คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : หนีตายมาเล่า อุอุอุ
หนีตายมาเล่า
แอ๊ดดดดด ค่อยๆแง้มประตูออก มองซ้ายมองขวา เฮ้อ!! ทางสะดวก ก่อนที่จะเดินไปนั่งอยู่หน้ากล้องวีดีโอที่วางเอาไว้บนโต๊ะ
“อะแฮ่มๆๆ ไม่ใช่อะไรหรอกนะค้า เพื่อนๆคงจำกันได้ว่าคราวที่แล้วคุณโรสลงอะไรไว้ หึหึหึ มันคือภาพความอับอายของทั้งเมะและเคะของทุกๆท่านยังไงล่ะ เป็นไงมั่งเต็มอิ่มเลยมะ หุหุหุ ถึงแม้ว่าหลังจากนั้นคุณโรสจะโดนบรรดาคุณท่านทั้งหลายตามเก็บบัญชีแต่คุณโรสก็ยังรอดมาได้ วันนี้เลยพ่วงตัวประกันมาด้วยเอาไว้กันเหนี่ยว คึคึคึ ....อ้าวแล้วหายไปไหนแล้วเนี่ย ซือคูงงงงงง มานี้สิไปยืนหลบมุมตรงนั้นทำไมอ่ะ”
หัวฟูๆสีน้ำตาลค่อยโผล่ออกมาจากประตูพร้อมกับใบหน้าน่าร้ากกกก ที่ตอนนี้กำลังทำท่าทางเลิกลัก มองซ้ายมองขวาซะจนน่าจับกด
“เอ่อ พี่โรสคับอย่างนี้มันจะดีหรอคับ ผมว่าพี่โรสยอมมอบตัวเหอะครับ โทษหนักอาจจะกลายเป็นเบาก็ได้นะคับ”
(“อ๊ายยยยย น่ารัก พูดแล้วทำตาปิ๊งๆอีกนะ แต่ไม่ได้หรอกลูก ลองแม่ยอมมอบตัว คงกลายเป็นศพ”)
“เรื่องนั้นช่างมันเหอะ ทักทายเพื่อนๆ แม... เอ้ย พี่หน่อยเร้ว”
“เอ่อ หวัดดีคับทุกคน สบายดีกันนะค้าบบบบ”
พูดพร้อมกับแย้มรอยยิ้มสดใสมาทำลายหัวใจแม่ยก
(“เฮ้อ โมเอะได้อีกนะลูก”)
“ซือคุงไปดูต้นทางให้พี่หน่อยนะ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะพาไปเลี้ยงขนมน้า ”
“ได้ฮะ ^^”
ตอบเสร็จก็วิ่งปรู๊ดไปยืนเฝ้าหน้าประตู
“เอ้ามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คราวนี้คุณโรสเอา 1859/8018/XS/G27/27 มาให้เพื่อนๆได้บริโภคกันนะค่ะ อิอิอิ แล้วคนที่บอกว่าจะเอา 2727 รอนิดนึงน้า ขอไปหาก่อน มันก็พอมีอ่ะแหละ แต่น้อยหน่อย ถ้าเป็นไปได้คราวหน้าจะเอามาลงให้น้า ส่วนใครอยากได้คู่ไหนอีกก็บอกนะค้า แล้วจะเอามาลงให้ เฮ้อ !!~ ช่วงนี้อากาศร้อนมากเลยเนอะ แค่อยู่บ้านก็รู้สึกว่าจะละลายแล้วล่ะค้า ยิ่งถ้าต้องออกข้างนอก แม่เจ้า ไม่ต้องพูดถึง
เอ้อ ใครได้ดูสปอยรีบอร์นตอน 234 กันมั่งแล้วเอ่ย เพื่อนๆว่าสัตว์กล่องของทูน่าจะเป็นอะไรน้า คุณโรสว่าต้องเป็นมังกรแน่เลยอ่ะ หูยยยยเท่ไปมะ แต่อาจจะไม่ใช่ก็ได้มั้ง หุหุหุ อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน อืม แล้วก็...”
“พี่โรสคับ แย่แล้วคับ มะ...มากันแล้ว”
วิ่งหน้าตาตื่นมา ก่อนที่
“โครมมมมม”
เสียงฝ่าเท้างามๆหลายคู่พร้อมใจกันสะกิดประตูจนประตูผู้เคราะห์ร้ายกระเด็นไปฝั่งตรงข้ามอย่างน่าอนาถ แต่คนที่น่าอนาถยิ่งกว่าประตูคงหนีไม่พ้นคุณโรส
“คึหึหึ ยังมีชีวิตอยู่อีกหรอครับ”
“แต่วันนี้ก็คงจะหนีไปไหนมพ้นแล้วล่ะ เจ้าสัตว์กินพืช”
“ตายซะ ไอสวะ”
“หึหึหึ คุณโรสคงอยากจะกินมัชเมลโล่แบบไม่อั้นสินะ”
(“คุณเบียข้างหลังแกนั้นมันกระสอบมัชเมลฌล่ใช่ม้ายยยยย”)
“สงสัยจะงานเข้าซะแล้ว ซือคุงมานี่ๆ”
กวักมือเรียกทูน่าให้เข้ามาใกล้ๆ ก่อนที่จะจับทูน่าโยนไปทางไอพวกฆาตรกรตรงหน้าแล้วข้าพเจ้าก็เผ่นออกมาตามระเบียบ พวกที่เหลือกำลังจะวิ่งตามไอตัวร้ายมาแต่แล้วพวกมันทุกคนก็ต้องหยุดชะงักกะท่าทางน่าจับกดของทูน่าน้อย และเบี่ยงเป้าหมายไปยังทูน่าที่น่าสงสาร
(“ขอโทษน้า ซือคุง คุณแม่มันเลวววววววจิงๆๆๆๆ”)
เอวัง......
ความคิดเห็น