ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หายใจไปวันๆของยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : ยัยมารินเทอตายแน่น

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 50


        วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของฉันหลังจากที่หายใจมานานถึง 2 เดือนกว่า เข้าเรื่องเลยละกานน้า โอ้ ลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อ คุรุมิจัง คร้า ชื่อน่าไมคะ และฉันยังมีเพื่อนติ๊งต้องนิดๆ ปัญญาอ่อนหน่อยๆ ชื่อว่า  มาริน ฉันเรียนอยู่ที่ tokro japan school ห้อง 5A ชั้น 5จ้า

    "คุรุมิจัง  เดินเร็วหน่อยๆ ได้ไม จะ 8.45 น. อยู่แร้วนะ"

    ตึงๆๆๆ เสียงเดินของ ยัยมาริน

    "มารินก้อ นี้มันก้อยืนอยู่หน้าห้องแร้วนะ อย่ามาทำตัวปัญญาอ่อนตั้งแต่เช้าแบบนี้สิยะ"

    TT เช่อ

    "คุรุมิจังนั้นเข้ามุ่งไรกันหรอ"(ญี่ปุ่นมุ่ง 555)

    "กริ๊ด อายยย รุ่นพี่อากีระหล่อเท่ ระเบิด"

    นี้ยัยมารินเพื่อนฉันก้อเป็นไปดัวยงันหรอเนี่ย

    "นี้ยัยคุรุมิจัง เทอไม่บ้ารุ่นพี่อากีระบ้างหรือไง" ^. ,^

    "ไม่อ่ะ"

    "ทำไม่ละ"
    "ก้อฉันไม่ได้ปลื้มเขา แร้วก้อไม่เห็นว่าจะหล่อ เท่ระเบิดอย่าที่เทอว่าตรงไหนเรย"

    "เทอนี้มันตาถั่วจิงๆ เรยนะ คนหล่อ เท่ๆกลับไม่ชอบ ไม่สนใจ เออๆ เอาเหอะไปพักกินข้าวกันดีกว่า"

    แร้วฉันกับมาริน ก้อเดินไปกินข้าว ไปกินข้าวปั่นกันดีกว่าเนอะ

    "นี้ มารินฉันกินข้าวเสร็จแร้ว เดี๋ยวฉันไปทำงานของครูที่ห้องเรยนะ ไปละ"

    "ไม่มีการ รอ กันบ้างเรย เช่อ อืม แร้วฉันจะตามไป"

    ฉันก้อเดินกลับห้องไปและแร้วยัยมารินก้อกลับมาสักที่  ยังเป็นคนเคี้ยวเอื้องเหมือนเดิม

    "ทายสิคุรุมิจังฉันพาใครมา"

    "จะพาใครมาก้อเรื่องของเทอเหอะ ฉันจะทำงาน"

    เช่อ ฉันจะบอกก้อได้ ฉันพารุ่นพี่อากีระมานะ"

    "พามาทำไม"

    "ก้อถามเขาเองสิ เห็นเขาบอกว่าอยากมาหาเทอนะ"

    "ไม่ทราบว่ารุ่นพี่มาหามีธุระอารายมิทราบเจ้าคะ

    "ก้ออย่างที่มารินบอกฉันอยากมาหาเทอ"

    "แร้วมาทำไม"

    "ฉันก้อแค่มีเรื่องอยากจะบอกเทอแต่ เทอ อย่าตกใจนะ"

    "มีไรทำตัวชักช้าอยู่ได้"
    "ฉัน...ชอบ...เทอนะ

    "นายจะบ้าหรือไง ฉันไม่ได้ชอบนายแร้วก้อไม่ได้ปลื้มอะไรด้วย"

    "ไม่เป็นไร"

    "ไม่เป็นไรบ้าบออะไรกันเหล่า นี้มันเรื่องใหญ่นะเฟ่ย"

    "ถ้าคุรุมิไม่ได้ชอบผมก้อไม่เป็นไร เพาะสักวันก้อต้องชอบค่อยดูสิ "

    ฉันจะทำไงดีเขายืนยันจะคบเราแบบนี้ จะทำไงดี

    "ถ้าคุรุมิจังไม่ชอบผมภายใน 1 ปี ผมก้อจะลาออกจากโรงเรียนไป เลย ok"

    "ยัยคุรุมิคิดดูให้นะ"

    ฉันคิดดีเสมอละยะ และถ้าฉันชอบเขาขึ้นมาจิงๆ ฉันก้อโดนพวกแฟนคลับตบเอานะสิ แต่อากีระมาท้าเรายังงี้มันดูถูกกันหน่อยมั่ง แล้วค่อยดูถ้านายลาออกนะขำหั้ยดู(555+)

    "เป็นไรคุรุมิ"
    "เปล่า ok
    ตกลง"

    กริ๊งๆๆๆ ได้เวลาเลิกเรียนแร้ว(นี้คนเขียนทำหั้ยเวลาสั้นลงหรือไงเนี่ย)

    "คุรุมิจัง กลับบ้านกันเหอะ"

    "มารินฉันทำถูกแร้วเหรอ"

    "เอาเหอะ คุรุมิจังกลับบ้านกันดีกว่า"

    ระหว่างทางกลับบ้านฉันก้อคิดไปตลอดทางเลยอะ(หัวบวมจะระเบิดได้อยู่แร้ว"

    "นี้ !คุรุมิจังอย่าคิดมากเลย นี้เทอกำลังโดน รุ่นพี่อากีระผู้โด่งดังไปทั่วโรงเรียนหลงรักนะ ไม่ใช่กำลังตกนรก มายืนเครียดอยู่ได้"

    "นี้มาริน ฉันว่านะ นายนั้นตาถั่วแน่ๆเลย เทอว่ามะ."

    "ฉันก้อว่างันละ คนที่ชอบดันไม่ชอบ คนที่เขาไม่ชอบ ดันไปชอบเขา รุ่นพี่อากีระนี้"

    "เอาเถอะเทอใช่มะที่ชวนเขามาหาฉันนะ"

    "เปล่า เขาอยากมาหาเทอเอง"

    "งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปถามเขา ถ้าไม่จิง ยัยทารินเทอ ตายแน่นๆเลย"

    ปัง....

    ติดตามตอนต่อไปน้าคร้า เม้น+โหวต

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×