องค์รัชทายาทกับหนังสือและกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เช้าวันอังคารที่สดใสและอากาศดีเป็นพิเศษเป็นวันที่4แล้วสำหรับการเปิดเทอมที่โต็ะอ่านหนังสือของโรงเรียน ลิลลี่ เด็กผู้หญิงผมปล่อยยาวสีบลอนทองเธอเป็นเด็กนักเรียนจอมแสบของห้องแต่การเรียนก็นับว่าใช้ได้ทีเดียวเลยแหละถัดมาคือเฟิร์นนี่หรือเฟิร์น(ทุกคนเรียกเธออย่างนั้น)ผมน้ำตาลชอบถักเปียนิสัยเป็นคนน่ารักสนุกได้ทุกเวลาคนสุดท้ายคือเคทผมสีดำเข้าใจเพื่อนทุกคนและอัธยาสัยดีพอควรทั้งสามกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานเลยทีเดียว

"ลิลลี่วันหยุดนี้ไปเที่ยวบ้านฉันกันมั้ย"เคทถามเพราะวันหยุดนี้เธอว่างพอดี

"ไปสิเฟิร์นไปด้วยไหมล่ะ"ลิลลี่ตอบพร้อมกับหันไปถามเฟิร์นก็ดีเหมือนกันฉันไปด้วยเฟิร์นตอบตกลงเมื่อทั้งสามตอบตกลงทั้งสามก็วางแผนกันอย่างสนุกสนานเมื่อวันหยุดมาถึง

"อ้าวลิลลี่มาแล้วหรอมาเร็วจังเลย"เคททัก

"แหมก็มันตื่นเต้นนี่จริงมะแล้วเฟิร์นยังไม่มาหรอ"ลิลลี่ถาม

"ยังหรอกสายประจำ"เคทตอบ

"ถ้างั้นเราจะทำอะไรกันดีระหว่างรอล่ะ"เคลลี่ถามเพราะเธอไม่ชอนนั่งรอคนอื่นโดยไม่ทำอะไร

"อ๋อมานี่สิฉันจะพาไปห้องสมุดโบราณตั้งแต่สมัยคุณปู่ทวดฉัน"เคทพูด

"มาฉันจะพาไปดูตามมาทางนี้"เคทพูดพร้อมกับเดินนำ

เคลลี่จึงเดินตามเคทไปทันใดนั้นเคลลี่ก็เห็นประตูแกะสลักอย่างสวยงามเป็นรูปทูตสรรค์อย่างที่เคยเห็นในวิหารอยู่บานหนึ่งประตูนั้นทำจากไม้ชั้นดีที่ลูกบิดประตูนั้นเป็นรูปหัวสิงโตที่ทำด้วยเหล็กหลังจากที่ยืนอึ้งอยู่นานลิลลี่ก็ก้าวตามเคทเข้าไปในห้องสมุดนั้น

"เอ้านี่แหละห้องสมุดโบราณที่ฉันพูดถึ"เคทพูดพร้อมกับหันไปมองลิลลี่ที่ยังอึ้งไม่หายในที่สุดลิลลี่ก็พูดขึ้นมา

"ว้าวนี่เป็นนี่เป็นห้องสมุดที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาดูเก้าอี้กำมะหยี่นั่นสิน่านั่งมากเลย

"แต่ทำไมฝุ่นเยอะจังเลยลิลลี่ถาม

"ก็ไม่ค่อยมีใครเข้ามาน่ะเคทบอกพร้อมกับพูดอีกว่า

"อะแฮ่มเธอควรจะดีใจนะที่ได้เข้ามาเนี่ย"เคทพูดพร้อมกับทำเสียงเหมือนบุคคลสำคัญลิลลี่จึงพูดต่อว่า
"หม่อมฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง"แล้วทั้งสองก็หัวเราะกันแล้วผลักกัน
เล่นแต่เคทผลักแรงไปลิลลี่จึงกระเด็นไปโดนชั้นหนังสือเสียงดังโครม!
"ลิลลี่เป็นอะไรรึปล่าว"

เคทถาม"ไม่เป็นละมั้งถามได้แต่ฉันทำหนังสือหล่นเยอะเลย"ลิลลี่ตอบด้วยเสียงกังวล

"ไม่เป็นไรหรอกเรามาช่วยก่อนที่เราจะไม่มีเวลาดีกว่า"เคทบอกขณะที่กำลังเก็บหนังสืออยู่ลิลลี่ก็เหลือบไปเห็นหนังสือเก่าเก่าปกหนังขลิบทองไม่มีอะไรสะดุดตาแต่ไม่รู้เพราะอะไรเธอจึงละสายตาจากมันไม่ได้ทันใดนั้นเสียงเรียกของเคทก็ทำให้เคลลี่ต้องหันกลับไปตามเสียงเรียก

"เฮ้ลิลลี่เฟิร์นมาแล้วทางนี้เฟิร์น"เคทเรียกเฟิร์นๆจึงเดินเข้ามาตามเสียงเรียกทันใดนั้นเฟิร์นก็สะดุดหนังสือเล่มที่ลิลลี่มองเมื่อสักพักที่ผ่านมา

"เฟิร์นไม่เป็นไรนะ"ลิลลี่ถาม

"ไม่เป็นไรหรอกแต่เจ็บน่าดู"เฟิร์นตอบ

พร้อมกับหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาและกำลังจะวางกลับเข้าที่แต่แล้วเฟิร์นก็ชะงักแล้วมองไปรอบรอบ
"เป็นอะไรรึปล่าวเฟิร์น"เคทถาม"เสียงได้ยินเสียงนั่นมั้ย"เฟิร์นถาม
"เสียงๆอะ.."

"ชู่!หยุดก่อน"ลิลลี่ห้ามทำให้เคทหยุดพูดและเงี่ยหูฟัง
"ฟิ้ว........ฟิ้ว......."เสียงนั้นดังขึ้นมา

ทั้งสามมองไปรอบๆเพื่อที่จะหาต้นเสียงแต่แล้วทั้งสามก็ต้องยอมรับว่าเสียงนั้นมาจาก.....

หนังสือหรอทันใดนั้นลิลลี่ก็หยิดหนังสือขึ้นมา

"ลิลลี่อย่า"แต่ช้าไปซะแล้วลิลลี่เปิด

หนังสือขึ้นในหนังสือมีเข็มทิดหมุนตี้วราวกับหาทิศไม่เจอและแล้วก็มีลมแรงมากมากกลืนทั้งเธอเข้าไปในหนังสืออย่างรวดเร็ว