คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 11 การกดขี่ของผู้ปกครองมหาสมุทร
"้าไม่เื่อ...้าไม่เื่อ!"
"ว่าะมีเพลิใในโลนี้ที่สามารถเผาทะเลให้เหือแห้ไ้!"
อเลูสำราม้วยวามสั่นเทา วาสีฟ้าอเาับ้อไปที่ร่าสีทอในเปรวเพลิ
"ไม่ว่าเ้าะเื่อหรือไม่ เปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์นี้ะไม่เพียแ่แผเผาทะเล แ่ะเผาทุสรรพสิ่อเ้าไม่เหลือแม้แ่ีวิ!"
ในแสเพลิที่เ้ม้น อพอลโล่ำลับิน้วยร่าสีทอ และปลายนิ้วอเาวาเป็นสีาวบริสุทธิ์
อเลูสยาบให่ึ้นและฟันไป้าหน้าสุแร
โรม!
เปลวเพลิแผ่ระาย และาบศัิ์สิทธิ์นามหึมาแสสัาอารละลายทันทีที่สัมผัสับเพลิสีาวบริสุทธิ์
แอสทีเรียล่าว้วยวามประหลาใ: "าบเล่มนี้ทำมาาทอำน้ำแ็ใ้ทะเลลึ แม้แ่เาหลอมศัิ์สิทธิ์อเฮเฟสัส็้อใ้เวลาหลายวันในารหลอม นี่มันเปลวไฟอะไรัน?"
ะที่นาพู เปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์แผเผาละลายาบให่ออเลูสไปแล้วรึ่หนึ่
บุรแห่ผู้ปรอมหาสมุทร ทิ้าบล้วยวามื่นระหน มอหา่อว่าและวิ่หนีออไป
"เ้ายัไปไม่ไ้!" อพอลโล่ะโน้วยน้ำเสียเย็นา ร่าอเาลายเป็นลำแสและไล่ามไปทันที
อไม้ไฟสีาวบริสุทธิ์เ้นระบำอย่าามลาอาาศ ราวับลูธนูม ไล่ามอเลูสอย่าใล้ิ
เมื่อรู้สึถึอุหภูมิที่น่าสะพรึลัว้านหลัที่บิเบือนพื้นที่ อเลูสมอ้วยวามหวาลัวและรีบำลสู่ทะเลลึ
แ่เปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์ำลัไล่ามเา และน้ำทะเลโยรอบระเหยอย่ารวเร็ว เผยให้เห็นวามว่าเปล่า ยัไล่าม่อไป
"ท่านพ่อ ่วยลู้วย!"
้วยวามสิ้นหวั อเลูสะโนเสียแหบแห้ไปยัวามลึอทะเล
ใบหน้าออพอลโล่แ็้า
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ท้อฟ้าในระยะไลม้วนัวออมาเป็นระแสน้ำมหึมาที่ล้อมรอบโล และลื่นน้ำส่อแสระยิบระยับริสัลระทบท้อฟ้า พันรอบปลายโลไร้ึ่่อว่า
และในวามลึอลื่นน้ำมหึมานี้ มีเาร่าอายรายืนอยู่
เมื่อร่านี้ปรา มหาสมุทรทั้หมเียบสั
ไม่ว่าะเป็นลื่นลูเล็หรือลื่นลูให่ พายุหรือห่าฝน ทั้หมสบล ราวับ้าราบริพารไ้พบับราาผู้ทรเียริที่สุ
ราาแห่ท้อทะเล!
"ผู้รอบรอมหาสมุทร!"
บนเาะริเวีย แอสทีเรียมอร่าายรา้วยสีหน้าเร่รึม
นี่ือน้อายอบิาอนา หนึ่ในสิบสอไททันผู้โ่นล้มราาเทพอ์แร มหาเทพผู้ปรอมหาสมุทรอันไร้อบเมายุหนึ่
แน่นอนว่าอพอลโล่รู้ััวนอเา แ่เปลวเพลิในมือไม่หยุ เผาไหม้ไปทาอเลูสที่อยู่เบื้อหน้า
อเลูสไม่สามารถหลบหลีไ้ เปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์เผาไหม้บนัวเาในทันใ และแผ่ระายทั่วร่าในพริบา
อุหภูมิที่ร้อนแรเผาเานเละเป็นโรระู และปล่อยเสียรวรา้วยวามเ็บปว
ใบหน้าอร่าายราบนท้อฟ้าเปลี่ยนไป เารีบาแนออ และลื่นน้ำไม่สิ้นสุรวมัวันเป็นมือยัษ์เพื่อ้อนอเลูสออาทะเลลึ
แ่มือยัษ์ที่ประอบ้วยลื่นน้ำนี้ระเหยทันทีที่สัมผัสับเปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์บนัวอเลูส
"นี่มันไฟอะไรัน?"
ร่าายรามอ้วยวามใ ไม่อยู่สูบนท้อฟ้าอี่อไป ร่าลายเป็นสายน้ำไม่สิ้นสุ ไหลลสู่ทะเลลึ
ในเวลาเียวัน แม่น้ำอันทรพลั ราวับูยัษ์ที่พันรอบโล ่อยๆ หัว พันรอบอเลูสราวับเ็มั
ในอนนี้ เปลวเพลิสีาวบริสุทธิ์บนร่าอเา่อยๆ ับล
แ่ในอนนี้ อเลูสไม่สามารถมอเห็นรูปร่ามนุษย์ไ้อี่อไป เนื้อและเลืออเาถูเผานเป็นเถ้า ทั้ร่าไหม้เรียมราวับถ่าน และมีเพียโรระูที่ยัสภาพอยู่
เมื่อมอูสภาพอันน่าเวทนาอบุราย ร่าายราอไม่ไ้ที่ะเ็มไป้วยวามโรธ และมออพอลโล่บนผิวทะเล้วยสายาเย็นา
"เทพหนุ่ม เปลวเพลิอเ้าทรพลัมา แม้แ่เทพเ่น้าที่ยืนอยู่ในระับมหาเทพ็ไม่สามารถับมันไ้โยไม่ใ้พลัอมหาสมุทรและแม่น้ำ" เาล่าว้วยน้ำเสียสบ
อพอลโล่ยิ้มบาๆ: "หาไม่ทรพลัพอ อาเป็น้าที่้อนอนลอนนี้ และบิาอ้าอาะไม่ออมา่วย้วย้ำ"
ใบหน้าแ่ราอโอเียนัสยับเล็น้อย: "ใรือบิาอเ้า?"
อพอลโล่มอท้อฟ้าเบื้อบน เยเมย
สีหน้าอโอเียนัสเปลี่ยนไป: "เ้าือบุรอุส ใรือมาราอเ้า?"
"เาือบุรอพี่สาว้าและุส" แอสทีเรียรีบวิ่มาพร้อมับเฮาที
เทพีวาว้อมอผู้ปรอมหาสมุทร้วยวาโรธเือ: "ลุโอเียนัส ้า้อารำอธิบายาเทพแห่มหาสมุทร ทำไมอเลูสถึไ้รับำสั่าเฮร่าให้ัารอพอลโล่"
โอเียนัสเียบล เาไม่าิว่าบุรายอเาะเ้าไปพัวพันับเรื่อภายในรอบรัวอราาเทพแห่โอลิมปัส
หลัารุ่นิสัรู่ เาลัเลและล่าว "อเลูสถูลโทษแล้ว ให้เรื่อนี้ผ่านไป และ้าะสั่สอนเาเอ"
แอสทีเรียอหัวเราะเยาะไม่ไ้: "ลุโอเียนัส นี่ือสิ่ที่ท่าน้อารอธิบายให้้าฟัหรือ?"
"แล้วเ้า้อารำอธิบายอะไรอี?"
เายบุรายที่ไม่รู้วามึ้น และปลปล่อยพลัเทพอันทรพลัพุ่ออมาาร่าโอเียนัส ปลุมทั้สามนทันที
ในทันใ อพอลโล่รู้สึถึน้ำหนัอันยิ่ให่และว้าให่ราวับทะเล ทับบนแผ่นหลัอเา
เาำฝ่ามือแน่น รอรับแรันนี้้วยพลัเทพ และยืหลัร
อี้านหนึ่ แอสทีเรียและเฮาที็อยู่ภายใ้แรันมหาศาล ร่าายอพวนา่อน้าโ้อ และแ้มเ็มไป้วยเหื่อ
เมื่อเห็นพวเา โอเียนัสหัวเราะเยาะ
ในานะหนึ่ในสิบสอไททัน อีเ้าแห่มหาสมุทร พลัอเาอยู่ในลุ่มระับสูสุแม้แ่ในหมู่เทพเ้าหลั
เทพรุ่นเยาว์ทั้สาม ที่ยัไม่ใ่แม้แ่เทพเ้าหลั ล้าที่ะั้ำถามัว้าหรือ?
ในะนั้น เฮาที ผู้ที่ำลัิ้นรนเพื่อรับมือ ู่ๆ ็เ็มไป้วยพลัอันว้าให่และลึลับ
วามมืนิรันร์ปลุมท้อฟ้าอันว้าให่ในั่วะ
วามเียบราวับวามาย เหมือนบทเพลล่อมที่หลับใหล บรรเลอยู่ในวามว่าเปล่า
โอเียนัสร้อ้วยวามหวาลัว: "ราินีแห่รารี!"
ความคิดเห็น