คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter ~1~ บังคับแต่งงาน
" ออกไปๆนะข้าอยากอยู่คนเดียว"เสียงใสตวาใส่พวกนางกำนัลพร้อมกับผลักพวกนางออกไปพร้อมกับปิดประตูดังโครม จนสวรรค์สะเทือน
ก็อกๆๆๆ ดวงตาที่เขียวอยู่แล้วก็ยิ่งเขียวขึ้นไป
อีกเพราะความโกรธ
"ข้าบอกว่าออกไปไงเล่า โธ่เว้ย"
"ขอแม่เข้าไปได้ไหมลูก"
"ง่า...... เสด็จแม่เอง เชิญเพคะ"หญิงสาวนาง
หนึ่งเดินเข้ามา
"คือแม่อยากจะบอกว่าคนที่ท่านพ่อให้ลูก
ไปดูตัวน่ะเขามาแล้ว"
"ลูกไม่ไปเพคะยังไงก็ไม่ไปๆๆๆๆๆๆๆ........."
"โธ่.....เฮเวนน่าอย่าดื้อสิ"
"ไม่ไปๆๆๆๆๆๆๆไ-ม่-ไ-ป-เด็ด-ขาด"
"พวกเจ้าพานางไปที่ห้องรับรองด้วย"ราชินีแห่ง
สวรรค์สั่งนางกำนัล
"ข้าบอกว่าข้าไม่ไปไงอย่ามาลากข้าอย่างนี้นะ
ปล่อยข้า"ส่วนนางกำนัลก็ทั้งลากทั้งดึงกันไปดึง
กันมาเหมือนชักเย่อ
"เฮเว่น......"เสียงทรงพลังตะโกนเรียกและแล้ว
การแข่งขันก็จบลง
"แขกมารอนานแล้วเจ้านี่เสียมรรยาทจริงๆ
ตามพ่อมา"
"แต่ท่านพ่อลูก......."เฮเวนทำท่าจะเถียง
"ไม่มีแต่ตามพ่อมา"
ณ ห้องรับรอง
"กินนี่หน่อยสิองค์หญิง"เทพบุตรหนุ่มที่หน้าตา
ไม่ได้เรื่องพูด
"ไม่ข้าไม่หิว"เทพบุตรหน้าเสียไปนิดนึง
"ผมสีทองขององค์หญิงเนี่ยเข้ากับตาสีเขียวจริง"
"ข้ารู้"เฮเวนกล่าว ท่ามกลางบรรกาศอันตึงเครียด
เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น
"องค์หญิงเพคะโกลดีแมวของพระองค์หาย
ไปเพคะ"นางกำนัลคนสนิทรีบทูล
"ถ้างั้นข้าคงต้องไปตามมันก่อนนะลาก่อน"
เฮเวนรีบตัดบทแล้วเดินออกไป
"เดี๋ยว องค์หญิง"แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว
**********************************************
เฮเวน และ ไลลา นางกำนัลคนสนิทเดินไป
จนถึงอุทยาน
"ขอบใจเจ้ามากนะ ไลลา ข้ากำลังเบื่ออยู่พอดี"
เธอชม
"ก็หม่อมฉันรู้ว่าองค์หญิงเบื่อน่ะสิเพคะ"
"แหมเจ้าช่างรู้ใจดีจริง"
แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานและแล้ว
เสียงหัวเราะก็ต้องหยุดลง
"เฮเวน ตามพ่อมา"เสียงทรงอำนาจกล่าว
"คือลูกแค่......."
"เดี๋ยวนี้"เสียงนั้นย้ำ
"เพคะ"
เฮเวนเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องอักษร
"เฮเวน เทพบุตรคนที่ลูกคุยด้วยเป็นไงบ้าง"
"ก็น่าเบื่อ น่ารำคาญ ขี้ประจบประแจง แล้วก็....."
"ลูกจะต้องแต่งงานกับเขา"ท่านเทพตัดบท
"เสด็จพ่อ!"เฮเวนอุทานเสียงดัง
"วันพรุ่งนี้ตอนเย็น"
"ไม่เพคะลูกไม่แต่ง"เจ้าของเสียงใสปฏิเสธ
"แต่เจ้าต้องแต่ง"ท่านเทพย้ำแล้วเดินจากไป
เฮเวนหันหลังเดินเพื่อไปให้พ้นจากที่ห้องนั้นน้ำ
ใสๆเริ่มเอื่อล้นเต็มดวงตาสีเขียวเธอจึงรีบเร่งฝีเท้า
ขึ้นแล้วเข้าไปในห้องบรรทม
"ก๊อกๆๆ"เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"ออกไป"
"นี่หม่อมฉันไลลาเองเพคะ"เสียงนางกำนัล
คนสนิทกล่าว
"งั้นเข้ามา"
ไลลาเดินเข้ามาเห็นสภาพเฮเวนที่บัดนี้น้ำตา
นองเต็มหน้า
"องค์หญิงเป็นอะไรเพคะ"
"เสด็จพ่อบอกว่าพรุ่งนี้ฉันจะต้องแต่งงาน"
เฮเวนตอบเสียงเศร้า
"กับใคร"ไลลาถาม
"ก็กับคนที่เข้ามาดูตัวเมื่อสักครู่นี้น่ะ"
"โถ.......องค์หญิงที่น่าสงสาร"
และแล้วความคิดที่วิเศษสุดที่แล่นเข้าหัวของไลลา
"หนีไงเพคะหนีจากสวรรค์"
ความคิดเห็น