รักษ์ภาษาไทยใช้ให้ถูก

ลำดับตอนที่ #1 : การผันวรรณยุกต์

ตามหนังสือเรียนภาษาไทย

การผันตัวอัษร^{น่าสนใจ}

  พยัญชนะไทยมี 44 ตัว แบ่งเป็นสามหมู่ (ไตรยางค์) จัดแยกไว้ตามเสียงวรรณยุกต์ ได้แก่ อักษรสูง อักษรกลาง และอักษรต่ำ

            อักษรสูงมี 11 ตัว

ข  ฃ  ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส  ห

            อักษรกลางมี 9 ตัว

ก จ ด ฎ ฏ ด ต บ ป อ

            อักษรต่ำมี 24 ตัว

ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ  ฒ ณ ท ธ น  พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ

ในที่นี้ทุกคนคงรู้กันว่าหลักการผันวรรณยุกตร์กับอักษรกลางและสูงเป็นอย่างไร แต่ที่ทำให้สับสนคืออักษรต่ำ โดยเฉพาะเมื่อประกอบกับสระเสียงสั้น(รัสสระ)

อักษรต่ำ แบ่งเป็น 2 พวก คืออักษรคู่และอักษรเดี่ยว

อักษรคู่ คืออักษรที่มีเสียงคู่กับอักษรสูง มี 14 ตัว

อักษรสูง	อักษรต่ำ
ข ฃ	ค ฅ ฆ
ฉ	ช ฌ
ฐ ถ	ฑ ฒ ท ธ
ผ	พ ภ
ฝ	ฟ
ศ ษ ส	ซ
ห	ฮ

·       เมื่ออักษรต่ำคู่อักษรสูง รวมกันจะผันได้ครบห้าเสียงนั่นเอง

อักษรเดี่ยว คือ อักษรที่ไม่มีเสียงคู่อักษรสูง มี 10 ตัว

คือ ง ญ ณ ม ย ร ล ว ฬ

·       ดังนั้นจึงต้องใช้อักษรกลางหรือสูงนำหน้า

เช่นนี้แล้วลองมาดูตารางเทียบการผันเสียงตัวอักษร

ไตรยางค์		เสียงสามัญ	เสียงเอก	เสียงโท	เสียงตรี	เสียงจัตวา
อักษรสูง	รัสสระ	-	สะ	ส้ะ	-	-
	ทีฆสระ	-	ข่า	ข้า	-	ขา
อักษรกลาง	รัสสระ	-	กะ	ก้ะ	ก๊ะ	ก๋ะ
	ทีฆสระ	กา	ก่า	ก้า	ก๊า	ก๋า
อักษรต่ำ	รัสสระ	-	(ขะ)	ค่ะ	คะ	-
	ทีฆสระ	นา	(หน่า)	น่า	น้า	(หนา)

แต่คำที่เราสับสนมากคือหางเสียง อ้างอิงจากบอร์ด

http://www.dek-d.com/board//view.php?id=790973

ว่า

จ๊ะ คะ – ใช้เมื่อเป็นเสียงสูงเมื่อเป็นประโยคคำถาม

จ้ะ ค่ะ – เป็นคำตอบรับ

จ้า ค่า – เป็นคำตอบรับที่ยาวหน่อย

จบ