลักษณะเหมือนกรรไกรยักษ์เลย
“อ่ะ มองแล้วทำตามพี่นะ”
“ครับ”
ผมมองพี่น้ำพุทำก็ทำตาม ขนาดกำลังตัดหญ้ายังหล่อเลยนะครับเนี่ย
“นี่มัวแต่มองพี่ไม่ยอมทำตามแล้วมันจะทำได้ไหมเนี่ย”
“ครับๆ”
ขนาดพูดยังดูออกเลยว่าเป็นสุภาพบุรุษมากๆเลย พูดไปก็ยิ้มไป
“นี่พี่น้ำพุครับ ทำไมพี่ไม่ไปเป็นนายแบบครับ มาเป็นคนตัดหญ้าทำไมเนี่ย”
“ฮ่าๆ พี่ไม่ได้หล่อขนาดนั้นสักหน่อยไอก็ชมพี่เกินไป”
ขนาดพูดยังถ่อมตัวนะครับ
“พี่น้ำพุหล่อจริงๆ หล่อกว่าไอ้เอ็มอีก”
ผมก็พูดไปอันที่จริงหล่อประมาณกันแหละครับแต่คนละแบบ ไอ้เอ็มแบบหล่อเลว แต่พี่น้ำพุหล่อแบบหล่อ คือไม่รู้จะเอาอะไรมาแทนน่ะ
“หืม เอ็มหมายถึงคุณเอ็มหรอ”
“ครับ นั่นแหละมันน่ะบอกให้ผมมาทำงานบ้าน แล้วก็เป็นคนสั่งผมให้มาตัดหญ้าด้วย”
“พี่งงแล้วนะเนี่ย”
“ก็ตอนแรกแม่ของผมตายน้าสาเลยให้ผมมาอยู่ด้วย ตอนนี้น้าสาไปต่างประเทศผมก็เลยโดนไอ้เอ็มมันแกล้ง”
“อ๋อ งั้นไอก็ต้องเป็นเจ้านายพี่น่ะสิ...”
“อ้อ ไม่ต้องครับผมว่าเราเป็นพี่น้องกันดีกว่า”
ก็จริงนะครับผมว่าพี่น้ำพุน่าคบออกไม่ต้องให้มาเป็นเจ้านายกับลูกน้องหรอก
“นี่!กูให้มึงมาตัดหญ้า ไม่ได้ให้มาหาผัว”
เสียงไอ้เอ็มนี่หว่ามันดังอยู่ข้างหลังผม
“มึงมาทำไม”
“กูลืมให้ไอ้นี่มึง อ่ะวอไว้กูเรียกมึงไง”
“เออ!”
“กูบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกกูว่าไง แล้วมึงต้องแทนตัวเองว่าไง!”
มันไปกินรังแตนที่ไหนมาเนี่ย ทำไมมันดูโมโหมากๆเลย
“ครับท่านเอ็ม”
“ก็ยังดีที่ไม่ลืมว่ามึงเป็นแค่คนอาศัย!”
ใช่สิ เอาแต่บอกผมผมก็จำได้ขึ้นใจแล้วล่ะว่าผมเป็นแค่คนอาศัยน่ะ
“ตัดหญ้าเสร็จ แล้วก็ไปทำงานอย่างอื่นต่อเข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ”
“แล้วอย่าลืมล่ะมาตัดหญ้า ไม่ใช่มาหาผัว หึ...”
ไอ้เอ็มเดินไปแล้วเหลือไว้ให้แค่วอสื่อสาร มันน่ะไม่เคยเข้าใจอะไรผมสักนิดเลย
“เป็นอะไรไหมไอ”
นี่แหละวีรบุรุษของผมพี่น้ำพุดีกว่ามันทุกอย่าง
“ไม่เป็นไรครับพี่น้ำพุ ผมมันก็แค่คนอาศัย”
“อย่าทำหน้างั้นดิ...ยิ้ม นี่...ยิ้ม..ยิ้มเร็วไอ”
พี่น้ำพุจับหน้าผมแล้วดึงแก้มผม ให้ยิ้มผมว่าอยู่ที่นี่น่ะ ก็มีพี่น้ำพุแล้วหละที่คอยทำให้ผมมีความสุขน่ะ
เป็นไงพี่น้ำพุ สุภาพบุรุษด้วย บอกแล้วว่าเขาไม่ได้มีบทแค่คนตัดหญ้าพี่น้ำพุก็จะออกอีกหลายตอนเหมือนกันนะ ส่วนกิ๊ฟก็จะฟื้นในไม่ช้านี้เอง
วันนี้ลงดึกหน่อยนะ อย่างที่บอกวันนี้ลงชดเชยมฃที่เราเคยหยุด ปกติเราจะลงพรุ่งนี้ไง แล้วพรุ่งนี้เราก็จะลงเรื่องนี้อีกนะ
เจอกันตอนหน้าของเอ็มนะ
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะ>/////<
ความคิดเห็น